Επεισόδια στο Άμστερνταμ
Ανεγκέφαλοι οπαδοί τής Maccabi ή στρατιώτες τού IDF σε αποστολή; Οι Εβραίοι, οργάνωσαν μυστική στρατιωτική αποστολή, προσπαθώντας να εκμετ...
-
είναι το γεγονός της ε βδομάδας....το είδατε πουθενά; Ο παππούς της ήταν υψηλόβαθμος ηγέτης των Ναζί, στρατιωτικός δικαστής, ένας ... -
Μέσα στην εθνική παρακμή το μόνο διασκεδαστικό είναι να βλέπεις την πλήρη απογύμνωση του Μωυσή.
Διάβασα πρόσφατα, από επίσημο κυβερνητικό παράγοντα σε φόρουμ για την τεχνητή νοημοσύνη, ότι η ζωή των τριών φάσεων έχει τελειώσει,όπου τρεις φάσεις της ζωής , ο παραδοσιακός διαχωρισμός μεταξύ μάθησης, εργασίας και συνταξιοδότησης, Ο συλλογισμός αυτός μου έφερε στην μνήμη την ελληνική ταινία του 1981, "μάθε παιδί μου γράμματα", σημειωτέον όποιος δεν την έχει δει προτρέπω να την απολαύσει. στην ταινία λοιπόν ο Δημοσθένης , ο μακαρίτης Κώστας Τσάκωνας,κάνει ανασκόπηση της ζωής του με την θρυλική ατάκα," εξι χρόνια στο δημοτικό, εξι στο Γυμνάσιο,εξι στο πολυτεχνείο,δεκαοχτώ , εξι στο εξωτερικό, εικοσιτέσσερα,και εξι μέχρι να πάω σχολείο, τριάντα,μέχρι τα τριάντα έξι που είμαι, ακόμα άλλα εξι χρόνια, αλήθεια που πήγανε τι έγιναν αυτά τα εξι χρόνια;Την ατάκα προσπαθώ να ενισχύσω γράφοντας συμπληρώνοντας την ατάκα του Δημοσθένη της ταινίας,6 χρόνια στο μεταπτυχιακό, 6 στην επανακατάρτιση,16 στην δια βίου μάθηση,22 στην πλήρη απασχόληση, σύνολο 74 μαζί με τα 6 πριν πάω σχολείο, σύνολο 80 αλλά ακόμα δεν έχω πάρει σύνταξη. Ο τίτλος της ταινίας σήμερα θα ήταν κατά την γνώμη μου διαφορετικός, κουμπώνει στο " οι φάσεις της ζωής και η αφασία της πολιτικής "
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι για να προσγειωθώ Περι στην ζοφερή πραγματικότητα, αφήνοντας τα της ταινίας, απλά σκέφτομαι μήπως θα έπρεπε ο κυβερνητικός παράγοντας να ρωτήσει τους επιζώντες μετά τον παγκόσμιο γερμανικό πόλεμο,της μεταπολεμικής περιόδου τι ακριβώς περιελάμβαναν οι τρείς φάσεις που περιέγραψε στο φόρουμ,μάλλον θανάτους,απώλειες, εξορίες,αποκλεισμούς από το εκπαιδευτικό σύστημα ή την αγορά εργασίας,πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, οικονομική μετανάστευση στα σκλαβοπάζαρα της Ευρώπης,στην Αυστραλία,'η στην Νεα Υόρκη ,με μια βαλίτσα γεμάτη αξιοπρέπεια αλλά με ευθύνη του εθνικοπατριωτικού δεξιού κατεστημένου με μηδενικές δεξιότητες. Κάποιοι Περι κυνηγημένοι και από τους ναζί κατακτητές και στην συνέχεια από τους πατριώτες της φακής δλδ αυτούς που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές και ευρισκόμενοι στην σωστή πλευρά της ιστορίας μετά την αποχώρηση των Γερμανών, ανέλαβαν