Η πλειοψηφία και άρα η μαζικότητα είναι αυτή, που δίνει το πλεονέκτημα στη Δημοκρατία. Όταν, μέσω της αποχής, αυτή η μαζικότητα μειώνεται, τότε αυτόματα η αποχή δίνει ισχύ στους εχθρούς της. Οι φασίστες, εξαιτίας της αποχής των δημοκρατών, αυξάνουν τον "όγκο" τους και στο τέλος αλώνουν τη Δημοκρατία. Σε γενικές γραμμές θα πρέπει να θυμάται ο αναγνώστης το εξής απλό, το οποίο περιλαμβάνει τις απαντήσεις στα δύο αυτά ερωτήματα ...Η δυνατότητα "επιλογής" των πολλών μειώνει την ισχύ των λίγων, ενώ η "αποχή" των πολλών ενισχύει την ισχύ των λίγων.
Άρα, για να έχουμε "συμφωνία" μεταξύ φασιστών και δημοκρατών στα θέματα της Δημοκρατίας, θα πρέπει να έχουμε "μίξη" καταστάσεων. Τι θα πει μίξη; Θα πει ότι, για να φτάσουμε στο σημείο οι φασίστες να υπερασπίζονται τη Δημοκρατία —και μάλιστα με τόσο πάθος— είναι απολύτως βέβαιο ότι βρήκαν κάποιον τρόπο να την ελέγχουν. Θα πρέπει να απέφυγαν αυτό που τους απειλούσε εξαιτίας της Δημοκρατίας και το οποίο ήταν ο κίνδυνος της επιλογής που προσφέρει στους πολίτες της. Θα πρέπει να αισθάνονται ότι δεν κινδυνεύουν από τις επιλογές των πολιτών και άρα στο γενικό επίπεδο αυτό, το οποίο τους ενδιαφέρει πλέον, είναι να συνεχίζεται απρόσκοπτα η "παράσταση" της ψευδοδημοκρατίας. Η ακριβής "παράσταση" και ό,τι προβλέπεται από το "τελετουργικό" της, για να μην προκαλούνται ερωτηματικά στους πολίτες ή ενστάσεις από τους επικριτές τους. Τους ενδιαφέρει να μην φαίνεται κανένα πρόβλημα σ' αυτήν την "παράσταση". Τους ενδιαφέρει να μην απειλείται το κατόρθωμά τους.
Απλά πράγματα. Όταν είσαι φασίστας, μισείς το τεράστιο "τραίνο" της Δημοκρατίας και ως εκ τούτου πάντα μιλάς και ενεργείς εναντίον της ως συνειδητοποιημένος "σαμποτέρ". Ανήκεις σε μια μειοψηφία, που έχει λόγο είτε να καταστρέψει ολοσχερώς είτε να εκτρέψει της πορείας του αυτό το "τραίνο". Αυτά όμως ισχύουν για όσο διάστημα είσαι εκτός εξουσίας. Αν για τον οποιονδήποτε λόγο καταλάβεις το "τραίνο", όχι μόνον δεν μιλάς ως τέτοιος, αλλά μισείς όσους ακόμα και από άγνοια το απειλούν με "σαμποτάζ". Τότε το "τραίνο" είναι δικό σου και το τελευταίο πράγμα που σε συμφέρει είναι να κινδυνεύει με διάλυση ή με ακινητοποίηση και να ξαναβρεθείς απέναντι στους πολλούς να προσπαθείς να εξηγήσεις τ' ανεξήγητα.
Οι φασίστες τύπου Πάγκαλου γι' αυτόν τον λόγο εμφανίζονται να μισούν τους εχθρούς της Δημοκρατίας και να εκφράζουν τον ίδιο λόγο με τους πατέρες της. Δεν έγιναν ξαφνικά δημοκράτες. Απλά, ως "πειρατές", έχουν καταλάβει το "τραίνο" της Δημοκρατίας και τώρα δεν τους συμφέρει ν' αλλάξει τίποτε στη λειτουργία της. Δεν τους συμφέρει οτιδήποτε απειλεί τη Δημοκρατία, άσχετα για τον λόγο για τον οποίο εκδηλώνεται ως απειλή. Ένα "τραίνο", είτε κυβερνάται από πραγματικούς κυβερνήτες είτε από "πειρατές", κινδυνεύει από τους ίδιους κινδύνους, όταν βρίσκεται σε κίνηση. Τους "πειρατές" μάλιστα τους απειλεί παραπάνω η απειλή της "διαρροής" επιβατών, γιατί —εκτός όλων των άλλων— τους απειλεί με αποκάλυψη. Δεν τους συμφέρει να ξανανοίξει η συζήτηση για το τι είναι και τι δεν είναι δημοκρατικό, γιατί απλούστατα θ' αποκαλυφθεί η "πειρατεία" τους.
