Κάπου εδώ φαίνεται ότι αποκαλύπτεται το αίτιο της σημερινής ουκρανικής κρίσης. Προφανώς έφτασε το πλήρωμα του χρόνου και η Γερμανία θέλει να αρπάξει αυτό, το οποίο θεωρεί δικό της …Θέλει να αρπάξει για λογαριασμό της το “ντεπόζιτο”....

 Η Ουκρανία ήταν για όλους casus belli. Άσχετα δηλαδή με το γεγονός ότι η Ρωσία του Πούτιν και η Γερμανία “παίζουν” στο ίδιο παιχνίδι της Νέας Τάξης ως “προμηθευτές” και “πελάτες” αντίστοιχα, ήταν θέμα χρόνου να υπάρξει σύγκρουση μεταξύ τους, σε περίπτωση που υπήρχε θέμα με την Ουκρανία …Μια σύγκρουση, η οποία θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και την πολεμική βία …Όχι επειδή ο Πούτιν είναι “καθαρός” και “πατριώτης” και η Γερμανία “βρόμικη” και ιμπεριαλιστική, αλλά επειδή αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες “συμμορίες”. Οι συνένοχοι εγκληματίες στρέφονται με τη βία ο ένας απέναντι στον άλλο, όταν υπάρχει “ρίξιμο”. Αυτό το “ρίξιμο” ήταν, που έσπρωξε τους Ρώσους στην αντίδραση. Αυτό το “ρίξιμο” ήταν, που δεν τους έδινε άλλη επιλογή …Το “ρίξιμο” των μονίμως κουτοπόνηρων Γερμανών.

Γιατί τους λέμε κουτοπόνηρους; …Γιατί δεν σέβονται τίποτε και κανέναν. Όπου μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους και να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, το κάνουν με ένα τρόπο τουλάχιστον χυδαίο …Με τρόπο που δείχνει να υποτιμάνε την νοημοσύνη του απέναντι. Αυτοί, οι οποίοι προσκυνάνε εδώ και αιώνες τους Εβραίους, αν βρεθούν απέναντι σε αδύναμους, είναι κτηνώδεις …Είναι ανηλεείς σε βαθμό αποκτήνωσης. Τη φάτσα του Σόιμπλε να δει κανείς όταν του μιλάνε για τους Έλληνες που αυτοκτονούν – εξαιτίας της κρίσης που ο ίδιος προκάλεσε – και θα το καταλάβει.

Τώρα αυτοί οι κουτοπόνηροι, επειδή αισθάνονται ισχυροί, στρέφονται εναντίον της Ρωσίας …Μία Ρωσία, την οποία στην κυριολεξία θα έπρεπε να ευγνωμονούν. Στην κυριολεξία η Γερμανία έγινε κορυφαία ευρωπαϊκή δύναμη “ελέω” Ρώσων και αυτό όχι μόνον δεν το εκτιμά ανάλογα, αλλά τώρα θέλει να τους “ρίξει” κι αυτούς. Οι Ρώσοι έκαναν τους Γερμανούς ισχυρούς. Όχι μόνον επειδή τους παραχώρησαν την Ανατολική Γερμανία με “πέτσινα” χρήματα. Όχι μόνον επειδή τους παρείχαν φτηνή ενέργεια, καθιστώντας εφικτή την ανταγωνιστική βιομηχανική ανάπτυξή τους …Τους έκαναν ισχυρούς, επειδή στην κυριολεξία τους άφησαν να γίνουν βιομηχανικοί “γίγαντες”, χωρίς καν να τους ανταγωνιστούν.

Τώρα, που οι Γερμανοί – έστω και με τα “καροτσάκια” – κατέκτησαν τους πρώτους στόχους τους και έγιναν υπερδύναμη της παραγωγής, δεν αναγνωρίζουν ούτε τα “ψίχουλα” που έδωσαν στους Ρώσους. Ακόμα κι αυτό το θεωρούν διαφυγόν κέρδος, που πρέπει να το διεκδικήσουν. Σε αυτήν τη διεκδίκηση ενός μεγάλου κέρδους αναζητούμε τα αίτια της κρίσης της Ουκρανίας. Αυτή η διεκδίκηση εξηγεί τον λόγο για τον οποίο η Γερμανία ήταν από τις πρώτες που “βοήθησαν” τους “επαναστάτες” στην επιχείρηση ανατροπής του Γιανουκόβιτς. Γερμανοί πράκτορες και διπλωμάτες καταγγέλθηκαν από την πρώτη στιγμή ότι βοηθούσαν, όπλιζαν και οργάνωναν τους “αυθόρμητους” διαδηλωτές του Κιέβου…

