καμία ελπίδα!

 

"Αχ τι ωραία χρόνια"! Τι νοσταλγία! Δεκαετία του ογδόντα με τον Ανδρέα Παπανδρέου στα καλύτερα του. Ανεβασμένος πάνω στα μπαλκόνια με το πόπολο από κάτω. Και να τα συνθήματα, και να τα καπνογόνα, και να τα γεμάτα λεωφορεία από την επαρχία με οπαδούς του κόμματος, και να τα πατριωτικά τραγούδια στις γεμάτες πλατείες, και να τα πλαστικά σημαιάκια με τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ να ανεμίζουν και η φωνή του ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου να πάλλεται στον αέρα μέχρι την τελευταία γωνιά της Ελλάδος. Τι σανό που μοίραζε αυτός ο τεράστιος πολιτικός…τι παραμύθια έταζε στον αδηφάγο σανοφάγο ελληνικό λαό που τον πίστευε και κρεμόταν από τα χείλη του…και να οι υποσχέσεις και να τα θα θα θα θα θα θα…

Μορφωμένος, πανέξυπνος, κοσμογυρισμένος, αμερικανο αναθρεμμένος! Σίγουρα αυτά θυμόντουσαν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία που στήθηκαν στις ουρές να επαναφέρουν τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ!

Άϊντε και περαστικά μας....καμία ελπίδα! 

Τώρα που πέφτει η Νέα Δημοκρατία γυρίζει ο κόσμος στον πράσινο ήλιο...τα ψυχοφάρμακα της επιστήμης τελικά κάνουν καλή δουλειά........

Η Κρήτη των βενιζελικών δίνει ξανά το σύνθημα!