Το τραγικό είναι ότι μέσα σ’ αυτόν τον σχεδιασμό βάζει και τον ίδιο τον λαό …Με «ψίχουλα» επιδομάτων «χτίζει» ένα μελλοντικό «άλλοθι» του τύπου «μαζί τα φάγαμε». Διώχνει τους ανθρώπους από τις δουλειές τους —για το «καλό» τους— και δανείζεται από τους διεθνείς τοκογλύφους, για να τους δίνει επιδόματα να κάθονται στο σπίτι τους. Με την υποκριτική αυτή πολιτική τής κρατικής «βοήθειας» πολλαπλασίασε το εξωτερικό χρέος τής χώρας σε βαθμό τέτοιο, που αυτό να μην είναι πλέον διαχειρίσιμο. Με τον τρόπο αυτόν υποθήκευσε ακόμα πιο πολύ το ήδη «σκοτεινό» μέλλον και των επόμενων γενεών Ελλήνων. Ταυτόχρονα, όμως, υποθήκευσε και το μέλλον τού πολιτικού μας συστήματος. Με πρόφαση όλο αυτό το «πάρτυ» δαπανών και παροχών, πολλαπλασίασε τα χρέη τού κόμματός του, κάνοντάς το ακόμα πιο εκβιάσιμο από τους ξένους ιδιοκτήτες των τραπεζών και άρα από τους δανειστές του. Υπήρχε εσκεμμένη πρόθεση να γίνει πιο εκβιάσιμο, ώστε να μπορούν οι Γερμανοί να ελέγχουν και τις επόμενες ηγεσίες τής Δεξιάς …όποιες κι αν είναι αυτές.
Με αυτήν την εξουθένωση του λαού θα επιδιώξουν να υποτάξουν το ίδιο το κράτος. Με την εξουθένωση της οικονομίας θα ελέγξουν το κράτος και με τον έλεγχο του κράτους θα καθηλώσουν την οικονομία μόνιμα στο επίπεδο που τους συμφέρει. Το ένα φαινόμενο «ταΐζει» το άλλο και δυστυχώς όλα αυτά στρέφονται εναντίον τού ελληνικού λαού. Αυτός είναι ο σχεδιασμός. Θα βάλουν την εξουσία να εξουδετερώσει κάθε «όπλο» που έχει το κράτος για ν’ αντιδράσει αποτελεσματικά στις εξωτερικές επιδράσεις κι εντολές. Με εντολή Μέρκελ η Δεξιά τού Μητσοτάκη θα είναι αυτή, η οποία θ’ απογυμνώσει τη χώρα κι απ’ το τελευταίο στρατηγικό της «όπλο», το οποίο θα της έδινε στο μέλλον τη δυνατότητα να προβάλει κάποια στοιχειώδη αντίσταση, προκειμένου να σώσει τον δύσμοιρο λαό της. Η Δεξιά είναι αυτή, η οποία θ’ αναλάβει να καταστρέψει έναν στρατηγικό σχεδιασμό ενεργειακής αυτονομίας, ο οποίος κόστισε πανάκριβα στον ελληνικό λαό κι απαίτησε δεκαετίες για να «στηθεί».
Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια της απόλυτης αδυναμίας θα ολοκληρωθούν όλα τα δρομολογημένα εγκλήματα κατά τού Ελληνισμού …Όλα τα ΕΘΝΙΚΑ εγκλήματα, τα οποία έχουν σχέση με την ίδια την επιβίωση του Ελληνισμού …Εγκλήματα, όπως για παράδειγμα το «Μακεδονικό Ζήτημα». Θα ξαναδούμε και πάλι την ίδια «παράσταση» …Άλλος ένας Βενιζελικός σε πληρωμένη «αποστολή» θα βάλει την υπογραφή τής Δεξιάς και σ’ αυτήν την υπόθεση …Θα επαναληφθεί ο ίδιος σχεδιασμός …Ο ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ Μητσοτάκης θα πάρει στην υπόθεση των «Πρεσπών» έναν ρόλο ανάλογο μ’ αυτόν που πήρε ο Σαμαράς στην υπόθεση του Μνημονίου …Θα «χρεώσει» στη Δεξιά τις πολιτικές των «προοδευτικών». Προφανώς δεσμεύτηκες κι αυτός στις γερμανικές εντολές, για να λάβει την εξουσία μετά τις εκλογές. Με εντολή Μέρκελ θα κάνει κι αυτός ό,τι απαιτεί η προδοσία, για να μετακυλιστεί το κόστος της στα γνωστά «θύματα».
