Που θα πάει αυτή η κατάσταση; Το 99% σπουδάζει...Κάτι σπουδάζει. Από που θα βρεθούν όλα αυτά τα χρήματα; Τι χρωστάμε οι υπόλοιποι; Και δεν μιλά κανείς. Ή Έλλάδα των Μνημονίων μπορεί να αντέξει δεκάδες χιλιάδες φοιτητές χωρίς καμία παραγωγή;; Αρκετά με την υποκρισία της μικροαστικής ελληνικής οικογένειας.....Η κατάσταση θυμίζει χώρα Λατινικής Αμερικής...Η σιωπή όλων των κομμάτων δείχνει που ζούμε και τι ζούμε....Με επικοινωνιακά κόλπα, δεν σώζεται τίποτα...Η Ελλάδα είναι πάτος παντού. Η φτώχεια και η μιζέρια θα είναι συνέχεια μπροστά μας...
Τίποτε δεν δουλεύει,είμαστε μπροστά σε μια συνθήκη πολλαπλής ματαίωσης προσδοκιών και προοπτικής.Η μεγάλη ματαιότητα μαζί με απογοήτευση και θυμό, εξαντλημένοι και αποχαυνωμένοι , απλοί παρατηρητές. Η χώρα βουλιάζει μεσα στα σκάνδαλα, μεσα στην ηθική καθίζηση. Από την άλλη ζούμε σε ένα πλαίσιο ενεργειακού φόβου, οικονομικής ακροβασίας και γεωστρατηγικής αμφιβολίας με τον καθημερινό ορυμαγδό για επικείμενη κρίση με την σύμμαχο κατά τα άλλα Τουρκία.Πάντως Περι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν δίνει διεξόδους.Οι άνθρωποι μουδιασμένοι σε όλα τα επίπεδα,εξαντλημένοι από τις απότομες στροφές της ιστορίας,απογοητευμένοι από υποσχέσεις που δεν ευοδώθηκαν, αδύνατοι πλέον να πραξουν με δυναμισμό και προοπτική,δεν μπορούν να κατασκευάσουν αφηγήματα διεξόδου και το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι κατά την γνώμη μου,δεν έχουμε φθάσει ακόμα στον πάτο του βαρελιού.Ο χειμώνας μπροστά μας, τρομακτικός στην ακραία περιγραφή του,ο πόλεμος τροφοδοτούμενος από τους δυτικούς σταυροφόρους δεν σταματά και έρχονται και οι εκλογές νομιμοποίησης του ίδιου πολιτικού σκηνικού που τεχνηέντως φτιάχθηκε με την μεταπολίτευση, Οι εκλογές φλερτάρουν με την επικύρωση της ίδιας τοξικής κατάστασης που χρόνια Περι αναδεικνύουμε χωρίς να μπορούμε να ταρακουνήσουμε, βρισκόμαστε στο στάδιο εκείνο που η απελπισία είναι ακόμα μοναξιά, είναι σαν τον Λουκι Λουκ είμαι ένας φτωχός και μόνος καου μποι, έχουμε μονωθεί και περιχαρακωθεί με τον εαυτό μας, γίναμε εσωστρεφείς και ομφαλοσκόποι, ασήμαντοι, ανήμποροι,απλοί διαβάτες σε έναν κόσμο ανισοτήτων και ψεύτικων απατηλών υποσχέσεων.
Θα μου πείς Δημήτρη που πάμε; θεωρώ σκεπτόμενος επιδερμικά χωρίς εμβαθυνση να τολμήσω να πω ότι στην παρούσα φάση είναι καιρός να μείνουμε μόνοι.Χρειάζεται ειλικρίνεια και εσωτερική αναδιοργάνωση, αν θέλουμε να σηκωθούμε απο το καναβάτσο που μας έριξαν, ενδεχομενως Περι κάποιοι αναγνώστες να θεωρήσουν οτι ακούγεται ως μηχανιστική ευκολία, όμως όντως δεν είναι έτσι, αυτό που λέω είναι ότι αρχικά να αγκαλιάσουμε την μοναξιά μας,να δώσουμε χώρο σε συναισθήματα, να προσδιορίσουμε τους εαυτούς μας,να θυμηθούμε τις πρώτες μας αποφάσεις και επιλογές, αυτές που μας έφεραν στο προσωπικό μας στασίδι που σήμερα στεκόμαστε, επιπρόσθετα να κατανοήσουμε την ταξική μας θέση, να συνειδητοποιήσουμε ότι στην κοινωνική διαστρωμάτωση υπαρχουν ανισότητες και ότι τα συμφέροντα αντικειμενικά συγκρούονται, να κάνουμε ενδοσκόπηση αναζητώντας τον ΄λόγο της ύπαρξής μας., να προετοιμασθούμε χωρίς βεβαιότητες και θέσφατα, χωρίς προκάτ απαντήσεις, χωρίς παυσίλυπες αισιοδοξίες, χωρίς εύκολους μελοδραματισμούς, Οι αλλαγές έρχονται σαν αρμαγεδώνας που θα ισοπεδώσει τα πάντα, δεν έχουμε το δικαίωμα να αιφνιδιαστούμε, πρέπει να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο, αν παραμένουμε θεατές αναπαυτικά καθήμενοι στον περιβόητο καναπέ δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτε, θα είμαστε αξιοι της μοίρας μας.
