Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
είναι το γεγονός της ε βδομάδας....το είδατε πουθενά; Ο παππούς της ήταν υψηλόβαθμος ηγέτης των Ναζί, στρατιωτικός δικαστής, ένας ... -
Μέσα στην εθνική παρακμή το μόνο διασκεδαστικό είναι να βλέπεις την πλήρη απογύμνωση του Μωυσή.
Κατ αρχήν γρήγορη αποκατάσταση του υπολογιστή , γιατί όντως μας δημιούργησε πρόβλημα, προφανώς η έστω και ανώνυμα επικοινωνία τουλάχιστον σε εμένα έφερνε ηρεμία, ψυχολογική ευστάθεια και τοποθέτηση των προσωπικών απόψεων για όλα όσα διαδραματίζονται με την δική μου οπτική.Το έγκλημα των Τεμπών ανέδειξε και μια ελπιδοφόρο προοπτική, εννοώ τους νέους που απέδειξαν ότι αντιλαμβάνονται τι σημαίνει δυστύχημα και τι έγκλημα, είναι η γενιά που εκ των πραγμάτων θα μας αντικαταστήσει σε αυτή την πολύπαθη χώρα ,από λάθη, αστοχίες και παθογένειες που γέννησε το πολιτικό σύστημα είτε της νεοφιλελεύθερης δεξιάς, είτε της ροζ λάιτ αριστεράς,είτε της πράσινης σοσιαλδεξιάς. Φορτώθηκαν στις πλάτες τους την οικονομική χρεοκοπία της χώρας, ζούν την βία ενός συστήματος που θρυμματίζει τα όνειρά τους και πετσοκόβει τα δικαιώματά τους, οργίζονται συνειδητοποιώντας πως είναι "αναλώσιμοι" και την οργή τους την μετατρέπουν σε διεκδίκηση, δεν την διαχέουν ως αγανάκτηση του θυμικού τους στο διαδίκτυο, γιατί πολύ απλά έχουν κατανοήσει ότι η αναλγησία ενός ολόκληρου συστήματος εξουσίας δεν αποδομείται στο αχανές ακίνδυνο ιντερνετ, αλλά στους δρόμους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερι επανήλθες γρήγορα στην κανονικότητα,το έγκλημα των Τεμπών είναι και θα συμφωνήσεις μια συλλογική πληγή, η οργή και η απαίτηση δικαιοσύνης, η εκλογίκευση των συνθηκών κάτω από τις οποίες συνέβη,η πολιτική διάσταση του συμβάντος είναι ζητήματα αναγκαία και επιτακτικά. Αλλά αυτά αφορούν στην έλλογη πλευρά των πραγμάτων, υπάρχει όπως ξέρεις και η άλλη πλευρά, η βουβή, η τυφλή, η πλευρά του συλλογικού θρήνου, η έννοια της συντριβής και της απογοήτευσης για το που πάμε ως κοινωνία, που μας πάει αυτό το απεχθές και ανάλγητο σάπιο σύστημα εξουσίας,αυτή η πλευρά Περι αυτό το συλλογικό φορτίο απαιτεί μια συλλογική χειρονομία, όχι μια προσπάθεια να ξεχαστεί όπως δυστυχώς έγινε με άλλες τραγωδίες, μια προσπάθεια όχι να προχωρήσουμε παρακάτω, αν είναι να μην αποδοθούν ευθύνες καλλίτερα να μείνουμε στάσιμοι , να μην προχωρήσουμε στην τραγική λήθη, να μείνουμε στοιχειωμένοι, σαν άνθρωποι που έχασαν κάποιον δικό τους, να μάθουμε να κουβαλούμε ως κοινωνία τους νεκρούς μας, μας έτυχε να ζούμε σε μια χώρα που μας πληγώνει, για μια ακόμα φορά σκέφτομαι είμαστε οι επιλογές μας μόνο ή είμαστε οι απώλειές μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερι οι άνθρωποι που οι πολίτες αυτής της χώρας έδωσαν το δικαίωμα να μας εξουσιάζουν το τερμάτισαν, καθημερινά λουζόμαστε τι σημαίνει υποκρισία, κυνισμός, φαρισαϊσμός, δλδ κοινώς δούλεμα,' Εχουν βαρεθεί να δίνουν συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων΄" εκστόμισε μεγαλόπρεπα στέλεχος, δεν παίζονται και τριπλή να τους παίξεις έχασες,ασέβεια .όχι βέβαια, υδροκεφαλισμός ; προφανέστατα με τις συνεχείς παλινωδίες, τις άστοχες παρεμβάσεις απλά αναδεικνύουν το απεχθές , ανάλγητο πρόσωπο των απανταχού νεοφιλελεύθερων δεξιών,.Από την άλλη αυτά που θεωρούσαμε συστημικά μέσα μαζικής αποβλάκωσης, αποτελούν πλυντήριο ευθυνών. Παράκρουση, καθεστωτικές συμπεριφορές , προπαγάνδα όλα μαζί συνθέτουν την παραφροσύνη που με τρόπο ταχυδακτυλουργού , προσπαθούν να εκτρέψουν τις ευθύνες,.Περι η ίδια η τραγωδία ρίχνει την σκιά της,σε μια λέξη που συμπυκνώνει το πνεύμα των ημερών "ευθύνη", ποιός έχει την ευθύνη για την εκατόμβη των νεκρών και για τις οικογένειες που είναι ζωντανοί νεκροί, ποιός την αναλαμβάνει, ποιός αποποιείται, σε ποιούς κατανέμεται, τελικά ποιοι είναι υπεύθυνοι και ποιοί οι ανεύθυνοι. Ενδεχομένως η λέξη ευθύνη να μην είναι απλά η λέξη κλειδί των ημερών, αλλά πάνω σε αυτή δοκιμάζεται η ακεραιότητα των ιθυνόντων στην χώρα μας διαχρονικά.Η ευθύνη Περι είναι μια βαριά λέξη, φορτωμένη με σημαντικές έννοιες, η εκούσια ανάληψη ευθυνών για μια πράξη, παράνομη, παράτυπη σπανίζει και στον δημόσιο και ιδιωτικό βίο, δύσκολα την συναντάμε,περισσότερο ανθεί η ευθυνοφοβία.Οπότε τι ψάχνουμε άραγε, σε όλα τα τραγικά γεγονότα, τις μεγάλες εθνικές καταστροφές αποτελεί χαρακτηριστικό των εγχώριων πολιτικών, να πετάνε είτε στο πρόσωπο των αντιπάλων την ευθύνη ή ακόμα χειρότερα να τις μοιράζουν στον λαό ακριβοδίκαια δλδ ο κάθε πολίτης και ένα μερίδιο ευθύνης, μην ξεχνάς την ατομική ευθύνη στην περίοδο της πανδημίας, ενώ τα δημόσια νοσοκομεία γονάτισαν, οι δε ιδιώτες μην το ξεχνάμε ήταν θεατές. Τελικά Περι από που είναι το dna μας; ουδεμία σχέση με των αρχαίων ημών προγόνων, μάλλον τα 400 χρόνια υπό τον τουρκικό ζυγό, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο , ειλικρινά δεν μπορώ να το απαντήσω, όταν ως κράτος ερχόμαστε να διαχειριστούμε ένα δυσμενές περιστατικό, πετάμε την μπάλα στην εξέδρα, τουτέστιν φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός απο την αφεντιά μας, είμαστε για τα μπάζα ή για τον γάΙδαρο που δεν μου φταίει το ζωντανό καβάλα.!!
ΑπάντησηΔιαγραφή