Αυτός ανέστησε τους βενιζελικούς! Αυτός που ως καλός βενιζελικός στο δικαστήριο δεν γνώριζε τον Παπαδόπουλο!! Ο Γιώργαρος της Κρήτης, σύμφωνα με τον Παττακό. Αυτός για χρόνια ως αντιβασιλέας (13 Δεκεμβρίου 1967 - 21 Μαρτίου 1972) έχωνε σε Δημόσιες Υπηρεσίες χιλιάδες βενιζελικούς- Κομμουνιστές! Τους Βενιζελικούς που από το 1974 και μετά δεν φοβούνται τίποτα και κανέναν...Έχουν δικό τους ένα ολόκληρο κράτος ( ΕΥΠ, στρατό, αστυνομία, Δικαιοσύνη, πολιτιστικές εκδηλώσεις, ΜΜΕ)

 

Πως οι βενιζελικοί με την βοήθεια του Καραμανλή έβαλαν χέρι στις Τράπεζες; 

Πως ολοκληρώθηκε το πραξικόπημα; 

Ποιος έφυγε νύχτα και εξορίστηκε για πάντα από την Ελλάδα το 1974 λίγες μέρες μετά τον ερχομό του Καραμανλή από το Παρίσι; 

Μα φυσικά ο Στρατής Ανδρεάδης!!

 

Του κρατικοποίησαν με το έτσι θέλω την περιουσία του μέσα ςε μια νύχτα!! Του άρπαξαν τις Τράπεζες και όχι μόνο....

«Ο Ανδρεάδης πρέπει να πληγεί, να τιμωρηθεί, να μπει φυλακή».

Τον Δεκέμβριο του 1975 το μεγαλύτερο μέρος των επιχειρήσεων Ανδρεάδη κρατικοποιήθηκε επιθετικά από την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή, με ενέργειες του υπουργού Συντονισμού Παναγή Παπαληγούρα και του υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Νίκου Κυριαζίδη, μετέπειτα υπουργού του ΠΑΣΟΚ.

 Κρατικοποιήθηκαν η Εμπορική Τράπεζα (Ναυαρχίδα των Επιχειρήσεων Ανδρεάδη), η Ιονική και Λαϊκή Τράπεζα, Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι Πειραιώς-Αθηνών-Κηφισιάς, τα Πράσινα (αστικά) Λεωφορεία Αθηνών-Πειραιώς, οι Ασφαλιστικές Εταιρείες ΦΟΙΝΙΞ, ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ της ΕΛΛΑΔΟΣ, ΙΟΝΙΚΗ), η Τράπεζα Αττικής, η Τράπεζα Πειραιώς, τα Ναυπηγεία Ελευσίνας...που ο ίδιος ίδρυσε.....το Χίλτον που ο ίδιος έχτισε....η υπόθεση της ΣΤΡΑΝ που κατέληξε στους Βαρδινογιάννηδες με εντολή της Χούντας... μια αρπαγή περιουσίας για την οποία το ελληνικό κράτος καταδικάστηκε αργότερα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων!!

Τα πάντα λοιπόν πέρασαν στους βενιζελικούς!! στους κολλητούς των Καραμανλήδων υπό τον μανδύα του Δημοσίου!! 

 Κανείς μα κανείς δεν κατάλαβε στην Ελλάδα τον ρόλο της Χούντας.

Από την μια ο περίφημος Ζωιτάκης με τις προσλήψεις έχτιζε την μελλοντική Ελλάδα της μεταπολίτευσης στα ύπουλα. Βιαζόταν και διόριζε. Διόριζε απόφοιτους Δημοτικού που θα γινόντουσαν Διοικητές των ΔΕΚΟ!! Και από την άλλη ο Καραμανλής.. Ο  Καραμανλής που κατά την διάρκεια της χούντας έκλεινε ραντεβού με τον Μακαρέζο στην κεντρική Ευρώπη. Ο κουφός εθνάρχης που περίμενε ένα νεύμα....για να καθαρίσει, να ανοίξει τον δρόμο στο πρόστυχο κομματικό κράτος...

Ένα κράτος φόβητρο με χαφιέδες και αλητάμπουρες παντός καιρού. Μια κόλαση. Μια πραγματική κόλαση  με μνημόνια, μια πραγματική άλωση αναξιοκρατίας....χυδαιότητας και εμπαιγμού! Μια άγρια και ποταπή μικροαστική τάξη χωρίς ίχνος παιδείας. 

Κατά την διάρκεια της μαρξιστικής μεταπολίτευσης εφοπλιστές όπως ο Ανδρέαδης, ο Ωνάσης και ο Μποδοσάκης λερώθηκαν επίτηδες ως Χουντικοί...μιας και δεν κρύφτηκαν, δεν έφυγαν νύχτα από την Ελλάδα για τα ξένα...δεν έκαναν την αντίσταση του Πολυτεχνείου...Το λάθος τους ήταν οι φωτογραφίες εκείνης της εποχής με τους βενιζελικούς Χουντικούς. Εφοπλιστές ήταν όμως και όχι πραξικοπηματίες. Δεν είχαν ανάγκη να παίξουν παιχνίδια. Δεν είχαν την πονηριά όμως να καταλάβουν ότι η Χούντα ήταν με ημερομηνία λήξεως. Ότι ήταν καθαρά στημένη μιας και η Ελλάδα έπρεπε  να περάσει από την εποχή τής Βρετανικής κυριαρχίας στην μεταπολεμική εποχή τής Αμερικανικής κυριαρχίας, και αυτό έπρεπε να γίνει μόνο με την Χούντα..

Τον Ανδρεάδη τον τελείωσαν με κυνισμό σε μια νύχτα. Κάναν πλιάτσικο στην περιουσία του την ίδια στιγμή που ο "σοφός" Ελληνικός λαός κρατούσε κεριά στους δρόμους με φωτογραφίες του Καραμανλή....διαβάζοντας για εντελώς γελοία ( όπως αποδείχτηκε) πραξικοπήματα της πιτζάμας... όσο για τον Ωνάση; Το τέλος είχε έρθει από το 1973 με τον θάνατο του Αλέξανδρου. Ο Καραμανλής απλά μια υπογραφή ζητούσε για να κλείσει το θέμα Ολυμπιακή...Έπρεπε ο ετοιμοθάνατος Ωνάσης να υπογράψει για το καλό της χώρας...Περίμεναν άλλωστε οι συνδικαλιστές του ΚΚΕ να πάρουν θέση για την επόμενη μέρα...μια πορεία που θα έφερνε την βενιζελική Aegean στα πράγματα...

Τελευταίος έμεινε ο βιομήχανος Πρόδρομος Μποδοσάκης. Πεθαίνοντας αφήνει όλη του την περιουσία στον ανιψιό του τον  Αλέξανδρο Αθανασιάδη Μποδοσάκη. Την 1η Μαρτίου 1988 δολοφονείται από την τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη μέσα στο αυτοκίνητό του.....Ένα χτύπημα ύπουλο και ύποπτο. Ένα παράδειγμα; Τα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική ανήκαν στο ίδρυμα Μποδοςακη.... τα οποία απεγνωσμένα τα ζητούσαν οι Αμερικανοί...όπως και την ΛΑΡΚΟ...η μοναδική παραγωγός σιδηρονικελίου στην Ε.Ε

Κάτι περίεργο υποψιάστηκε ο Παναγούλης αλλά....βρέθηκε στο νεκροτομείο και από εκεί τιμήθηκε ως γραμματόσημο από τους Πασόκους υπαλλήλους των ΕΛΤΑ...

Τους ανήκει το κράτος. Παίζουν με τις Τράπεζες. Με τα δάνεια. Ανοίγουν και κλείνουν επιχειρήσεις όποτε θέλουν. Αγοράζουν φιλέτα και σβήνουν από τον χάρτη ότι δεν τους αρέσει...Άλλωστε όποιος δεν προσαρμόζεται, πεθαίνει...

Δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ένας επιχειρηματίας που θα τους φέρει αντίρρηση....Ούτε ένας διανοούμενος. Ούτε ένας καλλιτέχνης. Ούτε ένας δημοσιογράφος. Με άγρυπνο μάτι τους κομμουνιστές κάνουν ότι θέλουν......Τα πάντα έχουν αλωθεί...

Παττακός, Μακαρέζος, Μητροπολίτης Λεωνίδας.  Εγκαίνια εργοστασίου SIEMENS, 1969