Τα πάντα συντονισμένα από το Βερολίνο. Το μεγαλύτερο πλήθος των “αγανακτισμένων” ήταν μεταφερόμενοι Ουκρανοί από τις δυτικές επαρχίες της Ουκρανίας …Εκεί όπου υπήρχαν και γερμανόφωνοι πληθυσμοί …Εκεί όπου κυριαρχεί το καθολικό δόγμα και οι προτεσταντικές “παραφυάδες” του …Φυσικά παιδιά παλιών δωσίλογων και συνεργατών των Ναζί. Ουκρανοί, που ήταν παιδιά ναζιστών, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τον Χίτλερ και πολέμησαν στο πλευρό του στη μάχη της Ρωσίας. Τέτοιοι ήταν οι “δημοκράτες”, οι οποίοι πλημμύρισαν τις πλατείες του Κιέβου. Μέχρι και τα κράνη των πατέρων τους έβγαλαν από τα υπόγεια και τα φόρεσαν στην νέα “πανγερμανική” τους αποστολή.

άρθρο του 2014 κρίση στην Ουκρανία

Ο ενρτογαν πήρε "ανάσα" 5 δις, και τρέχει να βοηθήσει με τούς Τατάρους.. Τρέχει να ξεσηκώσει τούς Τατάρους για να στηρίζει την "φίλη του" Γερμανία.

Ο Ελληνισμός της Κριμαίας δέν έχει "ακουστεί" δέν άκουσε την Αθήνα ,προφανώς και με την συμφωνία του Μινσκ ,και το δημοψήφισμα πήγε με τον Ισχυρό (Ρωσία)

Δέν θα έχει την τύχει τής εποχής του Βενιζέλου. Δέν παγιδεύτηκε στο να εμπλακεί σε παιχνίδια Θηρίων.

Το πρώτο ερώτημα, που έρχεται στο μυαλό μας, βλέποντας την κρίση της Ουκρανίας, είναι το εξής απλό. Γιατί πήγε η Γερμανία στην Ουκρανία, για να “λύσει” τις διαφορές της με τη Ρωσία; Εφόσον καταλάβαμε το “Πότε” και το “Γιατί”, θα πρέπει να καταλάβουμε και τη σημασία του “Πού”.

Γνωρίζουμε δηλαδή το γιατί ξεκίνησε τώρα η Γερμανία τη σύγκρουση της για την ενεργειακή της απεξάρτηση, αλλά δεν μπορούμε να καταλάβουμε απόλυτα την επιλογή της Ουκρανίας. Τι είναι αυτό που κάνει την Ουκρανία τόσο σημαντική – τόσο για τη Γερμανία όσο και για τη Ρωσία; Τι κάνει την Ουκρανία τόσο σημαντική, που δύο συνένοχοι θα μπορούσαν να φτάσουν μέχρι τον αλληλοσπαραγμό για τον έλεγχό της; Φαινομενικά σε έναν κόσμο, στον οποίο συνεχώς φτιάχνονται αγωγοί μεταφοράς αερίου, η σημασία της Ουκρανίας είναι μάλλον δευτερευούσης σημασίας. Είναι όμως έτσι; …Όχι βέβαια. Απλά αυτό απαιτεί ορισμένες γνώσεις περί δικτύων.

Οι αγωγοί σε έναν σχεδιασμό μεταφοράς ενέργειας είναι μεγάλης στρατηγικής σημασίας, αλλά έχουν ένα μεγάλο μειονέκτημα …Είναι σταθεροί, δεν αλλάζουν εύκολα “διαδρομές” και “προορισμούς” και “εκφράζουν” μονίμως την κατάσταση που τους δημιούργησε. Ανήκουν σε αυτούς που τους δημιούργησαν και άρα σ’ αυτούς τους οποίους “συνδέουν” μεταξύ τους. Ο αγωγός για παράδειγμα του Βορρά, θα ανήκει για πάντα στη Γερμανία και τη Ρωσία και επίσης για πάντα θα μεταφέρει αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία. Δεν μπορεί να αλλάξει ούτε προορισμό ούτε χρήση. Δεν μπορεί κανένας από τους ιδιοκτήτες του να αλλάξει τα “άκρα” του και να παρακάμψει τον “συνέταιρό” του. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, η Ρωσία να παρακάμψει τη Γερμανία για κάποιον πλουσιότερο και καλύτερο πελάτη. Δεν μπορεί επίσης η Γερμανία, αν βρει φτηνότερο αέριο από άλλον προμηθευτή, να το μεταφέρει στην επικράτειά της μέσω αυτού του αγωγού.