Ο Τσίπρας δρομολόγησε την Προδοσία των Πρεσπών, αλλά η Δεξιά θα πρέπει να δώσει «σάρκα και οστά» σ’ αυτήν τη συμφωνία, εφόσον η ίδια θα πρέπει να υπογράψει όλα τα Μνημόνια που προβλέπει η Συμφωνία και είναι στο σύνολό τους εκείνα που μονιμοποιούν την Προδοσία. Η συμφωνία τού Τσίπρα, δηλαδή, είναι «αέρας κοπανιστός». Την «επικύρωσή» της, η οποία απαιτεί και πάλι ενισχυμένη πλειοψηφία, θα τη «φορτωθεί» η Δεξιά. Για να μην αντιδράσει ο κόσμος τής πατριωτικής Δεξιάς και πάλι οι Βενιζελικοί επαναλαμβάνουν τους εαυτούς τους …Και πάλι ακολουθείται η γνωστή βενιζελική «συνταγή» τού διχαστικού αποπροσανατολισμού τού λαού, προκειμένου αυτός να μην αντιδράσει και σ’ αυτήν τη νέα προδοσία.
Και πάλι επιχειρείται ο τεχνητός διχασμός, τον οποίο ξεκινούν οι ίδιοι προσωπικά …Ψεκασμένοι «απέναντι» σε κοινωνικά υπεύθυνους …«Τσιμπημένοι» εναντίον «ατσίμπητων» …Εμβολιασμένοι «απέναντι» σε ανεμβολίαστους …Τζαμπατζήδες «απέναντι» σε νοικοκυραίους. Ένας διχασμός, ο οποίος ξεκίνησε απ’ ευθείας από τον Μητσοτάκη. Αυτός ο διχασμός όσο γελοίος κι αν φαίνεται, τόσο επικίνδυνος είναι για την κοινωνία. Είναι πιο επικίνδυνος ακόμα κι απ’ τους ιδεολογικούς εκείνους διχασμούς, τους οποίους μας είχαν «φορτώσει» μέχρι τώρα μέσω των κομμουνιστών προβοκατόρων. Είναι πιο επικίνδυνος, γιατί αφορά την υγεία και μπαίνει μέσα σε ΟΛΕΣ τις ανθρώπινες ομάδες …Μπαίνει στις παρέες, στις γειτονιές, ακόμα και στην οικογένεια. Μακροχρόνιες σχέσεις φιλίας απειλήθηκαν, εξαιτίας τής διαφωνίας τους. Γείτονες δεν ανταλλάσσουν πλέον χαιρετισμούς με τους «διαφωνούντες». Σύζυγοι συγκρούστηκαν μεταξύ τους, γιατί διαφωνούσαν σε ένα θέμα, το οποίο αφορούσε την υγεία και την εξουσία επάνω στα σώματά τους. Γονείς μάλωσαν μεταξύ τους, γιατί είχαν διαφορετική άποψη για το πώς θ’ αντιμετωπίσουν το θέμα τού εμβολιασμού στο επίπεδο των παιδιών τους.
