Η παγκόσμια λύση έρχεται από την Ελλάδα.
“Κλειδώνει” το ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Ολική επαναφορά της ΕΛΛΑΔΑΣ
και ΤΕΛΙΚΗ ΛΥΣΗ σε όλα τα επίπεδα.
Ζούμε σε μια εποχή, την οποία πολλοί θα χαρακτήριζαν “οριακή” για την πορεία τής ανθρωπότητας …Αναμφισβήτητα “κομβική”, εφόσον όλα δείχνουν ότι ως “είδος” βρισκόμαστε μπροστά σε μεγάλα διλήμματα και τα μεγάλα διλήμματα σημαίνουν και μεγάλες αποφάσεις. Σε τέτοιους καιρούς “κόπωσης” η ανθρωπότητα αντιδρά με περίεργους τρόπους και ένας απ’ αυτούς είναι η “παραίτηση” …Μια “παραίτηση”, η οποία οδηγεί στη μοιρολατρία και την αναζήτηση των “απαντήσεων” στον “χώρο” τού μεταφυσικού και βέβαια στη θρησκεία …Την όποια θρησκεία ακολουθεί ο καθένας. Δεν έχει σημασία η θρησκεία. Δεν διαχωρίζονται μεταξύ τους οι πιστοί. Αυτό, δηλαδή, το οποίο περιγράφουμε, δεν είναι κάτι που αφορά μόνον τους χριστιανούς, αλλά αφορά καί τους μωαμεθανούς καί τους Εβραίους.
Η ακατάσχετη “εσχατολογία” είναι το βασικό “σημάδι” των καιρών …Ένα φαινόμενο, το οποίο είναι κάτι παραπάνω από εμφανές στην καθημερινότητά μας. Όροι, οι οποίοι στον εικοστό αιώνα τής ανθρώπινης χειραφέτησης και της αποθέωσης της τεχνολογίας είχαν εξαφανιστεί, “επέστρεψαν” με μεγάλη “δύναμη”. Όροι, όπως “Μεσσιανική Εποχή”, “Εποχή τού Υδροχόου”, “Ημέρα τής Κρίσεως” ή “Αρμαγεδδών”, οι οποίοι ήταν για δεκαετίες “ξεχασμένοι”, “επέστρεψαν”. Προφήτες – γνωστοί και άγνωστοι στο κοινό – κάνουν καθημερινά “παρέλαση” στις διάφορες ιστοσελίδες τού διαδικτύου. Άλλος προβλέπει το τέλος του κόσμου ανάμεσα σε “ματωμένα” φεγγάρια, άλλος μιλάει για “χιλιάρμενα” και άλλος για ρώσικα “άλογα” στην Πόλη.
Όλα αυτά – ακόμα κι αν δεν αξιολογηθούν πάνω σε κάποια γνωστική βάση – αν μη τι άλλο δείχνουν μια αλλαγή …Μια τεράστια αλλαγή, όμως, η οποία – όπως είπαμε – οφείλεται κυρίως στην “κόπωση” της ανθρωπότητας …Στην παραίτησή της …Στην έλλειψη “αυτοσυγκέντρωσης”. Οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τον ψυχοφθόρο αγνωστικισμό και “επιστρέφουν” μαζικά στην “ασφάλεια” και την ηρεμία τής θρησκείας. Όχι τόσο γιατί ικανοποιούνται από τις “απαντήσεις” της όσο γιατί δεν αντέχουν άλλο τις “ερωτήσεις” που απαιτούν απαντήσεις.
Αναζητούν την ασφάλεια του “κοπαδιού” και αποφεύγουν την “κόπωση” της μονάδας. Αυτή η αλλαγή συμπεριφοράς έχει τα αποτελέσματα που βλέπουμε. Οι θρησκείες παραμένουν αναλλοίωτες μέσα στον χρόνο και αυτό δίνει στον ανθρωπότητα χαρακτηριστικά μοιρολατρικά. Όλα αυτά οφείλονται στην “κόπωση” της. Η ανθρωπότητα δεν έχει “δυνάμεις” να πάρει πάνω της το “βάρος” τού “παιχνιδιού” και να συνεχίσει την πορεία της με την ίδια “ταχύτητα”. Εκφράσεις, όπως “μόνον ο Θεός μπορεί να μας σώσει” ή “ο Θεός να βάλει το χέρι Του”, ακούγονται και από στόματα, τα οποία μέχρι πριν από λίγα χρόνια αναγνώριζαν μόνον τον Δαρβίνο και τη θεωρία του.
Όλα αυτά κάτι δείχνουν …Δείχνουν ότι ο άνθρωπος έχει φτάσει σε ένα επίπεδο, που θέλει να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του. Συνειδητοποιεί την κατάστασή του και, αξιολογώντας την ως αρνητική ή μάταιη, θέλει να αλλάξει τρόπο ζωής. Αυτήν τη θέλησή του για αλλαγή εκφράζει η αλλαγή τής στάσης του απέναντι στα πράγματα και κυρίως απέναντι στην ίδια τη ζωή. Ο υπερκαταναλωτισμός αρχίζει και υποχωρεί και στην θέση του μπαίνει μια φιλοσοφία ζωής πολύ πιο πνευματική. Οι ανθρώπινες σχέσεις αλλάζουν και παύει το χρήμα να είναι το βασικό συνεκτικό στοιχείο που ξεχωρίζει και ομαδοποιεί τους ομοίους ανθρώπους. Όλοι κάνουν “βουτιές” στο παρελθόν τους, για να ανακαλύψουν τη χαμένη τους “αθωότητα” …Να “θυμηθούν” τους παλιούς τους εαυτούς, τους φίλους τους αλλά και την οικογένειά τους, την οποία στο κυνήγι για την “επιτυχία” αμέλησαν και αποξένωσαν.
Όλα όσα περιγράψαμε είναι “οιωνοί”, οι οποίοι προμηνύουν αλλαγές στην πορεία τής ανθρωπότητας …Αφηρημένοι “οιωνοί”, τους οποίους αν θέλει κάποιος τους πιστεύει και αν δεν θέλει δεν τους πιστεύει …”Οιωνοί” αφηρημένοι και όχι ασφαλείς, εφόσον δεν είναι η πρώτη φορά που η ανθρωπότητα “λαχανιάζει” και δείχνει έτοιμη να παρατήσει την “κούρσα”. Όμως, αυτό έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν …Έχει συμβεί πολλές φορές και κυρίως στους πρώτους αιώνες τού χριστιανισμού, όπου οι ελληνιστικές “μνήμες” ήταν ακόμα “νωπές” και δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στη σκληρή πραγματικότητα της νέας θρησκείας της Ρώμης …Έχει συμβεί τον έβδομο αιώνα …Έχει συμβεί με την Άλωση της Πόλης …Έχει συμβεί με τη Γαλλική Επανάσταση. Ακόμα και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο εμφανίστηκε μια τέτοια κόπωση, κατά την οποία ο άνθρωπος “ορκιζόταν” ότι δεν θα ξανάκανε ποτέ καμία θυσία και για κανέναν λόγο …Λίγα χρόνια μετά και όλοι είδαμε πόση αξία είχαν εκείνοι οι “όρκοι”.
Αυτό, δηλαδή, το οποίο βλέπουμε σήμερα να συμβαίνει, δεν είναι πρωτοφανές. Ούτε καν σπάνιο δεν είναι …Συνέβαινε πάντα και συμβαίνει και σήμερα. Κατά τις παραμονές όλων των μεγάλων γεγονότων, τα οποία έδωσαν νέα “ώθηση” στην πορεία τού ανθρώπου, προηγήθηκε ένα διάστημα κατά το οποίο υπήρχε “κόπωση”, μοιρολατρία και βέβαια “παραίτηση”. Λίγο πριν αρχίσει και πάλι να “τρέχει” η ανθρωπότητα με μεγάλη “φόρα”, ήταν έτοιμη να τα “παρατήσει” και να “καταρρεύσει”. Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρούμε αυτήν την κατάσταση “οιωνό” και όχι “απόδειξη” του ότι πλησιάζουμε στο οριστικό τέλος τής πορείας μας …Αποτελεί ένδειξη ότι μπορεί να πλησιάζουμε, αλλά όχι απόδειξη ότι αυτό είναι πραγματικό.
Εμείς είμαστε απ’ αυτούς οι οποίοι πιστεύουν ότι ΕΦΤΑΣΕ η Μεγάλη Ώρα των αλλαγών …Ότι ΕΦΤΑΣΕ η Ώρα των Μεγάλων Αλλαγών και ότι αυτή η Ώρα είναι τώρα …Των Πολύ Μεγάλων Αλλαγών στην πορεία τής ανθρωπότητας …Των Αλλαγών αυτών, οι οποίες προβλέφθηκαν από τις Προφητείες τού Θεού. Απλά, εμείς “κοιτάμε” σε διαφορετική κατεύθυνση, για να διαπιστώσουμε την “ωρίμανση” του χρόνου. Δεν κοιτάμε, για παράδειγμα, το “χρώμα” του νερού, αλλά κοιτάμε τη “θερμοκρασία” του. Δεν κοιτάμε τόσο τη “φυσική” κατάσταση της ανθρωπότητας – και άρα την “κόπωσή” της – , όσο κοιτάμε το “φορτίο” που αυτή έχει συγκεντρώσει εξαιτίας αυτής της κόπωσης.
Θεωρούμε, δηλαδή, την τεχνολογική ανάπτυξη ως τον μόνο ασφαλή “δείκτη” ωρίμανσης της ανθρωπότητας, προκειμένου να υπολογίσουμε με ασφάλεια τον χρόνο κατά τον οποίο θα είναι εφικτή η ΛΥΣΗ των ανθρωπίνων προβλημάτων …Το “ΤΕΛΟΣ”, το οποίο προφητεύουν οι Γραφές και το οποίο στην πραγματικότητα είναι μια Νέα “ΑΡΧΗ”. Εφόσον πιστεύουμε σε ένα ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΪΚΟ ΣΧΕΔΙΟ, που είχε ως στόχο την ανάπτυξη της ανθρώπινης τεχνολογίας – με όλη τη θυσία που αυτή συνεπάγεται – , ευνόητο είναι ότι “εστιάζουμε” σ’ αυτό. Κι άλλες φορές έφτασε δηλαδή στα όριά της στο επίπεδο της “κόπωσης”, αλλά δεν βλέπαμε το “τέλος”, γιατί δεν βλέπαμε να κατέχει εκείνο το “προϊόν” του κόπου της, το οποίο θα της επέτρεπε να “λυτρωθεί” με κέρδος την αιώνια αποκατάστασή της.
Αν ζούσαμε δηλαδή το 666 μ.Χ., δεν θα θεωρούσαμε ότι η ανθρωπότητα πλησιάζει στο ΤΕΛΟΣ, γιατί απλούστατα δεν είχε επιτύχει τους επιθυμητούς στόχους ενός τέτοιου ΣΧΕΔΙΟΥ. Όταν η τεχνογνωσία σου το 666 μ.Χ. δεν διαφέρει σχεδόν σε τίποτε από την τεχνογνωσία των “πρωτόπλαστων” του 4000 π.Χ., δεν έχει νόημα να σταματήσεις την πορεία τής θυσίας, γιατί σε αυτήν την περίπτωση θα παραδεχόσουν εμμέσως πως ήταν λάθος που την ξεκίνησες. Περίμενες 4.666 χρόνια, για να καταλάβεις το λάθος; Είναι δυνατόν αυτό να συμβεί, όταν υπεύθυνος του σχεδιασμού είναι ο Ίδιος ο ΘΕΟΣ; …Ο Φωστήρας από τον Οποίο περιμένεις Σωτηρία, θα σου πει “συγνώμη, λάθος”; Ματώνεις εξαιτίας Του επί αιώνες, για να μην κερδίσεις τίποτε ουσιαστικό;
Ο Θεός δεν σε βάζει σε διαδικασία στέρησης και θυσίας για να σε τιμωρήσει ή να σε βασανίσει …Σε εργασία σε βάζει …Σε βάζει σε μια κοπιώδη κατάσταση, για να ολοκληρωθεί ένα ΣΧΕΔΙΟ, το οποίο ευνοεί εσένα και όχι Αυτόν …Ένα ΣΧΕΔΙΟ, το οποίο θα “παράγει” ένα αποτέλεσμα-προϊόν, το οποίο ο άνθρωπος το έχει ανάγκη για να ζήσει ΚΑΛΥΤΕΡΑ και για ΠΑΝΤΑ. Το μόνο πράγμα το οποίο έλλειπε πάντα από τον άνθρωπο και μας διαφοροποιεί από το παρελθόν, είναι η τεχνολογία που έχουμε στη διάθεσή μας. Αν δηλαδή εμείς οι άνθρωποι θυσιαζόμαστε για κάτι – του οποίου τον όγκο βλέπουμε μέσα στον χρόνο να αυξάνεται διαρκώς – , αυτό είναι η τεχνολογία. Ούτε ως είδος “εξελισσόμαστε” ούτε οι ανώτερες ψυχικές μας ανάγκες μεταβάλλονται. Αυτό, το οποίο “εξελίσσεται”, είναι το μόνο μεταβλητό στις ζωές μας και αυτό είναι η τεχνολογία που έχουμε στη διάθεσή μας για την κάλυψη των “κατώτερων” υλικών μας αναγκών.
Αν δηλαδή υπάρχει ένα ΣΧΕΔΙΟ τέλειο, το οποίο δεν αποκλίνει ποτέ από τους στόχους του επειδή είναι ΘΕΪΚΟ, τότε αυτό το σχέδιο μόνον έναν στόχο μπορεί να έχει …Να αναπτύξει την μόνη παράμετρο η οποία επιδέχεται βελτίωση στη ζωή τού ανθρώπου και είναι αυτή της τεχνολογίας. Όλο αυτό το σχέδιο γίνεται για να δημιουργήσει ο άνθρωπος τεχνολογία …Να δημιουργήσει την τεχνολογία αυτή, η οποία θα του επιτρέψει να ζήσει σαν Θεός …Να κοπιάσει αναλογικά κάποιον λίγο χρόνο, προκειμένου να ζήσει τέλεια στους αιώνες οι οποίοι θα ακολουθήσουν …Να “κοπιάσουν” κάποιες αναλογικά λίγες γενιές, για να απολαύσουν οι άπειρες του μέλλοντος.
Όταν λοιπόν αυτό το ΣΧΕΔΙΟ δρομολογείται από τον ΘΕΟ, ευνόητο είναι πως δεν υπάρχει “δίοδος” διαφυγής, καθώς δεν είναι δυνατόν να εγκαταλειφθεί στην πορεία του και χωρίς να έχουν επιτευχθεί οι στόχοι του. Ως εκ τούτου, όταν – ως ανθρωπότητα – δεν έχεις αυτού του είδους το “προϊόν” στα χέρια σου, δεν υπάρχει περίπτωση να την “κοπανήσεις”. Δεν είναι δυνατόν να σου μείνει μόνον μια άδικη θυσία για ένα αποτυχημένο σχέδιο, το οποίο, ενώ ξεκίνησε, στη συνέχεια εγκαταλείφτηκε και δεν απέφερε κανένα κέρδος. Η μόνη ελπίδα που έχεις ως ανθρωπότητα – και όχι ως άνθρωπος, ο οποίος έχει την επιλογή να απέχεις ως πρόσωπο από τις διαδικασίες – είναι να είσαι η τυχερή “γενιά”, η οποία θα ζήσει το τέλος τού ΣΧΕΔΙΟΥ …Να είσαι η γενιά που ο ΘΕΟΣ θα κρίνει ότι έχει “ικανό και αναγκαίο” φορτίο τεχνολογίας, για να πορευτεί “άκοπα” στους αιώνες των αιώνων.
Όταν λοιπόν διαπιστώσουμε πως η τεχνολογία τού ανθρώπου έφτασε σε ένα σημείο τέτοιο, το οποίο να μπορεί να θεωρηθεί ως “ικανό” και απολύτως “αναγκαίο”, τότε είμαστε πολύ κοντά στη μεγάλη αλλαγή …Είμαστε πολύ κοντά στο “τέλος”, που – όπως είπαμε – είναι μια νέα “αρχή” …Η Μεγάλη Αρχή, εφόσον το ανθρώπινο είδος θα ζήσει μια ζωή που δικαιούται όχι μόνον εξαιτίας τής θεϊκής “καταγωγής” του, αλλά και εξαιτίας της δικής τους δημιουργικής ικανότητας. Εκ των δεδομένων λοιπόν μια τέτοια Μεγάλη Αρχή πρέπει να περιλαμβάνει την τεχνολογική ανάπτυξη στον μέγιστο βαθμό και βέβαια κι αυτή η ανάπτυξη δεν θα ήταν τέτοια, αν δεν εμπεριείχε μέσα της και τη λύση τού ενεργειακού προβλήματος…
…Μια λύση, η οποία, όταν μας “δοθεί”, θα αποτελεί μια ένδειξη του ότι θα είμαστε πολύ κοντά. Να μας “δοθεί” είναι μια έννοια πολύ σχετική, εφόσον υπάρχουν πολλές παράμετροι μέσα σ’ αυτήν. Μία από αυτές είναι και το να μας “επιτραπεί”. Δεν μας ενδιαφέρει, δηλαδή, αν υπήρχε νωρίτερα μια τέτοια λύση – και απλά κάποιοι την απέκρυπταν – ή μόλις τώρα εφευρέθηκε …Μας ενδιαφέρει να γνωρίζουμε πότε θα είμαστε πολύ κοντά, ώστε να μας “επιτραπεί” να την απολαύσουμε …Είτε δηλαδή να μας δοθεί από μια νέα εφεύρεση είτε να πάψουν να έχουν τη δυνατότητα να την αποκρύπτουν αυτοί, οι οποίοι την κατείχαν εξαιτίας παλαιότερων εφευρέσεων. Όταν λοιπόν θα βρισκόμαστε κοντά στη λύση τού ενεργειακού προβλήματος σημαίνει ότι πλησιάζουμε στην ολοκλήρωση αυτού, το οποίο ονομάζουμε “πακέτο” ανθρώπινης τεχνολογίας και το οποίο ήταν και το ζητούμενο για όλες αυτές τις χιλιετίες τής ανθρώπινης θυσίας.
Όταν λοιπόν δούμε με τα μάτια μας λύση εφαρμόσιμη για το ενεργειακό πρόβλημα, τότε πιστεύουμε ότι φτάνουμε στο τέλος. Όχι επειδή έχουμε στην κατοχή μας κάποιες Προφητείες ή επειδή ερμηνεύουμε “οιωνούς”, αλλά επειδή ακριβώς πιστεύουμε στον Θεό …Πιστεύουμε στην Υπόσχεσή Του ότι θα σωθούμε …Πιστεύουμε πως, όταν η ανθρωπότητα φτάσει στο σημείο ν’ αγγίξει το “ταβάνι” τής τεχνολογικής της εξέλιξης, θα τελειώσει για πάντα ο πόνος και η θυσία.
Άρα, αυτό το οποίο “κοιτάμε” μονίμως, είναι το “ύψος” τής τεχνολογικής ανάπτυξής μας. Αυτός είναι ο αλάνθαστος “δείκτης” τον οποίο παρακολουθούμε σε ένα νοητό “αναπτυξιόμετρο”. Αν λοιπόν το ζητούμενο της πορείας τής ανθρωπότητας ήταν αυτή η τεχνολογική ανάπτυξη, τότε μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι ΣΗΜΕΡΑ πιάσαμε ήδη τα όρια αυτά. Η ανθρωπότητα έφτασε σε αυτό το υψηλό σημείο, όπου είναι θέμα χειρισμού πλέον αν με αυτήν τη γνώση θα σωθεί για πάντα ή θα καταστραφεί για πάντα. Έχει τη γνώση όχι μόνον τον εαυτό της να καταστρέψει, αλλά και ολόκληρο τον Πλανήτη. …Πιάσαμε λοιπόν τα “κόκκινα” και ως γνωστόν σε αυτήν τη “ζώνη” περισσότερες “στροφές” δεν έχουν περισσότερη “απόδοση”, παρά μόνον περισσότερη άνευ λόγου “κατανάλωση”.
Το “γκάζι”, το οποίο πλέον μπορεί να “πατήσει” η ανθρωπότητα για να συνεχίσει την “κούρσα” της, δεν έχει πλέον νόημα. Έχει μόνο περισσότερη “κατανάλωση” και όχι απόδοση. Κοινώς, δεν αξίζει πλέον να μοχθεί και να θυσιάζεται παραπάνω η ανθρωπότητα, γιατί το επιπλέον κέρδος στον τομέα τής τεχνολογίας είναι ασήμαντο. Έχει ανακαλύψει τα απαραίτητα και έχει την υποδομή γνώσης ν’ ανακαλύψει και τα υπόλοιπα, χωρίς να βρίσκεται σε κατάσταση θυσίας. Τώρα, λοιπόν, που λειτουργούμε στα τέρμα “γκάζια”, πρέπει να αλλάξουμε ως “είδος” την “ταχύτητά” μας και αυτό μπορεί να το κάνει μόνον Αυτός που μας έθεσε σε “κίνηση” ως είδος …και Αυτός είναι ο Θεός. Με αυτόν τον τρόπο η θεολογική γνώση τής εσχατολογίας “συναντά” την απλή ανθρώπινη λογική …Έτσι απλά …Αυτό θεωρούμε εμείς ως αλάνθαστο “σημείο” των καιρών.
Και υπότιτλο:
Τι έγινε ρε παιδιά;
…πώς έτσι ξαφνικά βρέθηκαν τόσα πολλά κοιτάσματα;
…Θα φοβόμαστε να σηκώνουμε τις πέτρες, μη τυχόν και μας λερώσει το αναβλύζον πετρέλαιο;
…Η εποχή του Υδροχόου θα είναι και εποχή του Υδρογόνου;
Ποιο ήταν το νόημα εκείνου του κειμένου; …Να αποκαλύψουμε το “δούλεμα” της ανθρωπότητας γενικά επάνω στο “ενεργειακό” ζήτημα και το “δούλεμα” του ελληνικού λαού σε σχέση με το πρόβλημα αυτό. Κάποιοι “δουλεύουν” συστηματικά το ανθρώπινο είδος, εκμεταλλευόμενοι τις ανάγκες του σε ενέργεια. Σε εκείνο το κείμενο κάναμε λόγο για έναν πανανθρώπινο τεχνολογικό σχεδιασμό, ο οποίος είχε από την αρχή ως στόχο του να εγκλωβίσει τον άνθρωπο στην “ομηρία” των εμπόρων τής ενέργειας. Η προτεραιότητα της τεχνολογίας, με τον τρόπο με τον οποίο είχε επιλεγεί από τους ισχυρούς τού Κόσμου ν’ αναπτύσσεται, ήταν να δημιουργεί ακόμα και νέες ανάγκες, οι οποίες ήταν ενεργοβόρες και όχι η επίλυση του ενεργειακού προβλήματος.
Δημιουργούσαν διαρκώς νέα τεχνογνωσία νέων προϊόντων, τα οποία για τη λειτουργία τους απαιτούσαν όλο και περισσότερη ενέργεια και η οποία “έδενε” ακόμα πιο σφικτά τον άνθρωπο σ’ αυτήν – και άρα στις “πετρελαιοπηγές” τους – και δεν τον βοηθούσαν στην απελευθέρωσή του. Ξόδευαν απίστευτα ποσά για να βρουν νέα προϊόντα – και άρα νέους τρόπους να καταναλώνεται ενέργεια – και δεν έδιναν ούτε ένα δολάριο για να επιλύσουν το ενεργειακό πρόβλημα. Γιατί; …Γιατί δεν τους συνέφερε η επίλυσή του …Γιατί ήθελαν την ανθρωπότητα “όμηρο” των αναγκών της …Γιατί φέρονταν στην ανθρωπότητα όπως φέρεται ο έμπορος ναρκωτικών σε ένα ναρκομανή …Ήθελαν να την “εθίσουν” στην τεχνολογία και άρα στην ενεργειακή κατανάλωση, ώστε να την έχουν συνέχεια εξαρτώμενη από τη “δόση” της, που μόνον αυτοί μπορούσαν να της παράσχουν.
…Ήθελαν την ανθρωπότητα να τρέμει στην ιδέα ότι με μία τους απόφαση θα μπορούσαν να της στερήσουν το επίπεδο ζωής το οποίο απολάμβανε και οφειλόταν στα τεχνολογικά προϊόντα και τα οποία λειτουργούσαν χάρη στα δικά τους ενεργειακά αποθέματα.
Σε εκείνο το κείμενο, δηλαδή, ισχυριζόμασταν ότι η ανθρωπότητα είναι θύμα μιας τεράστιας συνωμοσίας τού “αδελφάτου” των πετρελαίων. Θεωρούσαμε πως είναι αδύνατον η ανθρώπινη επιστήμη – με τις γνώσεις που έχει στην κατοχή της – να μην έχει βρει λύση στο ενεργειακό ζήτημα και ότι είναι επίσης αδύνατον να δοθεί αυτή η λύση στους ανθρώπους να την απολαύσουν για όσο διάστημα οι πετρελαιάδες θα έχουν “σαβούρα” να πουλάνε. Για όσο διάστημα δηλαδή οι ιδιοκτήτες των πετρελαιοπηγών θα έχουν καύσιμη “ύλη” να πουλάνε, θα είναι αδύνατον να δοθεί λύση στο ενεργειακό πρόβλημα …Απαγορευτική θα είναι η λύση για όσο διάστημα αυτοί οι πετρελαιάδες θα έχουν τα άπειρα χρήματα να αγοράζουν τεχνογνωσία και να τη “θάβουν” στα ιδιόκτητα “συρτάρια” τους …Οι πετρελαιάδες, που, όπως αποκαλύψαμε στο κείμενό μας, είναι οι ίδιοι οι τοκογλύφοι οι οποίοι εμφανίζονται σήμερα ως “δανειστές” μας …Ο ίδιος δηλαδή Ροκφέλερ και η συμμορία του, που είναι οι ιδιοκτήτες των “επτά αδερφών” στο πετρέλαιο, είναι οι ίδιοι που είναι ταυτόχρονα και ιδιοκτήτες των μεγάλων τραπεζών και funds – που ελέγχουν τον κόσμο – και βέβαια των διεθνών Οίκων Αξιολόγησης.
Πώς περιμένουμε λοιπόν να δοθεί λύση στα προβλήματα του κόσμου, όταν το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα και το πετρελαϊκό “καρτέλ” ανήκει στους ίδιους ανθρώπους; Όταν η J.P. Morgan, η Goldman Sachs ή η Citibank ανήκουν στους ίδιους ανθρώπους, στους οποίους ανήκουν η TEXACO, η SHELL, η BP κλπ.; Ποιο κράτος και ποια εταιρεία θα αντισταθεί και θα προχωρήσει σε τεχνολογική “επανάσταση”, όταν αυτοί – εκτός των άλλων – ελέγχουν και τους “κριτές” Standard & Poor’s, Moody’s κλπ. και άρα την πιστοληπτική ικανότητα αυτών, οι οποίοι θα ήθελαν τεράστια χρηματικά ποσά για να ξεκινήσουν μια τεχνολογική “ανατροπή”; Όταν μια μικρή συμμορία πετρελαιάδων τραπεζιτών έχει καί το καρπούζι καί το μαχαίρι, ευνόητα είναι μερικά πράγματα.
Ειδικά εμείς οι Έλληνες αυτήν τους την τακτική τη βιώσαμε όσο κανένας άλλος στο “πετσί” μας. Κανένας δεν πόνεσε παραπάνω από την απειλή “στέρησης” των ναρκεμπόρων όσο οι Έλληνες. Όταν αποφάσισαν να μας βάλουν στο Μνημόνιο της λεηλασίας, εκμεταλλεύτηκαν την πολυτιμότητα της ενέργειας, ώστε να πετύχουν εύκολα τον στόχο τους. Μας έβαλαν μπροστά μας το “καρότο” τής ΑΟΖ, για να μας αποπροσανατολίσουν. Εκμεταλλεύτηκαν την πολυτιμότητα της ενέργειας, ώστε να υποβαθμίσουν την αμύθητη αξία τής ελληνικής “λείας”, προκειμένου να αποφύγουν τις αντιδράσεις.
…Η ΑΟΖ και τα δήθεν τεράστια κοιτάσματα πετρελαίων θα ήταν ικανά να αποπροσανατολίσουν τον ελληνικό λαό. Από εκεί και πέρα θα έπαιζαν με τα ένστικτα των απελπισμένων. Αυτοί θα “εγγυούταν” την ασφάλεια και την “ελληνικότητα” των πετρελαϊκών κοιτασμάτων και οι Έλληνες θα έπρεπε να τους ευγνωμονούν …Να τους ευγνωμονούν …και αυτοί, οι οποίοι είναι ευγνώμονες, δεν αντιδρούν απέναντι στους “ευεργέτες” τους. Αυτή η δήθεν “εγγύηση” ήταν γι’ αυτούς μια καλή και προπάντων τζάμπα αντιπαροχή” προς τον ελληνικό λαό, τον οποίο λεηλατούν σήμερα και κανένας δεν αντιδρά. Αυτή η “αντιπαροχή” ήταν στάχτη στα μάτια των Ελλήνων την ώρα που ίδρυαν το ΤΑΙΠΕΔ και ετοιμάζονταν να πάρουν όλα τα “ασημικά” τους.
Γι’ αυτόν τον λόγο είπαμε ότι εμείς θεωρούμε απόδειξη πως φτάνουμε στο “τέλος”, όταν θα δούμε μια πρόταση λύσης στο ενεργειακό ζήτημα …Όταν – έστω – θα επιτραπεί σε όλους εμάς να δούμε μια εφικτή πρόταση για μια τέτοια λύση. Δεν έχει σημασία δηλαδή τι είδους και τι ποιότητας τεχνογνωσία έχουν αυτοί αγορασμένη και κρυμμένη στα “συρτάρια” τους. Σημασία έχει πότε θα δει ο απλός άνθρωπος μια εφαρμόσιμη λύση …Την όποια εφαρμόσιμη λύση …Μια λύση, η οποία ακόμα και ατελής θα ήταν ικανή ν’ ανοίξει την “κουβέντα” για την επίλυση του ενεργειακού ζητήματος, το οποίο θα βάλει ΤΕΛΟΣ στην ολέθρια πλέον πορεία τής ανθρωπότητας.
Γράφαμε επί λέξη τότε σε εκείνο το κείμενό μας:
Οι τοκογλύφοι μολύνουν τον Πλανήτη
και διατηρούν την ανθρωπότητα στην εποχή του λίθου.
Η ανθρωπότητα αυτήν τη στιγμή είναι “παγιδευμένη” σε μια θανάσιμη παγίδα, η οποία επιτρέπει σε κάποιους να την ελέγχουν απόλυτα και να την εκβιάζουν ακόμα και με θάνατο. Έφτασε η ανθρωπότητα στην τρίτη χιλιετία και ακόμα δεν έχει επιλύσει το ενεργειακό πρόβλημα …Έχει φτάσει στο διάστημα και δεν κατόρθωσε να ξεφύγει από την “καύση”. Θεωρούμε απόλυτη ντροπή για την ανθρωπότητα να έχει μπει ο άνθρωπος στην τρίτη χιλιετία και να εξαρτάται από την καύση για την εξασφάλιση της ενέργειας που χρειάζεται.Με την καύση ασχολούνταν ο άνθρωπος του Νεάντερταλ …Δεν είναι δυνατόν ο σύγχρονος άνθρωπος να ζεσταίνει νερό με τον ίδιο τρόπο που το έκανε ο πρωτόγονος άνθρωπος …Δεν είναι δυνατόν να είναι εξαρτώμενος από τα ορυκτά καύσιμα και με αυτόν τον τρόπο να μολύνει τον Πλανήτη, είτε με την εξόρυξή τους είτε με την καύση τους. Για εμάς – ειδικά τους Έλληνες της σημερινής κρίσης – είναι ιδιαίτερα ταπεινωτικό που αυτήν την τρίτη χιλιετία βρεθήκαμε στην ανάγκη να γίνουμε πραγματικοί “Νεάντερταλ” …Να καταντήσουμε να καίμε ξύλα, για να ζεσταινόμαστε. Την ώρα, δηλαδή, που κάποιοι μας “ταΐζουν” με “όνειρα” πετρελαίων, φτάσαμε στο σημείο να μην μπορούμε να απολαύσουμε ούτε τη ζεστασιά των “βρόμικων” καυσίμων.
Είναι τόσο παράδοξο αυτό το οποίο συμβαίνει σήμερα στην ανθρώπινη δραστηριότητα, που όμοιό του δεν υπάρχει. Αν “απλώσουμε” την τεχνολογική γνώση, που υπάρχει αυτήν τη στιγμή – και η οποία ξεκινάει από την πρώτη ύλη που παρέχει η φύση και φτάνει μέχρι το τελικό προϊόν που χρησιμοποιεί καθημερινά ο προηγμένος άνθρωπος – , θα διαπιστώσουμε ένα φαινόμενο, το οποίο είναι άξιο απορίας. Στο κομβικό σημείο αυτής της διαδικασίας, που λέγεται “Πρίζα”, έρχονται σε επαφή δύο διαφορετικές ανθρώπινες εποχές. Πριν την “Πρίζα” κυριαρχεί η εποχή τού λίθου και μετά την “Πρίζα” η διαστημική εποχή …Άλλος κόσμος είναι π.Π. …και άλλος μ.Π..
Το σύνολο της ανθρώπινης τεχνολογίας μετά από αυτήν την “Πρίζα” βρίσκεται πραγματικά στην τρίτη χιλιετία και την ίδια ώρα η τρομερή αυτή τεχνολογία “τροφοδοτείται” με ενέργεια τής εποχής τού λίθου. Είναι δυνατόν να γίνεται αυτό; Διαθέτεις επιταχυντές σωματιδίων – με τρομερή τεχνολογία πάνω τους – και τους “τροφοδοτείς” με ενέργεια της εποχής του Νεάντερταλ; Επιταχύνεις σωματίδια στο CERN, ρίχνοντας ξύλα στη φωτιά; Ερμηνεύεις επιστημονικά φαινόμενα επιπέδου Θεού και παίρνεις την ενέργεια με τον ίδιο τρόπο που ο Νεάντερταλ ζέσταινε νερό, για να πλένει τον κώλο του;Και συνεχίζαμε παρακάτω……..
Δεν χρειάζεται και πολύ σκέψη, για να καταλάβει κάποιος τον λόγο που κατά σύμπτωση όλα τα μέλη της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ χρηματοδοτούνται από τους πετρελαιάδες τραπεζίτες και δείχνουν “ευαισθησία” μόνον για τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά. Όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, όλοι αυτοί έχουν συμφέρον να “τυφλώνουν” την ανθρωπότητα και τις λίγες φορές, που την αφήνουν να “βλέπει”, την στρέφουν στη λάθος πλευρά.
Για εμάς η λύση βρίσκεται στον πυρήνα τής ύλης. Αφού η πυρηνική ενέργεια δίνει γρήγορα και αξιόπιστα τις τεράστιες ποσότητες ενέργειας που απαιτεί ο ανθρώπινος πολιτισμός, σε αυτήν θα επιμείνουμε. Όμως, εφόσον η “πυρηνική σχάση” είναι επικίνδυνη, πολυδάπανη και μολυσματική, δεν έχουμε παρά να αλλάξουμε “φορά” στην αναζήτηση της λύσης. Εφόσον δεν μας συμφέρει να “διαλύουμε” πυρήνες, θα πρέπει να αρχίσουμε να τους “συνθέτουμε”.
…Απλά πράγματα. Είναι δυνατόν ο άνθρωπος να γνωρίζει τα μυστικά τής λειτουργίας του ζωοδότη Ήλιου και να μην προσπαθεί να τον μιμηθεί; Αυτή είναι η απόλυτη λύση τού ενεργειακού ζητήματος …Η ανάπτυξη της τεχνολογίας της “πυρηνικής σύντηξης” …Της τεχνολογίας αυτής, η οποία μετατρέπει το Υδρογόνο σε Ήλιο με “παραγωγή” τεράστιας ενέργειας …Μια διαδικασία γνωστή στην επιστημονική κοινότητα από τη δεκαετία του 1920 …Τη δεκαετία εκείνη, που, δυστυχώς για το ανθρώπινο είδος, δέσποζε στον δυτικό κόσμο το κτήνος με το όνομα Ροκφέλερ …Μια διαδικασία, η οποία έχει μόνον καλά και κανένα από τα κακά και επικίνδυνα που χαρακτηρίζουν την πυρηνική σχάση …Μια διαδικασία, η οποία δεν έχει πυρηνικά απόβλητα και η οποία – όταν υπάρχει πρόβλημα στη λειτουργία της – απλά δεν συνεχίζει να εξελίσσεται.Είναι δυνατόν να γνωρίζεις πώς λειτουργεί ο Ήλιος και να μην επιχειρείς – έστω και στοιχειωδώς – να αναπτύξεις την αντίστοιχη τεχνολογία; Είναι δυνατόν να υπάρχει ήδη τεχνολογία “ψυχρής σύντηξης” και να μην πέφτουν οι πάντες πάνω σ’ αυτήν; Ξόδεψαν άπειρα χρήματα για ν’ ανακαλύψουν το σωματίδιο του Χιγκς, προκειμένου για εγκυκλοπαιδικούς λόγους να βρουν το μυστήριο της ύλης και δεν επιχείρησαν να λύσουν το ενεργειακό πρόβλημα του κόσμου; Αναζητούν με τεράστιο κόστος το σωματίδιο του “θεού” και δεν ξόδεψαν ένα ευρώ, για να κάνουν τον άνθρωπο έναν ενεργειακά αυτάρκη “θεό”;
Γιατί δεν προχωράνε στην ανάπτυξη της τεχνολογίας τής σύντηξης; Μήπως γιατί από το τζάμπα-νεράκι τού Θεού θα παράγουν υδρογόνο και άρα ενέργεια; Μήπως γιατί θα μπορούσε να απεξαρτηθεί η ανθρωπότητα από τα μονοπώλια των ορυκτών καυσίμων; Φαντάζεται κάποιος ένα ενεργειακά αυτόνομο σπίτι, το οποίο για τη θέρμανσή του θα απαιτεί λίγα λίτρα νερού την ημέρα; …Να μπορεί μια συσκευή σε μέγεθος μιας βαλίτσας να παράγει μόνη της τόσο το ηλεκτρικό ρεύμα που απαιτεί η λειτουργία της, όσο και τη θερμότητα που έχει ανάγκη το σπίτι; Φαντάζεται κάποιος ένα ενεργειακά αυτόνομο αυτοκίνητο, το οποίο θα χρειάζεται λίγα λίτρα νερού, για να ταξιδεύει επ’ άπειρον;
Το υδρογόνο έχει την υψηλότερη αναλογία “ενέργειας προς βάρος” από όλα τα καύσιμα. 1 kg υδρογόνου, καιόμενο, δίνει 119.972 kJ. 1 kg υδρογόνου περιέχει την ίδια ποσότητα ενέργειας με 2.1 kg φυσικού αερίου ή 2.8 kg βενζίνης, ενώ κατά την καύση του παράγεται μόνον νερό. Ειδικοί λένε ότι μέσα σε ένα κυβικό χιλιόμετρο θαλασσινού νερού – μια “σταγόνα” δηλαδή στον ωκεανό – περικλείεται ενέργεια ίσα με όλα τα αποθέματα πετρελαίου τού Πλανήτη …Ενέργεια καθαρή, η οποία δεν απειλεί τη ζωή πάνω σ’ αυτόν και βεβαίως δεν τον βρομίζει.Ποιοι θα έχαναν από αυτήν την τεχνολογία, η οποία θα κάνει τον άνθρωπο ελεύθερο από κάθε είδους ενεργειακό “εκβιασμό”; Τι θα έκαναν σε μια τέτοια περίπτωση οι “επτά αδελφές”; Θα περιέφραζαν τις θάλασσες, θα σκέπαζαν τα ποτάμια ή θα σταματούσαν τις βροχές; Παντού θα υπήρχε διαθέσιμη ενέργεια. Γι’ αυτό δεν ανέπτυσσαν τόσα χρόνια την τεχνολογία εκείνη, η οποία θα οδηγούσε στη λύση του παγκόσμιου ενεργειακού προβλήματος. Δεν ήθελαν αυτήν τη λύση οι πετρελαιάδες, οι οποίοι είναι ταυτόχρονα τραπεζίτες και “δολαριοπαραγωγοί”.
Ποιος ξέρει πόσους ανθρώπους τρομοκράτησαν, δολοφόνησαν ή τρέλαναν στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν την ανθρωπότητα στο επίπεδο της “καύσης” …Η ανθρωπότητα “καθυστέρησε” έναν ολόκληρο αιώνα, γιατί αυτό ήταν η επιδίωξη του πιο ισχυρού ανθρώπου τη δεκαετία τού 1920 (Ροκφέλερ) …Η ανθρωπότητα θρήνησε εκατοντάδες εκατομμύρια νεκρών, γιατί αυτός ο άνθρωπος ήθελε να επιβάλει παγκοσμίως το “δικό” του καύσιμο …Δισεκατομμύρια ανθρώπων βιώνουν την απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση, γιατί αυτός ο άνθρωπος και οι Goldman κολλητοί του ήθελαν από το 1920 μέχρι τώρα να κονομάνε αμύθητο πλούτο.
Από τότε υπάρχει η γνώση ότι μπορεί να γίνει σύντηξη, χωρίς να απαιτούνται θερμοκρασίες Ηλίου. Το 1926 οι καθηγητές F. Paneth και Κ. Peters αποφάνθηκαν ότι το παλλάδιο ήταν αυτό, το οποίο επέφερε μεταστοιχείωση του υδρογόνου σε ήλιο κατά τα πειράματά τους …σε θερμοκρασία δωματίου. Το 1952 πραγματοποίησαν έκρηξη βόμβας Υδρογόνου τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Σοβιετική Ένωση. Μια βόμβα 1000 φορές πιο καταστροφική από τις κοινές βόμβες πυρηνικής σχάσης. Γιατί δεν συνέχισαν την εξέλιξή της; Μήπως γιατί δεν ήθελαν να απλοποιηθεί η διαδικασία σύντηξης και απαιτήσει το κοινό την ειρηνική της χρήση, όπως έγινε και με την τεχνολογία σχάσης;
Είναι δυνατόν να μπορείς να προκαλέσεις σύντηξη – έστω και για στρατιωτικούς λόγους – και να μην μπορείς να επαναλάβεις τη διαδικασία σε ένα εργοστάσιο για παραγωγή ενέργειας; Ποιος δεν ήθελε αυτήν την τεχνολογία; Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας με εκείνη την τεχνολογία; Αν από το 1950 είχαμε διαθέσιμη την ενέργεια του Υδρογόνου, δεν θα υπήρχε πετρελαϊκή κρίση, Μεσανατολικό Ζήτημα, Σαντάμ, πόλεμος στο Ιράκ και βέβαια το “χτύπημα” στους Δίδυμους Πύργους. Δεν θα υπήρχαν όλα εκείνα τα “εργαλεία”, τα οποία πλούτισαν τους τοκογλύφους-πετρελαιάδες τής Νέας Υόρκης.
Η ταυτόχρονη παύση των δοκιμών και των πειραμάτων των δύο ιδεολογικών “μονομάχων” αποδεικνύει πως είχαν κοινά “αφεντικά” …”Αφεντικά”, τα οποία δεν είχαν συμφέρον από αυτήν την υδρογονική “πορεία” τής τεχνολογικής ανάπτυξης των δύο υπερδυνάμεων. Γι’ αυτόν τον λόγο τα “αφεντικά” αυτά έδωσαν εντολή και “επέστρεψαν” πάλι στην “πορεία” τής σχάσης και των ραδιενεργών αποβλήτων. Περιορίστηκαν οι πάντες στην επικίνδυνη και μολυσματική πυρηνική σχάση, η οποία βόλευε την προπαγάνδα των σχετικά ακίνδυνων και σχετικά καθαρών πετρελαίων.
Το Υδρογόνο στην Ελλάδα
…των ανεπάγγελτων, των άεργων και αμόρφωτων Πρωθυπουργών.
Η καλή “μοίρα” τής Ελλάδας θέλησε να της δώσει μια νέα “ευκαιρία”, για να διατηρήσει τη “λάμψη” της και στη σημερινή παγκόσμια πραγματικότητα. Θέλησε να την “συνδέσει” και πάλι με κάτι, το οποίο αφορά το μέλλον. Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι Έλληνες επιστήμονες, οι οποίοι αντιλήφθηκαν τον “δρόμο” τού μέλλοντος και τον ακολούθησαν με πάθος …Το Υδρογόνο και η τεχνολογία γύρω από αυτό δεν είναι άγνωστα σε πολλούς Έλληνες επιστήμονες …Καλά και καθαρά μυαλά, που “είδαν” εγκαίρως προς ποια κατεύθυνση έπρεπε να κινηθούμε στο μέλλον.
Το Πολυτεχνείο Κρήτης σχεδίασε και κατασκεύασε ένα αυτοκίνητο, το οποίο κινείται εξ’ ολοκλήρου με Υδρογόνο. Κέρδισε βραβεία στο εξωτερικό, αλλά… …αλλά στη χώρα, όπου οι Πρωθυπουργοί είναι αργόσχολοι κι ανεπάγγελτοι, υπάρχει νόμος, ο οποίος απαγορεύει την κατασκευή, εμπορία και κυκλοφορία τέτοιων αυτοκινήτων. Προφανώς για να μην ενοχλούνται τα “αφεντικά” της Λέσχης των Γιωργάκηδων, των Κωστάκηδων και των Αντωνάκηδων, νομοθέτησαν με τέτοιον τρόπο, ώστε, οτιδήποτε πρωτοποριακό αναπτύσσεται στην Ελλάδα, να παίρνει τον “δρόμο” προς το εξωτερικό.
…Έναν “δρόμο”, που μαθαίνουμε ότι πήραν κι άλλοι …Μαθαίνουμε ότι η υποτίθεται μεγάλη επένδυση της ελληνικής εταιρείας Defkalion Green Technologies S.A. δεν ολοκληρώθηκε. Κάποιοι προφανώς δεν την ήθελαν στην Ελλάδα – και ειδικά στη Θράκη – και την “έδιωξαν” …Μαθαίνουμε ότι στο Βανκούβερ σχεδιάζουν το μέλλον τους. Στην Ελλάδα τής “πράσινης” ενέργειας των κολλητών τού Γιωργάκη μάλλον δεν “έπεισαν” για την αποτελεσματικότητά τους …Δεν “έπεισαν” ότι το κόστος παραγωγής μεγαβατώρας (MWh) με λιγότερο από 5 ευρώ είναι πιο συμφέρον από τα 107 ευρώ/MWh των φωτοβολταϊκών …Δεν “έπεισαν” τους διεφθαρμένους “Δον Κιχώτες” τής εξουσίας, οι οποίοι την τρίτη χιλιετία παίζουν με “ανεμόμυλους” και αιολικά πάρκα τής πλάκας, που “φορτώνουν” κόστη στους ταλαιπωρημένους πολίτες …Δεν “έπεισαν” την ηγεσία μιας χώρας, η οποία πληρώνει στον Μυτιληναίο το κάψιμο του πετρελαίου για “πράσινη” ενέργεια.Πρέπει λοιπόν να γίνει ανάταξη των εθνικών μας δυνάμεων και να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα πράγματα. Πρέπει να αναθεωρήσουμε τις εθνικές μας στρατηγικές και προτεραιότητες, για να έχουμε ελπίδες για το μέλλον. Για όσο διάστημα μας “παραμυθιάζουν” με κοιτάσματα ΑΟΖ και “πράσινα” άλογα, θα βλέπουμε να πλησιάζει το τέλος μας …Το μέλλον μας δεν είναι στα κοιτάσματα …Το μέλλον μας είναι στο μυαλό μας και στα χέρια μας …Το μυαλό δόξασε την Ελλάδα και το μυαλό θα της επιτρέψει να επιβιώσει στις σημερινές πολύπλοκες καταστάσεις. Θεωρούμε εθνικά αναγκαίο να αλλάξει ο σχεδιασμός τής ανώτατης ελληνικής εκπαίδευσης …Αυτός ο σχεδιασμός θα πρέπει να γίνει πάνω στο Υδρογόνο.
Πρέπει και η Ελλάδα να κάνει ό,τι κάνουν όλες οι σοβαρές χώρες στον κόσμο …Να προσπαθεί να αναπτύξει την τεχνογνωσία της ως εθνικό κεφάλαιο και να μην “διώχνει” το επιστημονικό της δυναμικό εκτός συνόρων …Το σύνολο των Πολυτεχνείων να “στοχεύσει” προς αυτήν την κατεύθυνση …Να δοθούν υποτροφίες και να ξεκινήσουν ερευνητικά προγράμματα …Έχουμε μερικά από τα καλύτερα Πολυτεχνεία τού Κόσμου …Θέμα σχεδιασμού είναι να βάλουμε αυτά τα Πολυτεχνεία σε ανταγωνισμό μεταξύ τους …Να δημιουργήσουμε νέες έδρες για νέους επιστήμονες …Να σπάσουμε για παράδειγμα την “παρέα” των μεταπτυχιακών φοιτητών τής Κρήτης και να τους “μοιράσουμε” στα Πολυτεχνεία τής χώρας …Να τους αναγνωρίσουμε το έργο τους ως διδακτορική εργασία και να τους δώσουμε αντίστοιχες έδρες, ώστε να δημιουργήσουν τις δικές τους ανταγωνιστικές ομάδες.
