Όμορφα κι ωραία....χωρίς να ακουστεί κιχ...

 Στα εξωτερικά της ΕΕ υπάρχει ανθρωπισμός και αλληλεγγύη τόνισε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Μαργαρίτης Σχοινάς επισημαίνοντας ότι «οι ελληνικές αρχές, η υπηρεσιακή κυβέρνηση που έχει την ευθύνη αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα έσωσε 100 μετανάστες, συμπεριλαμβανομένων παιδιών» στον Έβρο.

 Μιλώντας για την περίοδο της ανάληψης των καθηκόντων της παρούσας Επιτροπής, ο κ. Σχοινάς ανέφερε ότι «η κατάσταση στα κέντρα των νησιών στην Ελλάδα ήταν τουλάχιστον δεινή, ντροπιαστική για να πούμε ολόκληρη την ιστορία. Τα περιστατικά βίας ήταν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Οι εγκαταστάσεις ήταν ανεπαρκείς, κάτω από τα πρότυπα, υπερπλήρεις και ακατάλληλες» σημείωσε ο κ. Σχοινάς τονίζοντας ότι «η Μόρια δεν είναι ο δικός μου τύπος της Ευρώπης». Τέσσερα χρόνια μετά, χάρη στη συλλογική δουλειά και την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, όπως προσέθεσε, υπάρχουν νέα κέντρα με βάση τα ευρωπαϊκά πρότυπα, στην Σάμο, την Κω, τη Λέρο, ενώ μίλησε και για το Μαυροβούνι στη Λέσβο.

Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, συμπλήρωσε ότι η Ελλάδα έχει ξεπεράσει τον συνωστισμό στα κέντρα υποδοχής, κάτι το οποίο έχει να κάνει και με τις μεταφορές στην ηπειρωτική χώρα και των μετεγκαταστάσεων σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ και συνδεδεμένα μέλη.

Όσον αφορά, τις διαδικασίες ασύλου, ανέφερε ότι είναι ταχύτερες.

Ο Μαργαρίτης Σχοινάς τόνισε ταυτόχρονα ότι «οποιαδήποτε παραβίαση του δικαιώματος ασύλου είναι απαράδεκτη».

«Η ΕΕ, ήταν, είναι και πάντα θα είναι προορισμός ασύλου για εκείνους που ξεφεύγουν από τον πόλεμο ή τις διώξεις» τόνισε, προσθέτοντας ότι την ίδια ώρα μία μεταναστευτική πολιτική που έχει νόημα, πρέπει να βασίζεται σε μία συνεχή, αδυσώπητη μάχη κατά των διακινητών, την προστασία των εξωτερικών μας συνόρων και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες αυτές οι αρχές δεν είναι αντίθετες ούτε ακυρώνουν η μία την άλλη.

Εκλογές στην τουρκική «Τζαμαχιρία» !

 Εκλογές στην τουρκική «Τζαμαχιρία» !…

…«Εικονομάχοι» και «Εικονολάτρες» !…

…Ημέρες Βυζαντίου θύμισε η περιφορά

τού νικηφόρου «λειψάνου» στους δρόμους τής Πόλης !

Οι εκλογές στην Τουρκία «ξεσκέπασαν» τα μυστικά κι «απόκρυφα» τόσο της Τουρκίας ως κράτος όσο και του καθεστώτος Ερντογάν. Αποκαλύφθηκε ότι το κεμαλικό κράτος είναι πολύ αδύναμο για να διαχειριστεί μια εύκολη νίκη του εις βάρος τού Ερντογάν και ταυτόχρονα αποκαλύφθηκε ότι ο ίδιος ο Ερντογάν είναι πολύ αδύναμος πλέον για να διεκδικήσει τη νίκη μόνος του. Έτσι —σε έναν συσχετισμό περισσότερο αδυναμιών και λιγότερο ισχύος— οι δύο «παράλυτοι» μονομάχοι κατέληξαν σε μια «ισοπαλία» …Μια χρήσιμη για όλους «ισοπαλία» εφόσον αυτή περιορίζει τα μεγάλα εθνικά ρίσκα και τους κινδύνους που αυτά συνεπάγονται και «μετακινεί» τον χρόνο τής σύγκρουσής τους στο απώτερο μέλλον.

Είναι προφανές ότι κατέληξαν σε μια «συμφωνία», η οποία δεν τιμά τη Δημοκρατία και τους πολίτες, οι οποίοι νομίζουν ότι ψηφίζουν ελεύθερα και δίνουν «εντολές» στους πολιτικούς …Μια «συμφωνία», η οποία για το «πλασάρισμά» της απαιτούσε ένα καλό «στήσιμο» των εκλογών, μέρος του οποίου θεωρούμε και την επιλογή τού —παντελώς looser— Κιλιντζάρογλου να εμφανιστεί σαν αντίπαλος του αδύναμου Ερντογάν …Μια «συμφωνία», που για το «μάρκετινγκ» της επέβαλε τον «μύθο» τού «πολύ «σκληρός» για να «πεθάνει» Ερντογάν …ο οποίος στην πραγματικότητα, μετά τον μεγάλο σεισμό, είναι ήδη «πεθαμένος»! Με βάση λοιπόν τη «συμφωνία» αυτή ο Ερντογάν θα «επιβίωνε» πολιτικά μόνο και μόνο για να μην απειληθεί η ακεραιότητα της Τουρκίας και ως αντάλλαγμα θα εξασφάλιζε ο ίδιος την ομαλή μετάβαση της εξουσίας του στις αστικές κεμαλικές δυνάμεις της.

