peri majestic the real

Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου 2024

Μιλάμε πλέον για το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Επιτέλους να γίνει το μεγάλο βήμα.

 

Πάνω από 663.000 πολίτες έχουν υπογράψει μέχρι στιγμής την έκκληση του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών 2023 με αίτημα την έναρξη των διαδικασιών για την αναθεώρηση του Συντάγματος, την ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών καθώς και την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας όταν προκύπτει ποινική ευθύνη πολιτικών προσώπων. 

Μιλάμε πλέον για το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Επιτέλους να γίνει το μεγάλο βήμα.

1 σχόλιο:

  1. Παλεύει στην αρένα με δυναμισμό και αξιοπρέπεια, άλλωστε προσωπικά δεν είχα ουδεμία αυταπάτη ότι η εξεταστική θα ΄'εβγαζε κάπου και θα εντόπιζε ευθύνες για το έγκλημα. Ηταν σχεδόν βέβαιο ότι θα κατέληγαν σε αδιέξοδο, αφού αυτός ήταν και ο στόχος της πλειοψηφίας. Ούτε αδέκαστοι κριτές ούτε αμερόληπτοι απεδείχθησαν, οι πραγματικοί υπεύθυνοι στο απυρόβλητο και οι από κάτω στην κομματική ιεραρχία φρουροί στα χαρακώματα. Θα μου πείτε ότι δεν είναι πρώτη φορά που μια εξεταστική επιτροπή καταλήγει εκεί που περιμένουν όλοι δλδ ντουφεκιές στον αέρα, όλοι ανευθυνουπέυθυνοι, εκεί μάλλον εντοπίζεται το γεγονός ότι οι πολίτες έχουν πάψει από καιρό να εμπιστεύονται αυτού του τύπου τις διαδικασίες που το έλλειμμα εμπιστοσύνης μεγαλώνει συνεχώς αλλά το ανεξήγητο είναι γιατί δεν μετατρέπεται σε ακύρωση του πολιτικού σκηνικού, όντως είναι ζήτημα που εφάπτεται ψυχιατρικής ανάλυσης.Προσωπικά θεωρώ ότι είναι αποτέλεσμα της πολιτικής επιλογής του μικρότερου κακού , αλλά δεν επιμένω , ο καθένας μπορεί να έχει διαφορετική οπτική.Εν κατακλείδι οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ που διαφεντεύουν αυτή την χώρα, δεν 'έχουν λόγο να ανησυχούν,θα θορυβηθούν μόνο αν η δυσπιστία, η μελαγχολία και η εθελουσία παραίτηση δώσουν την θέση τους στον θυμό, τότε θα τρομάξουν, όταν λοιπόν οι καναπέδες πεταχτούν έξω από τα σπίτια, όταν πεταχτούν τα κουτιά συνειδητής προπαγάνδας, όταν η αγανάκτηση μετατραπεί σε αγώνα για διεκδίκηση των αυτονόητων, ίσως να βγούμε από το τούνελ της ανασφάλειας και του φόβου για το τι ακόμα μας ξημερώνει, για το αν φτάσαμε στον πάτο του βαρελιού που ίσως να μην έχει και πάτο το συγκεκριμένο βαρέλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