H χώρα σε πύρινο κλοιό, φλέγεται, καμένες περιουσίες, καμένη γη, στάχτη παντού, απογοήτευση, οργή, στο ίδιο έργο θεατές αλλά και συμμέτοχοι με τις επιλογές μας.Αλήθεια κάθε χρόνο ακούμε το τετριμένο 'είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι και θωρακισμένοι φέτος ¨από τα αποτελέσματα μάλλον είμαστε αθωράκιστοι, αλήθεια και πως να είμαστε Περι διαφορετικά ; η στρατηγική της απομάκρυνσης πολιτών στα πλαίσια της κουλτούρας των εκκενώσεων, πρώτα η ανθρώπινη ζωή κανένας δεν θα διαφωνήσει, όμως οι περιουσίες , ο δασικός πλούτος, πως μπορούμε να μιλάμε για ορθή διαχείριση με υποστελεχωμένη πυροσβεστική, με επιλογές με κομματικά κριτήρια, με 1700 πυροσβέστες να υπηρετούν στα πολιτικά αεροδρόμια και στις οδικές αρτηρίες,αντί στην πυρασφάλεια στέλνονται στο Εκαβ,πως να αντιμετωπιστούν οι δασικές πυρκαγιές με οχήματα άνω της δεκαετίας καταπονημένα σε ποσοστό άνω του 80%, πως αλήθεια όταν το 0,04 % του κρατικού προυπολογισμού είναι οι δαπάνες για δασοπροστασία ; πως θα αντιμετωπιστούν με ανυπαρξία αντιπυρικών ζωνών και δασικών δρόμων άμεσης προσπέλασης ; πως αλήθεια θα αναπτύξουμε πυροσβεστική παιδεία από μικρή ηλικία, πως οι πολίτες θα καθαρίζουν αυλές κλπ από καύσιμη ύλη , πως αλήθεια θα αναπτύξουμε συλλογική κουλτούρα εθελοντισμού ; μάλλον Περι είμαι ουτοπιστής, του χρόνου τα ίδια θα λέμε και η άχαρη γκρίζα ζωή μας θα πορεύεται με τον αυτόματο πιλότο, θα κάνουμε απολογισμούς, εκτιμήσεις, θα μιλάνε για αλλαγή διαχείρισης αλλά θα είμαστε στον πάτο του βαρελιού, στην τελική είμαστε οι επιλογές μας.
Χάθηκε να έβαζε τον μεγάλο Αλιβιζάτο του Ανδρουλάκη; Αχαριστία...
H χώρα σε πύρινο κλοιό, φλέγεται, καμένες περιουσίες, καμένη γη, στάχτη παντού, απογοήτευση, οργή, στο ίδιο έργο θεατές αλλά και συμμέτοχοι με τις επιλογές μας.Αλήθεια κάθε χρόνο ακούμε το τετριμένο 'είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι και θωρακισμένοι φέτος ¨από τα αποτελέσματα μάλλον είμαστε αθωράκιστοι, αλήθεια και πως να είμαστε Περι διαφορετικά ; η στρατηγική της απομάκρυνσης πολιτών στα πλαίσια της κουλτούρας των εκκενώσεων, πρώτα η ανθρώπινη ζωή κανένας δεν θα διαφωνήσει, όμως οι περιουσίες , ο δασικός πλούτος, πως μπορούμε να μιλάμε για ορθή διαχείριση με υποστελεχωμένη πυροσβεστική, με επιλογές με κομματικά κριτήρια, με 1700 πυροσβέστες να υπηρετούν στα πολιτικά αεροδρόμια και στις οδικές αρτηρίες,αντί στην πυρασφάλεια στέλνονται στο Εκαβ,πως να αντιμετωπιστούν οι δασικές πυρκαγιές με οχήματα άνω της δεκαετίας καταπονημένα σε ποσοστό άνω του 80%, πως αλήθεια όταν το 0,04 % του κρατικού προυπολογισμού είναι οι δαπάνες για δασοπροστασία ; πως θα αντιμετωπιστούν με ανυπαρξία αντιπυρικών ζωνών και δασικών δρόμων άμεσης προσπέλασης ; πως αλήθεια θα αναπτύξουμε πυροσβεστική παιδεία από μικρή ηλικία, πως οι πολίτες θα καθαρίζουν αυλές κλπ από καύσιμη ύλη , πως αλήθεια θα αναπτύξουμε συλλογική κουλτούρα εθελοντισμού ; μάλλον Περι είμαι ουτοπιστής, του χρόνου τα ίδια θα λέμε και η άχαρη γκρίζα ζωή μας θα πορεύεται με τον αυτόματο πιλότο, θα κάνουμε απολογισμούς, εκτιμήσεις, θα μιλάνε για αλλαγή διαχείρισης αλλά θα είμαστε στον πάτο του βαρελιού, στην τελική είμαστε οι επιλογές μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή2 45 έχεις δίκιο δυστυχώς σε όλα όσα γράφεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή