Οργανωμένα και συνειδητά μας βάζουν αλυσίδες.
Και γιατί το blog έχει μια τέτοια φωτογραφία στο φόντο; Γιατί δεν υπάρχει μια πατριωτική φωτογραφία; Αυτή η φωτογραφία του Blog τι δείχνει; Την ελευθερία της ζωής. Την αγέρωχη στάση.Την αγέρωχη πολιτεία. Αυτό χτυπάνε. Αυτό θέλουν. Είτε υπό μορφή δανείων. Είτε μέσω της ανεργίας ή της εργασιακής εκμετάλλευσης. Είτε μέσω του μπαμπούλα της τρομοκρατίας ( μια γεύση πήραμε με την καραντίνα). Θέλουν ανθρώπους υποτακτικούς. Μαλθακούς....χωρίς πνευματικό πείσμα. Ανθρώπους ερείπια. Βαρεμένους...φοβισμένους.. ανασφαλείς!
Γιατί η φωτογραφία αυτή αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα....μια μορφή σύγχρονης ελευθερίας είναι να περπατάς καλοστεκούμενος σε μια κοσμοπολίτικη λεωφόρο και να τους γράφεις κανονικότητα...
Ελευθερία δεν είναι να σταυροκοπιέσαι σε εσώκλειστους τοίχους κατηχητικών...να κατεβαίνεις στο σύνταγμα ως κουρελής, στις πορείες των κομματικών ρουφιάνων, να χαζεύεις μαλάκες στο Youtube. Να ψηφίζεις τους δήμιους σου, να βγάζεις τα σκυλιά βόλτα... και να τρως λάχανα...οπως επιζητά ο πολιτικός κόσμος, η Δικαιοσύνη και τα Μέσα μαζικής ενημέρωσης...
Η Ελλάδα είναι μια κατεχόμενη χώρα...και θα τα δούμε όλα. Η εικονική πραγματικότητα του Καλοκαιριού δεν θα κρατήσει πολύ...
Mia πινελιά ελευθερίας Ranta-Tora για τους μύστες και μυημένους, τους ψαγμένους και τους ελεύθερους στην σκέψη και την ψυχή, τους ελεύθερους πολιορκημένους Περι, αυτή ΄έπρεπε να είναι η επικεφαλίδα της ανάρτησής σου.Η πλειονότητα δυστυχώς των απλά ζώντων σε αυτή την χώρα, έχει αποδεχτεί το νούμερο των αλυσίδων και του φίμωτρου, είναι όλοι αυτοί που υποτίθεται στα λόγια αντιπαλεύουν το σάπιο σύστημα, το παίζουν στα λόγια αντισυστημικοί,χειροκροτούν πολίτες χωρών που σήκωσαν κεφάλι και διεκδικούν την αξιοπρέπειά τους, αλλά στην χώρα που τους φιλοξενεί θέλουν την απόλυτη ησυχία μην τυχόν και ξυπνήσουν τα καθάρματα, οι νοικοκυραίοι αυτή η κρυφή πληγή της κοινωνίας, άλλωστε εδώ δεν χρειάζονται διεκδικήσεις ο εκ μηχανής θεός με το μαγικό ραβδάκι κάποια μέρα που θα ξυπνήσει καυλ μένος, θα μας λύσει όλα τα προβλήματα , μέχρι τότε υπομονή ασχοληθείτε στο διαδίκτυο , εντοπίστε μια ιστοσελίδα πατριωτική υποτίθεται και αφήστε τον τίτλο του τραγουδιού της Κωσταντίνας, βρίστε ασύστολα το σύστημα εξουσίας χωρίς αναστολές και φόβο δεν πρόκειται να σας πειράξει όταν κριτικάρετε τα κακώς κείμενα στο ιντερνετ , την ακίνδυνη εκκλησία του Δήμου, αν βγείτε στους δρόμους τότε τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα οπότε θα πέσει το πελεκούδι, αυτή είναι η ελευθερία Περι,οι ξεφτίλες συμβιβασμένοι στην λογική νεκροταφείου είναι η αιτία των δεινών μας, ειτε συμμετέχοντας και ψηφίζοντας τα κόμματα του δικομματισμού, είτε κάνοντας την γαμημένη τους επανάσταση της βρούβας, είτε αναμένοντας σαν τους παλιούς σταλινικούς την γραμμή τι ακριβώς να πράξουν στις εκλογές, αυτός ο συμφερτός των μορφωμένων αμόρφωτων, των αποτελούντων την κινούμενη άμμο για τους νοήμονες πολίτες όσοι ΄'εχουν απομείνει, αυτός ο χυλοποιημένος όχλος των γραφικά επικίνδυνων για την δημόσια ψυχική υγεία, όλος αυτός ο αχταρμάς των γραικύλων , που πουλούν