Στον ορισμό του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας που δόθηκε στη Νυρεμβέργη, διαφαίνεται ως απαραίτητη μια σύνδεση μεταξύ αυτού του εγκλήματος και της ένοπλης σύγκρουσης. Αυτή η άποψη δεν ήταν ιδιαίτερα σαφής πριν από το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία (άρθρο 5), ώστε να συμπεριλάβει το πλαίσιο της μη διεθνούς ένοπλης σύρραξης στον ορισμό. Στη συνέχεια, η περί των ένοπλων συγκρούσεων αναφορά έχει εκλείψει εντελώς κατά την έγκριση του καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για τη Ρουάντα (άρθρο 3) και του Καταστατικού της Ρώμης για την ίδρυση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (άρθρο 7), οπότε έγκλημα κατά της ανθρωπότητας μπορεί να θεωρηθεί ότι διαπράττεται.
Ως εκ τούτου, το θεμέλιο της σύγχρονης προσέγγισης για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που είχαν. Η έννοια αυτή αποτελείται από μια σειρά ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων, όπως η ανθρωποκτονία, εξόντωση, υποδούλωση, απέλαση και η δίωξη όταν διαπράττονται εναντίον των αμάχων, ανεξάρτητα από την ιθαγένειά τους.
Στον ορισμό του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας δοθεί στη Νυρεμβέργη, μια σύνδεση μεταξύ αυτού του εγκλήματος και στο πλαίσιο της ένοπλης σύγκρουσης ήταν απαραίτητη. Αυτή η κατάσταση ήταν χαλαρή πρώτα από το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία (άρθρο 5), ώστε να συμπεριλάβει τα πλαίσια της μη διεθνή ένοπλη σύρραξη στον ορισμό. Στη συνέχεια, η απαίτηση πλαίσιο των ένοπλων συγκρούσεων έχει εξαφανιστεί εντελώς κατά την έγκριση του καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για τη Ρουάντα (άρθρο 3) και του Καταστατικού της Ρώμης για την ίδρυση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (άρθρο 7) ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας μπορούν να αναληφθούν σε περιόδους πολέμου και σε περιόδους ειρήνης........