είναι το γεγονός της ε βδομάδας....το είδατε πουθενά; Ο παππούς της ήταν υψηλόβαθμος ηγέτης των Ναζί, στρατιωτικός δικαστής, ένας ...
Τίποτε δεν δουλεύει,είμαστε μπροστά σε μια συνθήκη πολλαπλής ματαίωσης προσδοκιών και προοπτικής.Η μεγάλη ματαιότητα μαζί με απογοήτευση και θυμό, εξαντλημένοι και αποχαυνωμένοι , απλοί παρατηρητές. Η χώρα βουλιάζει μεσα στα σκάνδαλα, μεσα στην ηθική καθίζηση. Από την άλλη ζούμε σε ένα πλαίσιο ενεργειακού φόβου, οικονομικής ακροβασίας και γεωστρατηγικής αμφιβολίας με τον καθημερινό ορυμαγδό για επικείμενη κρίση με την σύμμαχο κατά τα άλλα Τουρκία.Πάντως Περι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν δίνει διεξόδους.Οι άνθρωποι μουδιασμένοι σε όλα τα επίπεδα,εξαντλημένοι από τις απότομες στροφές της ιστορίας,απογοητευμένοι από υποσχέσεις που δεν ευοδώθηκαν, αδύνατοι πλέον να πραξουν με δυναμισμό και προοπτική,δεν μπορούν να κατασκευάσουν αφηγήματα διεξόδου και το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι κατά την γνώμη μου,δεν έχουμε φθάσει ακόμα στον πάτο του βαρελιού.Ο χειμώνας μπροστά μας, τρομακτικός στην ακραία περιγραφή του,ο πόλεμος τροφοδοτούμενος από τους δυτικούς σταυροφόρους δεν σταματά και έρχονται και οι εκλογές νομιμοποίησης του ίδιου πολιτικού σκηνικού που τεχνηέντως φτιάχθηκε με την μεταπολίτευση, Οι εκλογές φλερτάρουν με την επικύρωση της ίδιας τοξικής κατάστασης που χρόνια Περι αναδεικνύουμε χωρίς να μπορούμε να ταρακουνήσουμε, βρισκόμαστε στο στάδιο εκείνο που η απελπισία είναι ακόμα μοναξιά, είναι σαν τον Λουκι Λουκ είμαι ένας φτωχός και μόνος καου μποι, έχουμε μονωθεί και περιχαρακωθεί με τον εαυτό μας, γίναμε εσωστρεφείς και ομφαλοσκόποι, ασήμαντοι, ανήμποροι,απλοί διαβάτες σε έναν κόσμο ανισοτήτων και ψεύτικων απατηλών υποσχέσεων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μου πείς Δημήτρη που πάμε; θεωρώ σκεπτόμενος επιδερμικά χωρίς εμβαθυνση να τολμήσω να πω ότι στην παρούσα φάση είναι καιρός να μείνουμε μόνοι.Χρειάζεται ειλικρίνεια και εσωτερική αναδιοργάνωση, αν θέλουμε να σηκωθούμε απο το καναβάτσο που μας έριξαν, ενδεχομενως Περι κάποιοι αναγνώστες να θεωρήσουν οτι ακούγεται ως μηχανιστική ευκολία, όμως όντως δεν είναι έτσι, αυτό που λέω είναι ότι αρχικά να αγκαλιάσουμε την μοναξιά μας,να δώσουμε χώρο σε συναισθήματα, να προσδιορίσουμε τους εαυτούς μας,να θυμηθούμε τις πρώτες μας αποφάσεις και επιλογές, αυτές που μας έφεραν στο προσωπικό μας στασίδι που σήμερα στεκόμαστε, επιπρόσθετα να κατανοήσουμε την ταξική μας θέση, να συνειδητοποιήσουμε ότι στην κοινωνική διαστρωμάτωση υπαρχουν ανισότητες και ότι τα συμφέροντα αντικειμενικά συγκρούονται, να κάνουμε ενδοσκόπηση αναζητώντας τον ΄λόγο της ύπαρξής μας., να προετοιμασθούμε χωρίς βεβαιότητες και θέσφατα, χωρίς προκάτ απαντήσεις, χωρίς παυσίλυπες αισιοδοξίες, χωρίς εύκολους μελοδραματισμούς, Οι αλλαγές έρχονται σαν αρμαγεδώνας που θα ισοπεδώσει τα πάντα, δεν έχουμε το δικαίωμα να αιφνιδιαστούμε, πρέπει να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο, αν παραμένουμε θεατές αναπαυτικά καθήμενοι στον περιβόητο καναπέ δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτε, θα είμαστε αξιοι της μοίρας μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή