Απευθείας αναθέσεις σε ημέτερους και κομματόσκυλα, υπερτιμολογήσεις και “δωράκια” κάτω από το τραπέζι.
Κάπου εκεί θέλει και ο Τσίπρας με τις δήθεν “τολμηρές ιδέες” του να πάρει κανένα κομμάτι για τους συντρόφους του που κωλοβαράνε καθημερινά στο Twitter.
Είναι το οργανωμένο έγκλημα. Αυτό που κυνηγούσε ο τολμηρός εισαγγελέας Τζοβάνι Φαλκόνε!!! μαζί με τον δικαστή Πάολο Μπορσελίνο !! Μας το λένε ότι είναι μαφιόζοι και δεν δίνουν δεκάρα!! Η μόνη διαφορά με την Ιταλία είναι ότι τα κεντρικά της μαφίας στην Ελλάδα βρίσκονται στην εξουσία για πολλές δεκαετίες.
Πλιάτσικο και λεηλασία παντού.
Και ο λαός; Διαβάζει προφητείες...περιμένει τις εκλογές για να φοβηθεί η μαφία...
Από κοινωνική άποψη θα τον καταψηφίσουν μαζικά οι ηλικίες 18-35, η βόρεια Ελλάδα λόγω Σκοπίων, οι αντιεμβολιαστές που είναι περίπου το 20% και έχουν εξαγριωθεί και θα πάνε σε μικρά περιθωριακά κόμματα ή στο σύριζα του ρουφιάνου απατεώνα, τα μεσαία και φτωχά στρώματα που θα πληγούν άμεσα από την ακρίβεια και δεν ελαφρύνονται από τα δικά του μέτρα.
Αλλά το βασικό είναι άλλο: Τον σιχαίνονται οι πάντες. Είναι τέρμα μισέλληνας. Η καριέρα του τελείωσε. Τον νοιάζει? ΟΧΙ. Λεφτά και μπίζνες ήθελε από την αρχή. Η οικογένειά του ελέγχει τα κανάλια. Ελέγχει το λιμάνι του Πειραιά. Την δικαιοσύνη. Βρίσκεται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και πλουτίζει. Αγοράζει ακίνητα φιλέτα στην Ευρώπη. Ασχολείται με το Real Estate. Με το φυσικό αέριο. Μελλοντικά το βάρος της οικογένειας θα πέσει στον Δήμαρχο της Αθήνας. Ο γνωστός κύριος με τα εξώγαμα...
Και θα ξαναψηφίσουν τον Αλέξη? Να διώξουν τον έναν απατεώνα να φέρουν τον άλλον?
Ζήσαμε στην Ελλάδα μια επταετή δικτατορία και το κάναμε θέμα...Αυτό που ζούμε σήμερα τι είναι?? Ένας κόσμος που δεν υπάρχει.. Η χώρα έχει παραδοθεί στο ποινικό έγκλημα, στον υπόκοσμο, στους βάρβαρους και στα τομάρια. Mια κοινωνία εγκλωβισμένη και δέσμια μιας κλίκας υπανθρώπων που βρίσκονται στα υψηλά κλιμάκια...
Μια no name country. Το είδαμε στους Ολυμπιακούς όταν οι αθλητές δεν είχαν ο εθνόσημο και δεν ακούστηκε κιχ. Ένα οικόπεδο ευκαιρίας για τους τοκογλύφους. Τους τυχοδιώκτες. Τους απατεώνες. Τους λάθρο. Τις Μ.Κ.Ο. Τα λαμόγια. Αυτές οι φωτιές δεν είναι τυχαίες. Δεν μπορεί να είναι σε τόσες πλούσιες περιοχές. . Είναι γεγονός ότι από την στιγμή που χώρα ανήκει σε ξένα διευθυντήρια, δεν υπάρχει καμία εθνική υπόσταση. Αυτοί που ΑΝΟΙΞΑΝ τις κερκόπορτες πριν χρόνια, γνωρίζουν και τους εμπρηστές……..Ο Μητσοτάκης μάλλον θα φύγει. Μάλλον Θα αποχωρήσει. Δεν είχε και δεν έχει άλλες δυνάμεις. Οι φωτιές είναι μια έξοδος….Έκανε τα δώρα στο Αιγαίο, αύξησε το έλλειμα, πλημμύρισε ως νέος Τσίπρας με νέους λαθρομετανάστες την επικράτεια, έφερε εργασιακό μεσαίωνα, έκλεισε χιλιάδες επιχειρήσεις με τα λοκντάουν, παρέδωσε σε μπατίρηδες κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες της οικογενείας εκατοντάδες εκατομμύρια εις βάρος του λαού και μάλλον θα αποχωρήσει…Ο γόνος έχει προκαλέσει τρόμο παντού. Πραγματικός σαμποτέρ. Το Βερολίνο ψάχνει αντικαταστάτη για τα μάτια του κόσμου και ψάχνει το timing… …οι βορειοκορεατικές δημοσκοπήσεις δεν έχουν δυνάμεις…
Τα αντιπλημμυρικά, τα αντισεισμικά και τα αντιπυρικά έργα, μας είναι άγνωστα. Άρα? Και οι φωτιές αναμενόμενες. Σπίτια καίγονται και τα πυροσβεστικά είναι ανύπαρκτα. Καναντέρ μας λένε και κάτι γερασμένα καναντέρ μιας άλλης εποχής βλέπουμε. Σαν τους ζητιάνους ζητήσαμε από τους “κομμουνιστές” Ρώσους το διαφημισμένο Beriev Be-200. Μας το έφεραν με προβλήματα. Πέταξε για λίγο και τώρα “κάπως” ξεκουράζεται. Γάλλοι, Ρουμάνοι και Ισραηλινοί μες την τρελή χαρά έρχονται να μας βοηθήσουν……Σχέδιο για την προστασία των δασών μας ποτέ μας δεν είδαμε. Ποτέ μας δεν ακούσαμε. Τα τελευταία χρόνια σχέδια για πλειστηριασμούς έχουμε, φόρους πληρώνουμε και για μίζες ακούμε.
Κόσμος φεύγει με με τις πιτζάμες από σπίτια του νύχτα με πορεία το άγνωστο. Αστυνομικοί χτυπάνε με φωνές με τσαμπουκά τα κουδούνια. Όσοι δεν συμμορφώνονται, έρχονται οι χειροπέδες. Το ανακριτικό. Οι εικόνες δεν ψεύδονται. Πορτρέτα ανδρών και γυναικών διαφόρων ηλικιών χαμένα σε σκέψεις. Φωνές και κραυγές. Το μυαλό μας σε συνθήκες ξεριζωμού. Τρόμος. Όπως τότε με την Μικρά Ασία. Με την κατοχή. Μα, είναι μια κατοχή η σημερινή. ΄’Εχει ανασφάλεια, άγχος και πόνο. Η Ελλάδα εδώ και αρκετά χρόνια έχει θέμα. Είναι τσακωμένη με τον εαυτό της. Είναι πισώπλατα μαχαιρωμένη από τα ίδια της τα παιδιά που άνοιξαν τις κερκόπορτες. Εννοείται ότι ανθρώπινο χέρι βρίσκεται πίσω από τους εμπρησμούς. 150 εστίες σε όλη τη χώρα, σε μόλις μια μέρα δεν είναι τυχαίες….Όλα θα φανερωθούν. Ο χρόνος…είναι αμείλικτος…
Λίγο ακόμα και ο σχεδιασμός θα φανερωθεί...
Και βλέπω έναν τύπο με στρατιωτικό βάδισμα, με γκρι καμπαρντίνα, με μαύρες μπότες να μου κάνει νόημα να σταματήσω....μου ζητά έγγραφα που δεν τα έχω...είναι χειμώνας.. Το ανακριτικό με περιμένει...( ψάχνουν πραξικόπημα)
...μπροστά με αναμμένο Πυρσό το Ισραήλ του σιωνιστή Μπουρλά και πίσω όλες οι χώρες με πρωθυπουργούς ανέμελους Κούληδες..με επιστήμονες Τσιόρδες…όπου τα πρώτα τους υπερήφανα επιστημονικά βήματα έγιναν σε σκοτεινά σιωνιστικά νοσοκομεία της Βοστώνης. Επιστήμονες φανατικούς της ανοιχτής κοινωνίας. Της πολυφυλετικής κοινωνίας….Δηλαδή κάτι σαν σταυροφορία με την σάλπιγκα ( ΜΜΕ) να είναι πολεμική, δραματική και αποκαλυψιακή…να σπέρνει τρόμο και πανικό στις ψυχές. Να έχεις να διαλέξεις μοναχά έναν μονόδρομο….διαφορετικά απαιτείται “δράση και θεραπεία”. Μας το είπε εξάλλου και ο Μητσοτάκης στο Συνέδριο για την Ψυχική Υγεία…… απαιτείται “δράση και θεραπεία”
Αυτή η κατάσταση σε οδηγεί σε ένα στενάχωρο και καταθλιπτικό γραφείο με βαρετή διακόσμηση. Όσο περνά η ώρα το γραφείο σκοτεινιάζει. Πρόσωπα της μεταπολίτευσης εμφανίζονται. Δεν μιλάνε. Είναι ψυχρά. Δίπλα καθιστός ο Κούλης. Χαμογελαστός σαν σκιάχτρο να σου λέει ότι ο κόσμος δεν είναι ένα μέρος χαρούμενο όσο θα μπορούσε να είναι... Η μυρωδιά του χώρου όλο και πιο καταθλιπτική. Αποστειρωμένη. Ένα ταξίδι στο πουθενά. Μια περιπέτεια χωρίς τέλος...
Ξεριζωθήκαμε....φύγαμε νύχτα από την Ελλάδα....δηλαδή μας έδιωξαν οι πολιτικοί με τα μνημόνια, με την αναξιοκρατία...Αυτή η διαφήμιση μου θυμίζει την παλιά Ελλάδα, που για μένα δεν υπάρχει πλέον...Την Ελλάδα των φίλων και του ουμανισμού...της νοσταλγίας...της παιδικής αθωότητας, της ανεμελιάς...Ναι, ήταν τα καλύτερά μας χρόνια εκείνα και το βλέπεις τώρα...Πόσο θα ήθελα να γύριζε ο χρόνος πίσω...έστω και για 5 λεπτά...HOW FRAGILE WE ARE....
