Αλλά για να επανέλθω στην ερώτησή σας, η ενεργειακή ασφάλεια και τι ρόλο μπορεί να παίξει η Ελλάδα ως προς αυτό το θέμα σε αυτό το εξελισσόμενο πολιτικό τοπίο. Επί του παρόντος εμείς είμαστε ένας καθαρός εισαγωγέας ενέργειας. Και για να σας δώσω κάποια στοιχεία να καταλάβατε, όταν η Ελλάδα αποφάσισε πριν από τέσσερα χρόνια να απομακρυνθεί από τον άνθρακα!! Αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε το φυσικό αέριο ως ένα καύσιμο μετάβασης. Δεν έχουμε πυρηνική ενέργεια. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, ήταν η μόνη προφανής επιλογή. Ξοδέψαμε 7 δισεκατομμύρια ευρώ!! το 2022 για να εισάγουμε φυσικό αέριο και κανονικά το ποσό που απαιτείται είναι 1 δισεκατομμύριο. Σας το λέω αυτό για να καταλάβετε την κατάσταση....
....και καταλήγει χωρίς κανένα οίκτο..Αν δείτε τον χάρτη της Μεσογείου, θα δείτε ότι η τοποθεσία όπου παρατηρείται μόνιμος άνεμος και αέρας είναι στην Ελλάδα. Άρα θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε την αιολική ενέργεια, αλλά για να το κάνουμε αυτό θα πρέπει να διασφαλίσουμε τις απαιτούμενες διασυνδέσεις».
Διάβασα πρόσφατα ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προανήγγειλε κινήσεις να κατατεθεί η συμφωνία του 2018 Τσίπρα -Ιερώνυμου, για τις σχέσεις Κράτους Εκκλησίας,που υποτίθεται προέβλεπε τον διαχωρισμό τους. Ντουφεκιές στον αέρα θα έλεγα εγώ,αφού 1.όταν μιλάμε για διαχωρισμό σαφέστατα αναφερόμαστε στην ανάγκη αναθεώρησης βασικών άρθρων του Συντάγματος και 2. η συμφωνία του 2018, δεν ήταν τελικά τίποτε άλλο παρά η αποδοχή της πολιτείας των αξιώσεων των θρησκευτικών λειτουργών στην εκκλησιαστική περιουσία και μια αλλαγή στην μισθοδοσία των κληρικών που δεν θα πληρώνονται από το δημόσιο αλλά από την εκκλησία στην οποία το κράτος θα κατέθετε τα χρήματα δλδ δεν ήταν Γιάννης αλλά Γιαννάκης και μάλιστα κουτόγιαννος .Ομως και αυτή η ετεροβαρής συμφωνία δεν προχώρησε τελικά αφού οι κληρικοί και δεσποτάδες φοβήθηκαν μην χάσουν το καθεστώς του δημόσιου υπαλλήλου.Τελικά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως Περι εκτιμώ και αυτό δυστυχώς θα φανεί στις ευρωεκλογές, μέρα με την μέρα πληθαίνουν τα σημάδια ότι η διαφαινόμενη άνοδος της ακροδεξιάς δεν είναι μια απλή και συγκυριακή παραφωνία,που εύκολα διορθώνεται,αλλά μια δυναμική τάση που έρχεται να αμφισβητήσει αυτό που μέχρι πρόσφατα θεωρούσαμε κανονικότητα.Προφανώς τα μηνύματα δεν αφορούν μόνο την Ευρώπη αλλά ολόκληρο τον πλανήτη.Η άνοδος της ακροδεξιάς θεωρώ ότι είναι απότοκος μιας γενικευμένης δυσφορίας, όπως η ανασφάλεια,ο φόβος, το μεταναστευτικό, δημιουργούν μια επιθυμία ολοένα και περισσότερων ανθρώπων, με προφανή έλλειψη ολοκληρωμένης ιστορικής γνώσης , μάλλον αφασία ιστορική θα έλεγα, να τιμωρήσουν εκείνους που θεωρούν υπεύθυνους, χωρίς βέβαια να αντιλαμβάνονται ότι και η ακροδεξιά λαϊκίζουσα ρητορική , βαπτιζόμενη αντισυστημική είναι μέχρι τα μπούνια συστημική πχ είδαμε την ακροδεξιά Μελόνι στην Ιταλία, μια από τα ίδια στήριξη της ΕΕ και των μηχανισμών νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής,στήριξη του σιωνιστικού Ισραήλ στην γενοκτονία με την αποδοχή της νόμιμης άμυνας, στήριξη της νεοναζιστικής παρέας στην Ουκρανία , οι προεκλογικές ανατρεπτικές και ο αντισυστημικός λόγος πήγαν για βρούβες.Δυστυχώς όμως σε αντίθεση με την ακροδεξιά που ενσυνείδητα καλλιεργεί το δικό της αφήγημα προκειμένου να προσελκύσει πολίτες που οι πολιτικές των ελίτ τους έθεσαν στο κοινωνικό περιθώριο, τους ευάλωτους, όλους όσους το παραμύθι που τους πρόσφεραν το έφαγαν αμάσητο, δε υπάρχει εναλλακτικό ανάχωμα , αφού οι αντιδράσεις δεξιών και σοσιαλ είναι κατά κανόνα σπασμωδικές, ασυντόνιστες, ανερμάτιστες , άσφαιρες , ώστε να ορθώσουν ένα ενιαίο μέτωπο, ασε που οι νεοφιλελέ σε ορισμένες περιπτώσεις δεν διστάζουν να κλείσουν το μάτι στους ακροδεξιούς με την φρούδα ελπίδα της επιβίωσης της πολιτικής. Ας μην ξεχνάμε ο τύπος που κινεί τα νήματα πίσω από την συστημική κουρτίνα, βγάζει από τα ντουλάπια την ακροδεξιά ενίοτε με κοινοβουλευτική προβειά, όταν οι δεξιοκεντρώοι με τις αστοχίες τους ταρακουνούν τα θεμέλια και υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να έχουμε αναταράξεις και ανατροπές, έτσι επιλέγεται για την βρόμικη δουλειά η εκδοχή της άκρας δεξιάς.Ενα ακόμα καραμπινάτο παράδειγμα είναι και το κουβεντιάσαμε διεξοδικά πρόσφατα στην ιστοσελίδα, η Αργεντινή που ένας υπερφίαλος ακροδεξιός, νοσταλγός του Τραμπ και του Νετανιάχου, ανέλαβε τα ινία να καθαρίσει στην χώρα του και την επομένη φώναξε το ΔΝΤ, ο λαός που αρχικά κατάπιε τον λαϊκισμό , την επόμενη βγήκε στους δρόμους, τότε έγραφα όπως έστρωσαν ας κοιμηθούν, κάποτε πρέπει οι πολιτικές επιλογές να πληρώνονται μπας και βάλουν μυαλό, τελεία και παύλα.
ΑπάντησηΔιαγραφή