Έχοντας, ως φασίστες, αποφύγει αυτό, το οποίο τους απειλεί από τη Δημοκρατία —και το οποίο, όπως προείπαμε, είναι η δυνατότητα επιλογής του λαού—, για το μόνο πράγμα που ανησυχούν είναι για τη νομιμοποίησή τους. Από τη στιγμή που κατόρθωσαν και έπιασαν "νόμιμα" το τιμόνι του "τραίνου", δεν τους συμφέρει η αποχή αυτών, οι οποίοι με τις ψήφους τους δίνουν "άδειες" για μηχανοδηγούς-κυβερνήτες. Η νομιμοποίηση αυτών των φασιστών σαν "δημοκράτες" απειλείται με την αποχή και αυτήν αγωνίζονται να προστατεύσουν, απειλώντας και τρομοκρατώντας τους πολίτες. Αυτούς, οι οποίοι, αφού κλέψουν την ψήφο τους με "...χρήματα που υπάρχουν", στη συνέχεια θα τους προδώσουν στους τοκογλύφους με τη δικαιολογία ότι "...μαζί τα φάγαμε".
Αυτό κάνει την αποχή επικίνδυνη γι' αυτούς. Γι' αυτό φωνάζει όλο το φασισταριό μαζί υπέρ της Δημοκρατίας. Γι' αυτόν τον λόγο φωνάζουν όλα τα φερέφωνά τους. Γι' αυτό επιστρατεύουν όλα τα ΜΜΕ σ' αυτήν τους τη "διαμαρτυρία" απέναντι στους αδιάφορους της Δημοκρατίας. Δεν έγιναν ξαφνικά φανατικοί δημοκράτες τα βρακολάστιχα του Μπόμπολα και του Λαμπράκη. Δεν τους έπιασε ο πόνος για τη δημοκρατική λειτουργία, που θίγεται από την αποχή. Τους έπιασε ο φόβος από την αποχή, η οποία απειλεί τα αφεντικά τους και άρα τη δική τους μισθοδοσία. "Βοηθάνε" τα αφεντικά με τις υστερίες τους. "Βοηθάνε" τους "πειρατές", οι οποίοι τους πληρώνουν και οι οποίοι έχουν ζημιά από αποχή.
Αυτό ακριβώς κάνει η αποχή στο "τραίνο". Το ακινητοποιεί. Όταν κατεβαίνει ο κόσμος από αυτό, δεν μπορεί να συνεχίσει την πορεία του και αν τη συνεχίσει, θα είναι για λίγο, εφόσον, όπου βρίσκεται ο δήμος, εκεί βρίσκεται και το "τραίνο". Η Δημοκρατία ακολουθεί τον δήμο και όχι ένα "τραίνο" χωρίς νόημα ύπαρξης. Αυτό φοβούνται οι φασίστες. Φοβούνται ότι, αν ο λαός ανακαλύψει πως οι κομματάρχες έχουν φτιάξει "κλίκα" και μονοπωλούν την ιδιότητα του "μηχανοδηγού", θα κάνει το μόνο πράγμα που τον ευνοεί. Αν αντιληφθεί πως όλοι οι υποψήφιοι "μηχανοδηγοί" ανήκουν στην ίδια σπείρα "πειρατών", τι θα κάνει; Θα συνεχίσει να παίζει την κωμωδία της "δημοκρατίας"; Θα συνεχίσει να παριστάνει τον βλάκα, για να μην τον βρίσει ο Πάγκαλος; Όχι βέβαια. Θα κατέβει από το "τραίνο". Αν κατέβουν όλοι οι πολίτες από αυτό, δεν μπορεί να συνεχίσει το τραίνο να τρέχει. Δεν μπορεί να λειτουργεί η Δημοκρατία, όταν οι "μηχανοδηγοί" Γιωργάκηδες, Κωστάκηδες και Ντορούλες ψηφίζονται από τους συγγενείς τους και μερικούς επιδοτούμενους οπαδούς τους.
Γι' αυτόν τον λόγο οι "πειρατές" του φασισμού τρέμουν την αποχή. Φοβούνται αυτό, το οποίο μπορεί να προκύψει αν η αποχή ξεφύγει από κάποια αριθμητικά όρια, τα οποία αποτελούν νόμιμα όρια για την ίδια τη Δημοκρατία. Όταν απέχει ο "Δήμος" από τις εκλογές, σε ποιων τα "χέρια" πηγαίνει το "κράτος", για να δικαιολογείται η Δημοκρατία; Όταν ο "Δήμος" έχει κατέβει από τον "συρμό", πού πηγαίνει το κρατικό "τραίνο" και ποιον εξυπηρετεί; Υπάρχει συνταγματικό πρόβλημα όταν η Δημοκρατία δεν υποστηρίζεται από την αρχή της πλειοψηφίας. Υπάρχει νομικό πρόβλημα, όταν η "αριθμητική" της Δημοκρατίας δεν υποστηρίζει με μαθηματική ακρίβεια την "θεωρία" της. Σήμερα, εξαιτίας της κολοσσιαίας αποχής, υπάρχει αυτό το πρόβλημα. Το πρόβλημα, το οποίο τρομοκρατεί τους Γιωργάκηδες, τους Πάγκαλους και τους Μπομπολαίους με όλα τα πρετεντερικά "εξαπτέρυγα".