Γι’ αυτόν τον λόγο οι Έλληνες της Ταυρίδας θα πρέπει να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους σαν να μην “υπάρχει” Ελλάδα – και όπως και δεν “υπάρχει”, από τη στιγμή που κυβερνάται από προδότες. Τι σημαίνει αυτό; …Ότι πρέπει κατ’ αρχήν να διασφαλίσουν τις “ρίζες” τους …Να διασφαλίσουν την παρουσία τους στην πατρίδα τους, για να μην ξανακλάψει ο ελληνισμός νέες χαμένες πατρίδες. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να “προσδεθούν” στο άρμα του ισχυρού και αυτός είναι οι Ρώσοι. Μόνον οι Ρώσοι θα διασφαλίσουν την παρουσία τους σε εκείνα τα μέρη, γιατί απλούστατα τους Ρώσους ποτέ και καμία δύναμη δεν θα τους “ξηλώσει” από εκεί. Μόνον τα συμφέροντα και η δύναμη της Ρωσίας μπορεί να τους εγγυηθεί τη μακροημέρευσή τους στην περιοχή. Οι Ρώσοι ας γίνουν η “άγκυρα” του ελληνισμού στην Κριμαία.
Αν κάνουν λάθος επιλογή, θα την “πληρώσουν”. Αν ταυτιστούν με τους “Ουκρανούς” και τους Τάταρους, θα την “πληρώσουν” μέσα στον χρόνο. Θα την “πληρώσουν”, γιατί οι Ρώσοι θα επιβιώσουν ως οι ισχυρότεροι και δεν θα συγχωρήσουν την “προδοσία” των Ελλήνων, αν αυτοί επιλέξουν τη “φιλοευρωπαϊκή” μαφία του Κιέβου. Το ίδιο αναξιόπιστοι είναι και οι Τάταροι. Γιατί; …Γιατί κι αυτοί είναι αδύναμοι σε σχέση με τους Ρώσους και εξαιρετικά αναξιόπιστοι στις συμμαχίες τους, εφόσον τα πάντα γι’ αυτούς περνάνε μέσα από τα θρησκευτικά “φίλτρα”. Όταν θα πάψουν να έχουν ανάγκη τους Έλληνες ως συμμάχους, θα “θυμηθούν” ότι είναι αλλόθρησκοι τουρκογενείς και θα ξαναγίνουν “εχθροί”.
Η τύχη των Ελλήνων της Κριμαίας σήμερα είναι ότι η άμεση αντίδραση της Ρωσίας και των Ρώσων έδειξε πολύ γρήγορα ποιος είναι ο ισχυρός της περιοχής. Δεν υπάρχει η αβεβαιότητα της έκβασης μιας σύγκρουσης, η οποία συνήθως διχάζει τους πληθυσμούς και τους κάνει να στρέφουν τις ελπίδες τους σε διαφορετικές “πλευρές”. Δεν υπάρχει εκείνη η αβεβαιότητα της έκβασης των ενδορωσικών συγκρούσεων των αρχών του προηγούμενου αιώνα όπου “Κόκκινοι” και “Λευκοί” Ρώσοι πολεμούσαν υπό καθεστώς αβεβαιότητας, διχάζοντας και παρασέρνοντας σε αλληλοσυγκρουόμενες επιλογές τις μη ρωσικές μειονότητες.
Εκείνη η αβέβαιη και επικίνδυνη κατάσταση δίχασε τον ελληνισμό της Μαύρης Θάλασσας και τον έκανε “έρμαιο” του προδότη Βενιζέλου …Του προδότη, ο οποίος έκανε την πιο γελοία εκστρατεία στην ιστορία των πολέμων και με τον τρόπο αυτόν “στοχοποίησε” μια μειονότητα με παρουσία αιώνων στην περιοχή και με άριστες σχέσεις με όλους τους λαούς της περιοχής …Τον χαφιέ των Προτεσταντών και των Εβραίων, που στη “στημένη” από τους ίδιους Επανάσταση των “προλεταρίων” έβαλε την ελληνική κοινότητα να κάνει την λάθος επιλογή και να έρθει αντιμέτωπη με το μίσος των “κόκκινων” νικητών …Των εκ των προτέρων γνωστών για τον Βενιζέλο νικητών …Μία πληροφορία, την οποία στέρησαν από τους Έλληνες, αλλά την οποία δεν την στέρησαν από τους Εβραίους της Ρωσίας, οι οποίοι έκαναν τη “σωστή” επιλογή.
