Κάποια φωνή; Κάποια αντίδραση; Όλως περιέργως όλοι έχουν σωπάσει, ακόμα και οι ''φωνακλάδες γενναίοι'' του ίντερνετ. Και οι Έλληνες χάνουν τα σπίτια τους και τις ζωές τους...

Φεύγουν ''άκλαφτα'' τα σπίτια και οι περιουσίες των Ελλήνων, για ένα ευρώ. Τά κανάλια της λίστας Πέτσα; Τά μνημονιακά ''μεγάφωνα'' των ξένων δανειστών; Τουμπεκί ψιλοκομμένο.

Οι Έλληνες ζούν στην ευμάρεια, προτιμούν τον βενιζελικό Μητσοτάκη, ή τον άκαπνο, άχρηστο, τεμπέλη ''επαναστάτη'' Τσίπρα, τους αριστερούς πού μάτωσαν τους Έλληνες στην συμφωνία των Πρεσπών, τους ψεύτες του δημοψηφίσματος, τους λάτρεις του Βελουχιώτη, που λέγανε ΝΑΙ στα μνημόνια.

'
Σε μια Ελλάδα με τσιμεντωμένη Ακρόπολη και λεηλατημένη Αμφίπολη.

Σε μια Ελλάδα με νοσοκομεία-battlefields. Χώροι μελλοθανάτων.

Σε μια Ελλάδα με χρέη υπέρογκα και Έλληνες να βιώνουν την αμφιβολία του εφιάλτη για το αύριο, να ντρέπονται να κοιτάξουν τα παιδιά τους στα μάτια γιατί το πορτοφόλι τους, ''στέγνωσε'' προ πολλού.

Αναγκαστικός όρκος σιωπής!

Τι να πείς, τι να καταλάβεις.

Σε μια Ελλάδα-Δυστοπία, μια χώρα δύο κόσμων, παράλληλα σύμπαντα, όταν βλέπεις στην τηλεόραση επώνυμους να ζούν τον παράδεισο στην γή, την ώρα που εσύ φοβάσαι να ανοίξεις την πόρτα, όταν ακούς το κουδούνι να χτυπά. Πού ξεπουλάς τα υπάρχοντά σου, για να μην κοιμηθείς στο αυτοκίνητο οικογενειακώς. Άντρες που ξεφτιλίζονται στα μάτια των συζύγων τους γιατί δεν μπορούν πλέον να τα φέρουν ''βόλτα''.

Περπατάς σε κεντρικό δρόμο γεμάτο καταστήματα και τον επόμενο μήνα που ξαναπερνάς βλέπεις τα μισά και πλέον κλειστά, ή έχουνε ανοίξει άλλα.

Ζωή, κάτι σαν παιχνίδι, ''φύγε'σύ έλα'σύ''.

Με δρόμους γεμάτους άστεγους, ναρκομανείς και αγέρωχους ξένους. Τους ξένους των επιδομάτων, τους επιβήτορες των επωνύμων και των πλουσίων, της εμπροσθοφυλακής της Τουρκίας, της ''φίλης'' Τουρκίας των βενιζελικών τσογλαναράδων.

Μια χώρα γεμάτη απο κλαψιάρηδες ξένους, πρώην αποκεφαλιστές του ISIS.

Τους αυριανούς εποίκους, τους μελλοντικούς ιδιοκτήτες των ΔΙΚΏΝ ΜΑΣ ΣΠΙΤΙΏΝ. Των δικων μας περιουσιών.

Μια Ελλάδα που κυβερνιέται απο τα καφέ του City Links και την Αθηναική Λέσχη των γυρολόγων πωλητικών.

Μιλάμε για καταστάσεις άνευ προηγουμένου.

Κάποια φωνή; Κάποια αντίδραση;

Όλως περιέργως όλοι έχουν σωπάσει, ακόμα και οι ''φωνακλάδες γενναίοι'' του ίντερνετ.

Και οι Έλληνες χάνουν τα σπίτια τους και τις ζωές τους, πρόσφυγες στην ίδια τους την χώρα, στην χώρα πού γέννησε ήρωες και προδότες.

'
Στην χώρα που βρίθει από ξένες μυστικές υπηρεσίες και μισθοφόρους πράκτορες.

Εδώ που γλεντάνε οι ξένοι τα πανέμορφα μέρη μας, ενώ ο Έλληνας δεν μπορεί να χαρεί.

Όλοι και όλα στην Ελλάδα, είναι εναντίον μας. Θερίζει η διχόνοια μαζί με την πείνα, η απογοήτευση με τον τρόμο, η φτώχεια με το κλάμα. Το απύθμενο μίσος με την οργή.

Ή μαλακία με την λήθη.

Το ''Μητσοτάκη γ@μιέσαι'' έγινε τραγούδι, αντί για μπουνοκλώτσια σε όσους μας κατάντησαν έτσι αγαθοβιόληδες και χαζοαγαπησιάρηδες.

Πατριωτικά μπλόγκς; Χα χα χα χα!!! Κάτι σαν την Εκκλησία Α.Ε.

Κάτι σαν το τσακωμό στα πρωινάδικα μεταξύ Σπυροπούλου και Πετρογιάννη.

''Κακός είναι ο άνθρωπος που του αρέσει να ντροπιάζει τους άλλους''. Nietzsche.

Και όλοι τρέμουν την Αστυνομία σκέψης. Όλοι τρέμουν το Υπουργείο Αγάπης. Όλοι φοβούνται το μέλλον της ανθρωπότητας, αυτήν την μπότα που κολλάει στο πρόσωπό σου.

Και οι Έλληνες, συνεχίζουν να χάνουν τα σπίτια τους, τις ζωές τους, τα όνειρά τους.

Friedrich Wilhelm Nietzsche:

'' Ότι δεν με καταστρέφει, με κάνει πιό δυνατό ''.

Ή αλλοιώς........Morior Invictus ( πεθαίνω ανίκητος-θάνατος πρίν απο την ήττα ).

ΜΑΝΚΟ