«Την έσβησα, δεν της άφησα λίθο επί λίθου».

 «Την έσβησα, δεν της άφησα λίθο επί λίθου». Ο γάλλος απεσταλμένος του Λουδοβίκου, που κατέστρεψε τις αρχαιότητες της Σπάρτης για να γράψει ιστορία!

Καταλάβατε τώρα, ποια είναι η πραγματική αγάπη των ξένων, για την Ελλάδα, τους Έλληνες....για τον πολιτισμό τους......γαλαντόμοι με ξένα λεφτά.

Τον χειμώνα του 1724 δύο άντρες έφτασαν στην Κωνσταντινούπολη, απεσταλμένοι του Βασιλιά Λουδοβίκου 15ου

.

Ήταν ο Μισέλ Φουρμόν, Γάλλος ιερωμένος που δίδασκε στο Γαλλικό Κολλέγιο του Παρισίου και ο Φρανσουά Σεβίν, επίσης ιερωμένος και φιλόλογος.

Αποστολή τους, η ''συλλογή'' αρχαιοτήτων, είχαν λεφτά πολλά, οι Τούρκοι ήταν αδιάφοροι για την κληρονομιά μας, μόνο οι κατακτήσεις, οι σφαγές και το πλιάτσικο τους ενδιέφεραν.

Γουστάραν το μπαξίσι και οι φραντσέζοι είχαν μπόλικο.

Οί Γάλλοι ήθελαν να δοξάσουν τον Βασιλιά όσο κανείς άλλος και ήξεραν με ποιο τρόπο θα το κατάφερναν.

Θά ξέθαβαν τις αρχαιότητες, τις σπάνιες επιγραφές, θα ξερίζωναν τα ''παιδιά'' μιάς λαμπρής κληρονομιάς.....θα βιάζαν το κορμί της Ελλάδας, θα κάναν καινούργιους γενίτσαρους από τα αρχαία της, η νέα κληρονομιά της Γαλλίας των Λουδοβίκων......των βαρβάρων που ήταν ντυμένοι από μετάξι.

Μιά ιδέα δαιμονική, σκοτεινή και τρισάθλια.......ότι δεν μπορούσαν να πάρουν μαζί τους, θα το κατέστρεφαν, θα το σβήνανε, απο την μνήμη των ραγιάδων, το σκοτεινό μυαλό και η ψυχή τους, θα γεννούσαν τις καινούργιες φύτρες των Πωλητικών στην υφήλιο....η μήτρα των Βενιζελικών Κίσσινγκερ.....

Έτσι ξεκίνησε μία από τις πιο άγριες και παράλογες καταστροφές αρχαίων μνημείων στην Ελλάδα.

«Έφυγα από την βάρβαρη πατρίδα τους χωρίς να αποκομίσω τίποτε το αξιόλογο, τίποτε για να βγουν τουλάχιστον τα έξοδά μου».
 

Γι'αυτόν, είμασταν το ''σκυλολόι''.

«Την έσβησα, την κατέσκαψα, την εκθεμελίωσα, δεν της άφησα λίθο επί λίθου», έγραφε χαιρέκακα σε επιστολή του.

Και τώρα, έν'έτει 2024, ποιοί είναι αυτοί.....όλοι τους.....ποιοί είμαστε εμείς.....πόσοι μείναμε;

MANKO