Η ανθρώπινη κατοικία ΔΕΝ πρέπει ΠΟΤΕ να γίνεται αντικείμενο επενδύσεων …Δεν πρέπει ΠΟΤΕ το κεφάλαιο να «συγκρούεται» με μια ανθρώπινη ανάγκη, γιατί πάντα το κεφάλαιο θα νικάει και οι άνθρωποι θα δυστυχούν.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
-----------------------------------------------------------------------
Πριν η Νέα Τάξη φτάσει έξω από τα σπίτια των ανθρώπων για να τ’ αρπάξει, είχε «επισκεφτεί» πρώτα στις βιομηχανίες τους και τους είχε βάλει «λουκέτο».
Στο όνομα της «ελεύθερης» οικονομίας και της «ανταγωνιστικότητας» οι άνθρωποι έχασαν τις θέσεις εργασίας τους στον παραγωγικό τομέα και βρέθηκαν έκθετοι στην οικονομική απειλή.
Η αποβιομηχάνιση, την οποία επέβαλε η Νέα Τάξη στον Χριστιανισμό, βοήθησε στην «αρρώστια» αυτήν, εφόσον εξασθένησε τους πολίτες και οι πόλεις έχασαν τις «άμυνές» τους.
Χρήματα, τα οποία έπρεπε να διοχετευτούν σε βιομηχανικές επενδύσεις —για να μπορέσει ο κόσμος να εργαστεί για να επιβιώσει—σήμερα διοχετεύονται σε «επενδύσεις» κατοικιών.
Αντί οι ισχυροί τής οικονομίας να δίνουν δουλειά στον κόσμο για να επιβιώσει, του αρπάζουν μέσω των ενοικίων και τα λίγα «ψίχουλα» που του απέμειναν στον λογαριασμό του.
Αντί να ζουν οι άνθρωποι με τους μισθούς τους, προσπαθούν να επιβιώσουν, ξεπουλώντας τα σπίτια τους.
Αντί να χτίζονται από τους πλούσιους επενδυτές νέα εργοστάσια, εξαγοράζονται νέες πόλεις.
----------------------------------------------------------------------
Η δυνατότητα του Airbnb να μετατρέπει την ανθρώπινη κατοικία σε «επένδυση» είναι αυτή που καταστρέφει τα πάντα, γιατί έλκει το κεφάλαιο, ενώ αυτό δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται να συμβαίνει ποτέ…
εφόσον,η ανθρώπινη κατοικία ΔΕΝ πρέπει ΠΟΤΕ να γίνεται αντικείμενο επενδύσεων …
Δεν πρέπει ΠΟΤΕ το κεφάλαιο να «συγκρούεται» με μια ανθρώπινη ανάγκη, γιατί πάντα το κεφάλαιο θα νικάει και οι άνθρωποι θα δυστυχούν.
Η ανθρώπινη κατοικία —το «housing»των Αγγλοσαξόνων—είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ και θα πρέπει να προσφέρεται στον άνθρωπο με αφθονία και με την απόλυτη ευκολία.
Εάν επιτρέψεις σε μη φυσικά —και άρα αθάνατα— νομικά πρόσωπα να εξειδικευτούν στην αγορά και την εκμετάλλευση ακινήτων, είναι θέμα χρόνου σε μία με δύο γενιές να πάμε σε παγκόσμια μονοπώλια της ανθρώπινης κατοικίας.
Μια τέτοια κατάσταση θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί ως«ΚΟΛΑΣΗ επί Γης»…
ΚΟΛΑΣΗ, την οποία η δική μας γενιά —που ηττήθηκε— θα προσφέρει σε ΟΛΕΣ τις υπόλοιπες γενιές που θ’ ακολουθήσουν. Θα μας καταριούνται ΟΛΟΙ μαζί οι άνθρωποι του μέλλοντος,εάν χάσουμε αυτήν τη μάχη.
Η ανθρώπινη κατοικία θα πρέπει ν’ «ακολουθεί» τις δυνατότητες των κατοίκων και να μην συμβαίνει το αντίθετο.
Τα ενοίκια θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένα στους μισθούς των κατοίκων και όχι στην «προσφορά» που κάνουν οι τουρίστες, όπως συμβαίνει με το Airbnb.
Στο σημείο αυτό εντοπίζεται το πρώτο και ολέθριο αποτέλεσμα της ύπαρξης και λειτουργίας τού Airbnb.
Με δήθεν οικονομοτεχνικά δεδομένα οικονομικών αποδόσεων και μελλοντικών αποσβέσεων επιτρέπει την «αξιολόγηση» της ανθρώπινης κατοικίας και άρα την τιμολόγησή της σε όλα τα επίπεδα, είτε σ’ ό,τι αφορά την απλή της χρήση είτε σ’ ό,τι αφορά την αξία κτήσης της. Αυτή η «τιμολόγηση» είναι που καταστρέφει τα πάντα.
Αυτή η απόδοση είναι που φέρνει τις τράπεζες έξω από τις πόρτες των ανθρώπων. Αυτή η απόδοση μετριέται με «αξίες» υποθηκών για τους ιδιοκτήτες ή με δάνεια αγοράς για τους επενδυτές.
Αυτή η απόδοση κερδών χρήσης «συγκρίνεται» με τοκισμούς και δικαιολογεί δάνεια.
Αυτή είναι που καταστρέφει πόλεις και ανθρώπους. Τα καταστρέφει όλα, γιατί δίνει στην κατοικία μια «απόδοση» κεφαλαίου κι αυτό έλκει τους επενδυτές εκεί όπου αυτοί δεν πρέπει να δραστηριοποιούνται, γιατί υπάρχει κίνδυνος για την κοινωνία.
Τα σπίτια των ανθρώπων δεν πρέπει να έχουν «μετρήσιμη» οικονομική «απόδοση» ΧΡΗΣΗΣ.
Δεν πρέπει να εμφανίζουν κέρδη Χρήσης σε σχέση με τα κόστη απόκτησής τους. Αυτά τα κέρδη είναι αποδόσεις κεφαλαιοποίησης και άρα εύκολα «συγκρίνονται» με επιτόκια δανεισμών κεφαλαίων.
Τα σπίτια των ανθρώπων, λοιπόν, άσχετα με την αξία τους ως υλικά «αγαθά»,πρέπει να έχουν μηδενική οικονομική απόδοση ως «κεφάλαιο» κι αυτό γίνεται με τον πιο απλό τρόπο …Δεν πρέπει να μπορούν να υποθηκεύονται από την πλευρά των ιδιοκτητών τους για τη λήψη τραπεζικών δανείων …Δεν πρέπει οι αποδόσεις τους να συνδέονται με αποδόσεις δανείων και άρα με τα τρέχοντα επιτόκια—και κατ’ επέκταση με τη γενικότερη οικονομική κατάσταση—.Δάνειο με «εγγύηση» την αξία μιας κατοικίας ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να δίνεται ΠΟΤΕ, είτε μιλάμε για απλό ιδιοκτήτη είτε για κατασκευαστή κατοικιών.
Απλά πράγματα. Τέτοια δάνεια με τέτοιες εγγυήσεις επί αιώνες έδιναν μόνον οι μαχαιροβγάλτες τοκογλύφοι των πεζοδρομίων και κανένας άλλος.
Για την απλή κατοικία των ανθρώπων θα πρέπει να υπάρχει μόνον η ΑΞΙΑ ΚΤΗΣΗΣ. Είτε θα έχεις το σπίτι σου στην κατοχή σου είτε τα χρήματα της αξίας του…Καί τα δύο μαζί ΠΟΤΕ, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση ΜΠΑΙΝΕΙ και ο τραπεζίτης στην «εξίσωση». Με μηδενική οικονομική «απόδοση» μπορεί κάποιος να πουλάει την κατοικία του όποτε θέλει και σε όποια τιμή θέλει, είτε είναι ένας κοινός ιδιοκτήτης είτε κατασκευαστής.
Αυτό,όμως, δεν είναι οικονομική «απόδοση» …Δεν είναι κέρδος. Αυτό είναι απλή πώληση …και ΜΟΝΟΝ αυτή η νομική «πράξη» πρέπει να επιτρέπεται για την ανθρώπινη κατοικία. Απλά πράγματα.
Πώληση γίνεται μόνον γι’ αυτά που υπάρχουν και όχι γι’ αυτά που ΘΑ υπάρξουν. Την ώρα που αλλάζουν τα χρήματα χέρια, αλλάζουν χέρια και οι τίτλοι ιδιοκτησίας τού υπό πώληση ακινήτου.
Τίποτα δεν πρέπει να έχει νομιμότητα, όταν δεν σέβεται αυτήν τη συνθήκη.
Ποιο είναι το ζητούμενο γι’ αυτό το οποίο λέμε; …Δεν πρέπει να υπάρχει ΠΟΤΕ η περίπτωση να «πέσει» μια ανθρώπινη κατοικία στα «χέρια» ενός μη-φυσικού προσώπου όπως είναι η Τράπεζα.
Η κατοικία ΠΑΝΤΑ θα πρέπει να βρίσκεται υπό την ιδιοκτησία ενός φυσικού προσώπου.
Αυτή η απλή συνθήκη είναι η εγγύηση ότι ΟΛΕΣ οι γενιές των ανθρώπων θα έχουν στη διάθεσή τους στέγη, για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Αυτή είναι η εγγύηση ότι οι πόλεις θα περνάνε επ’ άπειρον στα χέρια των παιδιών των κατοίκων τους και σε κανέναν άλλον.
