peri majestic the real

Κυριακή 19 Μαρτίου 2023

Μόνιμες διακοπές στις Βρυξέλλες!!


 
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ΠΑΣΟΚ. Δεν υπάρχει ούτε για πλάκα. Ο Ανδρουλάκης απλά την συγκυβέρνηση ψάχνει....με οτιδήποτε..

Που απευθύνεται η συμμορία Ανδρουλάκη; Που απευθύνεται το κόμμα του ΔΝΤ; Σε κάποιους βολεμένους. Σε κάποιους βαρεμένους με το παρελθόν. Στους αστοιχείωτους. Στους πνευματικά ανάπηρους. 

Κανένα όραμα...για τον τόπο. Τίποτα απολύτως. Μιλάμε για γελοιότητες. Ο τύπος αυτός είναι μονίμως απών.

Προσωπικά; Αποχή από τις εκλογές. Μου είναι αδύνατο να περάσω το εκλογικό παραβάν. Αυτός ο κόσμος μου είναι ξένος....και.. χρεωκοπημένος!

17 σχόλια:

  1. Εκτιμώ την αμετακίνητη στάση σου στο θέμα της επιλογής της αποχής, προφανώς συσχετίζεις λαθεμένα την εκλογική διαδικασία σαν μια μορφή δημοψηφίσματος που η αποχή apriori που λέγαν και οι Λατίνοι ΄οχι εραστές, αποτελεί δείγμα των νεοελλήνων που ακυρώνουν στο πολιτικό σύστημα, ξεχνώντας βέβαια την παραδοχή ότι το σύστημα δεν ακυρώνεται με αποχές δλδ αποστασιοποιήσεις και αυτοπεριθωριοποίηση, αυτή η στάση βολεύει αντί να ανατρέπει το σύστημα,μάλλιασε το δάκτυλό μου στο πληκτρολόγιο να σου γράφω τους λόγους που δεν μπορεί κατά βάθος να μην αντιλαμβάνεσαι, βέβαια Περι όλα και όλοι θα κριθούν από το αποτέλεσμα που οσονούπω θα υπάρξει, μέχρι τότε σέβομαι με βολταίρεια υπομονή την άποψή σου, , αλλά θα η κυβέρνηση κατά την γνώμη μου θα προσπαθήσει πρίν πάει σε εκλογές να τελειώσει εκκρεμότητες που έχει αναλάβει , δλδ κάποια νομοσχέδια κομβικής φύσης πχ ιδιωτικοποίηση νερού κλπ,από την άλλη ο πολιτικός χρόνος από τώρα μέχρι τις αρχές Ιουλίου που πιθανολογώ ότι θα γίνουν,θα δώσεις αναπνοές , αφού η άνοιξη δεν μπήκε καλά,η ακρίβεια και ο πληθωρισμός επιμένουν να ταλανίζουν τους πολίτες,τα καλάθια , κουπόνια και επιδόματα δεν εχουν πείσει,οι δημοσκοπήσεις μπάζουν νερά ,το θέμα των υποκλοπών δεν εχει κλείσει,μέσα μαζικής αποτύφλωσης που ήταν τα λιβανιστήρια αρχίζουν την κριτική,ήρθε και το τραγικό των Τεμπών και μαζί το μαζικό φιλλορρόημα αμφισβήτησης.Κατά πως έλεγε εύστοχα ο Λενιν τις μέρες της μεγάλης σύγκρουσης των μπολσεβίκων εναντίον του τσαρισμού, καλό Περι να σκάβουμε λιγάκι και στην ιστορία,"'χθες ήταν νωρίς, αύριο θα είναι αργά σήμερα είναι η ώρα " έτσι και για την κυβέρνηση χθες ήταν νωρίς,σίγουρα και σήμερα είναι νωρίς , αύριο μπορεί να είναι αργά, ελπίζοντας ότι η τραγωδία θα ξεχαστεί, ελπίζοντας ότι λειτουργώντας με λογική μαυρογιαλούρου ψηφοθηρικά,ελπίζοντας ότι τα μμε θα αφήσουν τις ενστάσεις τους, ελπίζοντας ότι οι νοικοκυραίοι αυτής της χώρας θα στηρίξουν προκειμένου να έχουν την βολεψή τους και την μίζερη ησυχία τους προτάσσοντας τα στήθη τους προκειμένου να μην έχουμε επιστροφή των κατσαπλιάδων, βέβαια Περι για τους ψαγμένους και νοήμονες αυτής της χώρας, οι υποτιθέμενοι συστημικοί αριστεροί αποτελούν την αριστερή συνιστώσα του πολιτικού συστήματος που μαζί με την δεξιά συνιστώσα δημιουργούν την εναλλαγή δλδ την πληγή του δικομματισμού , που όντως εγκλωβίζει λογικές, συναισθήματα, προοπτικές, και δεν αφήνει περιθώρια αλλαγής δομικής, ΄οπως καλά ξέρεις Περι δομικές αλλαγές επιφέρουν κλειδωνισμό και τελικά ανατροπή, οπότε οι συστημικοί παίκτες με την εναλλαγή αποτρέπουν τέτοιες σκέψεις και πρακτικές. Ας μην γελιόμαστε όσο και να απέχουμε , όσα άκυρα και λευκά και να ρίξουμε, όσο υπάρχει δικομματισμός μην περιμένετε τίποτε, όλα θα πορεύονται στον αυτόματο πιλότο που μετα από τραγωδίες την θέση του θα παίρνει ο πόντιος πιλάτος, άλλωστε Περι η διαφορά είναι το -Ο- που γίνεται -Α-, ένα τσιγάρο αλφαβητικός δρόμος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανδρουλάκης, ο διπλοθεσίτης πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ, ο ''μακεδονομάχος'' τώρα, πού όπου σταθεί κι'όπου βρεθεί, καταγγέλει την Συμφωνία των Πρεσπών. Πόσο ψεύτης είναι ένας πολιτικός, ενώ αν κάποιος ανατρέξει στα δημοσιεύματα της κρίσιμης περιόδου του καλοκαιριού 2018 και συγκεκριμένα στα δημοσιεύματα για το Πολιτικό Συμβούλιο του ΚΙΝΑΛ με θέμα τη στάση του κόμματος στη Συμφωνία των Πρεσπών και το περίφημο 5 – 1. Τότε λοιπόν πέντε από τα έξι μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου τάχθηκαν υπέρ της Συμφωνίας. Ένας από τους πέντε δεν ήταν άλλος από τον Νίκο Ανδρουλάκη. Τα παραπάνω έχουν αποτυπωθεί σε δημοσιεύματα της εποχής, τα οποία ο κ. Ανδρουλάκης ουδέποτε διέψευσε.
