Πίσω από τις κλειστές πόρτες και πέρα από τις εικόνες παίζονται δράματα, όσο διάσημος ή πλούσιος είναι κανείς. Δράματα με ρεσιτάλ ερμηνείας. Σχετικά με τον Δούκα. Αυτός είναι Woke δήμαρχος. Ορκισμένος Woke. Φιλελεύθερος του Ανδρουλάκη. Θα μπορούσε να είναι του Μητσοτάκη. Θα μπορούσε. Με ένα 80% αποχή έγινε Δήμαρχος. Ποιοι δεν πήγαν να ψηφίσουν; Οι δεξιοί. Οι αντιδραστικοί όπως θα έλεγε και παλιός φίλος του Μιχαλολιάκου, Βορίδης. Αυτοί που δεν χωνεύουν την οικογένεια Μητσοτάκη. . Δεν είναι και τόσο ιδεολογικά τα κίνητρα. Απλά η αλαζονεία της οικογένειας Μητσοτάκη ήταν αυτή που κράτησε τους Αθηναίους στα σπίτια τους. Ο αλαζονικός γόνος με τις σπουδές στο Χάρβαρντ υπήρξε αντιπαθής και γελοίος. Ένα άδειο πουκάμισο. Το γεγονός είναι ότι υπάρχει θέμα. Ποιο είναι αυτό; Μια ολόκληρη γενιά "πουστρίζει" πολύ.. Ακόμα κι αν δεν ήταν ο Δούκας και πάλι θα υπήρχε πρόβλημα. Μεγάλο και έντονο.
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Κάπου χάθηκε το πράγμα εδώ και δεκαετίες. Κάτι πήγε στραβά. Και δυστυχώς αυτή είναι η σημερινή εικόνα της χώρας. όπου κι αν κοιτάξεις κυκλοθυμικούς μαντράχαλους με σκυλιά βλέπεις στον δρόμο, ανοργασμικές γυναίκες με καφέ στα χέρια, χαζοχαρούμενα παιδιά με πτυχία, βλαμμένους ανασφαλείς γονείς, αυτιστικά άτομα με ένα κινητό στο χέρι και φθόνο. Μπόλικο φθόνο και τρόμο. Ο Δούκας που παντρεύει τους Gay ( είναι νόμος του κράτους) είναι υπερήφανος γιατί από μικρός έμαθε το ποίημα της ανεκτικής μαρξιστικής μεταπολίτευσης.. Υπερήφανος για την γενιά του. Μια γενιά που έμαθε στριμωγμένη να γιορτάζει Πολυτεχνεία με υπερηφάνεια, να διαδηλώνει, να διαβάζει για τις Πανελλήνιες του κώλου, να ακούει Νταλάρα και Πυξ Λαξ και να κάνει χαβαλέ με το οτιδήποτε. Μια γενιά που τα βρήκε έτοιμα με πολλές απαιτήσεις. Μια γενιά που είδε πρώτη τις χαρές της ιδιωτικής τηλεόρασης, τις χαρές της Μυκόνου, την βιντεοκασέτα, την μοντέρνα έννοια της ψυχοθεραπείας, της απληστίας, του αναρχισμού χωρίς να έχει κάποιον ρασοφόρο, γενειοφόρο "μουλά" της Ορθοδοξίας, πάνω της. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτή η γενιά είναι που παντρεύεται στα Δημαρχεία. Που ξεκίνησε πρώτη τους γάμους στα δημαρχεία για να ακολουθήσουν οι υπόλοιποι. Είναι αυτή η γενιά που γεννήθηκε μετά τα γεγονότα της Κύπρου και του Πολυτεχνείου. Που δεν βγήκε στους δρόμους το 2010 και είδε τον Αλέξη Τσίπρα cool και τον Μητσοτάκη CEO. Η γενιά της ξενομανίας και της αδιαφορίας. Η δουλική γενιά της νέας εποχής. Που σημαίνει καθένας για την πάρτη του. Μην ξεχνάμε ότι αυτή η γενιά (Τσίπρας γεν 1974) παρέδωσε ένα ολόκληρο κόμμα στον Kασσελάκη..
Το euro, η Louis Vuitton, η Prada το διαβατήριο, το espresso ως ο απόλυτος θεός. Επειδή ο Βελόπουλος με τις κρέμες και οι λοιποί με τα λιβάνια δεν πείθουν ως σοβαροί, αυθεντικοί και ιδεολογικά προσηλωμένοι δεξιοί αυτή η γενιά παίζει μονότερμα την κοινωνία. Τουλάχιστον ένα ποσοστό. Δεν είναι τυχαίο που ένας Κασιδόκωστας γεν 1982 προσπαθεί να "αλλάξει τα μυαλά" των σημερινών εφήβων...με την τραπ και τα Tattoo...επηρεαζόμενος ίσως από την δεκαετία του 90..των Rave Parties του Βαλλιανάτου...
Τέλος. Δεν υπάρχει κάτι άλλο..Εκεί έξω γίνεται ένας πραγματικός πόλεμος...και το πρόβλημα είναι η φλόγα των "αντιδραστικών" που πρέπει να σβήσει...η νοοτροπία που γεννά άντρες ελεύθερους...
Κρίμα ! Τα παρτσακλά,δέν έχουν μανούλες να τά μαζέψει; Πραγματικά με πιάνει θλίψη ,με το χάλι τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδερφές και παλικάρια δεν γίνανε μαλλιά κουβάρια, απλά ενώθηκαν εις σάρκαν μιαν.μας το επέβαλε το σύστημα με σχεδιασμό και στόχευση δλδ σιγά σιγα αρχής γενομένης από τα μέσα αποβλάκωσης μας δημιούργησαν έντεχνα την ψευδαίσθηση ότι ο διαφορετικός σεξουαλικός προσανατολισμός που προσωπικά για να μην παρεξηγηθώ ως ομοφοβικός, δεν έχω κανένα πρόβλημα από την στιγμή που δεν επηρεάζει την δική μου αισθητική και ελευθερία ,παρουσιάζεται ως κανονικότητα, η τηλεοπτική οθόνη επέβαλε αυτά τα πρότυπα με σκοπό την αποδοχή, πρόκειται για έμμεσο ευνουχισμό του μυαλού , ώστε να αποτελέσει η εικόνα -φωτογραφία Περι ένα φυσιολογικό ζήτημα, όσοι ενδεχομένως έχουν διαφορετική προσέγγιση και οπτική που δεν εκπορεύεται από αντιδραστικές σκοταδιστικές ακροδεξιές αντιλήψεις, αλλά αναλύουν το ζήτημα πολιτικά και όχι ομοφοβικά , ρίχνονται στο μύλο του συστήματος θεωρούμενοι ως αναχρονιστές, κάπως έτσι οι ανοιχτές κοινωνίες γίνονται εκκολαπτήρια παραγωγής ιδεών μισανθρωπισμού και αντιλήψεων της υπεροχής κάποιων σε βάρος κάποιων τρίτων που απλά έχουν το δικαίωμα , για πόσο ακόμα, της διαφορετικής οπτικής.
ΑπάντησηΔιαγραφή