Αχαλίνωτο μίσος
Mε αφορμή τη συμπλήρωση έξι χρόνων από την υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών, το Ινστιτούτο που ίδρυσε ο Αλέξης Τσίπρας και το Ίδρυμα «...
-
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, σε μια κανονική χώρα, έπειτα από μια τέτοια είδηση, κάθε πρωθυπουργός έπρεπε να είχε βγει από τα ρούχα του και ...
-
Στόχος τους είναι να χαθούμε για πάντα... . Να φύγουμε νύχτα από την Ελλάδα... να γίνουμε μια ανάμνηση..Όπως ανάμνηση γίνεται και η Γάζα...
-
ΒΕΝΙΖΕΛΙΣΜΟΣ… …ο «Μινώταυρος» από την Κρήτη, που —εδώ κι έναν αιώνα— «τρώει» τα παιδιά ΟΛΩΝ των Ελλήνων !!!… …Το «βουβό» ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ε...
Περι δεν θα ασχοληθώ με το όχι αθλημα αλλά μαλλον σπόρ-ενασχόληση των ήδη πλουσίων που επιζητούν την μεγιστοποίηση του πλουτου τους, αλλα σκέπτομαι να εκλογολογήσω, παρότι δεν πιστεύω οτι οι εκλογές θα γίνουν τέλος του έτους αλλα φθινόπωρο, ο χειμώνας θα ειναι προβληματικός για τον πολίτη και ισοπεδωτικός για την κυβέρνηση.Παρατήρησα στις φιλικες στοχευμένες για την κυβέρνηση δημοσκοπήσεις, αποφεύγεται έντεχνα μια κρίσιμη ερώτηση,δεν ρωτούν αν οι πολίτες έχουν θετική ή αρνητική εικόνα για τον πρωθυπουργό, αλλα περιορίζονται στο ερώτημα ποιός κομματικός ηγέτης θεωρείται καταλληλότερος πρωθυπουργός, οπου αντιπαραβάλεται ο Μητσοτάκης με τον Τσίπρα και το αποτέλεσμα ειναι υπέρ του πρώτου.Πάντως η ΝΔ κέρδισε τις εκλογές κυρίως με τις αρνητικές ψήφους, οι περισσότεροι απλά ψηφισαν ΝΔ για να τιμωρήσουν τον Συριζα. Η εικόνα της κυβέρνησης ήδη έχει αρχίσει να αποδομείται, αστοχίες , παθογένειες, αθροίζονται και σιγα σιγα φτιάχνουν το μη χείρον. Ο Συριζα βρίσκεται σε λήθαργο, αντιπολίτευση ασφαιρη, , περισσότερο βλέπω να απειλείται απο το ΠΑΣΟΚ , που ξαναφτιάχνει ένα νεανικό άφθαρτο προσωπείο, αποτελώντας κρίσιμη μεταβλητή και γιατί όχι αν το σύστημα εξουσίας νιώσει ταλαντευόμενο , θα δώσει εντολή συγκυβέρνησης. Το εγχώριο πολιτικό τέλμα ειναι διαχρονικό και βαθύ, τα κόμματα προσωπικά νομίζω ειναι συναθροίσεις μετρίων, δεν προχώρησαν σε ανανέωση μυαλών, χρησιμοποιούν φθαρμένα και δοκιμασμένα υλικά, ξύλινο πολιτικό λόγο μη ευήκοο,ανακυκλώνοντας την μετριότητα. Οταν ο Περι αποτυπώνει την ζοφερή εικόνα της ελληνικής πραγματικότητας και δέχεται οξεία κριτική γιατι υποτίθεται αμφισβητεί τα ιερά και τα όσια της πατρίδας, απο νοητικους φελούς, απλά καταγράφει αυτά που καθημερινα εισπράτει,τι υφιστάμενο πολιτικό προσωπικό βρίσκεται μεσα σε ενα πελατειακό και ανεπαρκές κράτος,αναμφίβολα η ανακύκλωση σαθρών δομών δεν προσφέρει ιδιαίτερες ελπίδες για το μέλλον, ενα μέλλον παγκοσμίως πιο ασφυκτικο που επιβάλλει τομές και ανατάσεις, αλλά δυστυχώς που να βρεθουν και αυτές και ποιοι θα κάνουν την επανακίνηση.
ΑπάντησηΔιαγραφή