peri majestic the real

Πέμπτη 6 Ιουλίου 2023

Γιώργος Αϋφαντής: Ανοίγει ο ασκός του Αιόλου! Έτοιμη να νίψει τας χείρας της η ελληνική πλευρά. Αβυσσαλέα υποκρισία! Δυστυχώς η Ελλάδα εκπροσωπείται από Γεραπετρίτες! Απόρριψη του Κυπριακού Ελληνισμού - Τί παίζει με τον όρο "τουρκικά στενά"

5 σχόλια:

  1. https://traianou.gr/2023/07/i_gallia_epese.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΣΕΣ (https://noumer.blogspot.com/2023/07/17.html). ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΔΕ Ο ΚΑΘΕ ΝΟΗΜΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ.ΜΟΝΟΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕ ΥΠΝΟ ΒΑΘΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ "ΤΣΙΜΠΛΕΣ"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Διαβάζοντας το άρθρο του Τραιανού ,μπορούμε ΠΛΕΟΝ ΟΛΟΙ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ "ΕΓΚΑΨΗ" ΤΏΝ "αξιωματούχων" και την προτροπή πρός τον Μακρόν να "επιβάλει" την "ΤΑΞΗ" ΕΙΔΑΛΩΣ ΘΑ ΤΟ ΠΡΑΞΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ.


    το σχόλιο που σου ειχα στείλει εδώ όταν διάβασα την "δήλωση τους"-( "Γάλλοι στρατιωτικοί σε Ε.Μακρόν: Ή θα επιβάλεις την τάξη εντός 48ωρών ή θα το κάνουμε εμείς – Έκτακτη σύσκεψη συγκαλεί ο Γάλλος πρόεδρος
    Η Γαλλία βρίσκεται σήμερα σε σοκ μετά την επίθεση με όχημα εναντίον της κατοικίας ενός δημάρχου, κατά την πέμπτη νύκτα βίαιων επεισοδίων, η ένταση των οποίων μπορεί να ήταν μειωμένη με σχέση με την προηγούμενη, αλλά τοι κλίμα παραμένει έκρυθμο.

    Ενδεικτική της σοβαρότητας της κρίσης που βιώνει από την Τρίτη η Γαλλία είναι η ανακοίνωση από τη γαλλική προεδρία ότι θα πραγματοποιηθεί απόψε έκτακτη σύσκεψη για την κατάσταση υπό τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν.

    Την ίδια ώρα έρχονται πληροφορίες στο φως της δημοσιότητας (οι οποίες είναι ανεπιβεβαίωτες προς το παρόν) για νέα παρέμβαση της στρατιωτικής ηγεσίας τη χώρας, η οποία καλεί τον Γάλλο πρόεδρο να βάλει τέλος στις ταραχές, αλλιώς θα το πράξουν οι ίδιοι!"




    ..Καί έτσι απλά και εύκολα,έπεσαν Ηρωικά οι Γάλλοι..
    Τήν πάτησαν οι Γάλλοι,από τήν πονηριά . Βγήκαν θυμωμένοι να "σκοτώσουν" το παμπόνηρο θηρίο.. Βγήκαν με παρόρμηση ,δίχως στρατηγική,απέναντι σε ένα ¨οπλισμένο" με περίσσιο ,δόλο "θηρίο"..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ...Γιά όσους ΗΛΙΘΙΟΥΣ δέν εχουν καταλάβει μέσα στο μεθύσι τους,ΤΗΝ ΒΟΜΒΑ "ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ"..ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΑΛΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εκεί στην πόλην έκλαιαν. Και ωστόσον είχαν φθάσει

    στα πλοία τους οι Αχαιοί, στην άκρην του Ελλησπόντου,

    καθένας εις την πρύμνην του. Τους Μυρμιδόνας όμως

    να διαλυθούν δεν άφηνεν ο ισόθεος Πηλείδης,

    και των συντρόφων έλεγεν: «Ανδρείοι Μυρμιδόνες,

    ω ποθητοί μου σύντροφοι, τ’ άλογ’ από τ’ αμάξια

    τώρα δεν θα ξεζέψωμεν, αλλά μαζί μ’ εκείνα

    θα προχωρήσουμε σιμά να κλάψουμε τον φίλον

    Πάτροκλον, μόνη προσφορά που των νεκρών ανήκει.



    Και αφού του πικρού κλάματος την ηδονήν χαρούμε,

    τ’ άλογα θα ξεζέψουμε κι εδώ θα γίνει ο δείπνος.».



    Είπε και όλοι εθρήνησαν και πρώτος ο Πηλείδης

    κι εφέραν γύρω εις τον νεκρόν τρεις γύρες με τους ίππους

    κλαίοντας και στα κλάματα του εκινούσε η Θέτις.

    Δάκρυα στον άμμον, δάκρυα στα όπλα τους εκύλαν

    πόον τους ήταν ποθητός ο μέγας πολεμάρχος.

    Και ο Πηλείδης άπλωσε στου φίλου του τα στήθη

    τ’ ανθρωποφόνα χέρια του κι έκανε αρχή του θρήνου:



    «Αγάλλου, ω Πάτροκλε, και αυτού που ευρίσκεσαι στον Άδην,

    ότι όλα όσα σου’ταξα τα τελειώνω τώρα,

    τον Έκτορα να σύρω εδώ, στους σκύλους να τον δώσω,

    και εις την πυράν σου δώδεκα τέκνα λαμπρά των Τρώων

    από χολήν του φόνου σου να σου αποκεφαλήσω.».



    Αυτά’πε και σκληρόψυχα τον Έκτορα τον θείον

    ξάπλωσε μπρούμυτα σιμά στην κλίνην του Πατρόκλου

    στο χώμα. Κι εξεζώνονταν ωστόσο οι Μυρμιδόνες

    τα χάλκινά τους άρματα κι εξέζεψαν τους ίππους

    και όλοι εκαθίσαν έμπροσθεν στην πρύμνην του Αχιλλέως

    που ευφραντικά τους έκανε νεκρώσιμο τραπέζι.



    Και βόδια κάτασπρα πολλά σφαζόμενα εβογγούσαν,

    εσφάζοντο και αρνιά πολλά κι ερίφια που βελάζαν.

    Χοίροι πολλοί λευκόδοντες, που από το πάχος λάμπαν,

    στου Ηφαίστου εκαψαλίζονταν την φλόγαν τεντωμένοι,

    και στον νεκρόν ολόγυρα το αίμα επλημμυρούσε.



    Και οι βασιλείς των Αχαιών τον μέγαν Αχιλλέα,

    ως ήταν απ’ τον θάνατον του φίλου χολωμένος,

    με κόπον τον κατάπευσαν να τον ακολουθήσει

    εις του Ατρείδη την σκηνήν. Και αμέσως, άμα εφθάσαν,

    στους ψιλοφώνους κήρυκες επρόσταξαν να στήσουν

    τρίποδα μέγαν στην φωτιά, να πείσουν τον Πηλείδη

    απ’ τα πηγμένα αίματα το σώμα να καθάρει.



    Και αυτός αρνείτο στερεά και μέγαν ώμοσ’ όρκον:



    «Μα τον Κρονίδην των θεών εξαίσιον και πρώτον,

    λούσιμο αυτή μου η κεφαλή δεν θα δεχθεί πριν βάλω

    εις την πυράν τον Πάτροκλον, και του σηκώσω τάφον

    και τα μαλλιά μου κουρευθούν, ότι παρόμοιος πόνος

    δεν θα μου πλήξει την ψυχήν όσον καιρόν και αν ζήσω.



    Αλλά για τώρ’ ας στέρξωμε το θλιβερό τραπέζι.

    Και πρόσταξ’ αύριον ενωρίς, ω Ατρείδη βασιλέα,

    ξύλα να φέρουν κι έπειτα να ετοιμάσουν ίσα

    τους πεθαμένους προβοδούν εις τον ανήλιον τόπον.



    Γρήγορα τούτος άφαντος να γίνει απ’ έμπροσθέν μας

    μέσα εις την φλόγα και ο λαός τα έργα του να πιάσει.».



    Είπε και όλοι πρόθυμοι στον λόγον του υπακούσαν.

    Και αφού το δείπνο ετοίμασαν σπουδαστικά καθένας

    έτρωγαν, και όλοι εχάρηκαν το ισόμοιρο τραπέζι.



    Κι αφού εφάγαν κι έπιαν όσο ήθελε η ψυχή τους

    εις την σκηνήν εγύρισε καθένας να πλαγιάσει.

    Αλλ’ ο Πηλείδης κείτονταν στο ελεύθερο ακρογιάλι

    στενάζοντας και ολόγυρα των Μυρμιδόνων πλήθος,

    και ο ύπνος οπού της ψυχής κάθε φροντίδα σβήνει

    βαθύς του περιχύθηκε στα μέλη τα γενναία

    κοπιασμέν’ απ’ τον βαρύν αγώνα που’χε κάμει

    να κυνηγά τον Έκτορα στα τείχη εμπρός της Τροίας.



    Κι ήλθε η ψυχή του δύστυχου Πατρόκλου και έμοιαζ’ όλη

    μ’ εκείνον εις τ’ ανάστημα και στα λαμπρά του μάτια

    και στην φωνήν και όμοια τα ενδύματα εφορούσε.

    Στην κεφαλήν του εστάθηκεν επάνω και του είπε:



    «Κοιμάσαι και με λησμονείς, γλυκύτατε Πηλείδη,

    νεκρόν, και ότ’ ήμουν ζωντανός εις την καρδιά σου μ’ είχες.

    Θάψε μ’ ευθύς να διαβώ του Άδη τον πυλώνα.

    Μακράν με διώχνουν οι ψυχές, σκιές αναπαυμένων

    να μη διαβώ τον ποταμόν και απόπερα τες σμίξω,

    κι εμπρός στες πύλες τες πλατιές του Άδη παραδέρνω.

    Δος μου το χέρι, κλαίομαι. Και οπίσω από τον Άδη

    δεν θα’λθω, αφού μες στην πυράν με βάλετε του τάφου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Όποιος γλύφει καλύτερα τα οπίσθια της Σιών, αυτός θα κερδίσει.

  Οι δύο Βενιζελικοί ''Καλλιγούλες'' θα κάνουν τα πάντα για να μην ''ρευστοποιηθούν'' τα μαντριά τους. Στ...