Ταυτόχρονα όμως και εξαιτίας των εξελίξεων αυτών, αποκαλύφθηκε το μεγάλο μυστικό τής Τουρκικής Προεδρίας …Αποκαλύφθηκε —με τρόπο ξεκάθαρο— ότι ο Ερντογάν έχει πρόβλημα υγείας …Τεράστιο πρόβλημα …Ανίατο πρόβλημα …Στην κυριολεξία είναι ετοιμοθάνατος …Δεν υπάρχει πλέον η παραμικρή αμφιβολία ότι ο «Σουλτάνος» έχει ήδη μπει στον «δρόμο» που δεν έχει «επιστροφή». Είναι βαριά άρρωστος και ζει τις τελευταίες ημέρες του στον κόσμο αυτόν. Είναι προφανές ότι, εξαιτίας αυτής της αδυναμίας του και της αγωνίας του για την επόμενη ημέρα των επιγόνων του, δέχθηκε να πάει σε μια τέτοια συμφωνία …Μια συμφωνία για το τι μέλλει γενέσθαι την επαύριον του θανάτου του. Επάνω σ’ αυτήν τη νέα πραγματικότητα στήθηκε το «ντιλ» των εκλογών …Το αναπόφευκτο πολιτικό του «τέλος» σπρώχτηκε λίγο, για να ταυτιστεί με το βιολογικό του τέλος.

Επιδιώχθηκε με τον τρόπο αυτόν η βέβαιη ήττα τού διεφθαρμένου Ερντογάν —η οποία θα μπορούσε να διχάσει και να κατακερματίσει την Τουρκία— να μετατραπεί σε μια εθνικά «χρήσιμη» νίκη ενός ετοιμοθάνατου ηγέτη, ο οποίος, ως νεκρός πλέον, θα μπορούσε να γίνει ένας από τους θεμέλιους «λίθους» της. Δίπλα στον Κεμάλ Ατατούρκ των άθρησκων κεμαλιστών θα έμπαινε και το «μερίδιο» των μουσουλμάνων στην ενότητα και τη «δόξα» τής Τουρκίας …Κανένα πρόβλημα …Δίπλα στον «μεθύστακα» —όπως αποκαλούσε τον Κεμάλ ο Ερντογάν— θα μπει κι ο διεφθαρμένος διάδοχός του. «Λεπτομέρειες» της ιστορίας είναι αυτά …Όλα επιτρέπονται στο «παιχνίδι» τής εθνικής προπαγάνδας και της διαμόρφωσης του εθνικού «μύθου». Αφέθηκε λοιπόν να πεθάνει στον προεδρικό «θρόνο», υπό την προϋπόθεση ότι μόνος του —και χωρίς πολλές αντιδράσεις— θα προχωρήσει σε μια νέα «μοιρασιά» πλούτου κι εξουσίας μέσα στο «Σουλτανάτο» του …Θα προχωρήσει μόνος στην έστω και μερική «αποερτνογανοποίηση» του κράτους, προκειμένου στο άμεσο μέλλον η κεμαλική πτέρυγα να πάρει μια αυξημένη «μοίρα», για να μπορεί η Τουρκία να επιβιώσει «ακέραιη» την επόμενη «ημέρα».

Αυτό ακριβώς «παίχτηκε» σε αυτές τις εκλογές …Η ακεραιότητα της Τουρκίας στη μετά Ερντογάν εποχή και ο ρόλος της στη σταθερότητα της πιο ασταθούς περιοχής τού Πλανήτη. Ντόπια και ξένα κέντρα εξουσίας επέτρεψαν στον Ερντογάν να δοκιμάσει την «επιβίωσή» του την πρώτη Κυριακή και, από τη στιγμή που απέτυχε να το κάνει, τον έβαλαν στο «κρεβάτι» τής τιμητικής «ευθανασίας». Στο μεσοδιάστημα αυτό, μέχρι την επανάληψη των εκλογών, έγιναν διαπραγματεύσεις για ασυλίες, ατιμωρησίες και «δραπετεύσεις» συγγενών, φίλων, συνεργατών και διεφθαρμένων αξιωματούχων στο εξωτερικό …Το «ετοιμοθάνατο» καθεστώς τού ετοιμοθάνατου Ερντογάν αποδέχθηκε τη μοίρα του …Βίοι παράλληλοι του «Σουλτάνου» και του «Σουλτανάτου» του. Ο Ερντογάν έκανε συμφωνία για να «πεθάνει» στο κρεβάτι του ήσυχα ως νικητής «ασθενής» και όχι σε κάποιο κελί μιας φυλακής ως «ηττημένος» τύραννος.

Με τον τρόπο αυτό «εξαγόρασε» την υστεροφημία του και μερικές φωτογραφίες του στα δημόσια κτίρια του μέλλοντος και πήρε τον «δρόμο» τής «εξόδου». Μαζί μ’ αυτόν θα «πεθάνει» και το καθεστώς του …Ένα καθεστώς αμφιλεγόμενο και του οποίου την πολιτική παρουσία και «πορεία» η ιστορία πραγματικά θα δυσκολευτεί να αξιολογήσει …Ένα καθεστώς, το οποίο ξεκίνησε για να περιορίσει την αυθαιρεσία, την αδικία και τη σκληρότητα της εξουσίας, δημιουργώντας μια εξουσία ακόμα πιο αυθαίρετη, άδικη και σκληρή …Ένα καθεστώς φτωχών, οι οποίοι ξεκίνησαν να πολεμήσουν τα μεγάλα συμφέροντα και έγιναν οι ίδιοι «μεγάλα συμφέροντα» …Ένα καθεστώς, το οποίο στην κυριολεξία —και δυστυχώς στο όνομα του Αλλάχ— καταλήστευσε την Τουρκία για πάνω από μία εικοσαετία …Ένα καθεστώς αγράμματων ανθρώπων, το οποίο, ακολουθώντας το μεγάλο «όραμα» του εξίσου αγράμματου Ερντογάν, έχει κάνει τα μύρια όσα εις βάρος τού κράτους τής Τουρκίας και του λαού της.

Ακόμα και ο πιο καλοπροαίρετος αναγνώστης θα έλεγε πως «όλα αυτά είναι αυθαίρετες εικασίες και συνωμοσιολογίες …Από πού προκύπτουν όλα αυτά; …Γιατί ν’ αναζητούμε παντού τα μυστήρια και τις συνωμοσίες; …Τι πιο φυσιολογικό από το να νικήσει ο «άχαστος» Σουλτάνος;». Όλα αυτά τα οποία λέμε προκύπτουν από τη γνώση τής λειτουργίας των συστημάτων εξουσίας …Από τις διαφορετικές λειτουργίες των διαφορετικών συστημάτων. Αυτά ακριβώς είναι που θα αναλύσουμε στο κείμενο αυτό και θα μπορέσει να «δει» ο αναγνώστης καθαρά τι συμβαίνει πίσω από σφραγισμένες πόρτες κλειστών «κονκλαβίων» εξουσίας. Γνώσεις χρειάζεται, για να μπορείς να καταλαβαίνεις τι συμβαίνει πίσω από κλειστές «πόρτες» τής εξουσίας και όχι κρυμμένα μικρόφωνα ή κάμερες του Πρέντατορ, όπως κάνουν οι άσχετοι Μητσοτάκηδες …Γνώσεις ασφαλείς, γιατί αυτά, τα οποία μπερδεύουν τα άβγαλτα «παιδιά», δεν μπορούν να μπερδεύουν τους έμπειρους «ενήλικες». Για κάποιον που έχει γνώσεις αυτά τα οποία συνέβησαν στην Τουρκία είναι απλή «αριθμητική» …Ούτε καν «ανώτερα μαθηματικά» στην κατανόησή τους. Απλά είναι τα πράγματα σε αυτές τις περιπτώσεις. Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες τού τύπου: «αγάπη μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις» …και δυστυχώς —όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα— ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ !

Αυτό λοιπόν το οποίο αναζητούμε είναι μια ασφαλής «βάση» για να στηρίξουμε τη σκέψη μας και να θωρακίσουμε την άποψή μας σ’ ό,τι αφορά τις εκλογές στην Τουρκία. Ασφαλής «βάση» στην περίπτωση αυτήν είναι η βεβαιότητα ότι τα τυραννικά καθεστώτα δεν μπορούν να παραδώσουν οικειοθελώς την εξουσία στους αντιπάλους τους και το καθεστώς Ερντογάν είναι ένα τέτοιο καθεστώς. Αυτά τα καθεστώτα «πέφτουν» μαχόμενα και δεν «παραδίδουν» οικειοθελώς εξουσία …«Πέφτουν» με αίμα …και, όταν επιβιώνουν, το καταφέρνουν με τη βία. Οι ηγέτες τους έχουν την τύχη τού Τσαουσέσκου, του Καντάφι ή του Σαντάμ και όχι του Τραμπ, της Μέρκελ ή του Ολάντ. Όσο οι ηγέτες τους είναι ισχυροί, αυτοί είναι σκληροί και φονικοί σαν τον Στάλιν, τον Χομεϊνί, τον Κιμ Γιονγκ Ουν και όταν χάνουν την ισχύ τους «λερώνουν» τα πλακάκια με το αίμα τους, όπως ο Σαντάμ ή ο Τσαουσέσκου. Είναι τόσο προσωποπαγή και τόσο πολύ ταυτισμένα με το σύστημα εξουσίας, την οικονομία και πολλές φορές με τη θρησκεία, που είναι αδύνατη η «παράδοση» της εξουσίας. Η εξουσία γίνεται το «δέρμα» τους και το «δέρμα» σου δεν μπορείς να το βγάλεις όπως βγάζεις ένα «σακάκι» …Θα ματώσεις …Θα γεμίσεις πληγές, θα μολυνθείς και θα πεθάνεις. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τα καθεστώτα των τυράννων και των δικτατόρων.

