9.14 και 9.23,
Ναι! Αξίζει κανείς να υποκλίνεται στη μυσταγωγία του χιασμού, ιδίως όταν αυτός λαμβάνει χώρα στο άπλετο, ελληνικό φως!
Μακριά από τις δυτικότροπους, ιδεολογικούς φενακισμούς της camera obscura! Γιατί αλλιώς καταλήγουμε σε άλλη μια εγελιανή άρση της αδυσώπητης πραγματικότητας, που ιστορικώς γεννά τέρατα (δογματισμό, φανατισμό, στυγνό ολοκληρωτισμό), όταν δεν μηρυκάζουμε τις φασματικές υποστάσεις του ιδεατού! Νομίζω, ψάχνουμε την εν-ύλωση του οράματος! Λαθεύω; Εδώ χρειάζομαι τα φώτα σας, γιατί όντως τελώ ολιγόπιστος και απονευρωμένος, μεσούσης άλλης μιας -από τις πολλές- παράκρουσης του διπολικού αυτοματισμού που “χτύπησε” ξανά με υποβολιμιαίους συμψηφισμούς και τα ρέστα τον αλαλάζοντα α/ημι-μαθή (“να φύγει αυτός να έρθει ο άλλος”, “ποιός έφαγε τα περισσότερα” κ.ο.κ και δεν εννοεί ότι όλοι τους είναι πλοκάμια του ίδιου αδηφάγου κι αιμοβόρου τέρατος κι οι προσπάθειες τους σύντονες προς την εξαπάτησή του και τον αφανισμό του).
Ναι! Πανίσχυρο εργαλείο ο χιασμός, ανθρωπολογικά, πολιτισμικά, ιστορικά, ειδωμένος. Χιασμικό το “οράν” (οπτικό χίασμα ως το σφηνοειδές οστό) μας, το “κινείν” (πυραμιδικό χίασμα μεταξύ προμήκους και νωτιαίου μυελού). Χιασμική και η “ενόραση” των μυστών/μυώπων (όταν συστέλλουν τους μύες του ματιού για να δουν με ακρίβεια τη μεγάλη εικόνα κι όχι το δέντρο), Εμβληματικώς χιασμικά τα αναγραμματισμένα mantras των τελευταίων στα μαγικά τελετουργικά καθαρμού (όταν δραστηριοποιείται το δεξί εγκεφαλικό ημισφαίριο και το μεταιχμιακό σύστημα). Ο χιασμός ως κορυφαίος στυλοβάτης ολόκληρης της προφορικής και γραπτής παράδοσης, δια της απομνημόνευσης και της εξηγητικής υπόμνησης, ως παραγωγική λοκομοτίβα διαλεκτικού στοχασμού, ως εργαλείο ρητορικής και ιδεολογικής χειραγώγησης, ως ερμηνευτικό κλειδί ψυχοπαθολογίας, ως απογείωση καλαισθητικής ιδέας, καλούπι και μήτρα κοινωνικής διάδρασης!
Φεύ! Μπορούμε εμείς να αξιοποιήσουμε αυτό το υπερόπλο (το χιασμό), σε επίπεδο θεσμών, πρακτικών, τεχνολογίας; Λυπηρή η απάντηση! Ποιός διαβάζει χιασμικά, κυκλικά σήμερα κι όχι γραμμικά και μονοδιάστατα; Ποιός δύναται να χρησιμοποιήσει αυτό το παντοδύναμο αντικλείδι και στους 4 μορφοτύπους του: σταυρός (στιβαρά διευθετημένη αμοιβαιότητα), αντανάκλαση/καθρέπτης (σύγχυση, αρνητισμός, ματαιωμένη δράση, παράλυτη βούληση), κύκλος (κίνηση χωρίς σημείο διαφυγής), σπείρα (εναγκαλισμός παράδοξου που διανοίγει μια δυνητικά ακατάπαυστη υπέρβαση των νοητικών περιορισμών). Εμείς, απογυμνωμένοι από παιδεία, εγκαταβιώνουμε (black humour από τα έγκατα της επιβίωσης, γιατί ψευτοζούμε που έλεγε κι ο Eliot) χρόνια, δεκαετίες, αιώνες τώρα με τον πλέον οδυνηρό τρόπο και στα 4 καλούπια του δικού τους χιασμού: σταυρωμένοι, καρφωμένοι στις κάσες μας, μονήρεις και εσωστρεφείς, αδρανείς μέσα στο καλειδοσκόπιο των προβολών μας, δέσμιοι ενστίκτων, αλυσοδεμένοι πλέον και στα κουτιά των οθονών τους, φαύλοι στο σισύφειο δράμα μας, βομβαρδισμένοι από τα πυρά των παραδόξων/αντιφάσεων της προπαγάνδας τους που έχει φέρει τούμπα όλες τις ανθρωπολογικές και -αλίμονο πλέον- “οργανικές” μας βεβαιότητες...Πεδουκλωμένοι στο δικό τους θανάσιμο-γενο/εθνο/νοο-κτόνο σπιράλ τρόμου, που μας αφανίζει σαν μαύρη τρύπα! Εγκλωβισμένοι στις συμφορές που αμόλησε το “κουτί της Πανδώρας” κι αποδείχτηκε κι αυτό χοάνη και κιμαδομηχανή, ναυαγισμένοι σε μια άλλη σχεδία της Μέδουσας, γαντζωμένοι από τη σωτηριολογική σανίδα της ελπίδας που όμως πάντα σχεδόν ...μας ξεβράζει στις ακτές της “καλής προαίρεσης” και στο “κόκκινο χαλί” της Κόλασης!
The ruddy temper, the hammer
Of red and blue, the hard sound—
Steel against intimation—the sharp flash,
The vital, arrogant, fatal, dominant X.
Wallace Stevens “The Motive for Metaphor”, 1947.
Όχι δεν ψάχνουμε σωτήρες... ο ζωτικός και μοιραίος, ο αλαζών και δεσπόζων“X” (“an obstruction, a man / Too exactly himself,” γράφει πάλι ο Stevens στο “The Creations of Sound”) είμαστε εμείς κι αυτό που μπορούμε να γίνουμε πριν από το Τέλος, καθώς όλες αντιθέσεις εφορμούν Aπό και προς το Μέσον του χιάσματος. Στον Μέσον στο κέντρο οφείλει να ανέλθει μια ολόκληρη, ηθικά παιδευμένη και γλωσσικά/στοχαστικά αμφιδέξια κοινωνία, μόνον αυτή έχει αυτή τη δύναμη, όταν μάθει να αποστηθίζει και να λέει την “αλφαβήτα” ανάποδα από το ωμέγα στο άλφα, να διαβάζει κυκλικά από αριστερά προς δεξιά και τανάπαλιν μέσα στις ίδιες γραμμές. Τότε η κοσμοθέαση γίνεται όραμα, και το όραμα πράξη...κι ο Θησέας σκοτώνει ξανά το Μινώταυρο και διαφεύγει από το Λαβύρινθο.
«Όποιος δεν προσαρμόζεται, πεθαίνει»
Έτσι δεν μας λένε;
Τι δημιουργούν; Ζόμπι. Απλώνουν τρόμο παντού. Αυτός ο τύπος, θα αφήσει ψυχικά τραύματα, σχεδόν σε κάθε Ελληνικό σπίτι. Αν συνεχιστεί αυτή η εφιαλτική κατάσταση; Δεν υπάρχει μέλλον. Γιατί, στον θεό που πιστεύετε. Δεν μπορεί η Ελλάδα να αντέξει τόσους νεκρούς. Είναι αδύνατο. Αυτοί οι θάνατοι αγαπημένων προσώπων, θα ξεριζώσουν αρκετό κόσμο....Μιλάμε για καμένη γη. Για ανυπολόγιστες συνέπειες.
Θα πρέπει να είσαι μειωμένης αντίληψης για να μην το καταλαβαίνεις... Το άτομο αυτό δεν λειτουργεί φυσιολογικά. Είναι πραγματικός εφιάλτης. Για παράδειγμα φτάνουμε στην καρδιά του χειμώνα και "εντελώς τυχαία" έχουμε έλλειψη στα φάρμακα. Γιατί; Για να ξεπουληθούν τα γενόσημα....Ποια ζωή; Τα πάντα για το κέρδος...με μοναδική συντροφιά έναν σκύλο στην θέση του ανθρώπου..