Γιατί αποτελεί εγγύηση;
…Γιατί η έλλειψη οικονομικής «απόδοσης»—και άρα ΚΕΡΔΟΥΣ από τη χρήση τής κατοικίας—παύει να έλκει «επενδυτές».
Διώχνει πανίσχυρο επενδυτικό κεφάλαιο από τις γειτονιές των ανθρώπων. Διώχνει τους «καρχαρίες»-«επενδυτές»μακριά από την ανθρώπινη κατοικία, η οποία θα αφορά μόνον αγοραστές και άρα κατά κανόνα τούς χρήστες της. Αυτή η έλλειψη οικονομικής απόδοσης «διώχνει» και τους «αεριτζήδες» επενδυτές τού κατασκευαστικού κλάδου των κατοικιών και άρα παύει να υπάρχει κίνδυνος δημιουργίας «φούσκας» στην αγορά ακινήτων.
Ως κατασκευαστής κατοικιών πουλάς μόνον ό,τι έχεις ήδη κατασκευάσει και όχι ό,τι υπολογίζεις στο μέλλον να κατασκευάσεις με προπωλήσεις διαμερισμάτων ή τραπεζικά κατασκευαστικά δάνεια.Παίρνεις χρήματα από τον αγοραστή μόνον τη στιγμή που του παραδίδεις τίτλους ιδιοκτησίας υπαρκτού ακινήτου και όχι «σχεδίων». Χτίζεις με δικά σου χρήματα —και προσωπικές εγγυήσεις δανείων—και όχι με τραπεζικά δάνεια και «εγγυήσεις» τις ίδιες τις ανθρώπινες κατοικίες, οι οποίες σε περίπτωση «αστοχίας» θα περιέλθουν στην κυριότητα της τράπεζας.
Με τον τρόπο αυτόν διασφαλίζονται τα κοινωνικά συμφέροντα κι εξαλείφονται οι κίνδυνοι για την ανθρώπινη κατοικία. Όταν υπάρχει οικονομική «απόδοση» της κατοικίας, καταστρέφονται όλες οι ασφαλιστικές δικλείδες που προστατεύουν την κοινωνία. Είναι σαν να «μετράς» τις αξίες ΟΛΩΝ των γυναικών με βάση την οικονομική «απόδοση» που θα είχαν αυτές, εάν ήταν πόρνες.
Είναι σαν ν’ αναγνωρίζεις την πορνεία ως έναν οικονομικό «πήχη», αναδεικνύοντάς τη μάλιστα σε «έξυπνο μέσο» βιοπορισμού, το οποίο απευθύνεται σε όλους…Ένα «εξτραδάκι» …Μια «αρπαχτή», που εμείς οι υπόλοιποι θα κάνουμε πως «δεν»τη βλέπουμε.Απλά πράγματα. Είναι σαν να τιμολογείς την ανθρώπινη σεξουαλική πράξη. Είναι άλλο πράγμα το σεξ μεταξύ των συντρόφων —το οποίο προσφέρεται μάλιστα σε αφθονία και δωρεάν— και άλλο πράγμα η πληρωμένη «υπηρεσία» τής πόρνης.
Όταν η σεξουαλική πράξη τιμολογείται γενικά —και χωρίς εξαιρέσεις—με έναν υπολογισμό, ο οποίος αφορά όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως, προκαλούνται προβλήματα ,των οποίων το κοινωνικό κόστος κανένας δεν γνωρίζει ποιο θα είναι. Όταν τιμολογείς το σεξ για τους πάντες, η κοινωνία δεν μπορεί να λειτουργήσει. Τι θα κάνεις εάν η σύντροφός σου ή η σχέση σου σ’ ενημερώνει κάθε φορά γι’ αυτά που υποθετικά θα της «χρωστούσες», εξαιτίας των «υπηρεσιών» της με βάση τις τιμές τής «αγοράς»;
Θα κρατάμε σημειώσεις για το πόσο «κοστολογείται» αυτό το οποίο προσφέρουμε στον σύντροφό μας; Θα αγοράζουμε δώρα, για να «ξεχρεώσουμε»; Θα κρατάμε μπλοκάκια σημειώσεων; Θα κουβαλάμε μήπως και κανέναν φίλο μας μαζί, για να μοιραζόμαστε το κόστος; Θα τη στέλνουμε να φέρνει το «μεροκάματο» απ’ έξω, για να φάμε;
Αυτό είναι που συμβαίνει.....
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για ν’ αρχίσει να καταλαβαίνει ο αναγνώστης την «παγίδα» που έχουν στήσει στους ανθρώπους…
Την παγίδα αυτή, η οποία θα τους κάνει αιώνιους «όμηρους» των εμπόρων τής στέγης.
… ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
απόσπασμα απο το Airbnb……ο «καρκίνος», που «κατατρώει» τις πόλεις .
23\08\2022 όλη η ανάλυση στον παρακάτω σύνδεσμο
