‘Η υπόθεση με τον Τζόκοβιτς, έχει μεγάλο υπόβαθρο. Τραβάει το βαγόνι, αρκετά βαθιά στήν λαγουδότρυπα. Καταδεικνύει με τον πλέον κατάπτυστο τρόπο, το πώς το διεθνές σύστημα μεταχειρίζεται σάν καταζητούμενους druglords, καταξιωμένους αθλητές, σάν τον Νόβακ Τζόκοβιτς. Ή υπόθεση όμως, κρύβεται πιό βαθιά. Τό υποβόσκων χάος πού δημιουργούν στίς κοινωνίες, τίς οποίες θέλουν σε διαίρεση. Καί έρχεται και το χειρότερο. Οί λαοί πλέον δέν έχουν καταλάβει, ότι οί όποιες ελίτ πασχίζουν γιά τον δικό τους Αρμαγεδώνα, τον προσωπικό τους όλεθρο. Διχασμός, πόλεμοι, καταστροφές, ή εκδίκηση της φύσης, γενικά ό πόνος και το αίμα τούς εξιτάρει.
Λειτουργούν σάν τον Ντόριαν Γκρέυ του Όσκαρ Ουάιλντ. Κρύβουν τόν πίνακα της ψυχικής τους ασχήμιας, σε κάποιο ανήλιαγο πατάρι να μήν το βλέπει κανείς και συνεχίζουν το φθοροποιό τους έργο, μέ τίς ευλογίες του κόσμου. Παραμένουν καθαροί και ωραίοι, γιατί ή επιταγή πού ξεπληρώνουν, τους θέλει άμεμπτους και καθαρούς. Πόντιοι Πιλάτοι, ένα και το αυτό.
Ό σημερινός "πόλεμος", στην παγκόσμια τρομοκρατία επιτάσσει, εμβολιασμένοι εναντίον ανεμβολίαστων. Τούς ανεμβολίαστους κρυμμένους σε κάποια κρυφή δεύτερη Σάνγκρι-Λά και τούς εμβολιασμένους να αναρωτιούνται, ‘’γιατί τόσο μίσος’’.
Δεν υπάρχουν πλέον, ή Μαρία, ή Βίκυ, ό Γιώργος, ή Στέφη, ό Νίκος. Υπάρχουν, οί ‘’εμείς’’ και οι ‘’αυτοί’’. Πίσω από αυτή την φαγωμάρα, το σύστημα γ@μάει και δέρνει, με νόμους και τέτοια ληστρικά μέτρα, πού σού θυμίζουν παντοδυναμία τυρράνων. Ή αποθέωση της απανθρωπιάς, σε όλο της το μεγαλείο. Όποιος δέν έχει ‘’ζυμωθεί’’ τρέχοντας σάν άλλος Κεντέρης, σε δημόσιες υπηρεσίες γιά να τα βγάλει πέρα με τίς καθημερινές του υποχρεώσεις, όποιος δέν έχει βρεθεί, ΈΣΤΩ ΓΙΆ ΜΙΆ ΦΟΡΆ, στίς υπηρεσίες εκεί δίπλα από τα δικαστήρια της λεωφόρου Αλεξάνδρας, να δεί πόσες Ελληνικές επιχειρήσεις κλείνουν καθημερινά, πόσα ‘’όνειρα’’ ανθρώπων σβήνουν με μιά μονοκοντηλιά, άν δέν έχει βρεθεί σε κτηματικά δικαστήρια, άν δέν έχει συμπονέσει τον άγνωστο συνάνθρωπό του, δέν δικαιούται να μιλά. ΈΦΚΑ, ΔΟΥ, ΚΕΑΟ, ΑΑΔΕ, ΑΔΜΗΕ, τα κέρατα τους τα τράγια.
Αυτές είναι οι πραγματικές ειδήσεις. Ό πόνος του συνάνθρωπού μας.
Ειδικά τα πατριωτικά ιστολόγια θά έπρεπε να ασχολούνται με τούς ‘’Γκοντζίλες’’ τού δημοσίου, όπως κάνει χρόνια τώρα το παρόν ιστολόγιο. Με τα κακώς κείμενα της Ελληνικής κοινωνίας.
Και γιά όλους τούς ‘’υποψιασμένους’’ , αυτούς πού γαλουχήθηκαν με τις θεωρίες περί Μάτριξ, τούς έχω την καλύτερη ατάκα. Από τίς ιστορίες κόμικ με τον δικαστή Ντρέντ....
‘’ Οί άνθρωποι ( αυτή ή πόλη ) είναι ένοχοι. Τό έγκλημα είναι ή ζωή. Ή ποινή είναι....ΘΆΝΑΤΟΣ ‘’.
ΜΑΝΚΟ