Αυτό σήμερα αποκλείεται. Η αποφασιστικότητα του ρωσικού λαού έκανε την απόφαση των Ελλήνων της Κριμαίας πολύ εύκολη. Έστω και κατά λάθος, ο Πούτιν θα “πιστωθεί” την προστασία της ελληνικής κοινότητας, εφόσον την “διευκόλυνε” στη λήψη των αποφάσεών της. Δεν υπάρχει περίπτωση να σφάλει κάποιος στην επιλογή τής “πλευράς” που θα ακολουθήσει …Μόνον αν είναι χαφιές των Δυτικών και πράκτορας του κατεχόμενου ελληνικού κράτους υπάρχει πιθανότητα να “υποστηρίξει” την ουκρανική επιλογή και τη συμμαχία με τους Τάταρους …Απλά πράγματα. Το μόνο, που πρέπει να κάνουν, είναι να μην λάβουν καθόλου υπ’ όψιν τους τις “κατευθύνσεις” που θα τους δώσει η Αθήνα. Η Ελλάδα βρίσκεται υπό ξένη κατοχή και ως εκ τούτου είναι αναξιόπιστη. Εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Εβραίων και Προτεσταντών δανειστών της και όχι τα συμφέροντα του ελληνισμού. Η ελληνική κοινότητα της Ταυρίδας δεν πρέπει για κανέναν λόγο να “ξαναθυσιαστεί” από την Αθήνα.
Περί αυτού πρόκειται άλλωστε. Αυτό λέει και η μυθολογία μας. Αν η Κύπρος είναι η “Αφροδίτη” του ελληνισμού, ο ελληνισμός της Ταυρίδας είναι η “Ιφιγένεια” …Η “Ιφιγένεια”, η οποία θυσιάστηκε πριν από έναν αιώνα, για να κάνει ο ελληνισμός την τελευταία του εκστρατεία στη γη της Τροίας …Η “Ιφιγένεια”, η οποία πάντα περιμένει ένα “σήμα” από την “πατρίδα”, για να μάθει για την “οικογένειά” της …Η “Ιφιγένεια”, την οποία πάντα σκέφτεται και αγαπά ο ελληνισμός στο σύνολό του. Αυτή η “Ιφιγένεια” να μην ανησυχεί για το μέλλον. Δεν πρόκειται να ξαναθυσιαστεί για κανένα στρατηγικό όφελος του ελληνισμού. Θέμα χρόνου είναι τα καλά νέα από την πατρίδα. Όταν θα την “πλησιάσει” ο “Ορέστης” από την πατρίδα, θα τον αναγνωρίσει μόνη της …και σίγουρα δεν θα είναι ο γνωστός χαβούζας, που σήμερα την “πολιορκεί”.
Traianou. gr
Μετά την ήττα της υποτιθέμενης αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ και την επικράτηση της υποτιθέμενης νεοφιλελεύθερης Νεας Δημοκρατίας, τίθεται ένα αμείλικτο ερώτημα στις επόμενες εκλογες θα υπαρξει το τέλος της δεξιστεράς όπως το ανέλυσε ο Τραιανού, Προσωπικά εκτιμώ ότι τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει, ο διπολισμός δλδ ο δικομματισμός θα νικήσει άσχετα το ποιός θα κυβερνήσει, αλλωστε και οι δυο προαναφερόμενοι πολιτικοί σχηματισμοί είναι οι δυο όψεις του ιδιου νομίσματος, είναι οι στηλοβάτες στους οποίους βασίζει την σταθερότητα το σύστημα που προφανώς υπηρετούν , επομένως μην έχουμε καμία αμφιβολία το τέλος της δεξιστεράς δεν πρόκειται να έρθει, κάποιοι αιθεροβάμονες ας αναδιπλωθουν για να μην έχουμε εγκεφαλικά.Κατά γενική ομολογία, το "τι" λέμε υπερτερεί του ¨πως¨ το λέμε, το πρώτο είναι το ζουμί , η ουσία , ενω το δεύτερο είναι το απλό περιτύλιγμα.Στην πραγματικότητα όμως η διάζευξη αποδεικνύεται προβληματική διότι δεν υπαρχει ¨τι¨χωρίς το ΄πως΄.δλδ θα σκεφθεί εύλογα κάποιος που θέλω να καταλήξω. Στην Ελλάδα η δικομματική πόλωση βλέπε δεξιστερά , αποτελεί χαρακτηριστικό ενός συστήματος που αναπαραγάγεται μέσα απο την μετωπική σύγκρουση των δυο κομμάτων εξουσίας. Και για να υπαρξει αυτή η πόλωση του θεαθείναι, οι αντίπαλοι φροντίζουν να παρουσιάσουν μια εικόνα απλουστευμένη διογκώνοντας τις υποτιθέμενες διαφορές τους, επιβάλλουν μια ανάγνωση που βλέπει τα πράγματα ειτε ασπρα . είτε μαυρα και δαιμονοποιούν ο ΄ενας τον άλλον αναμοχλεύοντας τα παθη. Δεν είναι τυχαίο ΄οτι αμφότεροι οι μονομάχοιέχουν σε πρωτη γραμμή σε περίοπτη θέση τους δυναμικούς. Το πολιτικό σύστημα με όλα του τα λάθη και τα πισωγυρίσματα, θα πρέπει να αλλάξει ρότα, πρέπει να μετριασθεί η υστερία, το υβρεολόγιο η εχθροπάθεια που συστηματικα καλλιεργουν τα δύο κόμματα εξουσίας γιατι στην τελική υποτιμούν την νοημοσύνη των πολιτών που στην πλειονότητα έχουν απο καιρό αντιληφθει ότι το παιχνίδι είναι στημένο , απλα με την εκλογική διαδικασία χρειάζεται και η πολιτική νομιμοποίηση,
ΑπάντησηΔιαγραφή