Η αδυναμία τους να «παραδώσουν» την εξουσία δεν είναι θέμα έλλειψης καλής θέλησης ή δημοκρατικής «ευαισθησίας» …Είναι θέμα εγγενούς αδυναμίας τους να το κάνουν αυτό …Από τη φύση τους τα καθεστώτα αυτά στήνονται επάνω σε σχέσεις και πρόσωπα, τα οποία είναι υπεράνω των νόμων και λειτουργούν πέρα από τους νόμους. Ως εκ τούτου δεν μπορείς να «παραδώσεις» την εξουσία σε έναν νέο νικητή, όταν η «παράδοση» αυτή θα στείλει τη διεφθαρμένη κόρη σου ή τον διεφθαρμένο γαμπρό σου στη φυλακή …γιατί «έτσι λειτουργούσε το καθεστώς», παρακάμπτοντας τον νόμο …Δεν μπορείς να «παραδώσεις» την εξουσία όταν η υπολειτουργία όλων των θεσμών της οφείλεται στους συγγενείς και στους φίλους σου …Δεν μπορείς να επιτρέψεις τη λειτουργία των θεσμών, όταν αρκούν λίγες ώρες μετά την ήττα σου για να φτάσουν οι Εισαγγελείς έξω από την «πόρτα» σου …Δεν μπορείς να «παραδώσεις» την εξουσία, όταν η «παράδοση» αυτή είναι ταυτόσημη με την έννοια της προδοσίας για τους συνενόχους σου …Όταν αυτή η «θεόπνευστη» εξουσία τούς «έπεισε» να γίνουν εγκληματίες είναι φυσικό να μην δέχονται να έρθουν απέναντι σ’ αυτήν ακόμα κι αν το αποφασίσει ο ίδιος ο «εκλεκτός». Άρα, συμφωνούμε ότι ένα τέτοιο καθεστώς δεν μπορεί να «παραδώσει» την εξουσία ακόμα κι αν το θέλει ο ίδιος ηγέτης του …ή ακόμα κι αν ο λαός με την ψήφο του δώσει αυτήν την «εντολή».

Κάπου εδώ έρχεται η σύγκρουση των καθεστώτων αυτού του τύπου με τη Δημοκρατία και τη λειτουργία της …Τη Δημοκρατία των αιρετών αρχόντων, οι οποίοι διαχειρίζονται «εντολές» πολιτών και όχι Θείες Εντολές …Τη Δημοκρατία των πολιτικών, οι οποίοι εκλέγονται με την ψήφο τού λαού και όχι με άνωθεν «χρίσματα». Η Δημοκρατία λειτουργεί με βασική προϋπόθεση την εύκολη κι απρόσκοπτη εναλλαγή των προσώπων στην εξουσία …Την «παράδοση» της εξουσίας από τον προηγούμενο «εκλεκτό» τού λαού στον επόμενο. Την εξουσία τής Δημοκρατίας τη «φοράς» σαν «σακάκι» για όσο σου το επιτρέπει ο λαός και την παραδίδεις στον επόμενο όταν ο λαός αλλάξει γνώμη. Όλα αυτά, όμως, για να λειτουργήσουν, απαιτείται οι διεκδικητές τής εξουσίας να είναι «συμβατοί» με τη Δημοκρατία και τις προδιαγραφές που θέτει για τις ηγεσίες της …Απαιτείται να σέβονται τον νόμο, για να μην είναι γι’ αυτούς θέμα ζωής και θανάτου η κατοχή της …Να μην σκέφτονται να «δραπετεύσουν» με ελικόπτερα την επόμενη ημέρα από τη διαδοχή τους.

Οι συμβατικοί Δημοκράτες δεν σέβονται τον νόμο απλά επειδή είναι καλοί άνθρωποι …Δεν σέβονται τον νόμο, επειδή είναι καλύτεροι από κάποιους άλλους …Σέβονται τον νόμο, γιατί γνωρίζουν, κατανοούν και προπάντων φοβούνται τη λειτουργία τής Δημοκρατίας …Σέβονται τον νόμο όπως ένας ηλεκτρολόγος σέβεται το γεγονός ότι η δουλειά που τον «ταΐζει» προϋποθέτει να χειρίζεται καλώδια, τα οποία μπορούν να τον σκοτώσουν σε περίπτωση που δεν σεβαστεί τη λειτουργία τους …Σέβονται τον νόμο, γιατί γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει καμία μονιμότητα στη θέση εξουσίας και άρα ασφάλεια σε περίπτωση παρανομίας. Ως εκ τούτου φοβούνται να βάλουν υπογραφές εκεί όπου υπάρχει κίνδυνος …Φοβούνται να βάλουν συγγενείς εκεί όπου απαιτείται αξιοκρατία …Φοβούνται να μοιράσουν κλοπιμαία εκεί όπου υπάρχει δημόσιος έλεγχος. Για όλους αυτούς τους λόγους οι ηγέτες τής Δημοκρατίας δεν μετατρέπονται σε «Καθεστώτα» και παραμένουν «Κυβερνήσεις».

Απ’ όλα αυτά που περιγράψαμε για τη Δημοκρατία βλέπει κάποιος να υπάρχει κάποια σχέση με όλα αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες δεκαετίες στην Τουρκία; Η Τουρκία ΔΕΝ είναι από τις χώρες που γνωρίζουν τη Δημοκρατική Λειτουργία. Την Τουρκία την κυβερνά ένα δικτατορικό καθεστώς, το οποίο απλά με τη δημαγωγία και ένα συνεχές «πλιατσικολόγημα» του κράτους εξασφάλιζε μέχρι τώρα μια «νομιμοποιητική» πλειοψηφία …Μια πλειοψηφία, η οποία της δίνει μια κατ’ επίφαση δημοκρατική εικόνα …Μια πλειοψηφία, η οποία συντηρείται από την επιδοτούμενη υπεργεννητικότητα των αγράμματων και των θρησκόληπτων. Αυτήν την Τουρκία την κυβερνά τώρα ένα καθεστώς «μουλάδων» τής Κωνσταντινούπολης, το οποίο βασίζεται σε μια πλειοψηφία θρησκόληπτων μουσουλμάνων, οι οποίοι με τις «ψήφους» τους απλά «καπελώνουν» μια «άλλη» Τουρκία, που, με άλλη θρησκεία και άλλη νοοτροπία, απλά ζει στο ίδιο χώρο.

Αυτές οι δύο διαφορετικές «Τουρκίες» των διαφορετικών λαών και «ταχυτήτων» όποτε μπορούν κάθονται η μία στον «σβέρκο» τής άλλης και είναι έτοιμες να συγκρουστούν, είτε για ν’ αλλάξουν είτε για να παραμείνουν ως έχουν οι συνθήκες εκείνες, οι οποίες ευνοούν την κάθε μία απ’ αυτές …Δύο «Τουρκίες», οι οποίες από την εποχή τής ίδρυσης του τουρκικού κράτους μάχονται μεταξύ τους για εξουσία και προνόμια κι απλά στην εποχή τού Ερντογάν είδαμε τη «βάρδια» των μουσουλμάνων …Δύο «Τουρκίες», οι οποίες είναι απολύτως διακριτές μεταξύ τους και οι οποίες είναι ορατές και στον πολιτικό χάρτη τής Τουρκίας …Δύο «Τουρκίες», οι οποίες διαφωνούν σε όλα μεταξύ τους εκτός από το «κουρδικό ζήτημα», εφόσον έχουν κοινά συμφέροντα μόνον σ’ ό,τι αφορά την εκμετάλλευση των Κούρδων …Η μία ανεπτυγμένη και μορφωμένη «Τουρκία» των παραλίων και της Νέας Ρώμης και η άλλη «Τουρκία» των θρησκόληπτων της ενδοχώρας.

Ως εκ τούτου στα χρόνια τού Ερντογάν η «Τουρκία» των μουλάδων είναι αυτή που υπερέχει …Αυτή είναι που είδαμε σε αυτές τις εκλογές να δίνει τον υπερπάντων αγώνα της επιβίωσής της …Αυτή, που για τα συμφέροντά της επιτρέπει στον εαυτό της να κάνει ό,τι θέλει εις βάρος όποιων θέλει. Αυτή η Τουρκία λειτουργεί μόνιμα ως ισλαμικό κράτος …Ένα κράτος υπηκόων, οι οποίοι παριστάνουν μόνον κατά τη διαδικασία των εκλογών τούς πολίτες …Ένα κράτος πειθήνιων υπηκόων, οι οποίοι δέχονται να φιλάνε χέρια πολιτικών, αλλά δέχονται ν’ αρπάζουν και σφαλιάρες απ’ αυτούς …Ένα κράτος, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με τη «Δυτική Νοοτροπία» και άρα τη Δημοκρατία των πολιτών. Τι είδους Δημοκρατία έχει ζήσει μια χώρα, όπου, εάν διαμαρτυρηθείς στον Σουλτάνο, αυτός σε «στοχεύει» με το δάχτυλο κι έρχονται οι «πραιτοριανοί» του και σε χτυπάνε στη μέση του δρόμου; …«Πραιτοριανοί», οι οποίοι όχι μόνον δεν κινδυνεύουν από καμία τιμωρία κανενός νόμου, αλλά αντίθετα προάγονται στις θέσεις τους και λαμβάνουν τιμητικές διακρίσεις από τον «ικανοποιημένο» «Σουλτάνο».

Εκ των δεδομένων λοιπόν ΔΕΝ υπάρχει Δημοκρατία σε χώρες όπως η Τουρκία …ΔΕΝ είναι συμβατή η λειτουργία τής Δημοκρατίας με τη θρησκεία, τη νοοτροπία και τη λογική τού κυρίαρχου λόγω πλειοψηφίας μέρους τού λαού της …Τι είδους Δημοκρατία υπάρχει σε μια χώρα όπου ο «Πασάς» κατεβαίνει από μια Maybach και νομίζει ότι, μοιράζοντας τσάι στους δουλοπάροικους, λύνει τα προβλήματά τους; …Τι είδους Δημοκρατία υπάρχει, όταν η άεργη και επίσης αγράμματη σύζυγος του «Πασά» φοράει ένα μαντήλι, το οποίο είναι πιο ακριβό από το μέσο ετήσιο εισόδημα ενός κοινού εργαζομένου στην Τουρκία …Τι είδους Δημοκρατία υπάρχει, όταν αυτός που διεκδικεί την εξουσία θεωρεί τον εαυτό του «εκλεκτό» τού Θεού και άρα υπεράνω κρίσης;

Όλοι είδαμε κι ακούσαμε τι έγινε και ειπώθηκε στην προεκλογική περίοδο στην Τουρκία. Σε μια Τουρκία, η οποία βρίσκεται στην άκρη τής «Αβύσσου», βγήκε ο «Πρόεδρός» της και είπε ότι «παίρνει «οδηγίες» απευθείας από τον Θεό». Κατά την «επιστημονική» του γνώμη ο λαός δεν πρέπει να φοβάται τίποτε, γιατί ο Θεός θα «σώσει» την οικονομία τής Τουρκίας …Θα τη σώσει γιατί «αγαπάει» τον λαό της και προφανώς έχει «αδυναμία» στον «κολλητό» Του που την κυβερνάει. Σε μια οποιαδήποτε χώρα δυτικού τύπου, η οποία έχει «συμβατότητα» με την αστικού τύπου Δημοκρατία, αυτός ο ηγέτης θα είχε πάει κατ’ ευθείαν στον ψυχίατρο και θα είχε οδηγηθεί στην παραίτηση.

Η Ισπανία, παράδειγμα οικονομικού μείγματος πολιτικής για ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ... πάει σε πρόωρες εκλογές λόγω ακρίβειας. Η Ισπανία, των βαρεμένων Ελλήνων πολιτικών. Το μόνο που ξέρουν από Ισπανία είναι Ρεάλ και Μπαρτσελόνα.

Το Ελληνικό κράτος τους έχει παρατήσει στο έλεος του τουρκικού προξενείου με ότι αυτό σημαίνει..

Με κοινή υπουργική απόφαση Πετρόπουλου – Χουλιαράκη κόπηκε το ΕΚΑΣ στους χαμηλοσυνταξιούχους!!! Και ο Τσίπρας τι κάνει; Επαναφέρει προεκλογικά τον Χουλιαρ-άκη....

  

Με το άρθρο 92 του “νόμου Κατρούγκαλου” (ν. 4387/2016) η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψήφισε την κατάργηση του ΕΚΑΣ από 1-1-2020, ενώ με την υπ’αριθ. Φ.11321/οικ.31032/701/14-6-2018 (ΦΕΚ Β’ 2227) κοινή υπουργική απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας-Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και του Αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, οι κ.κ.Πετρόπουλος και Χουλιαράκης αποφάσισαν την τελευταία καταβολή του ΕΚΑΣ τον μήνα Νοέμβριο του 2019 ύψους 12 ευρώ!!!

 

Αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.. που έφερε 2 μνημόνια, που ξεπούλησε το όνομα της Μακεδονίας, ξανά υποψήφιος για πρωθυπουργός! Δεν είναι τρομερό!! Αυτοί που αργοσβήνουν στα νοσοκομεία της Νέας Δημοκρατίας αγκαλιά με τον Άγιο Πέτρο, είναι ηλικιωμένοι άνθρωποι οι περισσότεροι. Μπαίνουν στα νοσοκομεία πεινασμένοι. Αποκαρδιωμένοι. Ταλαιπωρημένοι. Με διαλυμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Οι συντάξεις τους; Δεν βγαίνουν ούτε για τα βασικά. Επί 5 χρόνια ο κύριος Τσίπρας τους έκοβε τις συντάξεις....για να κάνει τον επαναστάτη στις Βρυξέλλες...για να κόβει βόλτες στην Κούβα...για να δίνει τα δάνεια των Ελλήνων στα ξένα Funds...για να ξεπουλά, για να κυνηγά νόμιμα πτυχία ως πλαστά ιδιωτικών ΤΕΕ..

Κάπου εκεί και ο μουσάτος.. Ο τουρίστας Ευρωβουλευτής. Ο βενιζελικός Ανδρουλάκης που απευθύνεται σε κάποιους βολεμένους. Σε κάποιους βαρεμένους με το παρελθόν. Στους αστοιχείωτους. Στους πνευματικά ανάπηρους. Ο γελοίος που ζητούσε υπερβολικά πρόστιμα για τους ανεμβολίαστους ηλικιωμένους με τις κομμένες συντάξεις ... ο εξαφανισμένος από τα προβλήματα της κοινωνίας..που ζητά νέο ξεκίνημα...στην πολυφυλετική Ελλάδα που ονειρεύεται..

 

Αποχή από τις εκλογές!!

Γεμίζει την Ιταλία με λαθρομετανάστες η Γερμανία αλλά οι Ιταλοί πολίτες δεν ενδιαφέρονται και τόσο...Βαλβίδα εκτόνωσης ήταν τελικά η Μελόνι. Και δεύτερο πλοίο γερμανικής ΜΚΟ κατασχέθηκε από τις ιταλικές αρχές.

 

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τους νέους κανόνες για το μεταναστευτικό και το προσφυγικό που ισχύουν στην Ιταλία, οι ΜΚΟ μπορούν κάθε φορά να πραγματοποιούν μόνον μια επιχείρηση διάσωσης και αμέσως μετά την ολοκλήρωσή της πρέπει να ειδοποιούν την αρμόδια ιταλική αρχή για να τους ανακοινώνεται σε πιο λιμάνι πρέπει να αποβιβάσουν άμεσα τους διασωθέντες.

Ο Ιταλός υπουργός Υποδομών και γραμματέας της Λέγκα  Ματέο Σαλβίνι, μάλιστα, έχει εκφράσει επανειλημμένα την άποψη ότι μέρος των ανθρώπων που μεταφέρονται στην στεριά, στη συνέχεια θα έπρεπε να φιλοξενούνται από τις χώρες στις οποίες έχουν την έδρα τους οι διάφορες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. 

Οι υπεύθυνοι των ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται νότια της Σικελίας όμως τονίζουν ότι προέχει πάντα η διάσωση της ανθρώπινης ζωής και ότι είναι παράλογο, κατά την άποψή τους, να περιορίζεται τόσο αυστηρά το πεδίο δράσης τους. Πολλές φορές, δε, τα λιμάνια που τους υποδεικνύει η Ιταλία, βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από το σημείο στο οποίο επιχειρούν τα πλοία των ανθρωπιστικών οργανώσεων. Απαιτούνται και τρεις ημέρες επιπλέον ταξίδι.

Η νέα αυτή διαχείριση του μεταναστευτικού και του προσφυγικού, οδήγησε πρόσφατα σε σειρά εντάσεων της κυβέρνησης Μελόνι με την Γαλλία και αναμένεται να είναι ένα από τα θέματα που η Ιταλίδα πρωθυπουργός θα συζητήσει την ερχόμενη Πέμπτη στη Ρώμη με τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς

Πηγή: Deutsche Welle.

 Για μια ακόμη φορά οι Ιταλοί πολίτες στους δρόμους για το πρωτάθλημα της Νάπολης.

 

 

Αβραμόπουλος στον ΑΝΤ1: Ο Ερντογάν θα στραφεί προς τη Δύση. Κάτι καινούργιο έρχεται από την Τουρκία.

Τι μας λέει ο Αβραμόπουλος; Δεν πήγε ως θεσμικός αλλά ως γνωστός του Ερντογάν. Τι λέμε εμείς; Πήγε ως αγγελιοφόρος του Μητσοτάκη. Ανησυχητικό ότι η Αίγυπτος τα έχει βρει με την Τουρκία, πράγμα που δεν δείχνει να ενοχλείται ο Αβραμόπουλος. Για το πρώτο τμήμα του τάγματος που στέλνει η Τουρκία στο Κοσσυφοπέδιο άχνα...μένουμε μόνο στην παρουσία του γραμματέα του ΝΑΤΟ στην ορκωμοσία του Ταγίπ. Τρελά πράγματα.

Τι καινούργιο έρχεται από την Τουρκία; Θέλει πολύ μυαλό; Μην ξεχνάμε ότι επί Αβραμόπουλου( επίτροπος της Ε.Ε για την λαθρομετανάστευση) εκατομμύρια λαθρομεταναστών μπούκαραν διαμέσου Τουρκίας προς Ευρώπη.

 

Τελικά, πώς «μπήκε» ο Τσίπρας στο Πολυτεχνείο ;;; ...του Παναγιώτη Τραϊανού

 Γιατί ένα ασήμαντο προσωπικό θέμα μπορεί να γίνει ΜΕΙΖΟΝ πολιτικό θέμα παραμονές των κρίσιμων εκλογών ;

Πώς ένα «ασήμαντο» θέμα μπορεί να καταστρέψει τον Τσίπρα και να κάνει τεράστια ζημιά στον Μητσοτάκη ;

Η πιο συνηθισμένη πονηριά που κάνουν οι απατεώνες καταπατητές ιδιοκτησιών —οι οποίες είναι «ορφανές» και δεν τους ανήκουν— είναι αυτή που «περνά» μέσα από τα Δικαστήρια. Ο καταπατητής, ο οποίος δεν έχει κανένα νόμιμο έγγραφο, το οποίο ν’ αποδεικνύει την οποιαδήποτε σχέση με την υπό διεκδίκηση ιδιοκτησία, το «κατασκευάζει» με απάτη μέσα στο Δικαστήριο. Με μια δικαστική πράξη «βαπτίζει» την ιδιοκτησία με τ’ όνομά του, εφόσον τη συνδέει με έναν επίσημο τρόπο με τον εαυτό του. Δημιουργεί δηλαδή ένα δημόσιο έγγραφο, το οποίο μπορεί στη συνέχεια να το χρησιμοποιεί σαν τίτλο ιδιοκτησίας, χωρίς να είναι τέτοιος. Πώς γίνεται αυτό; …Με ένα απλό κόλπο, το οποίο απλά έχει ανάγκη από έναν πολύ έμπιστο συνεργό για να δρομολογηθεί. Πώς «στήνεται» το κόλπο αυτό; …Βάζει τον συνεργό να κάνει μια μήνυση στον ίδιο για «καταπάτηση» του υπό διεκδίκηση ακινήτου …Εμφανίζεται δηλαδή κάποιος, ο οποίος υποτίθεται έχει έννομα συμφέροντα στην ιδιοκτησία και κάνει μήνυση στον καταπατητή. Όταν στη συνέχεια θα γίνει η εκδίκαση της απόφασης, ο ενάγων συνεργός απλά δεν εμφανίζεται στο Δικαστήριο. Το Δικαστήριο, ως εκ τούτου, είναι υποχρεωμένο να εκδώσει απόφαση εις βάρος του και υπέρ τού εναγόμενου, χωρίς καν να εξετάσει την ουσία τής υπόθεσης. Αυτήν την «απόφαση» του «αέρα» τη χρησιμοποιεί στη συνέχεια ο απατεώνας σαν «τίτλο ιδιοκτησίας».

Γιατί αναφερόμαστε σ’ αυτήν τη φαινομενικά παντελώς άσχετη με τον τίτλο τού κειμένου κατάσταση; …Για έναν πολύ απλό λόγο. Σε μια πολύ πρόσφατη «περιήγησή» μου —«σερφάρισμα»— στο διαδίκτυο «έπεσα» επάνω σε ένα παλαιότερο δημοσίευμα, το οποίο είχε ως αντικείμενό του την έντονη αντίδραση του Τσίπρα μέσα στη Βουλή, που όμως αφορούσε ένα προσωπικό του θέμα. Το δημοσίευμα μάλιστα —αριστερής ιστοσελίδας— παρουσίαζε σαν «παλικαρίσια» την αντίδραση του «θιγόμενου» «ηγέτη». Όλα αυτά με προβλημάτισαν, γιατί, εκτός του ότι μου φάνηκαν πολύ υπερβολικά και πομπώδη, τα θεώρησα λάθος ακόμα και στο πρακτικό επίπεδο του χειρισμού. Πόσο «παλικάρι» μπορεί να είναι κάποιος, ο οποίος μονολογεί από το Βήμα τής Βουλής σαν να «ξιφουλκεί» μπροστά στον καθρέπτη του …Αστεία πράγματα είναι αυτά σκέφτηκα. Όμως, εκτός από αυτήν τη διαπίστωση, ολόκληρο το «σκηνικό» μου φάνηκε πως ήταν λάθος …Με αυτά που έκανε όχι μόνον δεν απέδειξε το δίκιο του, αλλά δημιούργησε αμφισβήτηση και σε απλούς παρατηρητές —όπως ο γράφων—, που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχαν γνώση και άρα και άποψη επάνω στο θέμα αυτό.

Από αυτήν την αμφισβήτηση που μου δημιουργήθηκε προκλήθηκε ο συνειρμός τού «άσχετου» παραδείγματος με τα Δικαστήρια των καταπατητών …Αυτό ακριβώς είναι που θεωρώ ότι έκανε ο Τσίπρας στη Βουλή με τον Μητσοτάκη …Επέλεξε να εμφανιστεί σαν «εναγόμενος», ο οποίος απολογούνταν μέσα στη Βουλή, η οποία για τον λόγο αυτόν είχε μετατραπεί σε «Δικαστήριο» …«Απολογούμενος», που υποτίθεται είχε δίκιο και ωρυόταν για την «αμφισβήτηση» της επιτυχίας του στις Πανελλήνιες Εξετάσεις και την Εισαγωγή του στο Πολυτεχνείο. Παράξενο δεν είναι αυτό; Προς τι οι φωνές και η ταραχή; Με γέλια και χαρές έπρεπε να πάει εκεί, για να κάνει επίδειξη του δίκιου του. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι το αφηρημένο ή το υποκειμενικό. Εδώ έχουμε να κάνουμε με αντικειμενικές καταστάσεις, επάνω στις οποίες βασίζεται η ίδια η κοινωνική λειτουργία …Μου αμφισβητείς τα προσωπικά μου στοιχεία, σου φέρνω ως απόδειξη το Δελτίο Ταυτότητας! …Μου αμφισβητείς το οικόπεδο, σου αποδεικνύω την ιδιοκτησία μου με τους τίτλους ιδιοκτησίας! …Μου αμφισβητείς τις σπουδές, κάνω το ίδιο με την επίδειξη του Πτυχίου!