Eλλάδα 2024. Θλίψη και σκοτεινιά.

 

Είναι τώρα περίπου 20 χρόνια που κάτι τρέχει....Για παράδειγμα έχει γεμίσει ο τόπος με μανικιούρ. Με κέντρα αισθητικής. Κάθε γειτονιά. Κάθε Δήμος. Κάθε πόλη. Κορίτσια με βαμμένα νύχια. Γυναίκες, ώριμες γυναίκες με κόκκινα, ροζ, γκρι, πράσινα βαμμένα νύχια.. μες την τρελή χαρά.. Μόνο αυτό;; Πλαστικά βυζιά...Φοιτήτριες με πλαστικά φουσκωμένα βυζιά...με έντονα κωλομέρια, με διάφανα κολάν, ρούχα ZARA με έτοιμα μεταπτυχιακά, καρναβάλια κανονικά. Μελαγχολικοί, αποτριχωμένοι καταθλιπτικοί νεαροί με  παρακμιακά Tattoo...tattoo που ξεκινάνε από τις γάμπες και καταλήγουν μέχρι τον λαιμό. Αλυσίδες χοντρές γύρω από τον λαιμό. Γένια όλων των ειδών.. Μούσια λαδωμένα, χείλη χλωμά από τα κραγιόν, ξυρισμένα κεφάλια...βαμμένα μαλλιά με μπόλικη ποζερά. Αρώματα αποπνικτικά. Μπαίνεις πχ σε ένα ασανσέρ με κάποια η με κάποιον που το φοράει και παθαίνεις ασφυξία.

 Παντρεμένα, μορφωμένα ζευγάρια, να κυκλοφορούν τις νύχτες σαν τα ζόμπι παρέα με σκυλιά με τους ηλικιωμένους να αγναντεύουν από τα μπαλκόνια τους. Να έχουν στα χέρια τους μέσα σε σακούλες  τα σκατά των σκύλων τους καλοκαιριάτικα... με αποτέλεσμα να βρομοκοπάνε "υπερήφανη" σκατίλα 10 μέτρα μακριά. Τι κατάντια πραγματικά. Κοριτσάκια 14 ετών με ένα κινητό μέρα νύχτα. Αρκετά από αυτά να δείχνουν στήθος Live. Με πρότυπα τις γυμνόστηθες influencers...

 Έφηβοι κολλημένοι 24 ώρες σε ένα internet. Παιδιά αποκομμένα από την κοινωνία με όνειρο ζωής τις ζωές των άλλων. Την Μύκονο!! Την άνετη ζωή!! Ανύπαντρη Ελληνίδα, μεταξύ γλυκιάς σικ πλουτοαμερικάνας, ξινής γκόμενας και στυγνής επιχειρηματία. Καριέρα με κάθε τρόπο. Λεφτά με αδίστακτο τρόπο. Οικογένεια....? με ένα νεύμα του χεριού....με την ανάσα της να μυρίζει Whiskey sour με πορτοκάλι. Και αυτός βλάχος με κόμπλεξ....με γεμάτες υποσχέσεις...πατριώτης με φίλους Αλβανούς και λίγο κωλομπαράς όπως τον θέλει η νέα εποχή.. Καθόλου ντροπαλός και έτοιμος για συγκρούσεις.. .με στεντόρεια φωνή να θέλει να πολεμήσει τους Τούρκους...ενώ καλοβλέπει την ιδέα να χώσει την μάνα του σε κανένα γηροκομείο...γιατί τον χαλά που δεν γουστάρει τον Κωλομπαρά...

οι δαίμονες ξέρουν να παίζουν άσχημα κόλπα...και η μικρή Ελλάδα σβήνει...Μια ατελείωτη παράνοια..

  

.Πρός επίρρωση του άρθρου, να καταθέσω την εικόνα που διαβάζοντας μου ήρθε στο νου, πρίν λίγους μήνες βρέθηκα στην Αθήνα περπατούσα στην άθλια , όπως την κατάντησαν Αθήνα,κάνοντας σλαλομ ανάμεσα σε χαίνοντες κάδους, κατουρημένες γωνιές,σπασμένα ρείθρα, κλεισμένα πεζοδρόμια, έβλεπα νέα παιδιά με σκύλους, μάλλον οι σκύλοι έβγαζαν βόλτα τα παιδιά,παρατηρούσα αγέρωχους νέους με σόρτς και iPHONE 16 να ξεπροβάλλουν από την πολυκατοικία προς την αστική ζούγκλα, κουλ , αδιάβροχοι από την ασχήμια και μιζέρια, κωμικά σοβαροί, διερωτήθηκα μήπως αυτή την εικόνα την βλέπω μόνο εγώ; Δυστυχώς όχι , αυτός ο νέος με το σιδερωμένο τι-σερτ, το φρεσκολουσμένο μαλλί και το έξυπνο κινητό στο χέρι,πιστεύει ακράδαντα στην ατομική ευθύνη, στην κανονικότητα του δήθεν και του φαίνεσθαι,στην εν κενώ αυτοπραγμάτωση ; Το καθαρό του πρόσωπο, η αταραξία του νομίζω ότι νομίζει σαρώνουν τις αβεβαιότητες του και τις ενδόμυχες ανασφάλειες του.Στα πρόσωπα των νέων απλά έβλεπα την κοινωνία, την σήψη από το έλλειμμα αξιών, το έλλειμμα παιδείας, σκέφτηκα αυτοί οι νέοι θα βάλουν μπροστά τα στήθη τους όταν που το απεύχομαι χρειαστεί να υπερασπίσουν την πατρίδα ; Τελικά ο μαφιοκαπιταλισμός και η θανατοπολιτική αποτελούν την κανονικότητά μας; άραγε τι θεωρούμε κανονικό, τι δεχόμαστε ως σωστή πλευρά της ιστορίας

,

Κάθισα σε ένα παγκάκι, δίπλα μου κάθισε μια διαταραγμένη από ό,τι φάνηκε προσωπικότητα, σκέφτηκα προς στιγμή μήπως είμαι συλλέκτης ; , μονολογούσε πότε φωναχτά .πότε ψυθιριστά, οδός Αθηνάς πάρτα μωρή εφορία, έλα ρε Μητσοτάκη πάρτα όλα , να παπούτσι από μπουτίκ Κηφισιάς,, τι κοιτάς μωρή οδηγάς και τζίπ χαμούρα,τι κοιτάς μωρή άβυζη; Ο ασυνάρτητος μονόλογος μου ακούστηκε ως προφητεία, είπα μέσα μου άντε τράβα και εσύ μαλακάκο και έσπευσα μακρυά από το πρόβλημα για να αποφύγω άσφαιρα πυρά,σαν ντροπιασμένος από τις δυσοίωνες προφητείες.