τους αρμούς της εξουσίας, με διώξεις, εξορίες κλπ πατριωτικές ανδραγαθίες,οι ξενιτεμένοι δεν ΄'ηξεραν ούτε το όνομά τους να γράφουν και αν για κάποιους όψιμους υπερπατριώτες αυτή η εικόνα , μιας άλλης Ελλάδας φαίνεται πολύ μακρινή, εξωτική και ξεχασμένη, ας ρωτήσουν την γενιά των μνημονίων σε ποια φάση ζωής εντάσσει τα δέκα χρόνια της χρεοκοπημένης οικονομίας και της φτωχοποιημένης κοινωνίας, δέκα χρόνια που συγχωνεύτηκαν για εφήβους , τον ανθό του γένους, τους ενήλικες και υπερήλικες , που οι τρείς φάσεις έγιναν μια, της απόγνωσης και του μεγάλου θυμού , που στην ουσία Περι εξάλειψε το λεγόμενο χάσμα των γενεών, αφού όλοι βουτήχτηκαν στα λασπόνερα ενός σάπιου οικονομικού συστήματος που αποφεύγεται η αναφορά του δλδ το καπιταλιστικό. Ομως στην πράξη, όλος αυτός ο κόσμος που μάτωσε, θύμωσε, οργίστηκε που θα περίμενε κάποιος να αλλάξει ρότα, να αντιληφθεί το στημένο δικομματικό μεταπολιτευτικό παιχνίδι που εξυφαίνεται μπροστά στα μάτια του,να στοχεύσει στην μεγάλη αλλαγή, να στείλει τα μνημονιακά κόμματα στη θέση στην οποία ανήκουν, είδαμε οι ίδιοι πολίτες μέσα σε μια νύκτα έδωσαν άφεση αμαρτιών στο σύστημα εξουσίας, έδωσαν δικαίωμα να κυβερνήσουν οι ίδιοι που τον φτωχοποίησαν με τις πολιτικές που εφάρμοσαν,αλήθεια τι άραγε περιμένεις στο μέλλον ; περιμένεις να σηκωθούν από την καναπεδάτη τους ραστώνη, να διεκδικήσουν τα αυτονόητα μια αξιοπρεπούς ζωής ; να καταδικάσουν τους πλανόδιους γητευτές ψήφων με τα λόγια τα ψεύτικα και τα μεγάλα ; εδω Περι οι πατριώτες που φώναζαν η Μακεδονία είναι μια και ελληνική, όταν τους ρωτήσεις και γιατί η Θράκη είναι δυο ανατολική και δυτική σφύριζαν πατριωτικά κλέφτικα, μιλάμε για τον ίδιο λαό, με τις ίδιες ιστορικές καταβολές, τις ίδιες προσλαμβάνουσες, όμως με διαφορετική παιδεία , ελλειμματική ,άρα και με διαφορετική οπτική, ο ίδιος πολίτης ήταν και στα χρόνια των μνημονίων και σήμερα στα χρόνια των ανατιμήσεων, της ακρίβειας,του νεποτισμού, των παιδομηχανών, κλπ κλπ , τι άραγε να περιμένει κανείς από τον νεοέλληνα , νεοραγιά,υπήκοο, πειθαρχημένο και συμβιβασμένο στην λογική του μικρότερου κακού ; απολύτως τίποτε, η μόνη αμυδρή ελπίδα περνάει μέσα από το κανάλι της αυτογνωσίας, της μόρφωσης όχι της επιδερμικής και μονοσήμαντης και μην ξεχνάμε τον διαχρονικό Βάρναλη ' ΑΝ ΞΥΠΝΉΣΕΙ ΜΟΝΟΜΙΑΣ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΑΝΑΠΟΔΑ Ο ΝΤΟΥΝΙΑΣ ", να γιατί Περι δεν είναι συμφέρον του κράτους να παρέχει παιδεία , γιατί δημιουργεί ελεύθερους πολίτες και αυτοί δυνητικά καθίστανται επικίνδυνοι για το κράτος
ΑπάντησηΔιαγραφή