    Άσπονδοι σύντροφοί του αποκαλούν τον κύριο Ανδρουλάκη διπλοθεσίτη, λόγω της επιμονής του να είναι και πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ και ευρωβουλευτής. Άλλοι πάλι του προσάπτουν ότι δεν έχει σαφείς θέσεις. Από ό,τι φαίνεται ο κύριος Ανδρουλάκης προσπαθεί να πετύχει μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Να παίζει στα ευρωπαϊκά σαλόνια τον μοντέρνο διεθνιστή και στην Ελλάδα τον σκληρό πατριώτη.
    Το κάποτε πολιτικό συμβούλιο και η απόφαση των 5 για τις Πρέσπες (Παπανδρέου – Ανδρουλάκης – Θεοδωράκης – Καμίνης – Θεοχαρόπουλος) .
    ΠΑ.ΣΟ.Κ-ΚΙΝΑΛ, Ν.Δ, ΣΥΡΙΖΑ, διαφορετικές αποχρώσεις, ίδια κατεύθυνση.
    Τα ''σκυλιά'' των ευρωπαίων Παβλόβ, δεν νοιάζονται για τον τόπο, για τους Έλληνες.
    Είναι όλα ομερτά, καμόρα φονιάδων με το ''σείς'' και με το ''σας''.
    Το savoir vivre της φτωχοποίησης, τα ''λαικά'' ραντεβού στον Μπαιρακτάρη και τα yes sir i will, στα ευρωπαικά σαλόνια.
    Εκλογές στην Ελλάδα του 2023, θυμίζει ψήφο για την ενθρόνιση του ''καταλληλότερου'' καρτέλ στην εξουσία του βαλκανικού Μεξικού.
    Ένας Οργανισμός Αρεγιάνο Φέλιξ, αλά Ελληνικά, ή ένα Beltrán Leyva Organisation (BLO). Ή λαίλαπα του Δυτικού καπιταλισμού που μετέτρεψε την χώρα των μνημονίων σε Τιχουάνα ή Μπάχα Καλιφόρνια.
    Ποιές εκλογές.........εκλογές καθαρμάτων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. https://katohika.gr/ellada/mpalaouras-tou-syriza-se-sygkentrosi-pakistanon-gia-psifous-salam-alekoum/

    Ποιές εκλογές.....;;;;
    Όλα για τα ψηφαλάκια.
    Μιλάμε για μπανανία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΑΠΟΧΗ
    Είναι σωστή ή λάθος μια τέτοια επιλογή του λαού;
    Αν είναι λάθος,
    γιατί την φοβάται τόσο πολύ η εξουσία;
    Αν η αποχή δεν συμφέρει την δημοκρατία, γιατί ουρλιάζουν οι φασίστες;
    Qui bono; Μέσα σ' αυτόν τον απλό και σύντομο νομικό όρο κρύβεται μια ολόκληρη μεθοδολογία σκέψης. Μια μεθοδολογία σκέψης, η οποία για τη νομική επιστήμη έχει σχεδόν "θρησκευτική" σημασία. Αυτό είναι απόλυτα φυσικό, εφόσον η νομική επιστήμη είναι μια επιστήμη της λογικής και ως εκ τούτου, όταν αναζητεί την αλήθεια, ακολουθεί πολλούς "δρόμους" και όχι μόνον τον δρόμο των στοιχείων και των αποδείξεων ...Όλους τους δρόμους, οι οποίοι μπορούν να την οδηγήσουν προς την αλήθεια, εφόσον αυτό είναι το ζητούμενο. Το μοναδικό ζητούμενο. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι, όταν τα στοιχεία δεν σε βοηθάνε για την αποκάλυψη της αλήθειας, ακολουθείς τον δρόμο της λογικής. Όταν αναζητάς τον δολοφόνο ενός πλούσιου ανθρώπου, χωρίς να έχεις κανένα στοιχείο υπόψη
    1

    ΑΠΟΧΗ. Είναι σωστή ή λάθος μια τέτοια επιλογή του λαού;
    σου, ξεκινάς από τη λογική. Εκεί μπαίνει ο όρος Qui Bono. Qui Bono από τον φόνο; Ποιος έχει κέρδος από τον φόνο;
    Πάντα αναζητείς αυτόν, ο οποίος επωφελείται από μια ανεξιχνίαστη εγκληματική πράξη. Ποιος τον σκότωσε; Κάποιος άσχετος χωρίς λόγο; Δεν είχε τίποτε πιο ενδιαφέρον να κάνει και βγήκε στους δρόμους να σκοτώνει; Άρα τι είναι πιο πιθανό να συμβαίνει; Να υπάρχει συμφέρον πίσω από αυτήν την πράξη. Μεγάλο και συγκεκριμένο συμφέρον για μια τόσο επικίνδυνη και για τον ίδιο τον δράστη πράξη. Σε τέτοιες περιπτώσεις αναζητούμε πάντα κάποιον, ο οποίος να έχει κέρδος από έναν θάνατο. Αν το θύμα ληστεύτηκε, για παράδειγμα, αναζητούμε τον ληστή, ο οποίος είχε κέρδος από τη ληστεία. Αν δεν υπάρχει ληστεία, αναζητούμε κάποιον, ο οποίος μπορεί να είχε "κέρδος" από τον γρήγορο θάνατο του θύματος ή να είχε "ζημιά" από την παράταση της ζωής του.
    Ένας "βιαστικός" κληρονόμος, για παράδειγμα, που τον συνέφερε ο θάνατος του κληροδότη, για να κληρονομήσει μια ώρα αρχύτερα, θα μπορούσε να είναι ο δολοφόνος. Ένας ανάξιος κληρονόμος, ο οποίος έπρεπε ν' αποφύγει μια βέβαιη αποκλήρωση και άρα τον συνέφερε να μην συνεχίσει να ζει ο κληροδότης, θα μπορούσε επίσης να είναι ο δολοφόνος. Ποιοτικά είναι άλλο πράγμα το συμφέρον από μια καθυστερημένη "έναρξη" του θανάτου από εκείνο μιας εσπευσμένης "λήξης" της ζωής. Στην πρώτη περίπτωση ο χρόνος απλά σε καθυστερεί, ενώ στη δεύτερη σε καταδικάζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γιατί αναφερόμαστε σ' αυτά τα ιδιαίτερα "λεπτά" θέματα, τα οποία φαινομενικά είναι παντελώς άσχετα με το θέμα μας; Γιατί πρέπει να εξηγήσουμε μερικά πράγματα, τα οποία επίσης φαινομενικά φαίνονται περίεργα. Ακούμε τα ίδια πράγματα από διαφορετικούς ανθρώπους και πρέπει να έχουμε την "ευαισθησία" να καταλάβουμε αυτά, τα οποία κρύβονται πίσω από τις λέξεις. Να καταλάβουμε διαφορετικά συμφέροντα, που κρύβονται κάτω από κοινά "καλύμματα".
    Αιώνες πριν ο απόλυτα ειδικός της δημοκρατικής λειτουργίας, που ήταν ο Περικλής, είπε το εξής: Αυτός, ο οποίος δεν παίρνει μέρος στα κοινά, όχι μόνον δεν κάνει τίποτε, αλλά είναι ελεεινός, άθλιος και άχρηστος. Τα ίδια πάνω-κάτω μας είπε —με τον δικό του απαράμιλλο και ελεεινό τρόπο— και ένας άλλος πολιτικός αιώνες μετά ...ο Πάγκαλος. Ο θλιβερός Πάγκαλος, ο οποίος, είτε ως "μεγάλος τραγουδιστής" είτε ως "μετεωρολόγος", που αναγγέλλει "σημαιοφόρους" ανέμους, λειτουργεί μόνιμα εις βάρος των συμφερόντων τόσο των Ελλήνων όσο και της δημοκρατίας τους. Τι σχέση μπορεί να έχουν αυτοί οι δύο άνθρωποι μεταξύ τους; Τι σχέση μπορεί να έχει ένας δημοκράτης Περικλής με το πιο γνωστό σταλινικό κοιλιόδουλο του λεκανοπεδίου;
    Είναι προφανές λοιπόν ότι εδώ υπάρχει ένα ζήτημα. Καθόλου γνώσεις να μην έχει κάποιος, μπορεί εύκολα να καταλάβει ότι υπάρχει πρόβλημα. Αρκεί να δει κάποιος τη φάτσα και το χυδαίο βλέμμα του Πάγκαλου και θα καταλάβει ότι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι τα πράγματα έτσι όπως φαίνονται. Από ένστικτο και μόνον καταλαβαίνει ότι δεν είναι δυνατόν η Δημοκρατία και ο Πάγκαλος να βρίσκονται στο ίδιο "στρατόπεδο". Δεν είναι
    2

    ΑΠΟΧΗ. Είναι σωστή ή λάθος μια τέτοια επιλογή του λαού;
    δυνατόν να έχουν κοινές απόψεις σε κοινά προβλήματα, εφόσον δεν είναι δυνατόν να έχουν κοινά συμφέροντα. Δεν ταιριάζει αυτή η σκατόφατσα με την ομορφιά της Δημοκρατίας. Το ότι λένε τα ίδια πράγματα —και μάλιστα με την ίδια ένταση και επιμονή— δεν αποδεικνύει τίποτε. Με δυνατή φωνή και επιτακτικά μπορεί να σε φωνάζει η μητέρα σου, για να πας κοντά της και με την ίδια φωνή μπορεί να καλεί κοντά του ένας βιαστής το θύμα του. "Έλα εδώ γρήγορα..." λένε καί οι δύο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ούτε ότι είναι ίδιοι ούτε ότι έχουν τις ίδιες προθέσεις. Η μάνα θέλει να σε ταίσει και ο βιαστής να σε βιάσει.
    Απλά πράγματα, τα οποία τα καταλαβαίνει όχι μόνον ένας άνθρωπος χωρίς γνώσεις, αλλά και ένα ζώο χωρίς καθόλου ευφυΐα. Κανένα κουνέλι δεν πλησιάζει ένα λιοντάρι, επειδή το "καλεί" ήρεμα και ευγενικά στη φωλιά του. Κανένα κουνέλι δεν σώθηκε από κάποια καταιγίδα, επειδή άκουσε τις "καλές" συμβουλές ενός λιονταριού με μετεωρολογικές γνώσεις. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με την κοινωνία μας. Κανένας δημοκράτης δεν "συγκινείται" από τον "πόνο" του Πάγκαλου για τη λειτουργία της Δημοκρατίας. Κανένας δεν πιστεύει ότι ο Περικλής και ο Πάγκαλος εννοούν τα ίδια πράγματα, εκφράζοντας τον ίδιο λόγο. Οι πολίτες δείχνουν να επιθυμούν το ρίσκο του κινδύνου της αποχής, παρά την "ασφάλεια" της συμμετοχής, που υπόσχεται ο Πάγκαλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το φαινομενικά παράδοξο θα επιχειρήσουμε να αναλύσουμε. Αυτό, το οποίο μας υποδεικνύει το ένστικτο, θα προσπαθήσουμε να το ερμηνεύσουμε με βάση την ευφυΐα. Γιατί; Γιατί το Qui bono για τη Δημοκρατία δεν μας ταιριάζει με τον Πάγκαλο. Γιατί δεν είναι δυνατόν ο λαός, ο οποίος επωφελείται από τη Δημοκρατία να έχει τα ίδια συμφέροντα με τον Πάγκαλο, ο οποίος φωνάζει. Θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε, δηλαδή, πώς είναι δυνατόν ένας δημοκράτης και ένας φασίστας να λένε τα ίδια ακριβώς πράγματα για το ίδιο ακριβώς θέμα. Πώς είναι δυνατόν να οργίζονται για τον ίδιο λόγο τόσο διαφορετικοί άνθρωποι. Πώς είναι δυνατόν να υμνούν τη Δημοκρατία με τον ίδιο τρόπο και τα ίδια λόγια τόσο οι δημιουργοί της όσο και οι καταστροφείς της.
    Για να καταλάβουμε σε τι διαφέρουν οι προθέσεις αυτών των δύο ανθρώπων, ενώ λένε τα ίδια πράγματα, θα πρέπει να γνωρίζουμε μερικά πράγματα περί της ίδιας της Δημοκρατίας. Θα πρέπει να γνωρίζουμε τις απαντήσεις σε θεμελιώδη ζητήματα, που αφορούν τη Δημοκρατία. Ερωτήματα όπως τα παρακάτω... Γιατί οι φασίστες δεν επιθυμούν τη Δημοκρατία; Γιατί οι δημοκράτες δεν επιθυμούν την αποχή; Αν καταλάβει ο αναγνώστης τις απαντήσεις σ' αυτά τα δύο διαφορετικά ερωτήματα, θα καταλάβει τα πάντα. Οι φασίστες δεν επιθυμούν τη Δημοκρατία, γιατί ακριβώς είναι φασίστες. Δεν θέλουν ο λαός να έχει επιλογές, γιατί οι ίδιοι αντιλαμβάνονται ότι, ως πρόσωπα, δεν ανήκουν σ' αυτές τις επιλογές. Η Δημοκρατία τους απειλεί με καταστροφή, γιατί απλούστατα η Δημοκρατία έχει τη δυνατότητα ν' αναδεικνύει τους άριστους και οι άριστοι συνήθως δεν "βόσκουν" στα φασιστικά "χωράφια".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η πλειοψηφία και άρα η μαζικότητα είναι αυτή, που δίνει το πλεονέκτημα στη Δημοκρατία. Όταν, μέσω της αποχής, αυτή η μαζικότητα μειώνεται, τότε αυτόματα η αποχή δίνει ισχύ στους εχθρούς της. Οι φασίστες, εξαιτίας της αποχής των δημοκρατών, αυξάνουν τον "όγκο" τους και στο τέλος αλώνουν τη Δημοκρατία. Σε γενικές γραμμές θα πρέπει να θυμάται ο αναγνώστης το εξής απλό, το οποίο περιλαμβάνει τις απαντήσεις στα δύο αυτά ερωτήματα ...Η δυνατότητα "επιλογής" των πολλών μειώνει την ισχύ των λίγων, ενώ η "αποχή" των πολλών ενισχύει την ισχύ των λίγων.
    Άρα, για να έχουμε "συμφωνία" μεταξύ φασιστών και δημοκρατών στα θέματα της Δημοκρατίας, θα πρέπει να έχουμε "μίξη" καταστάσεων. Τι θα πει μίξη; Θα πει ότι, για να φτάσουμε στο σημείο οι φασίστες να υπερασπίζονται τη Δημοκρατία —και μάλιστα με τόσο πάθος— είναι απολύτως βέβαιο ότι βρήκαν κάποιον τρόπο να την ελέγχουν. Θα πρέπει να απέφυγαν αυτό που τους απειλούσε εξαιτίας της Δημοκρατίας και το οποίο ήταν ο κίνδυνος της επιλογής που προσφέρει στους πολίτες της. Θα πρέπει να αισθάνονται ότι δεν κινδυνεύουν από τις επιλογές των πολιτών και άρα στο γενικό επίπεδο αυτό, το οποίο τους ενδιαφέρει πλέον, είναι να συνεχίζεται απρόσκοπτα η "παράσταση" της ψευδοδημοκρατίας. Η ακριβής "παράσταση" και ό,τι προβλέπεται από το "τελετουργικό" της, για να μην προκαλούνται ερωτηματικά στους πολίτες ή ενστάσεις από τους επικριτές τους. Τους ενδιαφέρει να μην φαίνεται κανένα πρόβλημα σ' αυτήν την "παράσταση". Τους ενδιαφέρει να μην απειλείται το κατόρθωμά τους.
    Απλά πράγματα. Όταν είσαι φασίστας, μισείς το τεράστιο "τραίνο" της Δημοκρατίας και ως εκ τούτου πάντα μιλάς και ενεργείς εναντίον της ως συνειδητοποιημένος "σαμποτέρ". Ανήκεις σε μια μειοψηφία, που έχει λόγο είτε να καταστρέψει ολοσχερώς είτε να εκτρέψει της πορείας του αυτό το "τραίνο". Αυτά όμως ισχύουν για όσο διάστημα είσαι εκτός εξουσίας. Αν για τον οποιονδήποτε λόγο καταλάβεις το "τραίνο", όχι μόνον δεν μιλάς ως τέτοιος, αλλά μισείς όσους ακόμα και από άγνοια το απειλούν με "σαμποτάζ". Τότε το "τραίνο" είναι δικό σου και το τελευταίο πράγμα που σε συμφέρει είναι να κινδυνεύει με διάλυση ή με ακινητοποίηση και να ξαναβρεθείς απέναντι στους πολλούς να προσπαθείς να εξηγήσεις τ' ανεξήγητα.
    Οι φασίστες τύπου Πάγκαλου γι' αυτόν τον λόγο εμφανίζονται να μισούν τους εχθρούς της Δημοκρατίας και να εκφράζουν τον ίδιο λόγο με τους πατέρες της. Δεν έγιναν ξαφνικά δημοκράτες. Απλά, ως "πειρατές", έχουν καταλάβει το "τραίνο" της Δημοκρατίας και τώρα δεν τους συμφέρει ν' αλλάξει τίποτε στη λειτουργία της. Δεν τους συμφέρει οτιδήποτε απειλεί τη Δημοκρατία, άσχετα για τον λόγο για τον οποίο εκδηλώνεται ως απειλή. Ένα "τραίνο", είτε κυβερνάται από πραγματικούς κυβερνήτες είτε από "πειρατές", κινδυνεύει από τους ίδιους κινδύνους, όταν βρίσκεται σε κίνηση. Τους "πειρατές" μάλιστα τους απειλεί παραπάνω η απειλή της "διαρροής" επιβατών, γιατί —εκτός όλων των άλλων— τους απειλεί με αποκάλυψη. Δεν τους συμφέρει να ξανανοίξει η συζήτηση για το τι είναι και τι δεν είναι δημοκρατικό, γιατί απλούστατα θ' αποκαλυφθεί η "πειρατεία" τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έχοντας, ως φασίστες, αποφύγει αυτό, το οποίο τους απειλεί από τη Δημοκρατία —και το οποίο, όπως προείπαμε, είναι η δυνατότητα επιλογής του λαού—, για το μόνο πράγμα που ανησυχούν είναι για τη νομιμοποίησή τους. Από τη στιγμή που κατόρθωσαν και έπιασαν "νόμιμα" το τιμόνι του "τραίνου", δεν τους συμφέρει η αποχή αυτών, οι οποίοι με τις ψήφους τους δίνουν "άδειες" για μηχανοδηγούς-κυβερνήτες. Η νομιμοποίηση αυτών των φασιστών σαν "δημοκράτες" απειλείται με την αποχή και αυτήν αγωνίζονται να προστατεύσουν, απειλώντας και τρομοκρατώντας τους πολίτες. Αυτούς, οι οποίοι, αφού κλέψουν την ψήφο τους με "...χρήματα που υπάρχουν", στη συνέχεια θα τους προδώσουν στους τοκογλύφους με τη δικαιολογία ότι "...μαζί τα φάγαμε".
    Αυτό κάνει την αποχή επικίνδυνη γι' αυτούς. Γι' αυτό φωνάζει όλο το φασισταριό μαζί υπέρ της Δημοκρατίας. Γι' αυτόν τον λόγο φωνάζουν όλα τα φερέφωνά τους. Γι' αυτό επιστρατεύουν όλα τα ΜΜΕ σ' αυτήν τους τη "διαμαρτυρία" απέναντι στους αδιάφορους της Δημοκρατίας. Δεν έγιναν ξαφνικά φανατικοί δημοκράτες τα βρακολάστιχα του Μπόμπολα και του Λαμπράκη. Δεν τους έπιασε ο πόνος για τη δημοκρατική λειτουργία, που θίγεται από την αποχή. Τους έπιασε ο φόβος από την αποχή, η οποία απειλεί τα αφεντικά τους και άρα τη δική τους μισθοδοσία. "Βοηθάνε" τα αφεντικά με τις υστερίες τους. "Βοηθάνε" τους "πειρατές", οι οποίοι τους πληρώνουν και οι οποίοι έχουν ζημιά από αποχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αυτό ακριβώς κάνει η αποχή στο "τραίνο". Το ακινητοποιεί. Όταν κατεβαίνει ο κόσμος από αυτό, δεν μπορεί να συνεχίσει την πορεία του και αν τη συνεχίσει, θα είναι για λίγο, εφόσον, όπου βρίσκεται ο δήμος, εκεί βρίσκεται και το "τραίνο". Η Δημοκρατία ακολουθεί τον δήμο και όχι ένα "τραίνο" χωρίς νόημα ύπαρξης. Αυτό φοβούνται οι φασίστες. Φοβούνται ότι, αν ο λαός ανακαλύψει πως οι κομματάρχες έχουν φτιάξει "κλίκα" και μονοπωλούν την ιδιότητα του "μηχανοδηγού", θα κάνει το μόνο πράγμα που τον ευνοεί. Αν αντιληφθεί πως όλοι οι υποψήφιοι "μηχανοδηγοί" ανήκουν στην ίδια σπείρα "πειρατών", τι θα κάνει; Θα συνεχίσει να παίζει την κωμωδία της "δημοκρατίας"; Θα συνεχίσει να παριστάνει τον βλάκα, για να μην τον βρίσει ο Πάγκαλος; Όχι βέβαια. Θα κατέβει από το "τραίνο". Αν κατέβουν όλοι οι πολίτες από αυτό, δεν μπορεί να συνεχίσει το τραίνο να τρέχει. Δεν μπορεί να λειτουργεί η Δημοκρατία, όταν οι "μηχανοδηγοί" Γιωργάκηδες, Κωστάκηδες και Ντορούλες ψηφίζονται από τους συγγενείς τους και μερικούς επιδοτούμενους οπαδούς τους.
    Γι' αυτόν τον λόγο οι "πειρατές" του φασισμού τρέμουν την αποχή. Φοβούνται αυτό, το οποίο μπορεί να προκύψει αν η αποχή ξεφύγει από κάποια αριθμητικά όρια, τα οποία αποτελούν νόμιμα όρια για την ίδια τη Δημοκρατία. Όταν απέχει ο "Δήμος" από τις εκλογές, σε ποιων τα "χέρια" πηγαίνει το "κράτος", για να δικαιολογείται η Δημοκρατία; Όταν ο "Δήμος" έχει κατέβει από τον "συρμό", πού πηγαίνει το κρατικό "τραίνο" και ποιον εξυπηρετεί; Υπάρχει συνταγματικό πρόβλημα όταν η Δημοκρατία δεν υποστηρίζεται από την αρχή της πλειοψηφίας. Υπάρχει νομικό πρόβλημα, όταν η "αριθμητική" της Δημοκρατίας δεν υποστηρίζει με μαθηματική ακρίβεια την "θεωρία" της. Σήμερα, εξαιτίας της κολοσσιαίας αποχής, υπάρχει αυτό το πρόβλημα. Το πρόβλημα, το οποίο τρομοκρατεί τους Γιωργάκηδες, τους Πάγκαλους και τους Μπομπολαίους με όλα τα πρετεντερικά "εξαπτέρυγα".
    Υπάρχει πρόβλημα όταν την Ελλάδα —με βάση την "αριθμητική" των τελευταίων εκλογών— την κυβερνά μια κυβέρνηση, η οποία αντιπροσωπεύει το 19,5%. Αυτό "αποκάλυψε" ο κόσμος με την αποχή του. Αποκάλυψε το πρόβλημα, το οποίο ανατρέπει την "αριθμητική" της δημοκρατικής θεωρίας. Το ΠΑΣΟΚ με 1.850.000 ψήφους δεν μπορεί να εμφανιστεί ως εκφραστής της πλειοψηφίας και άρα να "επιβεβαιώσει" τη δημοκρατική θεωρία. Τα ίδια προβλήματα έχει και ο άλλος μεγάλος του δικομματισμού. Η ΝΔ πήρε 1.750.000 ψήφους, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι αντιπροσωπεύει ένα 18,3% του ελληνικού λαού. Όμως, όταν οι κομματικοί "γίγαντες", εξαιτίας της αποχής, γίνονται "νάνοι", το ίδιο παθαίνει και το φασιστικό καρτέλ του δικομματισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Με 3.600.000 ψήφους, που συγκεντρώνουν τα δύο κόμματα μαζί, αποτελούν το 37,5% του εκλογικού σώματος ...Μειοψηφία δηλαδή ...Το Καρτέλ-"νάνος". Το φασιστικό καρτέλ, το οποίο εκτίθεται και εκθέτει και τους συνεργάτες του, εφόσον δεν τους φτάνουν ούτε οι φασίστες λαθρεπιβάτες του ΚΚΕ ...Οι έμμισθοι χαφιέδες του Περισσού, οι οποίοι έχουν ως ρόλο τους να κάνουν ψευδοφασαρίες στα "βαγόνια", για να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των "πειρατών". Οι φασίστες, οι οποίοι υπάρχουν και χρηματοδοτούνται μόνο και μόνο για να εμφανίζονται σαν δημοκράτες οι "πειρατές". Αυτός είναι ο απόλυτος εφιάλτης του
    6

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δεν μπορεί να είναι δημοκρατικό, όταν η μόνη δυνατότητα να "τιμωρήσεις" το ΠΑΣΟΚ, το οποίο σε πρόδωσε και σε παρέδωσε στους τοκογλύφους, είναι να ψηφίσεις τη ΝΔ, η οποία είναι ίδια μ' αυτό. Δεν είναι δυνατόν την αντιμνημονιακή αντίδραση εκατομμυρίων
    δημοκρατών να εμφανίζεται μέσω των ΜΜΕ ότι την αντιπροσωπεύει το φασιστικό ΚΚΕ. Δεν είναι δυνατόν οι δυνατότητες της Δημοκρατίας να εξαντλούνται στο να "τιμωρείς" τον Γιωργάκη με την προϋπόθεση ότι θα "φορτωθείς" τον Ψωμιάδη. Δεν είναι δυνατόν Δημοκρατία να είναι η δυνατότητα να ξεφύγεις από τη Σκύλλα, για να σε κατασπαράξει η Χάρυβδη. Κάπου υπάρχει πρόβλημα, όταν μόνιμοι πρωταγωνιστές στη Δημοκρατία μας είναι η Σκύλλα και η Χάρυβδη του δικομματισμού. Η Σκύλλα με σύμβολο τον ανατέλλοντα ήλιο και η Χάρυβδη με σύμβολο τον αναμμένο δαυλό. Κάπου υπάρχει πρόβλημα και τα θηρία του φασισμού κατορθώνουν και παραμένουν μόνιμα ισχυρά μέσα στην κοινωνία μας ...Τα θηρία που ταΐζουν τους Πάγκαλους.
    Αυτά τα θηρία απειλούνται με την αποχή. Γιατί; Γιατί δεν "ταΐζονται" με υποχρεωτικές ψήφους και ως εκ τούτου εξασθενούν. Δεν κατασπαράζουν αφελείς, οι οποίοι βλέπουν τον εχθρό του φασισμού από τη μία "πλευρά" και την πατάνε από την άλλη. Αυτά τα θηρία ωρύονται με την αποχή του κόσμου ...Την αναμφισβήτητα επιβλαβή για τη λειτουργία της δημοκρατίας αποχή ...Την επίσης όμως αναμφισβήτητα "χρήσιμη" αποχή, αν γνωρίζεις πώς μπορείς να την εκμεταλλευτείς υπέρ της Δημοκρατίας. Με την αποχή, δηλαδή, μπορεί να μην συντελείς θετικά στην καθημερινή λειτουργία της Δημοκρατίας, αλλά μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις ως μοχλό "εκβιασμού", για να επαναφέρεις τη Δημοκρατία σε μια ορθή λειτουργία σε περίπτωση που αυτή έχει "εκτροχιαστεί".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Κατάλαβε τον λόγο που παρομοιάσαμε τη Δημοκρατία με ένα "τραίνο", που μεταφέρει τους πολίτες; Η Δημοκρατία είναι ένα σύστημα, το οποίο υπάρχει μόνον αν εξυπηρετεί τους πολίτες. Αν οι πολίτες, μέσω της αποχής, κατέβουν από αυτό το "σύστημα-τραίνο", υπάρχει πρόβλημα. Ένα τραίνο αδειανό δεν μπορεί να κινηθεί, γιατί δεν υπάρχει λόγος να κινείται. Ένα τραίνο, το οποίο δεν εξυπηρετεί κανέναν πέρα από τα κόμματα, δεν έχει λόγο να υπάρχει. Όταν ο κόσμος απέχει από αυτές τις διαδικασίες, οι οποίες ενδιαφέρουν μόνον τους κομματάρχες και τα κομματόσκυλα, το "τραίνο" θα σταματήσει. Δεν έχει νόημα να κινείται, όταν οι επιβάτες του είναι εκτός. Πρέπει να σταματήσει και ν' ανοίξει η συζήτηση για το ίδιο το "τραίνο". Ν' ανοίξει η "συζήτηση" για το επιθυμητό σύστημα. Τι θα κάνουν οι πολίτες; Θα πάρουν ένα "λεωφορείο" με οδηγό έναν βασιλιά; Θα πάρουν ένα "φορτηγό" με οδηγό έναν συνταγματάρχη; Αναγκαστικά κάτι θα πρέπει να πάρουν, γιατί θα πρέπει να κινηθούν. Άρα η συζήτηση θα πρέπει να καταλήξει κάπου. Θα πρέπει να πειστούν εκ νέου οι επιβάτες, για ν' ανέβουν πάνω σ' αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  13. Η αποχή, δηλαδή, εκ των δεδομένων δεν μπορεί να είναι ΛΑΘΟΣ. Η αποχή αποτελεί δικαίωμα των πολιτών, προκειμένου να σταματήσει το "τρένο", για να επανεξεταστούν όλα τα δεδομένα που αφορούν τόσο το ίδιο όσο και τον προορισμό του. Απλά η αποχή δεν προσφέρει άμεσο κέρδος σ' αυτόν που την κάνει. Έτσι κι αλλιώς όμως αυτό δεν είναι κάτι το άγνωστο. Όπως είναι σχεδιασμένο το πολιτικό μας σύστημα, οι "ισχυροί" θα κάνουν τη δουλειά τους, είτε συμμετέχει ο λαός είτε όχι ...Είτε ψηφίσουν μέσα από φασιστικές "μονοδρομήσεις" εκατομμύρια πολιτών είτε μερικές εκατοντάδες στελέχη, τα αποτελέσματα των εκλογών δεν αλλάζουν. Τριακόσια άτομα ν' απομείνουν να ψηφίσουν, τα κόμματα θα
    9

    ΑΠΟΧΗ. Είναι σωστή ή λάθος μια τέτοια επιλογή του λαού;
    πάρουν τα "ποσοστά" τους. Μόνον οι βουλευτές να ψηφιστούν μεταξύ τους, η δημιουργική "λογιστική" του φασισμού θα τους δώσει την εξουσία.
    Όμως, το πρόβλημα για το σύστημα είναι άλλο. Το πρόβλημα είναι ότι η δημιουργική "λογιστική" δεν φτάνει, όταν η "αριθμητική" δεν βγάζει τους σωστούς αριθμούς. Η αποχή μπορεί να μην αλλάζει σε τίποτε τα ποσοστά του φασισμού, αλλά του στερεί τη "βιτρίνα" της νομιμοποίησης ...Του στερεί την άμυνα ...Του στερεί τη δυνατότητα να εμφανίζει τον φασιστικό σχεδιασμό του σαν δημοκρατική λειτουργία ...Του στερεί τη δυνατότητα να εμφανίζει τους φασίστες σαν ηγέτες μεγάλων μερίδων του ελληνικού λαού ...Του στερεί τη δυνατότητα να εμφανίζει αυτούς τους φασίστες σαν επιλογές μεγάλων μερίδων του ελληνικού λαού. Αυτή είναι η άμυνά τους και γι' αυτόν τον λόγο "αγαπάνε" τη "δημοκρατία" την οποία σε άλλη περίπτωση θα έπρεπε να μισούν.
    Όμως, όταν η αποχή γίνεται κυρίαρχη, καταρρέει η άμυνά τους. Οι φασίστες παύουν να εμφανίζονται σαν επιλογές του λαού και άρα η Δημοκρατία αρχίζει και τους απειλεί. Η Δημοκρατία πρέπει να νομιμοποιεί επιλογές του λαού και οι φασίστες δεν αποτελούν επιλογές κανενός σώφρονα ανθρώπου. Όταν λοιπόν αυτά, τα οποία εμφανίζει η δημιουργική "λογιστική" των ποσοστών δεν επιβεβαιώνονται από την "αριθμητική" του Συντάγματος, αυτό αναγκαστικά σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα. Πρόβλημα μεγάλο και αυτό πρέπει να "συζητήσουμε" ...Αυτό, δηλαδή, που φοβάται το σύστημα ...Αυτό, δηλαδή, που είναι το ζητούμενο της ΑΠΟΧΗΣ.
    Η σημερινή κολοσσιαία αποχή αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο αυτό, το οποίο είπαμε πιο πάνω. Ήδη ο λαός ξεκίνησε την εσωτερική αναζήτηση για τον εντοπισμό των νέων προσώπων, που θα τον οδηγήσουν στη νέα εποχή. Όσο κι αν τον υποτιμάνε οι φασίστες, δείχνει ότι έχει σαφή αντίληψη των πραγμάτων και βέβαια επίγνωση των δυνατοτήτων του. Αυτό το καταλαβαίνει κάποιος από τις αντιδράσεις του σε κάποιες πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις. Ενώ απέχει, δεν είναι αδιάφορος. Όταν βλέπει πως δεν έχει νόημα η συμμετοχή του, αδιαφορεί, αλλά ταυτόχρονα συμμετέχει μαζικά και με πάθος, όταν αντιλαμβάνεται ότι έχει δυνατότητα παρέμβασης με τη πράξη του. Αυτό το περίπλοκο πρόβλημα δείχνει να το αντιλαμβάνεται ο "αφελής" —όπως τον αντιλαμβάνονται οι φασίστες— λαός.
    Ο λαός, ο οποίος συνειδητά απέχει, για να δημιουργήσει πρόβλημα στους φασίστες. Ο λαός, που, έστω και ενστικτωδώς, επιδιώκει ν' ανοίξει αυτήν τη "συζήτηση". Γιατί θεωρούμε ως δεδομένο ότι ο λαός αντιλαμβάνεται τα πάντα; Για να τον κολακέψουμε; Όχι βέβαια. Το λέμε, γιατί υπάρχουν τα δεδομένα. Οι Έλληνες είναι πονηροί και αλίμονο σε όποιον τους υποτιμά. Όπου η δημοκρατική λειτουργία έδινε στον λαό τη δυνατότητα να παρέμβει ουσιαστικά και ν' αλλάξει τα πράγματα και όχι απλά να επιλέξει ποιανού θύτη θα γίνει το "σφάγιο", το έκανε. Όπου υπήρχε σοβαρό "διακύβευμα" για τους φασίστες και ο λαός μπορούσε να τους επιφέρει σοβαρό χτύπημα, έτρεξε και εκμεταλλεύτηκε τη Δημοκρατία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. από το άρθρο..
    "ΑΠΟΧΗ. Είναι σωστή ή λάθος μια τέτοια επιλογή του λαού;"
    ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γιατί μόνον αυτό; Εστειλα σχεδόν όλο το άρθρο! Για να το αναρτήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Περι κράτα μικρό καλάθι μην πάθεις εγκεφαλικό όπως το 15 που εσυ αμετακίνητος και ο άλλος φηφίζουμε συριζα για να αποδομήσουμε την αριστερά, το σύστημα έφερε την πρώτη φορά αριστερά για να πάρει ρεπό η δεξιά, η αποδόμηση δεν εγινε και σήμερα ενδεχομένως να έχουμε την δεύτερη φορά αριστερά,μην παρασύρεσαι από τους ανεκδιήγητους που μόνο αντιγραφή ξέρουν να κάνουν δλδ να κουνάν το δάχτυλο με ξένα κόλυβα ,στην τελική το πιό ισοπεδωτικό είναι η ακύρωση. Σε εγκάλεσα για την χρήση του ονόματος Χασάν, οι χαμηλής αντιληπτικής δεν κατάλαβαν τον αστεΙσμό μου, προφανώς και δεν σε τοποθετώ ιδεολογικά στην Ελληνική Λύση , σε θεωρώ στον χώρο της λεγόμενης πατριωτικής δεξιάς,αλλά μακριά από κομματικούς σχηματισμούς, αν ήσουν ένας πορωμένος αντικομμουνιστής θα έκοβες σχόλια που αναγράφουν έστω και την λέξη Λένιν, μπολσεβίκος κλπ δεν το κάνεις και αυτό σημαίνει για μένα εντιμότητα, σεβασμό σε ονόματα , ιδεολογίες που προφανέστατα δεν έχεις καμία σχέση, στην τελική Περι για τα κακώς κείμενα έχουμε την ίδια άποψη με διαφορετική οπτική,αν κάποιοι σε θεωρούν εσένα κομιστή και την ιστοσελίδα σου μεταφορέα του συγγραφέα καλά κάνουν να σε υποστηρίζουν λες και είσαι ανίκανος να το κάνεις εσύ, φοβούμενοι μην αλλάξεις ρότα, την αλλαγή ρότας θα την καθορίσουν οι συνθήκες που έπονται , κάνε λίγη υπομονή, για να μην εκτεθείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Κοίτα να μην το ξεχάσω, Περι οκ δεκτό ο θυμωμένος να επιλέγει την αποχή, οκ να δεχθώ ότι δεν θα περάσεις το παραβάν της κάλπης, να δεχθώ ότι η αποχή δίνει και ένα μήνυμα όχι βέβαια στο σύστημα και τους υπαλλήλους του αλλά στους πολίτες που σηκώθηκαν από τον καναπέ και μετέφεραν την οργή στους δρόμους, το λέγαμε πολλάκις γιατί τέτοια ησυχία νεκροταφείου όταν όλα γύρω μας ήταν παρακμιακά, δεν κινούνταν τίποτε ένας λαός σε ύπνωση, και τώρα μετά το έγκλημα στα Τέμπη που ο λαός, ιδιαίτερα οι νέοι βγήκαν να ζητήσουν δικαιοσύνη, να ζητήσουν αξιοπρέπεια το σύστημα εξουσίας έβγαλε τους νέους κουκουλοφόρους , αυτούς της φωτογραφίας που ανέβασες πίσω από τα όργανα της τάξης ή αταξίας για να δημιουργήσουν ταραχές ΄αλλά τους πήραν χαμπαρι για τις προβοκάτσιες, από την άλλη διαβάζαμε τους άλλους κουκουλοφόρους γνωστούς αγνώστους του ιντερνετ που μέχρι σήμερα καυτηρίαζαν ύπουλα και προβοκατόρικα το γεγονός που ο λαός δεν διαμαρτύρεται και όταν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου και ο λαός βγήκε στους δρόμους έβγαλαν τα παρασιτικά του ιντερνετ άλλο αφήγημα ,μην ξυπνήσουν τους στυλοβάτες νοικοκυραίους την μόνιμη πληγή που με την διαχρονική ψήφο τους στο δεξιό κατεστημένο διαιωνίζουν τα ίδια και τα ίδια, εμπρός λοιπόν να τους χαλάσουν οι νέοι την ησυχία τους , όποιος θέλει ησυχία να μεταβεί μέσα από την οδό αναπαύσεως στο νεκροταφείο, ειδες Περι ο γαλλικός λαός χάλασε την ησυχία του νοικοκύρη των τραπεζών , οκ εκαψε και τα σκουπίδια που είχαν μαζευτεί από την απεργία των εργαζομένων στην καθαριότητα, αλλά το σύστημα ταρακουνήθηκε συνθέμελα με τις κινητοποιήσεις και προφανώς Περι όχι με περιθωριοποιημένες ηττοπαθείς αποχές , όποιος θέλει την ηρεμία του και την ηρεμία τους συστήματος που στα λόγια αντιπαλέυει ας απέχει, δεν δικαιούται όμως να ομιλεί για σαπίλα, παρακμή , παράνοια κλπ και ότι με την αποχή θα τους κάνει τα μούτρα κρέας, δλδ την επόμενη θα υπαρχει κυβέρνηση είτε το θέλουν οι απέχοντες , είτε οι επιλέγοντες ακυρο ή λευκό, νομίζετε ότι οι αρχιτέκτονες του εκλογικού νόμου κολλάνε μπρίκια, κάντε λοιπόν την επανάστασή σας αλλά βγείτε και στο δρόμο να διεκδικήσετε να ζείτε με αξιοπρέπεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