Είναι de facto μια συμμορία παλιανθρώπων που πίστεψε στο χρήμα. Αυτή η συμμορία είναι παντού. Δεν είναι μόνο στα έδρανα της Βουλής. Ότι έχει σχέση με κρατικό φορέα το ελέγχει. Για παράδειγμα οι Διοικητές ΟΛΩΝ των νοσοκομείων, είναι άτομα της Νέας Δημοκρατίας μαζί με συνδικαλιστές κομμουνιστές. Του Μαξίμου ολοι τους. Οι διοικητές των ΔΕΚΟ μια από τα ίδια. Το 90% των Δημάρχων!! Των Περιφερειαρχών!! Τα ίδια έχουμε και στις δομές των λαθρομεταναστών...Όλοι τους από το Μαξίμου!!! Τα μμε κι αυτά ελεγχόμενα! Τα σώματα ασφαλείας!! Είναι ο νόμος της ομερτά!! Μια Πανδημία σιωπής! Ολων των κρατικών μηχανισμών. Ολων σχεδόν των θεσμών...
Είναι πολύ δύσκολα και ζόρικα τα πράγματα...όταν ο διάδοχος είναι μια αδελφή ψυχή....ένας γνώριμος από το παρελθόν με τρομακτικές αγκυλώσεις...Ένας αλαζόνας που επί 5 χρόνια έφερνε ΜΟΝΟ μνημόνια και περικοπές. Ένας ψεύτης, που ρήμαξε ζωές. Αυτοί που αργοσβήνουν στα νοσοκομεία της Νέας Δημοκρατίας αγκαλιά με τον Άγιο Πέτρο, είναι ηλικιωμένοι άνθρωποι οι περισσότεροι. Μπαίνουν στα νοσοκομεία πεινασμένοι. Αποκαρδιωμένοι. Ταλαιπωρημένοι. Με διαλυμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Οι συντάξεις τους; Δεν βγαίνουν ούτε για τα βασικά. Επί 5 χρόνια ο κύριος Τσίπρας τους έκοβε τις συντάξεις....για να κάνει τον επαναστάτη στις Βρυξέλλες...για να κόβει βόλτες στην Κούβα...για να δίνει τα δάνεια των Ελλήνων στα ξένα Funds...για να κυνηγά νόμιμα πτυχία ως πλαστά, για να ξεπουλά ονόματα...για να.. για να....
Ο ιστορικός του μέλλοντος θα έχει πολλά να γράψει για την τραυματική και συνάμα σιωπηρή Ελληνική γενοκτονία....μια τραγωδία που δεν υπήρξε ποτέ ξανά σε Ευρωπαϊκό έδαφος εν καιρώ ειρήνης...Μια χώρα προς αποφυγήν......Ένας λαός με τρομακτικά κόμπλεξ...ένα κρατίδιο ρημαγμένο...
Δεν υπάρχει πλέον Ευρωπαϊκό σπίτι που ΝΑ ΜΗΝ μιλά για την χυδαία καταστροφή της Ελλάδας από μια κλίκα πολιτικών-Δικαστών- ακαδημαϊκών- επιχειρηματιών-δημοσιογράφων.
Και, όμως, η Ελλάδα δεν αποτελεί σήμερα μόνο το ανατολικό φυλάκιο της Ευρώπης. Αποτελεί και μία δημιουργική κυψέλη ενσωμάτωσης όλων όσοι δικαιούνται, μπορούν και θέλουν να συνεχίσουν τη ζωή τους στην πατρίδα μας. 42.000 μετανάστες, έχουν παρακολουθήσει επαγγελματικές συμβουλευτικές συνεδρίες, περισσότεροι από 9.000 συμμετείχαν σε μαθήματα κοινωνικής ένταξης, 15.000 αφού μάθουν τη γλώσσα μας μπορούν να ενταχθούν σε νέα προγράμματα κατάρτισης προκειμένου να βρουν δουλειά στη νέα τους πατρίδα.
Προσέξτε, βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που ξέρουμε ότι ο πρωτογενής μας τομέας, οι κατασκευές, ο τουρισμός έχουν μεγάλη ανάγκη από προσωπικό. Όπως και πολλές επιχειρήσεις αιχμής.
Καταλάβατε γιατί τα ρεπορτάζ;
Κάτι που είναι ταμπού... Υπάρχουν μελέτες με σοκαριστικά στοιχεία πόσα λάθη γίνονται. Πχ χρησιμοποιούν ίδια γάντια για πολλούς ασθενεί...