Όλα αυτά από μια υποτίθεται Κυβέρνηση της πατριωτικής Δεξιάς, η οποία κέρδισε τις εκλογές στο όνομα του πατριωτισμού …Που κέρδισε τις εκλογές, αμφισβητώντας τη συνθήκη των Πρεσπών …Που πήρε την εξουσία, αμφισβητώντας τον διεθνισμό τού ΣΥΡΙΖΑ του Βενιζελικού Τσίπρα, ο οποίος γέμισε την Ελλάδα με λαθρομετανάστες και τρομοκράτησε τους Έλληνες με τη βιαιότητα και την αυθαιρεσία των διαφόρων ΜΚΟ, οι οποίες στην πραγματικότητα ελέγχονται από τη Γερμανία …Μια δεξιά Κυβέρνηση και δεν έχει ούτε έναν δεξιό στη σύνθεσή της. Όσοι δεν ανήκουν στο ΛΑΟΣ των Μνημονίων και του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, είναι είτε πασόκοι είτε κομμουνιστές. Τραγικό και μόνον να το σκεφτεί κάποιος. Θα χρεωθεί στη Δεξιά μια προδοτική πολιτική, τη στιγμή που δεν υπάρχει σχεδόν ούτε ένας δεξιός υπουργός στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Με τα κουτορνίθια τού ΛΑΟΣ και με τους εκλεκτούς τού ΠΑΣΟΚ —και άρα με αυθεντικούς Βενιζελικούς— κυβερνά ο Μητσοτάκης …Χρυσοχοΐδης, Μενδώνη, Γεραπετρίτης, Θεωδορικάκος, Πιερρακάκος, Τσακλόγλου, Σέρτσος, Λιβάνιος κλπ. είναι οι βασικοί υπουργοί τής Κυβέρνησης της Δεξιάς. Τα ακόμα χειρότερα γίνονται στη βάση τής Κυβέρνησης, όπου βρίσκονται οι γ.γ. Υπουργείων —όπου υποτίθεται πρέπει να βρίσκεται το «βαθύ» κράτος τής Δεξιάς— και οι περισσότεροι γενικοί γραμματείς είναι πασόκοι. Πασόκοι είναι επίσης και οι «εκλεκτοί» για τη διεκδίκηση εκλεκτών «θέσεων» ή τη διαχείριση στρατηγικών υποθέσεων …Στελέχη όπως η Διαμαντοπούλου ή ο Μπένος …Εκλεκτό τού Σημίτη «ψευδοαριστερό» έφεραν από την Κύπρο, γιατί δεν έβρισκαν Δεξιό να του αναθέσουν το νέο Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας. Είναι ΔΕΞΙΑ Κυβέρνηση αυτή; Όμως, όλα αυτά που κάνει —και είναι εξόχως αντεθνικά κι αντικοινωνικά— θα «χρεωθούν» στο τέλος ως πράξεις μιας δεξιάς Κυβέρνησης και άρα της Δεξιάς.
Ήδη είναι έτοιμοι οι «απέναντι» να παίξουν αυτήν την παράσταση της αντιδεξιάς. Όλη την ατζέντα τής Μπίλντερμπεργκ —η οποία είναι υποχρεωτική για ΟΛΟΥΣ όσους κυβερνούν την Ελλάδα— θα τη «βαπτίσουν» σαν «δεξιά αντιλαϊκή πολιτική» και θα την κάνουν «σημαία» τής αντιδεξιάς συνθηματολογίας. Όπως έκανε ο λακές τής Μέρκελ Τσίπρας με το γερμανικό Μνημόνιο, το οποίο το «έσχιζε» πάνω στα μπαλκόνια. Όπως έκανε το «κατοικίδιο» της Μέρκελ, όταν έλεγε: «go back madam Merkel», ενώ είχε συνάψει μυστικές συμφωνίες, προκειμένου ν’ αναλάβει την εξουσία και είχε δεσμευτεί εκ των προτέρων να μην κάνει τίποτε απ’ όσα έλεγε. Κάτι τέτοιο θα επαναληφθεί και σήμερα, όταν το επιτρέψουν τα αφεντικά από το Βερολίνο. Αντεργατικές νομοθεσίες, ιδιωτικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας ή του συστήματος υγείας κλπ., θα «βαπτιστούν» σαν «δεξιές πολιτικές» και κάποιοι θα ξεκινήσουν τους «ανένδοτους» …Τους γνωστούς «ανένδοτους» των Βενιζελικών, που πάντα καταλήγουν σε «γύψο» για τον λαό.
Κάποιοι μάλιστα θα θυμηθούν —και πάλι— ότι ο Κούλης είναι γιος τού Αποστάτη. Μιλάμε για επανάληψη της ίδιας πετυχημένης «παράστασης», η οποία κάποτε τους έκανε πλούσιους εις βάρος τού λαού και τώρα θα τους κάνει ακόμα πλουσιότερους. Θα προσπαθήσουν να «θυμίσουν στον λαό τι σημαίνει Δεξιά» …«Τζάμπα» είναι …Το ξέρουν το ποίημα …Έχουν φάει γλυκό «παντεσπάνι» όλοι τους, υπηρετώντας τα ξένα αφεντικά και κατηγορώντας για όλα τους «απέναντι».
Τώρα, που έχουν χαθεί τα πάντα, δεν κάνει ζημιά λίγος «σοσιαλισμός» κι «επανάσταση» …με την «άδεια» βέβαια της Γερμανίας. Τώρα δεν κάνει ζημιά στον σχεδιασμό η αντιμητσοτακική ρητορεία …Όλοι στο «ψαχνό» θ’ αρχίσουν να «βαράνε». Τώρα —με βάση το «αιώνιο» πλέον σενάριο— θα έπρεπε έναν νέος Παπανδρέου τέταρτης γενιάς να είναι έτοιμος να βγει στην «επανάσταση» …Να αρχίσει τους «ηρωισμούς» και τους «ανένδοτους», για να «μοιάσει» στους προγόνους του …Τους «δεξιοφάγους» και τους «Μητσοτακοφάγους» …Να χρησιμοποιήσει το copy right τής οικογένειας σ’ αυτήν την «αντιιμπεριαλιστική» παράσταση. Δυστυχώς, όμως, η ηδυπάθεια πρόδωσε το ένα «σκέλος» τού δίπολου που κυβερνά την Ελλάδα.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν πολύ απασχολημένος με τον γυναικείο ποδόγυρο και δεν μπόρεσε να λειτουργήσει με τον σκληρό κι απόλυτο τρόπο που απαιτούν οι οικογενειακές συμμορίες, οι οποίες συνθέτουν διαχρονικές «δυναστείες». Δεν μπόρεσε ως σκληρός κι επίμονος πάτερ-φαμίλιας να βαστήξει με σιδηρά πυγμή την οικογένειά του μέσα στα προκαθορισμένα πλαίσια του ρόλου της. Ακόμα κι ο Γιωργάκης ήταν υπέρβαση «επιτυχίας» για την οικογένεια. Ούτε ο πατέρας του τον ήθελε διάδοχό του, γιατί ήταν πολύ βλάκας για τα «γούστα» του. Μόνον η μάνα του «επένδυσε» σ’ αυτόν, αλλά αυτή η υποστήριξη δεν αρκούσε. Αντίθετα με τους «γιδοβοσκούς» από την Κρήτη, δηλαδή, τα «παπαδοπαίδια» από την Αχαΐα δεν τα κατάφεραν. Την ώρα που οι Μητσοτάκηδες έχουν ήδη προετοιμάσει την τέταρτη γενιά, οι Παπανδρέου «διέλυσαν» …Ειδικά από τότε που ο Γιωργάκης πήρε το «πακέτο» τού Μνημονίου κι άρχισε τη dolce vita παγκοσμίως, έχασε το όποιο ενδιαφέρον μπορεί να είχε …Μόνον την ασυλία τού βουλευτή ενδιαφέρθηκε να διατηρήσει κι εκεί κάπου πρέπει να έχει «τελειώσει» η παπανδρεϊκή δυναστεία.
Αυτόν τον ρόλο εποφθαλμιά πλέον ο Τσίπρας. Όπου χρειαζόταν να πάει casting στα «αφεντικά», πήγε. Όπου έπρεπε να προσκυνήσει, πήγε και προσκύνησε. Ό,τι έπρεπε να το «φιλήσει», πήγε και το «φίλησε» …Πήγε στην Ουάσιγκτον, στο Παρίσι και στο Βερολίνο, για να υποβάλει τα σέβη του και να δηλώσει την ετοιμότητά του να τους υπηρετήσει …Φιλάει τα χέρια των παπάδων, δηλώνοντας άθρησκος και άθεος. Μιλάμε για καραγκιόζη …Ο μίμος τού Ανδρέα με τα γνωστά «Γενάρηδες» και «Φλεβάρηδες», λες και μόλις κατέβηκε από τις στάνες τής ορεινής ενδοχώρας ο καταληψίας από τους πυκνοκατοικημένους Αμπελόκηπους. Ο γιος τού βενιζελικού εργολάβου τής Χούντας, ο οποίος παριστάνει τον κομμουνιστή, έκανε πολλές πρόβες για να διαδεχθεί τούς Παπανδρέου …Έφτασε σε σημείο ο φουκαράς να προσπαθεί να μιλήσει αγγλικά σε δημόσιες εμφανίσεις, για να μοιάζει με τους αυθεντικούς Βενιζελικούς τού Κολεγίου …Να μοιάζει ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ …για να μην ενοχλείται ο Νίκος Δήμου.
Έστειλε τα παιδιά του σε προτεσταντικό πανάκριβο ιδιωτικό σχολείο αυτός, ο οποίος έκαιγε θρανία, για να κάνει καριέρα «επαναστάτη», υπερασπιζόμενος τη δημόσια παιδεία. Άρχισε να κάνει τον επιμελή «μαθητή» αυτός, ο οποίος μπήκε στο Πολυτεχνείο από τον «φωταγωγό» και είχε μάθει να περνάει τα μαθήματα με τις «ευχές» τού ΚΚΕ. Θεωρούμε απολύτως βέβαιο ότι τον έχουν αναμίξει ακόμα και στο ΜΕΓΑ ΕΓΚΛΗΜΑ της εκατόμβης των νεκρών τού Ματιού, προκειμένου να τον ελέγχουν απόλυτα. Δέχτηκε αυτήν την εμπλοκή του για τις «αντιπαροχές», αλλά και για ό,τι όλα αυτά μπορούν να σημαίνουν για έναν πολιτικό. Μέχρι και τους συνωμοτικούς κανόνες άρχισε να τηρεί. Βρήκε σπίτι στο Σούνιο με «μέτωπο» στην παραλία, μήπως και χρειαστεί να γίνει διαφυγή του νύχτα δια θαλάσσης …όπως ο Μητσοτάκης. Θα φτάσει σε σημείο να βάλει την Περιστέρα να ζει σαν τη Μαργαρίτα Παπανδρέου με ένα πιστόλι κάτω από το μαξιλάρι.
Όλα τα έχει μελετήσει, για να γίνει ένας γνήσιος «κλώνος» τού Παπανδρέου …Του «Παπανδρέου», ο οποίος λείπει από την «παράσταση» και φιλοδοξεί να τον αντικαταστήσει. Τέτοιο «διάβασμα» δεν πρέπει να έχει ξανακάνει ο αγράμματος. Πιο «στημένο» από το παρακράτος πολιτικό πρόσωπο ΔΕΝ πρέπει να έχει υπάρξει. Μόνον με τον νεαρό Μπακογιάννη μπορεί να συγκριθεί. Από την εποχή τής εφηβείας του τον «σπρώχνουν» οι παπανδρεϊκοί Αλαβάνοι …Ο ένας τον έκανε μηχανικό, ο άλλος πολιτικό …Τον διόρισαν στην κυριολεξία αρχηγό κοινοβουλευτικού κόμματος, χωρίς καν να ήταν βουλευτής και σε ηλικία που φυσιολογικά δεν θα έμπαινε ούτε σε λίστα υποψηφίων για δημοτικός σύμβουλος.
