Και αυτός είναι ο νέος Άγιος Νικόλαος; Ούτε για αστείο να πάρεις χαμπάρι ότι είναι Ορθόδοξη εκκλησία αυτή η τζαμαρία με τα μπετά..Πανθρησκεία μου θυμίζει.
Κρίμα χάθηκε μια καλή ευκαιρία προβολής της Ελλάδας και της ορθοδοξίας στην πολυπολιτισμική Νέα Υόρκη....Η Ελληνοαμερικανική κοινότητα είναι για κλάματα...
Κάτω ο παλιός Άγιος Νικόλαος με το καμπαναριό του...με τον σταυρό του να δεσπόζει
Ενδεχομένως Περι να είμαι εκ πεποιθήσεως από τους λίγους ρομαντικούς που θεωρούν ότι από την στιγμή που υπάρχουν κοινωνικές τάξεις και κοινωνικές ανισότητες, ταυτόχρονα αντιθέσεις και οικονομικά συμφέροντα θα υπαρχει και η πολιτική , προφανέστατα ως θεώρηση , να μην παρεξηγηθώ την πολιτική την καταστρέφουν οι κομματικοί μηχανισμοί, επομένως άλλο πολιτική και άλλο κομματικοποίηση , δύο ζητήματα τα οποία πολλάκις ή συνειδητά κάποιοι μπερδεύουν, Πιστεύω ότι όπως και εσύ είμαστε αθεράπευτα ρομαντικοί, όταν αναζητώντας τις αιτίες της παρακμής , υποπίπτω ή υποπιπτεις σε ένα θεμελιώδες λάθος, πιστεύεις ότι για την κατρακύλα ευθύνονται οι άνθρωποι βλέπε πολιτικό προσωπικό της μεταπολίτευσης, πιστεύω κάνοντας ενα κλικ παραπέρα , ότι ναι μεν είναι ευθύνη των ανθρώπων , αλλα μέγιστη ευθύνη φέρνουν οι παραγόμενες και εφαρμοζόμενες πολιτικές, όπως και να το ατενίσουμε συμπιπτουμε στις αιτίες. Ετσι λοιπόν Περι θεωρώ ότι η πολιτική και εδώ είναι η πεμπτουσία της υπόθεσης,θα πρέπει να μετατρέπει τον θυμό και την αίσθηση αδικίας,σε ένα μακρόπνοο σχέδιο, δλδ ο θυμός και η αδικία να αποτελέσουν το εφαλτήριο να αλλάξει η κοινωνία, ταυτόχρονα η πολιτική θα πρέπει να σταματά τον θυμό όταν μετατρέπεται σε φαινόμενο που μεταδίδεται ανεξελεγκτα και που διάφοροι τύποι επικίνδυνοι για την ίδια την κοινωνία εμφυλλοχωρούν προσπαθώντας να την εκμεταλέυτούν με λαΙκίστικη ρητορική που δυστυχώς λόγω έλλείματος παιδείας και ιστορικών γνώσεων γίνεται εύκολη τροφή σε ορισμένους ανθρώπους Αρα η πολιτική θα πρέπει να βάζει φραγμό όταν ο θυμός και η αγανάκτηση γίνονται ένα είδος πολέμου όλων εναντίον όλων, δλδ χωρίς στόχευση ,μια αναρχία που στο τέλος κτυπάει την ίδια την κοινωνία και όχι τις αιτίες που γέννησαν τον θυμό,ενα ιστορικό παράδειγμα, ο κομμουνισμός λέει στον εργάτη, μην σπάσεις το κεφάλι του αφεντικού , αλλα συντονίσου να φθασουμε στην τέλεια κοινωνία, άσχετα αν θεωρώ ουτοπία αυτή την άποψη, αντίθετα ο φασισμός επιλέγει την δράση με στόχο δήθεν να λυθούν τα προβλήματα σκοτώνοντας και σπάζοντας κεφάλια,εδω έρχεται η πολιτική ανάλυση και θέτει το ζήτημα στην ανθρωπολογική διαφορά.Τελικά όταν στο πεδίο της ορθής πολιτικής ανάλυσης υπεισέρχονται οι πλανόδιοι γητευτές που γοητεύουν και ελκύουν , συμπολίτες μας με χαμηλό νοητικό πηλίκο μην ξεχνάς Περι το μορφωτικό επίπεδο των ελλήνων νεοφασιστών , τότε όντως η κοινωνία μπαίνει σε επικίνδυνους ατραπούς, σε μονοπάτια που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε βάραθρο, όταν διάφοροι εθνοσωτήρες και σαλτιπάγκοι χρησιμοποιώντας το πόλεμος όλων εναντίον 'όλων, τότε ή οργή και ο εύλογος θυμός γίνονται όπλα που δηλητηριάζουν την ίδια την κοινωνία.
ΑπάντησηΔιαγραφή