Οι αγωγοί ακολουθούν την τύχη των συμφωνιών που τους κατασκεύασαν. Όποιος από τα μέλη, που συμμετείχαν στην κατασκευή τους, θελήσει να αλλάξει “συνεταίρο”, θα πρέπει να εγκαταλείψει τη χρήση του αγωγού …Θα πρέπει να φτιάξει άλλον αγωγό, γιατί, όπως είναι φυσικό, δεν θα δεχθούν οι συνιδιοκτήτες να επιτρέψουν την εις βάρος τους χρήση του. Προμηθευτές δηλαδή και πελάτες, όταν συνδέονται με αγωγό, δεν μπορούν να αλλάξουν ιδιότητες ή συμφωνίες. Ο προμηθευτής θα παραμείνει για πάντα προμηθευτής και ο πελάτης θα παραμείνει για πάντα πελάτης. Όταν χαλάει η συμφωνία, ακυρώνεται ο αγωγός και πέφτει σε αχρησία μέχρι να καταστραφεί από την έλλειψη συντήρησης μέσα σε ένα εχθρικό για τις κατασκευές φυσικό περιβάλλον.

Τέτοιου είδους μειονεκτήματα έχουν πάντα οι αγωγοί, οι οποίοι συνδέουν απευθείας έναν παραγωγό με τον καταναλωτή-πελάτη του. Όμως, αυτό το μειονέκτημα δεν το έχει ένας χώρος, ο οποίος λειτουργεί σαν “ντεπόζιτο” ενέργειας …Ένα “ντεπόζιτο”, το οποίο βρίσκεται σε ένα “ουδέτερο” μέρος και στο οποίο έχουν ελεύθερη πρόσβαση τόσο οι προμηθευτές όσο και οι καταναλωτές …Ένα “ντεπόζιτο”, το οποίο μπορεί να συνδέεται με περισσότερους παραγωγούς – οι οποίοι θα αναλάβουν μόνοι τους τα έξοδα να συνδεθούν με αυτό – και με περισσότερους καταναλωτές – οι οποίοι θα αναλάβουν επίσης μόνοι τους τα έξοδα να συνδεθούν με αυτό – …Ένα “ντεπόζιτο”, το οποίο θα λειτουργεί τόσο ως χώρος αποθήκευσης όσο και ως χώρος σύνδεσης διαφορετικών παραγωγών και καταναλωτών, ανάλογα με τις επιμέρους συμφωνίες.

Τέτοιος χώρος για το φυσικό αέριο, που εξυπηρετεί την κεντρική και βόρεια Ευρώπη, είναι η Ουκρανία. Η Γερμανία κατέστησε την Ουκρανία το ένα και μοναδικό κεντρικό διαμετακομιστικό κέντρο του ρωσικού αερίου στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη. Η Ουκρανία είναι το “ντεπόζιτο” του αερίου που χρειάζεται η Ευρώπη – και ειδικά η Γερμανία – για να καλύψει τις ανάγκες της. Ό,τι φτάνει, απ’ όπου κι αν φτάνει στην Ουκρανία, μοιράζεται με συνοπτικές διαδικασίες και ελάχιστο κόστος σε όλη την ευρωπαϊκή αγορά. Το γιγαντιαίο “ντιστριμπιτέρ” αερίου της ευρωπαϊκής “μηχανής”.