Είναι βέβαιο ότι τώρα ο Τσίπρας τα έχει «βρει» με το μητσοτακαίικο, γιατί αυτό αποτελεί εκ των ουκ άνευ προϋπόθεση-μονόδρομο για τ’ «αφεντικά». Δεν τους βγαίνει ο διπολικός σχεδιασμός χωρίς τον «πόλο» των Παπανδρέου και άρα έπρεπε να βρεθεί υποκατάστατο. Τους βόλεψε μάλιστα η μικρή «μετακίνηση» του διπόλου προς τα «αριστερά» —λόγω Τσίπρα—, για να εμφανίζονται οι μητσοτακικοί λίγο πιο αυθεντικοί «δεξιοί». Αυτό όμως πλέον ΔΕΝ τους φτάνει. Η φθορά που παρουσιάζει το πολιτικό προσωπικό στα χρόνια μας είναι τεράστια και έρχεται πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με τον παρελθόν. Αυτός ο σχεδιασμός τώρα πρέπει να προστατευτεί, γιατί τα φαινόμενα του εκφυλισμού του τον απειλούν.
Από τη στιγμή λοιπόν που βρέθηκε το πρόσωπο αυτό, το οποίο θ’ αντικαταστήσει τον «πόλο»-Παπανδρέου, θα πρέπει να εστιάσουν στην προστασία τού ίδιου του σχεδιασμού …Ενός σχεδιασμού, ο οποίος δείχνει προβληματικός με τη γρήγορη «απαξίωση» του Κούλη …Πολύ προβληματικός, εάν σκεφτεί κάποιος ότι ακόμα δεν έχει καν ψηφιστεί από τη Βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία θα είναι γι’ αυτόν το μεγάλο crash-test με τον κόσμο τής Δεξιάς. Αν «πέσει» ο Κούλης —υπό το βάρος τής λαϊκής αντίδρασης—, όλος ο σχεδιασμός βρίσκεται στον «αέρα», εάν σκεφτεί κάποιος την αδυναμία που υπάρχει καί από τις δύο πλευρές τού δικομματισμού …Εάν σκεφτεί κάποιος ότι καί οι δύο πλευρές είναι αδύναμες κι αναγκασμένες να λειτουργούν με «υποκατάστατα» των φυσικών ηγεσιών τους.
Αν αυτά τα θλιβερά «υποκατάστατα» καταρρεύσουν, το βενιζελικό μητσοτακαίικο δεν θα μπορεί να διατηρήσει έναν στοιχειώδη έλεγχο της δεξιάς ΝΔ και ταυτόχρονα ο σχεδιασμός δεν θα μπορεί να διαιωνιστεί, ώστε να έχει πρακτικό νόημα ο έλεγχος αυτός. Πρέπει πάση θυσία να επιβιώσουν τόσο ο Κούλης όσο κι ο Τσίπρας, για να διαιωνιστεί ο βενιζελικός σχεδιασμός. Αυτή βέβαια ΔΕΝ είναι μόνον η αγωνία των «αφεντικών», αλλά είναι και η αγωνία τής Ντόρας …Η αγωνία τής μάνας.
Αν «πέσει» ο Κούλης, ως εν ενεργεία Πρωθυπουργός, θα περάσει στην ιστορία τής ΝΔ ως αποτυχημένος και δεν θα μπορεί να «συνεχίσει» την ενεργή παρουσία του και άρα τον έλεγχο στον χώρο τής Δεξιάς …Δεν θα μπορεί ν’ αποσυρθεί ως «επίτιμος», ώστε να μπορεί —όπως ο πατέρας του— να «κινεί» τα «νήματα» του κόμματος, χωρίς να μπορούν να τον αποβάλουν οι δεξιοί από το κόμμα …Δεν θα μπορεί να «παρκάρει» μόνιμα σε ένα γραφείο τής Βουλής και με την ασυλία τού βουλευτή να ελέγχει μόνιμα και χωρίς φθορά το κόμμα …Δεν θα μπορεί να «μοιράζει» στους μητσοτακικούς θέσεις και βολέματα, τα οποία αντιστοιχούν στο μερίδιο της Δεξιάς, όπως έκανε ο πατέρας του …Δεν θα μπορεί να συνθέσει δίδυμο με τον επίσης «παρκαρισμένο» Καραμανλή, μέχρι να τον διαδεχθεί κάποιο από τα παιδιά του. Πρώτος στόχος λοιπόν είναι να μην «πέσει» ο Κούλης.
Δεύτερος στόχος —και εξίσου σημαντικός— είναι να στηριχθεί κι ο αδύναμος Τσίπρας, ώστε να διαιωνιστεί ο σχεδιασμός τού δικομματισμού …Να στηριχθεί, ώστε να επανέλθει στην εξουσία, προκειμένου να «φάει» ένα εύλογο χρονικό διάστημα, μέχρι να προετοιμαστεί ο Μπακογιάννης, για να διεκδικήσει την ηγεσία τής ΝΔ και βέβαια την Πρωθυπουργία. Ο Τσίπρας και ο χρόνος που μπορεί να «φάει» είναι το «κλειδί» για να μπορέσει ο Μπακογιάννης να πάρει τη «σειρά» του. Αν δεν αντέξει ο Τσίπρας για κάποιο κρίσιμο χρονικό διάστημα, ο δικομματισμός θα καταρρεύσει και μαζί του και ο σχεδιασμός των Βενιζελικών. Ο Μπακογιάννης στην περίπτωση αυτήν θα είναι μια «φωτοβολίδα» με καλύτερη στιγμή του τη Δημαρχία τής Αθήνας.
Αυτή είναι η αγωνία τής Ντόρας, η οποία, μετά την παταγώδη αποτυχία της να γίνει Πρωθυπουργός η ίδια, φαντάζεται τον εαυτό της ως αδιαφιλονίκητο capo τής επόμενης «μετάλλαξης» της φαμίλιας Βενιζέλου σε Μπακογιάννη …Η αγωνία μιας γυναίκας, η οποία υπήρξε εγγονή Πρωθυπουργού, κόρη Πρωθυπουργού, αδερφή Πρωθυπουργού, παρ’ ολίγον Πρωθυπουργός η ίδια και προετοιμάζεται να γίνει μητέρα Πρωθυπουργού …Ούτε στη Μποτσουάνα δεν υπάρχει άτομο μ’ αυτές τις ιδιότητες …Ούτε οι γόνοι φυλάρχων δεν έχουν αυτήν τη «συνέχεια» …Ούτε στις πιο κλειστές επιχειρήσεις η ιδιότητα του CEO δεν «μεταφέρεται» τόσο απόλυτα. Αυτή η Ντόρα τής «αξιοκρατίας» ονειρεύεται τώρα να πάρει τη θέση του πατέρα της στην οικογένεια. Ο Κούλης απλά θ’ αντιμετωπιστεί ως ένα απλό δεδομένο σε μια «εξίσωση», την οποία πρέπει να «λύσουν» άλλοι.
Η Ντόρα λοιπόν, ως επικεφαλής τής οικογένειας Μητσοτάκη, θα πρέπει να πολεμήσει σε δύο διαφορετικά «μέτωπα» …Στα «μέτωπα» αυτά, τα οποία ήδη περιγράψαμε. Από τη μία ΔΕΝ πρέπει ν’ αφήσει τον Κούλη να «πέσει», γιατί θ’ αποβληθεί όχι μόνον αυτός, αλλά ολόκληρη η οικογένειά της από τη ΝΔ κι από την άλλη πρέπει να στηριχθεί ο Τσίπρας, ώστε να μπορέσει να κάνει ακόμα —είτε ο ίδιος ως πρόσωπο είτε το κόμμα του ως Συγκυβέρνηση— μία ακόμα πρωθυπουργική θητεία, προκειμένου να «φαγωθεί» μια κρίσιμη για την «ωρίμανση» του Μπακογιάννη τετραετία …Για πόσο καιρό θ’ αντέχει να φυτεύει ο άνθρωπος δέντρα στην άσφαλτο της Αθήνας;
Traianou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου