Περι φέρνω στο μυαλό μου μια εικόνα την δημοσιογράφο με το ματσούκι ανά χείρας, πίσω της ενα χέρσο βουνό και την ίδια να μονολογεί με οικτίρμονα διάθεση και δακρύβρεχτο πρόσωπο¨το θέαμα κυρίες και κύριοι ραγίζει καρδιές, κάποτε υπήρχε εδώ μια περιοχή απαράμιλλου κάλλους, με διάσπαρτα ευδοκιμούντα ξενοδοχεία, μπόλικη άσφαλτο, γάργαρους βόθρους και κάθε λογής μπάζα και άχρηστα υλικά, σπαρμένα στις ραχούλες και εμφανίστηκε το όν που λέγεται άνθρωπος τα έκαψε όλα και φύτεψε ο πανίβλακας δένδρα για να θυμάται την καταγωγή του εμφανιζόμενος σε αυτό τον πλανήτη
Χάθηκε να έβαζε τον μεγάλο Αλιβιζάτο του Ανδρουλάκη; Αχαριστία...
Περι φέρνω στο μυαλό μου μια εικόνα την δημοσιογράφο με το ματσούκι ανά χείρας, πίσω της ενα χέρσο βουνό και την ίδια να μονολογεί με οικτίρμονα διάθεση και δακρύβρεχτο πρόσωπο¨το θέαμα κυρίες και κύριοι ραγίζει καρδιές, κάποτε υπήρχε εδώ μια περιοχή απαράμιλλου κάλλους, με διάσπαρτα ευδοκιμούντα ξενοδοχεία, μπόλικη άσφαλτο, γάργαρους βόθρους και κάθε λογής μπάζα και άχρηστα υλικά, σπαρμένα στις ραχούλες και εμφανίστηκε το όν που λέγεται άνθρωπος τα έκαψε όλα και φύτεψε ο πανίβλακας δένδρα για να θυμάται την καταγωγή του εμφανιζόμενος σε αυτό τον πλανήτη
ΑπάντησηΔιαγραφή