Τον ρόλο αυτόν στην Ουκρανία τον έδωσε η Γερμανία, αλλά δεν της τον “χάρισε” …Οι Γερμανοί δεν χαρίζουν ούτε την “αρρώστια” τους. Η Γερμανία “πούλησε” πανάκριβα αυτόν τον ρόλο στην Ουκρανία και φιλοδοξεί να τον “αγοράσει” κοψοχρονιά, όταν οι συνθήκες της το επιτρέψουν. Απλά πράγματα. Όλα αυτά τα χρόνια της διαφθοράς στην Ουκρανία η Γερμανία λειτουργούσε με τον γνωστό κουτοπόνηρο τρόπο. Με διαφθορές έβαζε το ουκρανικό κράτος να δημιουργεί έργα υποδομών, τα οποία συνέφεραν την μακροπρόθεσμη στρατηγική της Γερμανίας. Με διαφθορές έβαζε τον ουκρανικό λαό να κατασκευάζει έργα, τα οποία συνέφεραν τη Γερμανία και μάλιστα έργα, που, για λόγους διαφθοράς, τα ακριβοπλήρωνε σε γερμανικές εταιρείες.

Η Γερμανία δηλαδή “μαχαίρωνε” οικονομικά την Ουκρανία και την έβαζε να πληρώνει και το πανάκριβο γερμανικό “μαχαίρι” …Τα γνωστά, που είδαμε και στην Ελλάδα με τους Χριστοφοράκους και την Siemens. Η Γερμανία, επαναλαμβάνοντας μονότονα τον γνωστό θλιβερό εαυτό της, έβαλε πρώτα την Ουκρανία με δάνεια και γερμανικό πανάκριβο εξοπλισμό να δημιουργήσει με το αίμα του λαού της την υποδομή και μετά θα την λεηλατούσε. Αυτό ήταν το σχέδιο. Όταν θα ολοκλήρωνε τα έργα υποδομής της, θα την έβαζε στην Ευρώπη.

Θα την έβαζε “γυμνή” στο “κλουβί”, όπου η Γερμανία με όρους αθέμιτου συναγωνισμού είναι “οπλισμένη”. Γιατί; …Για τους λόγους που εμείς οι Έλληνες γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα …Για να την λεηλατήσει …Για να τη βάλει σε Μνημόνια και να της αρπάξει τα πάντα …Για να τη βάλει στο ΔΝΤ και να την οδηγήσει στις “μεταρρυθμίσεις” …Για να τη βάλει σε Μνημόνια και να την εκπαιδεύσει στην “ανταγωνιστικότητα” …Για να της επιβάλει την Τρόικα και να την βάλει να ψάχνει “επενδυτές”.

Κάπου εδώ φαίνεται ότι αποκαλύπτεται το αίτιο της σημερινής ουκρανικής κρίσης. Προφανώς έφτασε το πλήρωμα του χρόνου και η Γερμανία θέλει να αρπάξει αυτό, το οποίο θεωρεί δικό της …Θέλει να αρπάξει για λογαριασμό της το “ντεπόζιτο”....

…Αυτό, το οποίο μέχρι τώρα – και για λόγους στρατηγικής – επέτρεπε στους Ρώσους να ελέγχουν ή να νομίζουν ότι ελέγχουν, θέλει η Γερμανία να τους το αρπάξει. Γιατί; …Για να κάνει αυτό, το οποίο μέχρι τώρα δεν επέτρεπε στην Ουκρανία να κάνει μόνη της. Γιατί, όποιος έχει το “ντεπόζιτο”, καλεί τους προμηθευτές της γειτονιάς να το ενώσουν με τους δικούς τους “σωλήνες”. Αν ελέγχει η Γερμανία το ουκρανικό “ντεπόζιτο”, μπορεί να παρακάμψει τους Ρώσους …Μπορεί να φέρει τους ανταγωνιστές τους και να σπάσει το μονοπώλιό τους.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Ποιο είναι το πρόβλημα με τη σημερινή Ουκρανία; Το μικρό θεωρητικά πρόβλημα; …Ότι με το “ντεπόζιτό” της έχουν συνδεθεί όλοι όσοι θα μπορούσαν να συνδεθούν ως καταναλωτές, αλλά δεν έχουν συνδεθεί όλοι όσοι θα μπορούσαν να συνδεθούν ως προμηθευτές. Το “ντεπόζιτό”, δηλαδή, έχει “εκροές” προς όλες τις κατευθύνσεις και προς όλους τους ενδιαφερόμενους, αλλά οι “εισροές” του γίνονται μόνον από τη Ρωσία. Αυτές οι δεύτερες είναι το πρόβλημα των Γερμανών. Το πρόβλημά τους είναι το ρωσικό μονοπώλιο στο “γέμισμα” της κεντρικής ευρωπαϊκής “δεξαμενής. Αυτό προσπαθούν να “σπάσουν” οι Γερμανοί …Το ρωσικό μονοπώλιο και την εξάρτησή τους από αυτούς.

Γιατί θέλουν να το “σπάσουν”; Για ποιο κέρδος ρισκάρουν μια πολύ επικίνδυνη σύγκρουση με τη Ρωσία; …Ρισκάρουν, γιατί, αν το καταφέρουν, θα γίνουν οι ίδιοι κυρίαρχοι της κατάστασης και άρα της αγοράς. Θα μπορούν οι ίδιοι, ως πλούσιοι καταναλωτές, να ελέγχουν την τιμή του αερίου και άρα θα πάρουν την τύχη τους στα δικά τους “χέρια”. Δεν θα εκβιάζονται αυτοί από τους παραγωγούς, αλλά αυτοί θα εκβιάζουν τους παραγωγούς. Την πολυτιμότητα της μοναδικότητας θα την αφαιρέσουν από τους προμηθευτές Ρώσους και θα την αποδώσουν στους εαυτούς τους ως κορυφαίους καταναλωτές. Δεν θα εκβιάζονται με βάνες που κλείνουν, αλλά οι ίδιοι θα εκβιάζουν με βάνες που δεν θα θέλουν να ανοίξουν. Αυτός ήταν ο στόχος τους. Να ελέγχουν την ανταγωνιστικότητά τους και να την ενισχύουν ακόμα και εις βάρος των Ρώσων.

Πώς μπορούν να σπάσουν αυτό το μονοπώλιο; …Με έναν άλλο πάροχο …Πάροχο, που θα ήταν ευτυχής συγκυρία γι’ αυτούς αν ήταν φτωχός, απελπισμένος και χωρίς δυνατότητες να προσεγγίσει την αγορά με ανταγωνιστικό τρόπο …Άλλος πάροχος στην περιοχή – που να είναι οικονομικά συμφέρον να υπάρχει – είναι οι παραγωγοί του Καυκάσου …Τα κράτη του Αζερμπαϊτζάν και της Γεωργίας …Κράτη, τα οποία στην κυριολεξία πνίγονται στο αέριο και δεν έχουν την παραμικρή πρόσβαση στην κολοσσιαία ευρωπαϊκή αγορά …Κράτη φτωχά, που γύρω τους δεν έχουν αγορά για το υπερπολύτιμο προϊόν τους …Κράτη υπό την ηγεσία διεφθαρμένων φιλοδυτικών ηγεσιών τύπου Σαακασβίλι …Κράτη, τα οποία βρίσκονται σε συνεχή ένταση με τη Ρωσία και θα ήθελαν να της “σπάσουν” το μονοπώλιο αερίου στην ευρωπαϊκή αγορά.

Το φυσικό αέριο του Καυκάσου ήταν ο στόχος των Γερμανών. Γιατί; …Για να “σπάσουν” το μονοπώλιο των Ρώσων …Για να έχουν στη διάθεσή τους έναν άλλον πάροχο – εχθρικό σε βαθμό μίσους με τους Ρώσους – και απόλυτα ανταγωνιστικό …Έναν νέο πάροχο, ο οποίος θα τους επέτρεπε να αντιστρέψουν το παιχνίδι τού εκβιασμού. Να εμφανιστούν αυτοί ως οι ισχυροί των διαπραγματεύσεων – ως πλούσιοι πελάτες και αποκλειστικοί εκπρόσωποι όλων των Ευρωπαίων πελατών – και όχι οι Ρώσοι, ως μοναδικοί προμηθευτές.

Όμως, τι είδους “βενζινομηχανή” είναι αυτήν, που δεν έχει “ντεπόζιτο”; Τι είδους “ηλεκτρική συσκευή” είναι αυτή, που δεν έχει “πρίζα”; Αυτό το “ντεπόζιτο” είναι η Ουκρανία και αυτό, όπως δείχνουν τα πράγματα, έχει αρχίσει να “απομακρύνεται” από τη γερμανική “μηχανή”. Αυτό είναι το πρόβλημά τους τώρα. Γιατί; …Γιατί η αντίδραση της Ρωσίας μπορεί να κάνει απαγορευτική για πάντα την κυριαρχία τής Γερμανίας στην Νέα Τάξη της Ευρώπης. Μπορεί να τους αναγκάσει να αλλάξουν ολοκληρωτικά τον νεοταξικό σχεδιασμό, εφόσον δεν μπορεί να υπάρχει σταθερός σχεδιασμός, όταν η κύρια “μηχανή” μπορεί να μείνει ανά πάσα στιγμή από “καύσιμα”.

Τζάμπα η προπαγάνδα και τα χρήματα που ξόδεψε η Νέα Τάξη, για να φτιάξει τη “βιτρίνα” της Γερμανίας …Μια “βιτρίνα”, την οποία κατασκεύαζε μεθοδικά με τα χρήματα των τοκογλύφων εδώ και μερικές δεκαετίες …Τη “βιτρίνα” τού ανταγωνιστικότερου έθνους της Ευρώπης …Του έθνους, που αναγεννάται μέσα από τις “στάχτες” του …Του έθνους, που με τις ικανότητές του ξεπερνά όλα τα εμπόδια και ανατρέπει όλα τα προγνωστικά …Του “έθνους” πρότυπο για τους παρίες της Μεσογείου και όχι μόνον.

Θα καταστραφούν και τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, οι οποίοι κρύβονται πίσω της …Αυτών, που την ελέγχουν …Αυτών, που έβαλαν την πιο ισχυρή προτεσταντική δύναμη της Ευρώπης να “πυροβολήσει” τη μεγάλη δύναμη του Ορθόδοξου Δόγματος. Αυτό ήταν το μέγα σφάλμα, το οποίο οδήγησε στη σημερινή καταστροφή. Η σύγκρουσή της αδύναμης Γερμανίας με τη πανίσχυρη Ρωσία θα τη μετατρέψει σε μια “πατσαβούρα”. Η Ρωσία είναι πυρηνική υπερδύναμη και τη Γερμανία τη βλέπει σαν “λεκέ” μέσα στον χάρτη και την ιστορία της Ευρώπης.

Αν η Γερμανία “ερέθισε” τον ρωσικό εθνικισμό, προσβάλλοντας την υπερηφάνειά του και τον ζωτικό του χώρο, θα την πληρώσει. Δεν μπορεί μέσα σε μερικές δεκαετίες αυτός, ο οποίος σου χαρίζει την ελευθερία, να δεχθεί ότι τον αντιμετωπίζεις σαν κορόιδο. Αυτό έκαναν οι Γερμανοί. Αυτούς, τους οποίους παρακαλούσαν να τους αφήσουν ελεύθερους να “ενωθούν” με τους “αδερφούς” τους, πήγαν και τους προκάλεσαν. Πήγαν να τους χωρίσουν από τους δικούς τους “αδερφούς” στην Κριμαία.

420 Τώρα, η “πληγή” που άνοιξε στη Ρωσία, η Γερμανία με την αλαζονεία της, δεν είναι εύκολο να κλείσει και αυτό θα έχει το κόστος του …Κόστος, το οποίο σύντομα θα το δει η Γερμανία στην “ανταγωνιστικότητά” της …Κόστος, το οποίο θα αποτυπωθεί σύντομα σε νέες τιμολογήσεις των “παροχών” της Ρωσίας προς τη Γερμανία. Το φιλογερμανικό κλίμα, το οποίο είχε δημιουργήσει η Γερμανία με τις γαλιφιές του Σρέντερ και με την προπαγάνδα του πλούσιου “πελάτη” της Ρωσίας, σύντομα θα ανατραπεί. Η επιθετική της πολιτική και η εμπλοκή της στα γεγονότα του Κιέβου δημιούργησε αντιγερμανικό κλίμα στη ρωσική κοινωνία και αυτό σύντομα θα “αποτυπωθεί” σε δολάρια …Θα απαιτήσει ο λαός να “αποτυπωθεί”.

Τώρα η Γερμανία την “πάτησε”, γιατί αποκαλύφθηκε ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός της …Αποκαλύφθηκε όμως και ο τελικός σχεδιασμός της Νέας Τάξης …Ο σχεδιασμός των Αμερικανών για την παραγωγή και την ενέργεια στην Ευρώπη …Ο σχεδιασμός στον οποίο είχε συμφωνήσει και ο “πετρελαιάς” Πούτιν …Ο σχεδιασμός, ο οποίος ήταν εις βάρος του ρωσικού λαού …Ο μυστικός σχεδιασμός της Ουάσιγκτον, στον οποίο είναι προφανές ότι είχε συμφωνήσει μυστικά ο αγαπημένος τής Δύσης Πούτιν....

Traianou.gr