πατριωτισμό και πατριδογνωσία, όλοι αυτοί οι πολιτικοί κατσαπλιάδες, της ανυπαρξίας γνώμης μας κουνούν το δάκτυλο αντι να το τοποθετήσουν στην οπή εκροής βιολογικών αποβλήτων, όλους αυτούς τους αποπροσανατολιστές , τους άχρωμους τους εκ γενετής μουτρωμένους εύχομαι υγεία, μακροζωία , ευτυχία, καλή προσωπική ερωτική ζωή, υπόψη η αγαμία προκαλεί τάσεις φυγής και απομόνωσης και φυσικά ψυχολογικά τραύματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερι μεγάλη κουβέντα, έθιξες την έννοια του ελεύθερου ανθρώπου," κτυπάνε την ελευθερία της ζωής ",για μένα ελευθερία μέσα στο οικονομικό σύστημα που ζούμε και μέσα από τις οικονομικές ανισότητες που γεννά και τους κοινωνικούς αποκλεισμούς δεν υπάρχει.Για μένα το " είμαι ελεύθερος " σημαίνει "ζω αρμονικά με όλους και όλα " και όχι 'μαζεύω υλικά αγαθά με ημερομηνία λήξης " ο πλούτος είναι μέσα στην δεξαμενή γνώσεων που ο καθένας αποταμιεύει και που δίνει ποιότητα μέσα στο ανελεύθερο περιβάλλον που ζεί,, σημαίνει ακόμα "δίνω λόγο για όσα κάνω και όχι δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν ". Από κει και πέρα σέβομαι το οποιονδήποτε χώρο μου δίνει μια χαραμάδα ελευθερίας να καταθέσω σωστή ή λάθος την γνώμη μου, είτε είναι μια κοινωνική μάζωξη, είτε μια φιλοξενούσα ιστοσελίδα καλή ώρα σαν την δική σου, που μετά από αγώνα κατάφερες να την κρατήσεις όρθια ,με αναρτήσεις και σχόλια ποιοτικής εμβάθυνσης
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε προβλημάτισες τα μάλα με την ανάρτησή σου περί ελευθερίας, δεν θα μπώ στο τρυπάκι ότι η ελευθερία τους ενός τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου, διότι πολύ απλά για την οριοθέτηση απαιτείται να υπάρχει ελευθερία, το είμαστε ελεύθεροι πολιορκημένοι θεωρώ ΄ ότι κουμπώνει και στην δική σου θέση.αλλά Περι για να κατανοήσουμε το όλο ζήτημα, χρειάζεται η βοήθεια της αρχαιότητας, γιατί εκεί ξεκίνησαν κατά την ταπεινή μου γνώμη , τα πάντα, μια αντίστροφη διαδικασία από την οποία δεν έχουμε γυρίσει ποτέ πίσω, για να φτάσουμε στο η "η γνώμη είναι δύναμη"Εμείς οι νεοέλληνες 'εχουμε μπερδέψει το τι σημαίνει "είμαι ελεύθερος ", νομίζουμε ΄ότι αυτό σημαίνει ιδιοκτησία με κάθε κόστος, καμία ευθύνη καμιάς πράξης και πλήρη ατομικότητα, Σε προηγούμενο σχόλιό μου, σου έγραψα ότι για μένα δεν υφίσταται ελευθερία,υπάρχει ένας αρμονικός τρόπος να ζούμε μεταξύ μας,με αλληλοσεβασμό δεκτές και οι παρά φύση εξαιρέσεις από τον κανόνα, και μέσα σε αυτήν την συνύπαρξη υπάρχουν κάποια περιθώρια ατομικής ελευθερίας., προφανώς αυτή συνδέεται με την αυτογνωσία και την πνευματικότητα , δλδ η αρμονική συνύπαρξη, η αποδοχή του άλλου έστω και διαφορετικού, δίνει το ακριβές στίγμα " είμαι ελεύθερος ζώντας αρμονικά με όλους και με όλα. "Περι μην ξεχνάμε η ελευθερία για τους αρχαίους Ελληνες ήταν χρέος και όχι δικαίωμα, έχει μεγάλη σημασία αυτός ο διαχωρισμός, ακριβώς γιατί κάθε πράξη σου λογοδοτείται, σημαίνει δίνω λόγο για όσα κάνω, δεν απολογούμαι διότι η απολογία δένει με λάθος πράξη.Στις σημερινές συνθήκες υπάρχει ελευθερία; από την στιγμή που υπάρχουν ανισότητες και αποκλεισμοί,νομίζω ότι τα πλαίσια της ελευθερίας, είναι συμπιεσμένα,.
ΑπάντησηΔιαγραφήTι είναι ελευθερία και πόσο ελεύθεροι ειμαστε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΖούμε σε κοινοβουλευτική δημοκρατία, αλλά ταυτόχρονα με πρωθυπουργικό μοντέλο διακυβέρνησης άτυπο θεσμικά , κατοχυρωμένο στην πρακτική του πλευρά, δλδ ο εκάστοτε πρωθυπουργός είναι ανεξέλεγκτος, κάπως έτσι τα κόμματα της εναλλαγής του δίπολου είναι αρχηγικά.Ο πρόεδρος δεν απολογείται πουθενά,εκφωνεί τους λόγους που γράφουν οι επικοινωνιολόγοι,από κάτω οι χειροκροτητές επιδοκιμάζουν, τα στελέχη διορίζονται και καρατομούνται ενίοτε με αποφάσεις του αρχηγού., υπάρχει μια συναίνεση και απόλυτη εκτός φωτεινών εξαιρέσεων, ταύτιση με την θέση , που είναι και θέσφατο του αρχηγού, οποιαδήποτε παρέκκλιση ή απόκλιση επιφέρει καρατόμηση.Η μαχητική αμφιβολία θεωρείται ανυπακοή, η κριτική στην ηγεσία θεωρείται αμφισβήτηση και τιμωρείται με αποπομπή,αντίθετα το λιβάνισμα επιβραβεύεται, η δουλοπρέπεια αποθεώνεται, η εσωκομματική δημοκρατία είναι αναλώσιμη πολυτέλεια.Αυτά εν πολλοίς είναι τα χαρακτηριστικά των κομμάτων εξουσίας, βέβαια μην ξεχνάμε και τους κομματικούς μουτζαχεντίν, τους κομματικούς στρατούς, που αποτελούν και τους στυλοβάτες των συστημικών κομμάτων, που συντεταγμένα , πειθαρχημένα και χωρίς ενστάσεις περιμένουν το νεύμα, να σηκωθούν απο το ανάκλιστρο, και να οδεύσουν πρός την κάλπη, Αυτοί Περι είναι οι νομιμοποιητές και όχι όσοι θα επιλέξουν να συμμετάσχουν αποδεικνύοντας ότι παραμένουν ενεργοί πολίτες, νοήμονες σε αντίθεση με την στόχευση του δικομματικού συστήματος εξουσίας που τους πολίτες τους θέλει συνένοχους και ενεργούς μόνο την ημέρα των εκλογών και τις υπόλοιπες μέρες απλούς θεατές από την θαλπωρή και ραστώνη του καναπέ.Κακά τα ψέματα το σύστημα θεωρεί επιτυχία ο πολίτης να ανεξαρτοποιηθεί, περιθωριοποιηθεί, να ατενίζει απαθής και άβουλος τα τεκταινόμενα,να έχει καταθέσει τα όπλα, να αποδέχεται το συστημικό κοκκαλάκι ότι μαζί τα φάγαμε και όλοι το ίδιο είναι.ταυτόχρονα η νεοταξίτικη παγκοσμιοποίηση με το διαδίκτυο, άχρωμο και αχανές, λειτουργεί ως κυτίον παραπόνων, ως αποθήκη συγκέντρωσης της οργής και αγανάκτησης διότι αν ξεχυλίσει στον δρόμο προφανώς θα δημιουργήσει πρόβλημα στους αρμούς της εξουσίας.Περι η πολιτική και ιστορική αφασία, στα όρια του γραφικού, συνώνυμα της φαιδρότητας δυστυχώς αρχίζει να λαμβάνει σάρκα και οστά στο ιντερνετ,αρχίζει να επιβεβαιώνεται ως ένας ασφαλέστατος δρόμος για να καταλήξει κάποιος εντελώς σούργελο, δλδ καλύτερα οι ανενεργοί πολίτες να φωνασκούν και να αγανακτούν άκοπα και ακίνδυνα στο διαδίκτυο ,να γίνονται γραφικοί και ιντερνετικά σόυργελα από το να αποφασίσουν να ακολουθήσουν τον δρόμο που ένα μήνα τώρα χαράσουν οι Γάλλοι, πρόσεξες Περι το κίνημα των Τεμπών όταν ο βουβός πόνος άρχισε να μειώνεται, απλά παρέμεινε στο υποσυνείδητο του νεοέλληνα στις 21 ΜαΪου θα νικήσουν οι διαχρονικοί παίκτες του δικομματισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφή