Ένας κοινωνικός βόθρος

Η αλήθεια είναι πως στην Χαλκιδική, το θέμα με τις παραλίες έχει παραξηλώσει.. Αρχικά η μεγάλη ευθύνη βαραίνει τους δημάρχους. Από εκεί ξεκινά. Λόγω των τεράστιων κεφαλαίων που εισπράττουν από τις άδειες και τις ενοικιάσεις των χώρων στις παραλίες και σε κοινόχρηστους μπροστά από τα καταστήματα, βασιλεύει η ασυδοσία. Δεν υπάρχει προσβάσιμη καλή παραλία!! που να μην πρέπει να πληρώσει ούτε ο ντόπιος που είναι δίπλα από το σπίτι του, για να κάνει ένα μπάνιο. Ακόμη και εκτός οικισμών ερημικά, σε μέρη που κάποτε κατέβαινες με το αυτοκίνητο.

Ποιος ελέγχει τελικά την τήρηση των διατάξεων και κανονισμών; Δεν θα έπρεπε να αφεθεί και χώρος ελεύθερος; Παραλίες φιλέτα έχουν ιδιωτικοποιηθεί, δεν μπορείς ούτε να περάσεις. Κάθε καρυδιάς καρύδι, από Θεσσαλονικείς, ντόπιους και παράνομους αλλοδαπούς που θέλουν να ζουν με τα κέρδη 2 μηνών, όλο τον χρόνο. Τρώνε πάρα πολλοί. Δημοτικοί υπάλληλοι, νέοι μέσω εργασίας, πολιτικοί, ΦΠΑ, φόροι, προμηθευτές...

Από την άλλη τα ξενοδοχεία. Έχουν ιδιωτικοποιηθεί και φυλάσσονται με σεκιούριτι, όλες οι ακτές μπροστά τους. Μόνο από την άσφαλτο έχει την δυνατότητα κάποιος να περάσει περιοχές πεζός. Η Χαλκιδική λόγω του ανάγλυφου των ακτών και της σχετικά μικρής απόστασης από την Θεσσαλονίκη, κατέληξε σήμερα σε αυτά τα μαύρα χάλια. 

Μόνον η Χαλκιδική; Μόνον η Θεσσαλονίκη; Πάνω κάτω όλη η Ελλάδα. Μια απέραντη παρακμή. Ένας κοινωνικός βόθρος. Το καλοκαίρι φαίνεται η μεγάλη βρωμιά που υπάρχει στην κάποτε φιλόξενη Ελλάδα...

Κάποιοι νομίζουν ότι είναι αστείο. Δεν ξέρουν ότι στα "ελίτ νησιά", σε πολλά beach bar , δεν επιτρέπονται οι ηλικιωμένοι.. ειδικά αν είναι Έλληνες..Το Ελληνικό καλοκαίρι εδώ και πολλά χρόνια ανήκει σε προβληματικά άτομα...που μπορείς άνετα να μπλέξεις.  Ανάπτυξη είναι τα εργοστάσια, οι βιοτεχνίες, τα μαγαζιά,  οι τεχνικές εταιρείες, τα λατομεία, τα χωράφια, οι κτηνοτροφικές μονάδες. Ο τουρισμός είναι βοηθητικός. Η Ελλάδα βαδίζει ολοταχώς προς Ταϊλάνδη μεριά με Βαλκανική ταυτότητα....Είναι μια ΝΕΚΡΗ χώρα...μια χώρα με μεγάλο θανατικό....με τεράστια φτώχεια. Με πολιτικούς μαφιόζους, πραγματικούς ανθέλληνες. Τέρμα Gangsters. Με πολίτες με αλλοιωμένα μυαλά...υποταγμένοι και δεν το κρύβουν..

Ένα ακρωτήρι του φόβου σε περιμένει...και είναι όλο δικό σου...

...και ο Γκάλης; όλοι θέλουν να τον αγγίξουν, να τον τιμήσουν..... Τον βλέπουν ως λαμπερό πρόσωπο του χτες και είναι...Με δάκρυα στα μάτια, αποχαιρετά την Ελλάδα που έζησε...την Ελλάδα που δεν υπάρχει...Οι καλές στιγμές έφυγαν...με τα όνειρα μιας γενιάς να έχουν δολοφονηθεί...