peri majestic the real

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2021

Είναι γνωστά πράγματα αυτά....Ο Μητσοτάκης θα κάνει τον κύκλο του και μετά με απόφαση των Γερμανών θα παραδώσει στον Τσίπρα. Εδώ θα είμαστε και θα το δείτε.

 


Από κοινωνική άποψη θα τον καταψηφίσουν μαζικά οι ηλικίες 18-35, η βόρεια Ελλάδα λόγω Σκοπίων, οι αντιεμβολιαστές που είναι περίπου το 20% και έχουν εξαγριωθεί και θα πάνε σε μικρά περιθωριακά κόμματα ή στο σύριζα του ρουφιάνου απατεώνα, τα μεσαία και φτωχά στρώματα που θα πληγούν άμεσα από την ακρίβεια και δεν ελαφρύνονται από τα δικά του μέτρα.

Αλλά το βασικό είναι άλλο: Τον σιχαίνονται οι πάντες. Είναι τέρμα μισέλληνας. Η καριέρα του τελείωσε. Τον νοιάζει? ΟΧΙ. Λεφτά και μπίζνες ήθελε από την αρχή. Η οικογένειά του ελέγχει τα κανάλια. Ελέγχει το λιμάνι του Πειραιά. Την δικαιοσύνη. Βρίσκεται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και πλουτίζει. Αγοράζει ακίνητα  φιλέτα στην Ευρώπη. Ασχολείται με το Real Estate. Με το φυσικό αέριο. Μελλοντικά το βάρος της οικογένειας θα πέσει στον Δήμαρχο της Αθήνας. Ο γνωστός κύριος με τα εξώγαμα...

Και θα ξαναψηφίσουν τον Αλέξη? Να διώξουν τον έναν απατεώνα να φέρουν τον άλλον? 

Ζήσαμε στην Ελλάδα μια επταετή δικτατορία και το κάναμε θέμα...Αυτό που ζούμε σήμερα τι είναι?? Ένας κόσμος που δεν υπάρχει.. Η χώρα έχει παραδοθεί στο ποινικό έγκλημα, στον υπόκοσμο, στους βάρβαρους και στα τομάρια. Mια κοινωνία εγκλωβισμένη και δέσμια μιας κλίκας υπανθρώπων που βρίσκονται στα υψηλά κλιμάκια...

Για μια ακόμη φορά θα απέχω από τις εκλογές...

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2021

Μια no name country.


Μια no name country. Το είδαμε στους Ολυμπιακούς όταν οι αθλητές δεν είχαν ο εθνόσημο και δεν ακούστηκε κιχ. Ένα οικόπεδο ευκαιρίας για τους τοκογλύφους. Τους τυχοδιώκτες. Τους απατεώνες. Τους λάθρο. Τις Μ.Κ.Ο. Τα λαμόγια. Αυτές οι φωτιές δεν είναι τυχαίες. Δεν μπορεί να είναι σε τόσες πλούσιες περιοχές. . Είναι γεγονός ότι από την στιγμή που χώρα ανήκει σε ξένα διευθυντήρια, δεν υπάρχει καμία εθνική υπόσταση. Αυτοί που ΑΝΟΙΞΑΝ τις κερκόπορτες πριν χρόνια, γνωρίζουν και τους εμπρηστές……..Ο Μητσοτάκης μάλλον θα φύγει. Μάλλον Θα αποχωρήσει. Δεν είχε και δεν έχει άλλες δυνάμεις. Οι φωτιές είναι μια έξοδος….Έκανε τα δώρα στο Αιγαίο, αύξησε το έλλειμα, πλημμύρισε ως νέος Τσίπρας με νέους λαθρομετανάστες την επικράτεια, έφερε εργασιακό μεσαίωνα, έκλεισε χιλιάδες επιχειρήσεις με τα λοκντάουν, παρέδωσε σε μπατίρηδες κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες της οικογενείας εκατοντάδες εκατομμύρια εις βάρος του λαού και μάλλον θα αποχωρήσει…Ο γόνος έχει προκαλέσει τρόμο παντού. Πραγματικός σαμποτέρ. Το Βερολίνο ψάχνει αντικαταστάτη για τα μάτια του κόσμου και ψάχνει το timing… …οι βορειοκορεατικές δημοσκοπήσεις δεν έχουν δυνάμεις…

Τα αντιπλημμυρικά, τα αντισεισμικά και τα αντιπυρικά έργα, μας είναι άγνωστα. Άρα? Και οι φωτιές αναμενόμενες. Σπίτια καίγονται και τα πυροσβεστικά είναι ανύπαρκτα. Καναντέρ μας λένε και κάτι γερασμένα καναντέρ μιας άλλης εποχής βλέπουμε. Σαν τους ζητιάνους ζητήσαμε από τους “κομμουνιστές” Ρώσους το διαφημισμένο Beriev Be-200. Μας το έφεραν με προβλήματα. Πέταξε για λίγο και τώρα “κάπως” ξεκουράζεται. Γάλλοι, Ρουμάνοι και Ισραηλινοί μες την τρελή χαρά έρχονται να μας βοηθήσουν……Σχέδιο για την προστασία των δασών μας ποτέ μας δεν είδαμε. Ποτέ μας δεν ακούσαμε. Τα τελευταία χρόνια σχέδια για πλειστηριασμούς έχουμε, φόρους πληρώνουμε και για μίζες ακούμε.

 Κόσμος φεύγει με με τις πιτζάμες από σπίτια του νύχτα με πορεία το άγνωστο. Αστυνομικοί χτυπάνε με φωνές με τσαμπουκά τα κουδούνια. Όσοι δεν συμμορφώνονται, έρχονται οι χειροπέδες. Το ανακριτικό. Οι εικόνες δεν ψεύδονται. Πορτρέτα ανδρών και γυναικών διαφόρων ηλικιών χαμένα σε σκέψεις. Φωνές και κραυγές. Το μυαλό μας σε συνθήκες ξεριζωμού. Τρόμος. Όπως τότε με την Μικρά Ασία. Με την κατοχή. Μα, είναι μια κατοχή η σημερινή. ΄’Εχει ανασφάλεια, άγχος και πόνο. Η Ελλάδα εδώ και αρκετά χρόνια έχει θέμα. Είναι τσακωμένη με τον εαυτό της. Είναι πισώπλατα μαχαιρωμένη από τα ίδια της τα παιδιά που άνοιξαν τις κερκόπορτες. Εννοείται ότι ανθρώπινο χέρι βρίσκεται πίσω από τους εμπρησμούς. 150 εστίες σε όλη τη χώρα, σε μόλις μια μέρα δεν είναι τυχαίες….Όλα θα φανερωθούν. Ο χρόνος…είναι αμείλικτος…

Λίγο ακόμα και ο σχεδιασμός θα φανερωθεί...

Και βλέπω έναν τύπο με στρατιωτικό βάδισμα, με γκρι καμπαρντίνα, με μαύρες μπότες να μου κάνει νόημα να σταματήσω....μου ζητά έγγραφα που δεν τα έχω...είναι χειμώνας.. Το ανακριτικό με περιμένει...( ψάχνουν πραξικόπημα)

 ...μπροστά με αναμμένο Πυρσό το Ισραήλ του σιωνιστή Μπουρλά και πίσω όλες οι χώρες με πρωθυπουργούς ανέμελους Κούληδες..με επιστήμονες Τσιόρδες…όπου τα πρώτα τους υπερήφανα επιστημονικά βήματα έγιναν σε σκοτεινά σιωνιστικά νοσοκομεία της Βοστώνης. Επιστήμονες φανατικούς της ανοιχτής κοινωνίας. Της πολυφυλετικής κοινωνίας….Δηλαδή κάτι σαν σταυροφορία με την σάλπιγκα ( ΜΜΕ) να είναι πολεμική, δραματική και αποκαλυψιακή…να σπέρνει τρόμο και πανικό στις ψυχές. Να έχεις να διαλέξεις μοναχά έναν μονόδρομο….διαφορετικά απαιτείται “δράση και θεραπεία”. Μας το είπε εξάλλου και ο Μητσοτάκης στο Συνέδριο για την Ψυχική Υγεία…… απαιτείται “δράση και θεραπεία” 

