February 15, 2013
Παραίτηση Πάπα …η άλωση τού Βατικανού!

Πραξικόπημα εναντίον του …Αγίου Πνεύματος.
Ο Διάβολος ζωντάνεψε στη Ρώμη.
Αναμφισβήτητα
ζούμε σε ενδιαφέροντες καιρούς. Μια τέτοια ενδιαφέρουσα εξέλιξη των
καιρών μας είναι και η “αναπάντεχη” παραίτηση του Πάπα. Μια παραίτηση,
της οποίας η σημασία δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή από κάποιον, ο οποίος
δεν διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις …Συνδυασμό γνώσεων, συγκεκριμένα,
οι οποίες αφορούν τόσο τα περί της λειτουργίας του συστήματος εξουσίας
όσο και τα περί θεολογίας. Γι’ αυτόν τον λόγο και οι αναλύσεις, οι
οποίες αναμένεται να “κυκλοφορήσουν”, είτε στον τύπο είτε στο διαδίκτυο,
θεωρούμε εκ των προτέρων ότι θα είναι στην πλειονότητά τους εσφαλμένες
και στην καλύτερη περίπτωση ελλιπείς. Θα στερούνται της
“διεισδυτικότητας” και του “εύρους” εκείνου, που απαιτεί η ανάλυση του
μεγέθους αυτού του φαινομένου.
Γιατί
θεωρούμε μια τέτοια “αναλυτική” αποτυχία ως σχεδόν δεδομένη; Γιατί
κάποιοι δεν αντιλαμβάνονται τη φύση του “Παπικού Αξιώματος” και ως εκ
τούτου τον ρόλο του “Ποντίφικα”. Δεν μιλάμε γι’ αυτούς, οι οποίοι θα
πληρωθούν, προκειμένου με τις ψευδολογίες τους να αποπροσανατολίσουν τον
κόσμο. Ακόμα και οι πιο ειλικρινείς αναλυτές θα αποτύχουν στις
αναλύσεις τους. Συνηθισμένοι σε πολιτικές και οικονομικές αναλύσεις, δεν
θα πιάσουν καν την ουσία του θέματος. Θα αντιμετωπίσουν τον Πάπα σαν
πολιτικό πρόσωπο και θα “προσπεράσουν” το νόημα της πράξης του.
Θα
τον αντιμετωπίσουν σαν ένα πρόσωπο “αναλώσιμο” και “αντικαταστήσιμο”
και θα χάσουν τις τρομερές συνέπειες της παραίτησής του. Μπορεί μάλιστα
να φτάσουν στο σημείο ακόμα και να εκθειάσουν την πράξη του,
παρουσιάζοντάς την σαν πράξη υψίστης ταπεινότητας από έναν τόσο ισχυρό
παράγοντα της εξουσίας …Πράξη πρωτοποριακή, ριζοσπαστική και
δημοκρατική, εφόσον, διαπιστώνοντας την προσωπική του αδυναμία να
ανταπεξέρθει στα καθήκοντά του, δεν διστάζει να κάνει την υπέρβαση …Την
απόλυτη υπέρβαση για έναν Πάπα και να παραδώσει οικιοθελώς τη “σκυτάλη”
στους επόμενους …Στην καλύτερη περίπτωση θα παραστήσουν τους ντεντέκτιβ,
αναζητώντας τα “μυστικά” αίτια της παραίτησης σε ανίατες αρρώστιες,
θρησκοληπτικές μανίες ή γεροντικές εμμονές.
Όλα
αυτά είναι όχι μόνον λάθος, αλλά και παντελώς αποπροσανατολιστικά. Η
παράνομη όσο και παράλογη παραίτηση του Πάπα είναι μέγα γεγονός, το
οποίο μπορεί να επηρεάσει απολύτως αρνητικά την τύχη ολόκληρης της
ανθρωπότητας όχι μόνον σήμερα, αλλά και στο μέλλον. Στην κυριολεξία
είναι μια πράξη αποτρόπαια, η οποία καθιστά τον σημερινό Πάπα τον
μεγαλύτερο εγκληματία των τελευταίων αιώνων. Απλά, για να καταλάβουμε το
μέγεθος του ζητήματος, το οποίο προκύπτει εξαιτίας αυτής της
παραίτησης, θα πρέπει να γνωρίζουμε μερικά πολύ βασικά πράγματα.
Πριν
πούμε δηλαδή οτιδήποτε άλλο για την συγκεκριμένη παπική απόφαση,
χρήσιμο είναι ο αναγνώστης να γνωρίζει μερικά “λεπτά” θέματα για τα
πράγματα εκείνα, τα οποία αφορούν το ίδιο το σύστημα εξουσίας και τους
διαχειριστές του. Θα ξεκινήσουμε την ανάλυσή μας από μια “θεμέλια”
παραδοχή, η οποία —αν μη τι άλλο— είναι απόλυτα λογική και κοινώς
αποδεκτή. Μία παραίτηση Πάπα επηρεάζει τόσο πολύ την ευρυθμία του
συστήματος, που δεν μπορεί ούτε θεωρητικά να είναι τυχαία …μπορεί να
είναι οτιδήποτε άλλο, αλλά όχι …τυχαία.
Σε
αυτό συνηγορεί και η στατιστική της ιστορίας. Ανάλογη παραίτηση έχει να
γίνει από τον Μεσαίωνα. Η τελευταία παραίτηση Πάπα έγινε το 1294, όταν ο
Σελεστίνος ο Ε’ αποφάσισε ο ίδιος ότι δεν ήταν ικανός να ανταποκριθεί
στις απαιτήσεις τού αξιώματος. Αυτό, όμως, το αποφάσισε ελάχιστους μήνες
μετά την ενθρόνισή του και άρα πριν αναλάβει πλήρως τον έλεγχο εντός
της Καθολικής Εκκλησίας …Πολύ πριν ελέγξει δηλαδή την “καμαρίλα” της και
ως εκ τούτου δημιουργήσει με την παραίτησή του προβλήματα στο θέμα της
διαδοχής του. Στην πραγματικότητα παραιτήθηκε από Πάπας πριν καν γίνει
Πάπας. Παραιτήθηκε σε ένα χρονικό διάστημα που μπορούσε να το κάνει,
χωρίς αυτή η πράξη του να έχει συνέπειες για το σύστημα εξουσίας.
Εδώ
ακριβώς βρίσκεται και η ουσία του προβλήματος της σημερινής παραίτησης.
Το όλο πρόβλημα, το οποίο προκύπτει από αυτήν την παραίτηση, βρίσκεται
στις συνέπειες που έχει αυτή για το σύστημα εξουσίας …Μια παραίτηση ενός
Πάπα πλήρους ισχύος και γνώσεως. Αυτό είναι το πρωτοφανές της υπόθεσης
και άρα η περίπτωση αυτή δεν είναι σε καμία περίπτωση όμοια με αυτήν του
1294. Πρώτη φορά γίνεται τέτοιου είδους παραίτηση Ποντίφικα …Πρωτοφανής
και ύποπτη. Ύποπτη, γιατί στα ύπατα επίπεδα της εξουσίας του συστήματος
τα πάντα λειτουργούν με τους δικούς τους απόλυτους κανόνες, οι οποίοι
δεν αλλάζουν μέσα στους αιώνες. Σε αυτά τα επίπεδα εξουσίας τίποτε δεν
είναι τυχαίο και τίποτε δεν προκύπτει από τις εκάστοτε τρέχουσες
συγκυρίες. Ο χρόνος σε αυτά τα επίπεδα έχει παντελώς διαφορετική λογική
και βεβαίως διαφορετικές “ταχύτητες” από την καθημερινότητα των
ανθρώπων.
Το
σύστημα εξουσίας έχει πάγιες και διαρκείς ανάγκες, οι οποίες το
αναγκάζουν να “βλέπει” βαθιά μέσα στον χρόνο. Είναι υποχρεωμένο να
“βλέπει” στις επόμενες δεκαετίες και αιώνες και όχι να “δουλεύει” για το
“μεροκάματο”. Είναι υποχρεωμένο να φέρεται ως αθάνατο και όχι σαν
θνητό. Αυτό σημαίνει ότι τις επιλογές του δεν τις επηρεάζουν ούτε οι
πρόσκαιρες φιλοδοξίες ούτε οι εφήμερες αδυναμίες των εκάστοτε στελεχών
του. Αυτό σημαίνει πως όλες οι φιλοδοξίες των στελεχών του περιορίζονται
αυστηρά από τις “φιλοδοξίες” επιβίωσης του συστήματος και όλες οι
αδυναμίες των ίδιων ανθρώπων πρέπει να εκδηλώνονται υπό την προϋπόθεση
ότι δεν θα συνιστούν απειλή για την επιβίωση αυτήν.
Τι
σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι στο επίπεδο του Πάπα ο ισχυρισμός της
“κούρασης” ή της “καταπόνησης”, που οδηγεί στην παραίτηση, είναι
τουλάχιστον αστείος. Από τη στιγμή που γίνεσαι Πάπας, πρέπει να πεθάνεις
και ως Πάπας, γιατί σε διαφορετική περίπτωση δημιουργείς τεράστια
προβλήματα στο ίδιο το σύστημα. Σε αυτά τα επίπεδα εκείνος, ο οποίος
νιώθει τόσο “κουρασμένος”, δεν παραιτείται από τη θέση του, αλλά από την
ίδια του τη ζωή. Το γνωρίζει αυτό από τότε που αναλαμβάνει το αξίωμα
και το αποδέχεται ως προδιαγραφή …Αυστηρή και απαραβίαστη προδιαγραφή.
Όλα
αυτά μπορεί για τους κοινούς θνητούς να ακούγονται σκληρά και ίσως
απάνθρωπα πράγματα, αλλά δεν παύουν να περιγράφουν επακριβώς τη σκληρή
αλήθεια, η οποία αφορά τόσο υψηλές και σκληρές θέσεις εξουσίας …Την απλή
αλλά σκληρή αλήθεια, η οποία χαρακτηρίζει τη λειτουργία αυτών των
αξιωμάτων …Των αξιωμάτων εκείνων, τα οποία —μετά από απάνθρωπες θυσίες—
τα καταλαμβάνουν ανθρώπινα “θηρία” …Ορκισμένοι άγαμοι μύστες των
μυστηρίων και “εραστές” των ανώτατων εξουσιών.
Όταν
ένας τέτοιος άνθρωπος νιώθει ανίκανος να διαχειριστεί μια εξουσία, η
οποία υποτίθεται ότι “πηγάζει” από τον Ίδιο τον Θεό, είναι αναγκασμένος,
όταν είναι αδύναμος να τη διαχειριστεί, να την “επιστρέψει” σε Αυτόν
που του ανήκει …Είναι υποχρεωμένος να εγκαταλείψει τα εγκόσμια, ώστε να
την παραδώσει αυτούσια σε Αυτόν που ανήκει η εξουσία αυτή. Γιατί όμως
αυτό είναι απολύτως υποχρεωτικό; Μήπως ο Θεός είναι σαδιστής; Όχι
βέβαια. Αυτό γίνεται, για να μην δημιουργηθεί πρόβλημα στο θέμα της
διαδοχής, το οποίο αποτελεί και το μείζον στην περίπτωση αυτήν …Αποτελεί
το μείζον, γιατί το σύστημα είναι αθάνατο και πρέπει υποχρεωτικά να
λειτουργεί με τις εντολές του Δημιουργού του και όχι με τις εμπνεύσεις
του εκάστοτε προκαθήμενου …Αποτελεί το μείζον, γιατί η επιλογή τού
διαδόχου είναι “προνόμιο” του αθάνατου Ιδιοκτήτη και όχι του θνητού
διαχειριστή.
Αυτή
η συμπεριφορά δεν έχει μόνον πρακτική αξία για την εύρυθμη λειτουργία
του συστήματος, αλλά και έχει και τη θεολογική εξήγησή της …Γίνεται, για
να μην χάσει ο Θεός το προνόμιο να “επιλέγει” ο Ίδιος τους δούλους Του.
Αυτή η απειλή είναι κάτι παραπάνω από ορατή, όταν ο προηγούμενος
Αρχιδούλος “αποσύρεται” σε πλήρη ισχύ και άρα μπορεί ζωντανός να
επηρεάσει μια διαδικασία, η οποία θεολογικά “ανήκει” στην αρμοδιότητα
του Ίδιου του Θεού. Σε μια τέτοια περίπτωση μιλάμε για ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ εναντίον του Ίδιου του Θεού και αυτό θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε στο κείμενό μας.
Μπορεί ένας Πάπας να παραιτηθεί;
Με
βάση τα όσα αναφέραμε πιο πάνω, θεωρούμε κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι
πίσω από τη σημερινή παραίτηση του “κουρασμένου” Πάπα κρύβονται άλλες
επιδιώξεις …προφανώς κακόβουλες και πολύ πιο επικίνδυνες από αυτές, τις
οποίες θέλουν κάποιοι “αναλυτές” να εμφανίσουν …”Αναλυτές” πληρωμένοι,
οι οποίοι θέλουν να μας “συγκινήσουν” με τις τελευταίες λειτουργίες ή
τους “συγκινητικούς” αποχαιρετισμούς του προδότη Πάπα. Όλα αυτά είναι
“στάχτη” στα μάτια του κόσμου, ώστε αυτός να μην καταλάβει το έγκλημα,
το οποίο συντελείται αυτήν τη στιγμή στα υπόγεια του Βατικανού …Ένα
έγκλημα, το οποίο, δυστυχώς για τους “συγκινημένους” οπαδούς του Πάπα,
έχει ως στόχο του τον Ίδιο τον Θεό.
Εκ
των δεδομένων λοιπόν εμείς αποκλείουμε το ενδεχόμενο να παραιτήθηκε ο
Πάπας για τους λόγους τους οποίους μας “αποκάλυψε” …Στην πραγματικότητα
δεν μας ενδιαφέρουν οι λόγοι αυτοί, τους οποίους επικαλείται …Είναι
παντελώς ασήμαντοι και άσχετοι με το θέμα. Είναι σαν να λες πως:
αναγκαστικά πάτησα το κουμπί της εκτόξευσης των πυρηνικών πυραύλων,
γιατί με πονούσε το δάκτυλο και το ανακούφισα με την πίεση που άσκησα
στο κουμπί. Αν αισθανόταν αδύναμος να συνεχίσει να κουβαλάει το “φορτίο”
εκείνο, το οποίο του “ανέθεσε” ο Θεός μέσω του Αγίου Πνεύματος, υπήρχε
ανοικτός ο “δρόμος” προς τον Πατέρα.
…Πριν
σε πάρει ο ύπνος από την “κούραση”, παίρνεις ένα ωραίο χάπι υδροκυανίου
και απλά δεν ξαναξυπνάς …Το ίδιο χάπι που δίνουν σε κάποιους
στρατιωτικούς, για να αποφύγουν τουλάχιστον τον βασανισμό, όταν δεν
μπορούν να επιτύχουν την ασφαλή διαφυγή τους από το πεδίο της μάχης.
Όταν το σύστημα θεωρεί λογικό να δίνει σε έναν νεαρό πιλότο ένα τέτοιο
χάπι —για να τον “διευκολύνει” στο έργο του— γιατί θα ήταν περίεργο να
το απαιτεί ως πρακτική από κάποιον τόσο υψηλά ιστάμενο, όταν με την
“κούρασή” του απειλεί τον Ίδιο τον Θεό;
Εφόσον
είσαι τόσο πολύ κουρασμένος, ώστε να μην μπορείς ν’ ανταπεξέρθεις σε
μια τόσο υψηλή αποστολή, σε περιμένει η “ανταμοιβή” της αιώνιας
ξεκούρασης …Ο Θεός σε “κούρασε” και ο Θεός θα σε “ξεκουράσει”. Εσύ Του
ζήτησες με όλο σου το πάθος να σε “χρησιμοποιήσει” —έστω και
“κουράζοντάς” σε— και άρα είναι στη δική Του αρμοδιότητα να σε
απαλλάξει. Σε διαφορετική περίπτωση “προσβάλεις” τον Ίδιο τον Θεό, όταν
θεωρείς ότι σου ανέθεσε μεγαλύτερο βάρος από εκείνο το οποίο μπορούσες
να αναλάβεις και ως εκ τούτου ανέλαβες μόνος σου να διορθώσεις το λάθος
Του.
…Απλά πράγματα. Όταν είσαι Πάπας, στον Θεό υποτίθεται δίνεις μόνον
λογαριασμό και όχι στους ανθρώπους. Σε Αυτόν δηλώνεις την παραίτησή σου
και αυτό σημαίνει συγκεκριμένα πράγματα …Δεν παραιτείσαι ζωντανός.
Μπορείς —αν θέλεις— να παριστάνεις το “φυτό” σε κάποιο παλάτι, αλλά δεν
παραιτείσαι. Ούτε ο πρώτος θα είσαι με ενεργητικότητα “φυτού”, που
παριστάνει τον Ποντίφικα για κάποια χρόνια, ούτε ο τελευταίος …Το
σύστημα θα λειτουργεί στο όνομά σου ακόμα κι αν φτάσεις στο επίπεδο του
“μαρουλιού” …Δεν σε έχει ανάγκη για τη λειτουργία του και άρα δεν θα σε
ωθήσει στην παραίτηση, προκειμένου να λειτουργήσει. Μήπως ο Πάπας
Ιωάννης Παύλος ο Β’ ήταν ικανός και “ξεκούραστος” τα τελευταία χρόνια
της παποσύνης του; Ο
κανόνας είναι πως δεν παραιτείσαι σε καμία περίπτωση …Στα όρια
αυτοκτονείς ή ζητάς να σε “αυτοκτονήσουν”. Στα δώματα αυτής της μοναδικά
υψηλής εξουσίας δεν υπάρχει ούτε η “αμφισβήτηση” των γιατρών για το
δικαίωμα στον θάνατο ούτε το ηθικό δίλημμα για την αυτοκτονία
…”Δηλώνεις” ως Πάπας την “ανάγκη” σου να “ενωθείς” με τον Θεό και αυτό
καταγράφεται στα μυστικά και απόρρητα της Αγίας Έδρας, τα οποία καμία
νεκροψία δεν μπορεί ν’ αποκαλύψει στο κοινό. Η αυτοκτονία είναι
“αμαρτία” για τους κοινούς ανθρώπους και όχι για κάποιον, ο οποίος έχει
“αρμοδιότητα” να συγχωρεί —στο παρελθόν μάλιστα και επ’ αμοιβή—
“αμαρτίες”. Δεν υπάρχει “αμαρτία” για έναν αυτόχειρα Ποντίφικα, ο οποίος
υποτίθεται έχει “απευθείας” σχέση με τον Θεό.
Όταν,
ακόμα και με την πιο ακραία πράξη του, ένας Αρχιδούλος “διευκολύνει” το
έργο του Θεού, αυτό του φτάνει, προκειμένου να λάβει τις αποφάσεις του
…του φτάνει, προκειμένου να τελειώσει αυτοβούλως τη ζωή του …Τη ζωή
αυτή, την οποία ο ίδιος δηλώνει ότι την έχει αφιερώσει αποκλειστικά στον
Κύριο. Δεν μπορείς αυτήν τη ζωή να την προστατεύεις, απειλώντας τον
Κύριο και το Έργο Του. Άρα; …Άρα αυτό, το οποίο πρέπει να δούμε, είναι ο
λόγος που είναι τόσο “απαιτητικός” ο Κύριος. Είναι τόσο σκληρός, που
απαιτεί από τους δούλους Του να αυτοκτονούν, όταν βλέπουν ότι δεν
μπορούν να Τον υπηρετήσουν; …Όχι βέβαια. Αυτό, το οποίο συμβαίνει, είναι
κάτι διαφορετικό και είναι πολύ σωστό, γιατί σε διαφορετική περίπτωση
μπορεί να προκληθεί μέγας κίνδυνος για όλους μας.
Αυτό
θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε στον αναγνώστη …Θα εξηγήσουμε τον λόγο
που είναι τόσο επικίνδυνη για τον Θεό —και άρα και για τους ανθρώπους—
μια τέτοια παραίτηση …Θα δούμε πώς μια τέτοια “παραίτηση” απειλεί το
ίδιο το Θείο Έργο. Για να το καταλάβουμε αυτό, θα επιχειρήσουμε να
απαντήσουμε σε μερικά απλά ερωτήματα. Γιατί, για παράδειγμα, μια
“παραίτηση” του Πάπα απειλεί τη Θεία Οικονομία, ενώ αντίθετα ένας
θάνατός του τη διευκολύνει; Ένας πρώην Πάπας, ο οποίος “ξεκουράζεται”,
είναι ζωντανός ή νεκρός άνθρωπος; Έχει δικαίωμα ένας “νεκρός” άνθρωπος
να επηρεάζει με τις αποφάσεις του ή τις γνώσεις του τις ζωές των
ζωντανών; Αυτά και άλλα περίεργα ερωτήματα θα απαντήσουμε στο
συγκεκριμένο κείμενο.
Αυτό,
δηλαδή, το οποίο σε πρώτη φάση αναζητούμε, είναι το ποιο θα μπορούσε να
είναι το κέρδος εκείνο, το οποίο μπορεί να προκύψει για κάποιους,
εξαιτίας ενός ζωντανού-“νεκρού”. Για ποιους υπάρχει κέρδος από τις
επιλογές ενός “παραιτηθέντος” παράγοντα, ο οποίος θα έχει τη δυνατότητα
να επηρεάσει τις εξελίξεις που “αφορούν” μια από τις ύψιστες θέσεις
εξουσίας στον κόσμο; …Τι σημαίνει αυτό; Ότι, εφόσον είναι μαθηματικά
σίγουρο πως ένας παραιτηθείς Πάπας θα επηρεάσει την επιλογή του διαδόχου
του, θα πρέπει να αναρωτηθούμε για τον λόγο που θα ήθελε ο σημερινός
Πάπας —και βέβαια αυτοί, οι οποίοι βρίσκονται “πίσω” του— να ελέγξει τις
διαδικασίες εκλογής του διαδόχου αυτού.
Ποιος είναι ο σημερινός Πάπας και ποιοι βρίσκονται πίσω του;
Αν
λοιπόν η παραίτηση του Πάπα είναι ο μόνος τρόπος για να ελέγξει ο ίδιος
και τα αφεντικά του τον διάδοχό του, θα πρέπει να δούμε τον λόγο που
υπάρχει τόση ανάγκη γι’ αυτήν την επιλογή …Γιατί μπορεί να θέλουν
κάποιοι τόσο πολύ να ελέγξουν τον Προκαθήμενο της Ρώμης; …Γιατί κάποιοι
δεν εμπιστεύονται την “κρίση” του Αγίου Πνεύματος —εφόσον θεολογικά Αυτό
“επιλέγει” τον διάδοχο— και θέλουν να την “νοθεύσουν” με τις δικές τους
παρεμβάσεις;
Για να το καταλάβουμε αυτό, θα πρέπει να γνωρίζουμε μερικά πράγματα για
τον ίδιο τον Πάπα ως πρόσωπο …Να γνωρίζουμε ποιος είναι, ώστε να
εντοπίσουμε αυτούς στους οποίους “χρωστάει” την επιτυχία του. Στα κέρδη
αυτών των “πιστωτών” τού Πάπα αναζητούμε την επιλογή της παραίτησης του
“υπαλλήλου” τους. Ο Γερμανός Ράτσιγκερ ήταν ένας ναζιστής …Ένας
“σεσημασμένος”, ο οποίος χωρίς “βοήθεια” δεν θα μπορούσε να διακριθεί
ούτε καν σε επίπεδο Βαυαρίας. Σε μια Ευρώπη, η οποία μεταπολεμικά είχε
αναγάγει το κυνήγι των ναζιστών σε κυνήγι μαγισσών, ο νεαρός Ράτσιγκερ
ήταν “τελειωμένος” πριν καν ξεκινήσει. …Νεαρός
ήταν, θα πει κάποιος καλοπροαίρετος και δεν ήταν υπεύθυνος για τις
πράξεις του …Να το δεχθούμε. Αν όμως ήταν τόσο ανεύθυνος ο ίδιος —λόγω
ηλικίας— υπεύθυνη ήταν η οικογένειά του. Άρα; Άρα ήταν παιδί ναζιστών.
Πάλι το ίδιο αποτέλεσμα έχουμε …”Τελειωμένος” ήταν. Παραδόξως όμως αυτός
ο “τελειωμένος” άνθρωπος όχι μόνον δεν καταστράφηκε εξαιτίας του
παρελθόντος του, αλλά αντίθετα διακρίθηκε, φτάνοντας μάλιστα στο ύπατο
αξίωμα της Καθολικής Εκκλησίας. Αυτός ο άνθρωπος “χρωστάει” την
αναρρίχησή του στο ύπατο αξίωμα του χριστιανισμού σε κάποιους, οι οποίοι
μπορούσαν να τον εκβιάζουν.
Ποιοι
μπορεί να είναι αυτοί; …Οι συνήθεις ύποπτοι …Αυτοί, οι οποίοι εκβιάζουν
το σύνολο των ναζιστών. Ποιοι εκβιάζουν τους ναζιστές παγκοσμίως;
…Αυτοί, οι οποίοι δίνουν “πιστοποιητικά” αγνότητας σε όποιους τους
εξυπηρετούν …Αυτοί, οι οποίοι ανέδειξαν όλους τους Ναζί εγκληματίες στις
ύπατες πολιτικές, δικαστικές αλλά και επιχειρηματικές “θέσεις” τής
Γερμανίας …Αυτοί, οι οποίοι έχουν θέσει υπό τον απόλυτο έλεγχό τους το
σύνολο της Γερμανίας …Τα υποτιθέμενα θύματά των Ναζί …Οι Εβραίοι
τραπεζίτες …Οι τοκογλύφοι της Νέας Υόρκης και της Φρανκφούρτης …Η γνωστή
συμμορία των Ρότσιλντ, Ροκφέλερ και των άλλων “παιδιών” …Οι ιδιοκτήτες
της FED, της Goldman Sachs, της Deutsche Bank και άλλων τέτοιων “ευαγών” ιδρυμάτων.
Αυτοί,
οι οποίοι “συγχώρησαν” τους Ναζί και τους έκαναν στη Γερμανία δικαστές,
ήταν οι ίδιοι, που έκαναν τον ναζιστή Ράτσιγκερ “Αρχιδικαστή” της Αγίας
Έδρας …Αυτοί, οι οποίοι έκαναν Αρχιεπίσκοπο Μονάχου έναν ναζιστή. Αυτοί
τον “έσπρωχναν” συστηματικά επί χρόνια, προκειμένου να ελέγξουν την
Καθολική Εκκλησία και να τον τοποθετήσουν στη θέση τού Πάπα. Αυτοί τον
τοποθέτησαν στο πιο κρίσιμο και εμπιστευτικό πόστο της Καθολικής
Εκκλησίας …Στο πόστο εκείνο, το οποίο του προσέδωσε τον τίτλο τού
“Ροτβάιλερ” του Θεού. Τον έκαναν υπεύθυνο της Επιτροπής Προστασίας του
Δόγματος.
Τι
ήταν αυτό το πόστο για μια σκληρή και δογματική δομή, όπως η Καθολική
Εκκλησία; …Στην πραγματικότητα ήταν το “Γραφείο Εσωτερικών Υποθέσεων”
της Καθολικής Εκκλησίας …Το γραφείο εκείνο, το οποίο είχε “ανακριτικές”
αρμοδιότητες εις βάρος οποιουδήποτε ιερέα ή λαϊκού “στοχοποιούσε” ο
επικεφαλής του …Το “γραφείο” εκείνο, το οποίο γνώριζε τα “λερωμένα” και
τα “άπλυτα” ολόκληρης της Καθολικής Εκκλησίας. Αυτό βεβαίως ήταν και το
πρώτο μέγα σκάνδαλο, το οποίο χαρακτήριζε την παπική θητεία τού
Ράτσιγκερ. Η προηγούμενη θέση του, λόγω της φύσης της, έπρεπε να τον
αποκλείει ως υποψήφιο στη διαδικασία εκλογής Πάπα. Ήταν μια θέση, η
οποία μπορούσε να θέσει θέμα αθέμιτου ανταγωνισμού. Γιατί; …Γιατί
υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός, όταν μεταξύ των διαγωνιζομένων για την
παπική Έδρα υπάρχει υποψήφιος, ο οποίος γνωρίζει τα πάντα για το σύνολο
των συνυποψήφιων του.
Είναι
σαν να βάζεις σε ένα δωμάτιο τον αρχηγό της ΚΥΠ μαζί με μερικούς άλλους
διεφθαρμένους πολιτικούς, για να συναποφασίσουν μεταξύ τους ποιος θα
γίνει Πρωθυπουργός. Ποιος θα γίνει Πρωθυπουργός, όταν ανάμεσα στους
υποψήφιους υπάρχει ένας, ο οποίος γνωρίζει τα “άπλυτα” των υπολοίπων και
άρα μπορεί να τους εκβιάζει; …”Ασυμβίβαστο” έπρεπε να υπάρχει ανάμεσα
στο πόστο του ανώτατου “Ιεροεξεταστή” της Αγίας Έδρας και της Παπικής
Θέσης. Δεν υπήρχε όμως τέτοιο ασυμβίβαστο, γιατί αυτό βόλευε κάποιους
ισχυρούς εξωεκκλησιαστικούς παράγοντες. Ο Ράτσιγκερ, δηλαδή, είχε
χριστεί διάδοχος του Ιωάννη Παύλου του Β‘ από το 1981, όταν του
ανατέθηκαν από αυτόν τα καθήκοντα εκείνα, τα οποία θα του εξασφάλιζαν
την απόλυτη αθέμιτη ανταγωνιστικότητα …Ασυναγώνιστος Γερμανός με
“στημένη” ανταγωνιστικότητα; …”Πρωτοφανές” και “περίεργο”.
Με
αυτόν τον “φωτισμένο” από το Άγιο Πνεύμα τρόπο έγινε Πάπας ένας
σκοτεινός και επικίνδυνος άνθρωπος, όπως ο Ράτσιγκερ …Αυτός, ο οποίος
μπορούσε να εκβιάζει τους πάντες, γιατί γνώριζε τα πάντα …Ένας “Έντγκαρ
Χούβερ”, ο οποίος όχι μόνον δεν αποκάλυπτε τα εγκλήματα, προκειμένου να
οδηγηθούν οι εγκληματίες στη Δικαιοσύνη, αλλά αντίθετα συγκάλυπτε όλα τα
εγκλήματα των καθολικών αξιωματούχων. Γιατί; …Γιατί με αυτόν τον τρόπο
καθιστούσε ομήρους του τους εγκληματίες …Γιατί οι “σωσμένοι” από τη
“σιωπή” του ήταν δια παντώς εκβιαζόμενοι από αυτόν …Γιατί οι “σωσμένοι”
από αυτόν ήταν εκείνοι, οι οποίοι τον ψήφισαν για Πάπα και άρα θα
μπορούσαν και στο μέλλον επίσης να ψηφίσουν όποιον θα τους υποδείκνυε.
…Ό,τι
πιο βρωμερό και επικίνδυνο υπάρχει στην Καθολική Εκκλησία, ελέγχεται
και εκβιάζεται από τον Ράτσιγκερ …Παιδεραστές, Ανώμαλοι, Ομοφυλόφιλοι,
Κτηνοβάτες, Κλέφτες, Διεφθαρμένοι και ό,τι “Κατακάθι” μπορεί να έχει η
ανθρώπινη κοινωνία …Ό,τι έχει ο “κήπος” τού κακού μέσα στην Καθολική
Εκκλησία, βρίσκεται μέσα στους “φακέλους” που κουβαλάει ο Πάπας. Όμως,
ό,τι πληροφορίες έχει ο Πάπας, τις έχουν και τα αφεντικά του …Οι Εβραίοι
τοκογλύφοι, οι οποίοι κρύβονται πίσω από το ψευδώνυμο “Αγορές”.
Σε
αυτές τις πληροφορίες πρέπει να αναζητήσει κάποιος το αίτιο των
περίεργων ευρωπαϊκών συμπεριφορών. Για ποιον λόγο σε μια φανατικά
Καθολική Ισπανία, η οποία μαστίζεται από την ανεργία και καθημερινά
αυτοκτονούν άνθρωποι από την απελπισία και την τραπεζική αυθαιρεσία, δεν
αντιδρά η θρησκευτική της ηγεσία; Πού είναι οι δούλοι Εκείνου —που
μαστίγωσε τους τοκογλύφους—, για να σώσουν τα παιδιά Του από τους
τραπεζίτες; Πού είναι η Καθολική ηγεσία της Ιρλανδίας την ώρα που η
εβραϊκή τοκογλυφία έχει “φορτώσει” πάνω σε ενάμιση εκατομμύριο φτωχών
Ιρλανδών εργαζομένων πάνω από 70 δις ευρώ χρέος; Ποιοι θα αντιδράσουν;
…Οι παιδεραστές της Ιρλανδίας;
Η Νέα Τάξη “περνά” μέσα από τη Ρώμη.
Ο
αναγνώστης μπορεί πλέον να “σκιαγραφήσει” τους στόχους όλων αυτών. Αν
καταλάβει αυτούς τους στόχους, μπορεί να καταλάβει και τους φόβους τους.
Τι μπορεί να φοβούνταν όλοι αυτοί; …Την καταστροφή των σχεδίων τους.
Ποιος είναι ο στόχος τους; …Η κατάκτηση του Κόσμου …Η επιβολή της Νέας
Τάξης στον Κόσμο. Όμως, αυτός ο στόχος “περνάει” αναγκαστικά από την
Ευρώπη. Δεν μπορείς να κατακτήσεις τον Κόσμο, αν δεν ελέγξεις απόλυτα
την Ευρώπη. Άρα, απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτούς είναι η “άλωση” της
Ευρώπης …Η “άλωση” της Ευρώπης, η οποία ακόμα δεν τους ανήκει …Της
Ευρώπης, η οποία ακόμα και σήμερα μπορεί να τους αντισταθεί.