..Με τον τρόπο αυτόν δημιουργήθηκαν οι "σχολές" του ποδοσφαίρου. �Αλλος έβαζε περισσότερο "πνεύμα" και άλλος περισσότερο "σώμα", προκειμένου να κερδίσει. Ήταν φυσικό να παίζει με δύναμη και άρα με περισσότερο "σώμα" η Βρετανία και το ακριβώς αντίθετο να κάνει η Γαλλία.
Όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία.Γιατί ήθελαν οι ισχυροί να δημιουργούν ταυτίσεις μεταξύ των ομάδων και των λαών.
Η εξουσία από εκεί και πέρα φρόντιζε να μοιράζει τους τίτλους με τέτοιον τρόπο, ώστε όλοι οι "μεγάλοι" της κοινωνίας των εθνών να δικαιώνονται και όλοι να συνεχίζουν να επενδύουν στην εθνική τους ιδιομορφία.
Το Μουντιάλ δηλαδή ήταν το πεδίο όπου θα πολεμούσαν οι ισχυροί για τη δικαίωση της νοοτροπίας τους. Θα πολεμούσαν βέβαια σε έναν "στημένο" αγώνα, γιατί η εξουσία ποτέ δεν θ' άφηνε να γίνουν οι μεγάλες εκπλήξεις.
Κυρίαρχες νοοτροπίες θα ήταν μόνιμα οι νοοτροπίες των μεγάλων εθνών. Των εθνών, που για κάποιο λόγο ωφελούσαν το παγκόσμιο σύστημα να υπάρχουν και ν' αναπτύσσουν την απαραίτητη συμπεριφορά.
Αρκεί να ωφελούσες για κάποιον λόγο το σύστημα και θα σε βοηθούσε να κάνεις "σχολή". Ήταν φυσικό δηλαδή ν' αποτελέσουν "σχολές" όλα τα μεγάλα κράτη της Ευρώπης, που είχαν ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ τους.
Ήταν φυσικό όμως ν' αποτελέσουν "σχολές" και άλλα χρήσιμα για το σύστημα κράτη.
Κράτη, που ενδιέφερε το σύστημα να είναι εθνικώς ομοιογενή και φανατισμένα, γιατί του επέτρεπαν να ελέγχει ολόκληρες ηπείρους. Κράτη, που δεν είχαν κανέναν άλλο χαρακτη¬ριστικό, που να μπορεί να τους προσδίδει ισχυρά εθνικά χαρακτηριστικά και ενδεχόμενη διάλυσή τους θα επέφερε τρομερή ζημιά στο σύστημα εξουσίας.
Για παράδειγμα, ήταν σημαντικό να καλλιεργείται ο εθνικισμός της Αργεντινής και της Βραζιλίας. Ήταν σημαντικό να έχουν μεταξύ τους μια αντιπαλότητα.
Γιατί με τις δύο χώρες αυτές ελέγχεις την πάμπλουτη Λατινική Αμερική.