Ο παππούς της ήταν υψηλόβαθμος ηγέτης των Ναζί, στρατιωτικός δικαστής, ένας από αυτούς που έστειλαν στο θάνατο 50.000 αντιπάλους του καθεστώτος, καθώς και άνδρας των SS πριν ανέλθει ο Χίτλερ στην εξουσία. Και αυτό δεν μπορεί να είναι λεπτομέρεια για την αρχηγό του AfD, του ακροδεξιού κόμματος, που τρέχει να ηγηθεί της Γερμανίας, ειδικά σε ένα κόμμα που ισχυρίζεται ότι η χώρα πρέπει να απομακρυνθεί από τη «λατρεία της ντροπής» για το παρελθόν της.
Η Welt am Sonntag είναι μια γερμανική κυριακάτικη εφημερίδα που εκδίδεται στη Γερμανία η οποία και ανακάλυψε τον αδίστακτο παππού της Alice Weidel μετά από μυστική έρευνα. O παππούς της Alice Weidel δεν καταδικάστηκε για τα εγκλήματά του...
Η Alice Weidel ανήκει στην LGBTQ+ κοινότητα... Είναι σε σύμφωνο συμβίωσης με μια γυναίκα που προέρχεται από τη Σρι Λάνκα. Μαζί έχουν δύο υιοθετημένα παιδιά. Η Alice Weidel δεν θέλει άλλους λαθρομετανάστες στην Γερμανία και σε αυτό συμφωνεί και η Καγκελαρία..
Ο γερμανικός ΛΑΟΣ ήταν εκείνος που δημιούργησε τον Χίτλερ, και ΟΧΙ το αντίθετο. Η «δαιμονοποίηση» του Ναζισμού, ως ανερμήνευτου πολιτικού όρου και η ταύτισή του με πρόσωπα, έγινε εσκεμμένα και εκ του πονηρού, για ν’ αποενοχοποιηθεί αυτός ο εγκληματίας λαός από τις δικές του ευθύνες …Έγινε με μόνο στόχο να δοθεί το «άλλοθι» σ’ αυτούς, οι οποίοι επιδιώκουν να έχουν άλλοθι, για να μην τιμωρούνται όταν αποτυγχάνουν …Έγινε με στόχο να μπορεί να σωθεί ο επικίνδυνος αυτός λαός και αυτό το δέχθηκαν εκείνοι, οι οποίοι είχαν τη δύναμη να τον σώσουν, καθώς θα μπορούσαν στη συνέχεια να τον εκμεταλλευτούν εκ νέου. Άρα καταλήγουμε στο ένα και μοναδικό συμπέρασμα: Ναζιστική και άρα εγκληματική ήταν η ίδια η Γερμανία, και απλά ο Χίτλερ ήταν ο Φύρερ της. Όταν όμως «καταδικάζεις» μόνον τον Χίτλερ ως «Ναζιστή», χτυπάς ένα «δένδρο», για ν’ απαλλάξεις το «δάσος». Οι πόλεμοι της Γερμανίας δεν ήταν πόλεμοι της ναζιστικής της ηγεσίας …Ήταν πόλεμοι των πολιτών της …Οι πολίτες της ήταν εκείνοι, οι οποίοι εγκληματούσαν στην Ευρώπη … Η εθνικοσοσιαλιστική —και άρα ναζιστική— γερμανική συμπεριφορά δεν αλλάζει ποτέ, γιατί δεν αλλάζουν οι ίδιοι οι Γερμανοί …Δεν αλλάζει η παιδεία τους …Δεν αλλάζει η νοοτροπία τους. Η συμπεριφορά αυτή τούς έκανε κάποτε «πληγή» τής Ευρώπης και είναι η ίδια που τους διατηρεί στο ίδιο επίπεδο και σήμερα.
Κάποτε οι Γερμανοί, για το συλλογικό κέρδος τού «ζωτικού χώρου», συσπειρώθηκαν γύρω από τον «Μπλίτσκριγκ» τού Χίτλερ, για ν’ αρπάξουν με τη βία τον πλούτο όλων των λαών. Μετά συσπειρώθηκαν γύρω από την «άνευ όρων παράδοση» του Αντενάουερ, προκειμένου σαν «μετανοήσαντες» να σώσουν τα τομάρια τους και να μην πέσουν θύματα αντεκδίκησης των λαών τους οποίους «μάτωσαν». Στη συνέχεια —αφού είχαν σώσει τα τομάρια τους— συσπειρώθηκαν όλοι σαν «ευγνωμονούντες» γύρω από τη τζάμπα-«συγνώμη» τού Κολ, γιατί η Ένωση της Γερμανίας ενεργοποιούσε τις απαιτήσεις για αποζημιώσεις των θυμάτων τής γερμανικής θηριωδίας. Μερικές δεκαετίες μετά —και αφού δεν είχαν δώσει ούτε ένα ευρώ αποζημίωσης στα θύματά τους— συσπειρώθηκαν εκ νέου οι Γερμανοί σαν «πετυχημένοι» γύρω από τη Μέρκελ και το δόγμα της περί σεβασμού των «μνημονιακών δεσμεύσεων», προκειμένου να λεηλατήσουν τα κράτη τού Ευρωπαϊκού Νότου.
Traianou.gr
Κάποτε οι ρότσιλντ, για το συλλογικό κέρδος τού «ζωτικού χώρου», συσπειρώθηκαν γύρω από τον «Μπλίτσκριγκ» τού Χίτλερ, για ν’ αρπάξουν με τη βία τον πλούτο όλων των λαών. Μετά συσπειρώθηκαν γύρω από την «άνευ όρων παράδοση» του Αντενάουερ, προκειμένου σαν «μετανοήσαντες» να σώσουν τα τομάρια τους και να μην πέσουν θύματα αντεκδίκησης των λαών τους οποίους «μάτωσαν». Στη συνέχεια —αφού είχαν σώσει τα τομάρια τους— συσπειρώθηκαν όλοι σαν «ευγνωμονούντες» γύρω από τη τζάμπα-«συγνώμη» τού Κολ, γιατί η Ένωση της Γερμανίας ενεργοποιούσε τις απαιτήσεις για αποζημιώσεις των θυμάτων τής γερμανικής θηριωδίας. Μερικές δεκαετίες μετά —και αφού δεν είχαν δώσει ούτε ένα ευρώ αποζημίωσης στα θύματά τους— συσπειρώθηκαν εκ νέου οι ροτσιλντ, σαν «πετυχημένοι» γύρω από τη Μέρκελ και το δόγμα της περί σεβασμού των «μνημονιακών δεσμεύσεων», προκειμένου να λεηλατήσουν τα κράτη τού Ευρωπαϊκού Νότου.
ΑπάντησηΔιαγραφή