Πρέπει πάση θυσία να επιβιώσουν τόσο ο Κούλης όσο κι ο Τσίπρας, για να διαιωνιστεί ο βενιζελικός σχεδιασμός.
Αυτή βέβαια ΔΕΝ είναι μόνον η αγωνία των «αφεντικών», αλλά είναι και η αγωνία τής Ντόρας …Η αγωνία τής μάνας.
Αν «πέσει» ο Κούλης, ως εν ενεργεία Πρωθυπουργός, θα περάσει στην ιστορία τής ΝΔ ως αποτυχημένος και δεν θα μπορεί να «συνεχίσει» την ενεργή παρουσία του και άρα τον έλεγχο στον χώρο τής Δεξιάς …Δεν θα μπορεί ν’ αποσυρθεί ως «επίτιμος», ώστε να μπορεί —όπως ο πατέρας του— να «κινεί» τα «νήματα» του κόμματος, χωρίς να μπορούν να τον αποβάλουν οι δεξιοί από το κόμμα …
Δεν θα μπορεί να «παρκάρει» μόνιμα σε ένα γραφείο τής Βουλής και με την ασυλία τού βουλευτή να ελέγχει μόνιμα και χωρίς φθορά το κόμμα …Δεν θα μπορεί να «μοιράζει» στους μητσοτακικούς θέσεις και βολέματα, τα οποία αντιστοιχούν στο μερίδιο της Δεξιάς, όπως έκανε ο πατέρας του …Δεν θα μπορεί να συνθέσει δίδυμο με τον επίσης «παρκαρισμένο» Καραμανλή, μέχρι να τον διαδεχθεί κάποιο από τα παιδιά του. Πρώτος στόχος λοιπόν είναι να μην «πέσει» ο Κούλης.
Δεύτερος στόχος —και εξίσου σημαντικός— είναι να στηριχθεί κι ο αδύναμος Τσίπρας, ώστε να διαιωνιστεί ο σχεδιασμός τού δικομματισμού …Να στηριχθεί, ώστε να επανέλθει στην εξουσία, προκειμένου να «φάει» ένα εύλογο χρονικό διάστημα, μέχρι να προετοιμαστεί ο Μπακογιάννης, για να διεκδικήσει την ηγεσία τής ΝΔ και βέβαια την Πρωθυπουργία. Ο Τσίπρας και ο χρόνος που μπορεί να «φάει» είναι το «κλειδί» για να μπορέσει ο Μπακογιάννης να πάρει τη «σειρά» του. Αν δεν αντέξει ο Τσίπρας για κάποιο κρίσιμο χρονικό διάστημα, ο δικομματισμός θα καταρρεύσει και μαζί του και ο σχεδιασμός των Βενιζελικών. Ο Μπακογιάννης στην περίπτωση αυτήν θα είναι μια «φωτοβολίδα» με καλύτερη στιγμή του τη Δημαρχία τής Αθήνας.
Αυτή είναι η αγωνία τής Ντόρας, η οποία, μετά την παταγώδη αποτυχία της να γίνει Πρωθυπουργός η ίδια, φαντάζεται τον εαυτό της ως αδιαφιλονίκητο capo τής επόμενης «μετάλλαξης» της φαμίλιας Βενιζέλου σε Μπακογιάννη …Η αγωνία μιας γυναίκας, η οποία υπήρξε εγγονή Πρωθυπουργού, κόρη Πρωθυπουργού, αδερφή Πρωθυπουργού, παρ’ ολίγον Πρωθυπουργός η ίδια και προετοιμάζεται να γίνει μητέρα Πρωθυπουργού …Ούτε στη Μποτσουάνα δεν υπάρχει άτομο μ’ αυτές τις ιδιότητες …Ούτε οι γόνοι φυλάρχων δεν έχουν αυτήν τη «συνέχεια» …Ούτε στις πιο κλειστές επιχειρήσεις η ιδιότητα του CEO δεν «μεταφέρεται» τόσο απόλυτα. Αυτή η Ντόρα τής «αξιοκρατίας» ονειρεύεται τώρα να πάρει τη θέση του πατέρα της στην οικογένεια. Ο Κούλης απλά θ’ αντιμετωπιστεί ως ένα απλό δεδομένο σε μια «εξίσωση», την οποία πρέπει να «λύσουν» άλλοι.
Η Ντόρα λοιπόν, ως επικεφαλής τής οικογένειας Μητσοτάκη, θα πρέπει να πολεμήσει σε δύο διαφορετικά «μέτωπα» …Στα «μέτωπα» αυτά, τα οποία ήδη περιγράψαμε. Από τη μία ΔΕΝ πρέπει ν’ αφήσει τον Κούλη να «πέσει», γιατί θ’ αποβληθεί όχι μόνον αυτός, αλλά ολόκληρη η οικογένειά της από τη ΝΔ κι από την άλλη πρέπει να στηριχθεί ο Τσίπρας, ώστε να μπορέσει να κάνει ακόμα —είτε ο ίδιος ως πρόσωπο είτε το κόμμα του ως Συγκυβέρνηση— μία ακόμα πρωθυπουργική θητεία, προκειμένου να «φαγωθεί» μια κρίσιμη για την «ωρίμανση» του Μπακογιάννη τετραετία …Για πόσο καιρό θ’ αντέχει να φυτεύει ο άνθρωπος δέντρα στην άσφαλτο της Αθήνας;
Traianou.gr
Και όπως έχεις καταλάβει μπήκαμε στην προεκλογική περίοδο, που μια από τα ίδια θα είναι τοξική , υβρεις, ακρότητες, χυδαιότητες, δλδ λόγος υψηλού επιπέδου ισάξιου των παραδόσεων και της παιδείας που ως νεοέλληνες κουβαλάμε ως παρακαταθήκη απο τους πολιτισμένους προγόνους μας. Δυστυχώς ο δημόσιος διάλογος θα ενδυναμώνεται με ένταση και κτυπήματα κατωθεν της μέσης,ήδη επικρατεί η λογική όποιος φωνάζει πρώτος και πιό δυνατά , θα φτιάξει κλίμα και έτσι θα κερδίσει τις εντυπώσεις. Από την άλλη οι θεατές στο θέατρο του παραλόγου οι ενεργοί , μόνο όταν σηκωθούν να ψηφίσουν , πολίτες αγανακτούν με όσα φαιδρά ακούνε και ενδόμυχα επιζητούν άλλο ήθος και ύφος, μακριά από τον ξύλινο άνευ ουσίας λόγο. Περι παλιότερα ο πολιτικός διάλογος γίνονταν στο καφενείο και να έλεγε κάποιος μια μαλακοβλακεία έμενε στους 4 τοίχους. Αλλά όλα είναι μια επανάληψη, να θυμηθούμε οι Ρωμαίοι έλεγαν,όλα τα πράγματα αλλάζουν και εμείς αλλάζουμε μαζί με αυτά.Εδώ παρατηρούμε ότι δεν υφίσταται αυτή η συνθήκη,το πολιτικό προσωπικό δεν φαίνεται να μαθαίνει από τα λάθη του παρελθόντος που προφανώς οι αστοχίες που οδήγησαν στην χρεοκοπία και που φτωχοποίησαν τον έλληνα και ειχαν ονοματεπώνυμο δεν τιμωρήθηκαν από τον πολίτη αφού σήμερα τα ίδια κόμματα με το ίδιο πολιτικό προσωπικό, κονταροκτυπιούνται για το ποιός θα μας σώσει. Στο ίδιο λοιπόν έργο θεατές ούτε λόγος για αυτοκριτική και αυτογνωσία, σφυρίζουν αδιάφορα όταν αντιμετωπίζουν ερωτήματα εδραζόμενα στις λαθεμένες επιλογές, κινούνται στην μακαριότητα, ακολουθούν πολιτικές στρατηγικές του παρελθόντος,ανούσιες διαμάχες στάχτης στα μάτια των πολιτών για να μην αντιληφθούν το στημενο του παιχνιδιού,ανυπαρξία ουσιαστικής αναζήτησης των αιτίων που μας έφεραν σε αυτό το σημείο. Περι όσα βιώνουμε καθημερινά θυμίζουν το χθές και γεμίζουν απαισοδοξία, μετά να μην απορούν που ένας μεγάλος αριθμός πολιτών τους γυρίζει την πλάτη, αλλά δεν ιδρώνει βέβαια το αυτί τους αφού επιδιώκουν αυτό που είπαμε την ελαχίστη δυνατή συμμετοχή.
ΑπάντησηΔιαγραφή______Ο Κ.Μπακογιάννης αποκάλεσε τον Κ.Μητσοτάκη μεγάλο «Πατισάχ» και «Σουλτάνο» – Οι υποκλοπές άναψαν «φωτιές» (βίντεο)________
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέν "παίζοντε" οι "τύποι"!!!
Και είναι και πανίβλακες!!!
Τώρα στα αλήθεια πιστεύουν πώς με τέτοια σαχλά κόλπα μπορούν να μας δουλέψουν και άλλο ακόμα??