Αυτή η κατάσταση σε οδηγεί σε ένα στενάχωρο και καταθλιπτικό γραφείο με βαρετή διακόσμηση. Όσο περνά η ώρα το γραφείο σκοτεινιάζει. Πρόσωπα της μεταπολίτευσης εμφανίζονται. Δεν μιλάνε. Είναι ψυχρά. Δίπλα καθιστός ο Κούλης. Χαμογελαστός σαν σκιάχτρο να σου λέει ότι ο κόσμος δεν είναι ένα μέρος χαρούμενο όσο θα μπορούσε να είναι... Η μυρωδιά του χώρου όλο και πιο καταθλιπτική. Αποστειρωμένη. Ένα ταξίδι στο πουθενά. Μια περιπέτεια χωρίς τέλος...


Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2021

Old Time


Μεγάλα μαύρα δέντρα και ένα πεδίο από αφρό
Τα πουλιά πετούν χαμηλά  εσύ, εγώ και το αυτοκίνητο χαμένοι..
Πήραμε μια λάθος στροφή κάπου.. στον παλιό καιρό
Στον παλιό καιρό, σίγουρα..
Τα δέντρα είναι μαύρα και η ιστορία..
..μας έσυρε στα γόνατα..
Σε μια κρύα εποχή..
Αχ, όλα τα όνειρά μας έχουν πεθάνει
Όπου κι αν βρίσκεσαι, αγάπη μου, δεν είμαι τόσο μακριά

Δεν είμαι τόσο πολύ πίσω...
Στην άκρη του δρόμου είναι ένα πράγμα με κέρατα
Που επιστρέφει στα δέντρα και γεννιέται ένα παιδί
Πάνω σ' αυτή την τρεμάμενη γη, εμφανίζεται κάθε μέρα
Πέταξε πάνω στην ψευδαίσθηση των μαλλιών σου
Μια λωρίδα συνηθισμένου ήλιου, ένας βιβλικός ήλιος
Ένας αποικιακός ήλιος, ένας φωτισμένος ήλιος
Ο ίδιος ήλιος που είναι πάντα λαμπρός στο κεφάλι σου
Λοιπόν, σταματώντας σε ένα μοτέλ και πηδώντας στο κρεβάτι. .
Ακριβώς όπως τον παλιό καιρό
Ναι, όπου κι αν βρίσκεσαι, αγάπη μου, δεν είμαι πολύ πίσω σου....

Μια τρελή ομορφιά και ένα υδάτινο φεγγάρι
Λιώνεις δίπλα στην πισίνα του μοτέλ...
Μέχρι να φτάσω στο Φοίνιξ στο ραδιόφωνο
Το φεγγάρι 
σου  πέφτει.....
Και πετάω τις βαλίτσες μου στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου
Ακριβώς όπως παλιά, ακριβώς όπως παλιά, μωρό μου
Και δεν θα επιστρέψω αυτή τη φορά
Αχ, όπως τον παλιό καιρό, αγάπη μου
Όπως τον παλιό καιρό, δεν θα επιστρέψω αυτή τη φορά
Αχ, όπως τον παλιό καιρό, αγάπη μου, όπως τον παλιό καιρό
Δεν θα επιστρέψω αυτή τη φορά
Όπως τον παλιό καιρό, όπως τον παλιό καιρό
Όπου κι αν βρίσκεσαι, αγάπη μου, δεν είμαι τόσο μακριά....

Να οδηγάς μια ζεστή νύχτα και να ακούς Nick Cave...μπρρρ

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2021

Διαφήμιση κατα των ναρκωτικών 1990.


Ξεριζωθήκαμε....φύγαμε νύχτα από την Ελλάδα....δηλαδή μας έδιωξαν οι πολιτικοί με τα μνημόνια, με την αναξιοκρατία...Αυτή η διαφήμιση μου θυμίζει την παλιά Ελλάδα, που για μένα δεν υπάρχει πλέον...Την Ελλάδα των φίλων και του ουμανισμού...της νοσταλγίας...της παιδικής αθωότητας, της ανεμελιάς...Ναι, ήταν τα καλύτερά μας χρόνια εκείνα και το βλέπεις τώρα...Πόσο θα ήθελα να γύριζε ο χρόνος πίσω...έστω και για 5 λεπτά...HOW FRAGILE WE ARE....

από σχόλιο..

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